காதலித்தேன் ; வேறெதுவும் திருடவில்லை!

நேத்திக்கு மத்தியானம் கணினியிலே ஒரு முக்கியமான வேலையைச் செய்து, செய்து, செய்து, செய்து, செய்து, செய்து, பார்த்தும் சரியாவராமல் போயிட்டதால் கணினி மேலேயே வெறுப்பு வந்து மூடி வைச்சுட்டேன்.  அப்புறமா கணினி  கிட்டேயே போகக் கூடாதுனு நினைச்சு என்னடா பண்ணலாம்னு யோசிச்சேன்.  மணி என்னமோ மத்தியானம் இரண்டரை தான்.  சாயந்திரம் வரைக்கும் ஒண்ணும் அவசர வேலை இல்லை!  அதிசயமாத் தொலைக்காட்சி இருக்கவே அதைப் போட்டு ஒவ்வொரு சானலா மாத்திட்டு இருந்தேன்.  ரங்க்ஸ் நல்லாக் குறட்டை.  யுடிவியில் முகல்-ஏ.ஆஜம் படம் ஓடிட்டு இருந்தது.  பதினைந்து வருஷங்கள் முன்னாடி இரண்டாம் முறையாவோ, மூன்றாம் முறையாவோ கறுப்பு வெள்ளையில் பார்த்தது.  இப்போக் கலரில்!  அதோடு டிஜிடைஸ் பண்ணி இருக்காங்களோ?  தெரியலை.   சரி மறுபடி பார்த்து வைப்போம்னு பார்த்தேன்.

வண்ணத்தில் இன்னும் அதிகமான தாக்கம் இருக்கிறது உண்மைதான்.  அனைவருமே நன்றாக நடிச்சிருக்காங்க.  அதிலும் மதுபாலாவின் நடிப்பைப் பார்க்கிறச்சே, மாதுரி தீக்ஷித் எந்த அளவுக்கு இவங்களோட சிரிப்பையும் தலை அலங்காரத்தையும், நாட்டியத்தையும் காப்பி அடிக்கிறாங்கனு புரிஞ்சது.   கதை உண்மையோ, பொய்யோ அதன் தாக்கமும் படத்தில் ப்யார் கியா தோ டர்னா பாடலுக்கான ஆடலும் அருமை.  ஜெய்ப்பூர் அரண்மனையில் அந்தக் காட்சி எடுத்ததாக நாங்க ஜெய்ப்பூர் போனப்போ சுத்திக்காட்ட வந்த வழிகாட்டிங்க சொல்லி இருக்காங்க.  நடுவிலே நின்று கொண்டு மேலே பார்த்தால் நம்மைப் போல் ஆயிரம் பேர் அந்தக் கண்ணாடித்துண்டுகளில் தெரிவாங்க.  அந்தக் காட்சியைப் படம் பிடித்திருக்கும் விதம் அந்தக் கால கட்டத்தில் அபூர்வம் தான்.  ஃபதேபூர் சிக்ரி அரண்மனையின் காட்சிகளும் அந்தப் படிகளில் அந்த வயசிலும் ப்ருத்வி ராஜ்கபூர் வேகமாய் இறங்கி ஏறுவதும் பார்த்துப் பெருமூச்சு விட்டேன். :( 

கதையைப் பத்தி அதிகம் சொல்ல வேண்டாம்னு நினைக்கிறேன்.  சலீம், அனார்கலி கதை தெரியாதவங்க இருக்க மாட்டாங்க.  ஆனால் இங்கே திரைப்படத்துக்காக முடிவை மாத்தி இருக்காங்கனு நினைக்கிறேன்.  அக்பர் தன் அரண்மனைச் சேடிக்குக் கொடுத்த வாக்கைக் காக்கவேண்டி அனார்கலியை உயிரோடு தப்பித்துச் செல்ல விடுவதாக ரகசியச் சுரங்க வழியிலே அனார்கலியும் அவள் அம்மாவும் தப்பிப்பதாக முடிவு.  அதான் சொதப்பல்.