ஆத்தைக் கண்டேனா, அழகரைச் சேவிச்சேனா!

இப்போதைக்கு அழகர் பத்தி மட்டும் சொல்கிறேன்.  சித்திரைத் திருவிழா முழுசையும் பத்தி எழுத நிறையவே இருக்கு. ஆனால் அழகர் திருவிழா ஒரு காலத்தில் தனியாகவே நடந்து வந்தது.  மதுரையில் மீனாக்ஷி கல்யாணம் மாசி, பங்குனி மாதங்களில் நடந்து வந்தது.  அந்தச் சமயம் அறுவடை மும்முரமாக இருக்கும் நேரம் ஆதலாலும், கோடையில் மக்கள் ஓய்வாக இருப்பார்கள் என்பதாலும் மாசி, பங்குனியில் நடந்த மீனாக்ஷி கல்யாணத் திருவிழாவைத் திருமலை நாயக்கர் மன்னராக இருந்த போது சித்திரை மாதத்தில் மாற்றினார்.

அழகர் திருவிழா தேனூரில் மட்டுமே நடந்து கொண்டிருந்தது.  அங்கே தான் மண்டூக முனிவருக்கு மோக்ஷம் கொடுக்கும் நிகழ்வு சித்ரா பெளர்ணமிக்கு மறுநாள் நடைபெறும்.  இரண்டையும் ஒன்றாக இணைத்தது திருமலை நாயக்கர். அழகர் கோயில் திருமாலிருஞ்சோலையாகவே 19-ஆம் நூற்றாண்டு வரை இருந்து வந்தது.   பெருமாள் கள்ளழகர் என்ற பெயருடனும் அழைக்கப்படவில்லை.  ஆழ்வார்களின் பாசுரங்களில் இருந்தும் இவை அறிய முடிந்தாலும் இக்கோயிலின் கல்வெட்டுக்களில் இருந்தும் இது தெரிய வருவதாய் அறிகிறோம்.  இதற்குக் காரணம் என்னவெனில் அழகர்மலையைச் சுற்றியுள்ள ஊர்களில் கள்ளர்களே அதிகமாய் வாழ்ந்து வந்தனர்.  அவர்களின் வாழ்வாதாரம் வழிப்பறிக் கொள்ளை தான். அவ்வப்போது கிடைத்த நபர்களிடம் கொள்ளை அடித்து வாழ்ந்து வந்தனர்.  சொத்துக்கள் நிறைய உள்ள கோயிலின் அழகர் ஒவ்வொரு வருடமும் மலையை விட்டுக் கீழே இறங்கும்போது கள்ளர்களால் வழிமறிக்கப் படும் அபாயம் இருந்தது.  ஆகவே கோயிலின் நிர்வாகிகள் கள்ளர்கள் தலைவனோடு சேர்ந்து ஆலோசித்துக் கள்ளர்களுக்குக் கோயிலில் முதல்மரியாதை கொடுக்க ஒப்புக் கொள்கின்றனர்.  அதோடு இறைவனுக்கும் கள்ளர்களின் தலைவன் என்ற கள்ள அழகர் கோலம் போட ஒப்புக் கொள்கின்றனர்.  இந்த ஒப்பந்தத்தின் படியே மலையில் இருந்து இறங்கி வரும் அழகர், (சுந்தரராஜப் பெருமாள் என்ற பெயரும் இவருக்கு உண்டு.) கள்ளர் வேடத்தில் வருகிறார்.

சங்கு, சக்கரத்தை விட முடியுமா? இல்லை கிரீடத்தைத் தான் விடமுடியுமா?  அவற்றோடு காட்சி தரும் கள்ளழகர், கள்ளர்களின் ஆயுதமான வளரித்தடி, கன்னம் இடும்  ஆயுதம், சாட்டைக் கம்பு, காதுகளில் கள்ளர்கள் அணியும் கடுக்கன், கறுப்பு ஆடை, தலையில் கள்ளக் கொண்டை போட்டுக் கொண்டு தல்லாகுளம் கள்ளர்களின் தலைவராக கள்ளராகவே மாறி வருகிறார்.  கோயில் வாசலில் இருந்து வெளியே வரும் அழகர் அங்குள்ள பதினெட்டாம்படிக் கருப்பு சந்நிதியில் தங்குவார்.  அங்கு வைத்துக் கருப்பண்ண சாமியிடம் அழகரின் நகைகளின் கணக்குக் கூறப்படும்.  இவை முடிந்த பிறகே மலையை விட்டுக் கீழே இறங்குவார்.  கூடவே கள்ள இனத்தவரும், மற்ற இனத்து இளைஞர்களும் அழகர் வேடமிட்டுக் கைகளில் தண்ணீர் பீய்ச்சும் துருத்தியை எடுத்துக் கொண்டு அனைவர் மேலும் தண்ணீர் பீய்ச்சிக் கொண்டே ஆடிப் பாடிக் கொண்டு வருவார்கள்.  தப்பும், தவிலும் முழங்க துருத்தியால் தண்ணீர் பீய்ச்சுபவர்கள் அழகரையும் விட மாட்டார்கள். அவர்களில் ஒருவரே.  அழகரைச் சுமக்கும் உரிமையும் அவர்களுக்கு உண்டு.

ஆட்டம், பாட்டம், கொண்டாட்டம் என ஒயிலாட்டம் ஆடிக்கொண்டு அழகரைச் சுமந்து வரும் காட்சி கண்கொள்ளாக் காட்சியாக இருக்கும். அவர்கள் ஆடுகிற ஆட்டத்தில் தங்கக் குதிரை உண்மையாகவே ஓடி வருகிறாப் போல் இருக்கும். இவ்வாறு தல்லாகுளம் நோக்கி வருவார்கள்.  அடுத்து எதிர்சேவை