டீ, டீ, டீ டீ டீ, டீ குடிக்க வாங்க! :D

இந்தியா வந்ததில் இருந்து டீ குடிப்பது என்றால் ஒரு தண்டனையாக இருக்கிறது.  பொதுவாய் மாலை வேளை, காபி, டீ குடிப்பதைத் தவிர்த்து விட்டேன்; என்றாலும் சில சமயம் அதிகம் வேலை இருக்கையில் ரங்க்ஸுக்குத் தயாரிக்கும் தேநீரில் கொஞ்சம் குடிக்கலாம் என்றால் அதன் சுவை!  கடவுளே!  உலகின் மிகப் பெரிய தேயிலை உற்பத்தி நாடான இந்தியாவில் இப்படி ஒரு தேயிலையானு தோணுது!  வெறுத்தே போச்சு! ராகிமால்டே போதும்னு முடிவுக்கு வந்துட்டேன்.

ராமாயண காலத்திலே அனுமான் கொண்டு வந்த சஞ்சீவனி மூலிகைகளால் கொடுக்கப்பட்ட கஷாயம்/வடிநீர் தேநீராய் இருக்கலாம் எனச் சொல்லப் படுகிறது.  ஆகையால் இந்தியாவிலே தேநீர் ராமாயண காலம் தொட்டே இருக்குனு வைச்சுப்போம். :D  ஆனால் வடகிழக்குப் பிராந்தியங்களில் இந்தத் தேயிலை ஒரு காட்டுப் பயிராக வளர்ந்து இருந்ததாகவும் அந்தப் பகுதி மலைவாழ் மக்கள் இந்த இலையைக் கொதிக்க வைத்து வடிகட்டி அதன் நீரை அருந்தியதாகவும் சொல்கிறார்கள்.  இது தெரிய வந்தது 12-ஆம் நூற்றாண்டிலாம்.  ஆனாலும் அதன் பின்னரும் தேயிலையோ அதன் பயன்பாடோ இந்தியா முழுதும் பரவவில்லை.  அதற்கு பிரிட்டிஷ் காரர்கள் வர வேண்டி இருந்தது. :P

இந்தியாவிலே 1820-ஆம் ஆண்டிலேயே கிழக்கிந்தியக் கம்பெனிகள் வடகிழக்குப் பிராந்தியங்களில் உள்ள தேயிலையின் பயன்பாட்டை அறிந்து கொண்டு அந்தப் பகுதிகளை அங்கே ஆண்டு கொண்டிருந்த அரசர்களிடமிருந்து விலைக்கு வாங்கி விட்டனர்.  ஆனால் இங்கிலாந்திலோ ப்ரூக்பாண்ட் தேயிலை 1845 ஆம் வருஷம் தான் ஆரம்பித்ததாய்ச் சொல்லப்படுகிறது.  ப்ரூக் பாண்டின் முதல் டீக்கடை 1869-இல் துவங்கப் பட்டிருக்கிறது.  இவருக்குப் போட்டியான லிப்டனோ 1893-இல் ஆரம்பித்துள்ளார்.  இவர் அமெரிக்காவின் நியூ ஜெர்சியில் ஆரம்பித்த லிப்டன் டீ கம்பெனியின் தேயிலைக்கு நல்ல வரவேற்பு இருந்திருக்கிறது.  ப்ரூக் பாண்டை விடவும் இது அதிகம் ஸ்ட்ராங்க் எனவும் சொல்லப் பட்டிருக்கிறது.  இந்தப் போட்டி இந்தியாவிலே அப்போதெல்லாம் அதிகம் வரவில்லை.

இந்திய மக்கள் மெல்ல மெல்லவே தேநீருக்கு அடிமையாகி இருக்கின்றனர்.  அப்போதும் வட இந்தியா முழுதும் பரவிய தேநீர் மோகம் தென்னிந்தியாவுக்கு வரவில்லை.  ஹிஹி, எனக்குத் தெரிஞ்சு தேநீர் குடிக்க அப்போதெல்லாம் விளம்பரம் செய்வார்கள்.  நான் சின்ன வயசிலே மதுரை கழுதை அக்ரஹாரத்திலே (மேலப் பாண்டியன் அகழித் தெரு) இருந்தப்போ சில அக்காக்கள் கைகளில் டீப் பாக்கெட்டுகளை எடுத்துக்கொண்டு வருவாங்க.  வீடு வீடாய்ப் போய்த் தேநீர் குடிக்கச் சொல்லி சாம்பிள் பாக்கெட்டுகளைத் தருவாங்க.  ஒருதரம் சாம்பிள் பாக்கெட்டில் தேநீர் போடுவதற்கும் சொல்லிக் கொடுத்தாங்க.  அப்போதெல்லாம் வெந்நீரைக் கொதிக்க வைத்துத் தேயிலையில் ஊற்றி ஊற வைத்துப் பின் பாலைக் காய்ச்சித் தேநீரை வடிகட்டிச் சேர்த்துச் சர்க்கரை சேர்க்கவேண்டும்.  தேயிலை ஊற ஊறத் தேநீரின் சுவையும், மணமும் அதிகமாய் இருக்கும்.

நாங்க (நானும், அண்ணாவும், தம்பி அப்போ கைக்குழந்தை) சுற்றி உட்கார்ந்து கொண்டு அவங்க கொடுக்கப் போகும் தேநீரைக் குடிக்க ஆவலுடன் காத்திருப்போம். குருவிப் படம் போட்ட ப்ரூக்பாண்ட் தேயிலைப் பொட்டலம் மிகவும் பிரபலம்.  அவங்க இந்தப் படங்களைக் குழந்தைகள் சேர்ப்பதற்கெனத் தேயிலைப் பாக்கெட்டுகளோடு கொடுப்பாங்க.  தீப்பெட்டிப் படங்கள் சேகரிப்பு மாதிரி இதுவும் சேகரிக்கப்படும்.  அதுக்கப்புறமா வந்தது தான் லிப்டன் தேயிலை.  ப்ரூக்பாண்டை விடவும் ஸ்ட்ராங்க் எனச் சொல்லப்பட்டது. ஆனால் எதுவாக இருந்தாலும் ஒரிஜினல் அஸ்ஸாம் தேயிலையில் ஒரு முறை தேநீர் குடித்தால் அதன் பின்னர் எந்தத் தேநீரும் பிடிக்காது.  இப்போ இந்த ப்ராண்ட் பெயர் எல்லாம் பெயரளவுக்குத் தான்னு நினைக்கிறேன்.  எல்லாமே யூனிலிவரின் கீழே இருக்கிறது என நம்புகிறேன்.  வெளிநாடுகளுக்கு அனுப்பப்படும் தேயிலையின் தரம் இந்தியாவில் கிடைக்கும் தேயிலையில் இல்லை.  நமக்குக் கிடைப்பது கடைசித் தரம் தான். :((((

படங்கள்: கூகிளார் தயவு.  எல்லாரும் இப்போ தேநீரோ, காஃபியோ குடிக்கும் நேரம். (இந்தியாவில்)


ஹா, ஹா, தலைப்பு எப்படியோ விடுபட்டிருக்கிறது. ::)))))