தாத்தா எங்கேயானும் அழறாரா! :)

அப்புவோட அம்மாவுக்கு அவசரமா வெளியே போயாகணும்; அப்புவைக் கூடக் கூட்டிக் கொண்டு போக முடியாது. அதனால் தாத்தா, பாட்டி கிட்டே விட்டுட்டுப் போனாள். அப்புவுக்கு இஷ்டமே இல்லை. அழ ஆரம்பித்தது. முதல்லே சின்னதாக ஆரம்பித்த அழுகை கொஞ்சம் கொஞ்சமாப் பெரிசானது. பாட்டி சமாதானம் செய்தும் சமாதானம் ஆகலை. அழுகையோ நிக்கலை. தாத்தா கூப்பிட்டார். போகமாட்டேன்னு பிடிவாதம் பிடித்தது அப்பு.

தாத்தா அப்புவுக்குக் கதை சொன்னார்.

"நீ சமத்துப் பாப்பா இல்லை? தாத்தா உன்னாட்டம் குட்டிப் பையனா இருக்கிறச்சே என்னாச்சு தெரியுமா?

you were a baby boy? when?

லாங் லாங் அகோ, தாத்தா தொடர்ந்தார். என்னதான் ஆங்கிலம் பேசமுடிஞ்சாலும் சட்டுனு தமிழ் தான் வசதியா இருக்கு. தாத்தா தமிழிலேயே பேச அப்பு ஆங்கிலத்தில் கேட்கனு சம்பாஷணை தொடர்ந்தது.

நான் உன்னை மாதிரிக் குட்டியா இருக்கிறச்சே இருந்து என்னோட பாட்டி கிட்டத் தான் வளர்ந்தேன்.

what is it thatha vayanthen?

Oh, I lived with my grandmother.

are you not scared?

No, I was not. அப்புறம் என்னாச்சு தெரியுமா? என்னைப் பாட்டி தான் ஸ்கூல்லே சேர்த்தா; படிக்க வைச்சா. 5வது கிரேட் வரை அங்கே தான் படிச்சேன்.

then? you never cried for your mommy?

No, I used to see my mommy on Holidays only.

அப்புவோட சின்ன மூளையிலே என்ன யோசனை தோணித்தோ! அப்புறம்னு கேட்டது. அப்புறமா என்னோட பெரியம்மா சிதம்பரம்னு வேறே ஊருக்கு அழைச்சுக்கொண்டு போய் வைச்சுப் படிக்க வைச்சாங்க.

what is periyamma?

My mommy's sister. like your sister Pooja. She is my mommy's big sister.

then your mommy is her baby sister like me?

Yes.

இப்போத் தான் வேடிக்கையே. அப்பு கேட்டது, உன்னோட அம்மா இப்போ எங்கே இருக்காங்க தாத்தானு.

தாத்தா சொல்றார். என்னோட அம்மா என் தம்பியோட டெல்லியிலே இருக்காங்க. பாரு, தாத்தா யு.எஸ்ஸிலே இருக்கேன் உன்னோட, என்னோட அம்மாவோ டெல்லியிலே. நான் எங்கேயானும் அழறேனா பாரு!

ஒரு நிமிஷம் திகைத்த அப்பு என்ன நினைத்ததோ கடகடவெனச் சிரித்தது.

அப்பாடா!