ஜாம் நகருக்கு வந்து வெற்றிலை, பாக்கு வாங்கிக்கோங்க!

இந்த வருஷம் முதல் நாளில் இருந்தே சுண்டல் நல்ல போணியாகிட்டு இருக்கு.  நேத்திக்கு மொச்சைக்கொட்டைச் சுண்டல், ருசி பார்க்கக் கூட எங்களுக்குக் கிடைக்கலை.  அதிலும் சின்னப் பெண்குழந்தைகள் ஐந்தாறு பேர் தினமும் வந்து அமர்க்களப் படுத்திவிட்டுப் போகிறார்கள்.  மனதிலே கொலு வைத்ததன் ஜன்ம சாபல்யம் இந்த வருஷம் ஏற்பட்டுள்ளது. இதுவே சென்னையில் என்றால் நிஜம்ம்மாவே வெற்றிலை, பாக்கு, பூரண கும்பத்தோடு எடுத்துட்டுப் போய்க் கூப்பிட்டாலும் எதிர் வீட்டுக்கார மாமியைத் தவிர வேறே யாரும் வர மாட்டாங்க. :( அவங்க வீட்டுக்கு நானும், எங்க வீட்டுக்கு அவங்களும் தான் சுண்டல் பரிமாற்றமும், வெற்றிலை, பாக்குப் பரிமாற்றமும் செய்துப்போம்.

ஆனால் நாங்க வடக்கே இருந்தப்போ கூடப் பரவாயில்லை. ராஜஸ்தானில் இருந்தப்போ நிறைய நண்பர்கள் இருந்ததால் அவங்க மனைவிகளை எல்லாம் கூப்பிட்டு நவராத்திரி வெற்றிலை, பாக்குக் கொடுத்துப் பழக்கம் செய்துட்டு வந்தாச்சு.  அடுத்து குஜராத் போனப்போ எங்க யாருக்குமே (நம்ம ரங்க்ஸைத் தவிர) ராஜஸ்தானை விட்டுப் போக மனசே இல்லை.  ஆனால் ஊர் மாற்றல் கொடுத்தால் போய்த் தானே ஆகணும்.  குஜராத் வரச்சேயே வேப்பமரம் இருக்கா, காக்காய் இருக்குமா, கிளி, குயில் இருக்குமானு ஒரே கவலை.  அங்கே வேப்பந்தோப்புக்குள்ளே தான் வீடுனு தெரிஞ்சதும் கொஞ்சம் நிம்மதி.  வந்த சில நாட்களிலேயே நம்ம சுப்புக்குட்டிகளும் வந்து ஆஜர் கொடுத்துத் துணைக்கு நாங்களும் இருக்கோம்னு சொல்லிட்டுப் போச்சுங்க.  ஒவ்வொண்ணும் எத்தனை நீளம்ங்கறீங்க?  சும்மா ஐந்தடி சுப்புக்குட்டிங்கல்லாம் சர்வ சாதாரணமா நிலைப்படியில் நீள நெடுகப் படுத்துக்கும்.  கையிலே கம்பை வைத்துக்கொண்டு தான் ராத்திரி படுத்துப்போம்.  அது பாட்டுக்கு தானும் மெத்தையிலே படுத்துப்பேன்னு வந்துட்டால் என்ன செய்யறது!

கொலுவைப் பத்திச் சொல்ல வந்துட்டு சுப்புக்குட்டியைப் பத்திச் சொல்லப் போயிட்டேன்.  அந்த வருஷம் நவராத்திரியும் வந்தது.  நாங்க இருந்த பி.ஜி. லைன்ஸ், சொலேரியம் சாலையில் எங்களோடு சேர்த்து ஒரே ஒரு தமிழ்க்காரங்க.  ஆனாலும் குஜராத்தில் நவராத்திரி பிரபலம் என்பதாலும், எல்லாருக்கும் இந்தத் தென்னிந்திய கொலு பற்றிய அறிவு கொஞ்சம் இருந்ததாலும் பழகிய நண்பர்கள் வீட்டுப் பெண்கள் வந்தாங்க தான்.  ஆனால் அங்கே இருந்த தமிழ்க்காரப் பெண்மணி கண்டோன்மெண்டைத் தவிர நகருக்குள்ளும் சிலர் இருக்காங்கனு சொல்லி இருந்தாங்க.  அவங்களிலே ஒருத்தர் எங்க அலுவலகத்தைச் சேர்ந்தவங்க என்பதால் கூப்பிட்டாங்கனு நாங்க குடும்பத்தோட போயிருந்தோம்.  அப்போ அந்தப் பெண் நவராத்திரி வெற்றிலை, பாக்கு வாங்கச் சிலர் கூப்பிட்டிருப்பதாயும் தானும் போகப் போறேனு சொல்லி என்னையும் கூப்பிட்டாங்க.  நான் தயாராக வரலை.  போனால் எத்தனை நேரம் ஆகுமோனு யோசனை.  ஆனால் நம்ம ரங்க்ஸ் குழந்தைங்களை அழைச்சுட்டுத் தான் வீட்டுக்குப் போவதாயும் என்னைப் போயிட்டு அவங்களையும் நம்ம வீட்டுக்கு அழைச்சுட்டு வரும்படியும் சொல்லிட்டுக் கிளம்பிட்டார்.  சரினு நானும் ஒரு வீடுதானேனு நினைச்சுட்டுப் போனேன்.

போனேனா!