ஆடாது, அசங்காது வா, கிருஷ்ணா!

குழந்தைப் பேறு இல்லாத குறை அது ஆத்திகரோ, நாத்திகரோ, அவர்களுக்கு மனதை மிகவும் பாதிக்கும்.  எல்லாத் தம்பதிகளுக்கு அப்படி இருப்பதில்லை எனினும் சிலருக்கு விரைவில் குழந்தை பிறக்காது.  அப்படிப் பட்ட குறை தீர இந்தத் தவழ்ந்த கிருஷ்ணனைப் பார்த்து தரிசித்து அவன் சந்நிதியில் தொட்டில் கட்டுவதாகப் பிரார்த்தித்துக் கொண்டால் மணிப்பயலோ, முத்துப் பெண்ணோ பிறக்கும் என்பது ஐதீகம்.

இங்கே இவன் மூலஸ்தானத்தில் இல்லை.  ஆனாலும் பெரும்பாலான மக்களுக்கு அம்பேகாலு கிருஷ்ணன் கோயில் என்றால் தான் புரிகிறது.  மூலவர் அப்ரமேயர்.  அப்ரமேய, ருஷிகேச, பத்மநாபோ, அமரப் ப்ரபு என்னும் விஷ்ணு சஹஸ்ரநாமாவளியில் வரும் அப்ரமேய என்னும் பெயரில் எல்லையில்லாமல் பரந்து விருந்திருக்கும் பெருமாள் ராம அப்ரமேயர் என்னும் காரணப் பெயரோடு இங்கே காட்சி அளிக்கிறார். ஶ்ரீராமர் இங்கே வந்து மஹாவிஷ்ணுவைப் பூஜித்த காரணத்தால் ராம அப்ரமேயர் என்னும் பெயர் பெற்றதாகச் சொல்கின்றனர். கோயில் மிகப் பழமையானது என்று சொல்கின்றனர்.  அதற்கேற்றாற்போல் கோயில் பராமரிப்பும் இன்றிப் பழமையானதாகவே காண்கின்றது.  3000 ஆண்டுகள் பழமையானதாக ஐதீகம் எனினும், கட்டிட அமைப்பு எல்லாம் சோழர் காலத்தை ஒட்டி இருப்பதால் குறைந்தது 1,500 ஆண்டுகள் ஆகி இருக்கலாம். ராஜராஜசோழன் காலத்துக் கல்வெட்டுக்கள் இருப்பதாக பட்டாசாரியார் கூறினார்.  இந்தக் கோயிலில் மூ.லவர் அப்ரமேயர் தவிர்த்து, ஶ்ரீராமர் மற்றும் அம்பேகாலு கிருஷ்ணா என்னும் தவழ்ந்த கிருஷ்ணரும் இருக்கிறார்.  இதில் யார், யாரைப் பிரதிஷ்டை செய்தார்கள் என்பது சரிவரத் தெரியவில்லை. ஆனால் அப்ரமேயரை இங்கே ராமர் வழிபட்டார் என்றும், அதன் பின்னரே ராம அப்ரமேயர் என்னும் பெயர் ஏற்பட்டதாகவும் சொல்கின்றனர்.  அதன் பின்னர் ராமர் சிலையைக் கிருஷ்ணர் பிரதிஷ்டை பண்ணி இருக்கலாம் என ஒரு யூகம் உள்ளது.

பல கல்வெட்டுச் செய்திகளும் அந்த இருளில் தெரிந்தன.  தாயார் சந்நிதி செல்லும் வழியிலும் மூலவர் சந்நிதி செல்லும் வழியிலும் கல்பாறைகளில் செதுக்கி இருக்கின்றனர்.  இந்தக் கோயிலின் தலபுராணம் வாய்மொழியாகவே சொல்லப்படுகிறது. அப்ரமேய என்றால் எல்லையற்ற என்ற பொருள் என்பதைப் பார்த்தோம். பகவானின் கருணை எல்லையற்றது என்ற பொருளிலும் கொள்ளலாம்;  அவன் சக்தி எல்லையற்றது, ரூபம் எல்லையற்றது என்றும் பொருள் கொள்ளலாம் இதை அவரவர் கருத்துக்கு ஏற்றாற்போல் புரிந்து கொள்ள விடுகிறேன்.  சாளக்கிராமக் கல்லில் வடிவமைக்கப்பட்டிருக்கும் மூலவர் நின்ற திருக்கோலத்தில் இருக்கிறார்.  கைகளில் சங்கு, சக்கரத்தோடு, அபய கரம் காட்டி நிற்கிறார்.  உற்சவர் ஶ்ரீதேவி, பூதேவி சஹிதமாகக் காட்சி அளிக்கிறார்.  மூலவர் சந்நிதியை விட்டு வெளியே வந்து இடப்பக்கம் உள்ள பிரகாரத்தில் சில படிகள் ஏறி மேலே சென்றால் தாயாரை தரிசிக்கலாம்.  அரவிந்தவல்லித் தாயார் என்பது திருநாமம்.  தாயார் இந்த ஆலயத்தின் வடமேற்குப் பக்கம் உள்ள விஷ்ணு தீர்த்தம் என்னும் குளத்திலே தானாகத் தோன்றியவராம்.  அவர் சக்தியும் அளவிட முடியாதது என்கின்றனர்.

அதே பிராகாரத்தில் சற்று தூரத்திலேயே நாம் முதலில் தரிசித்த நவநீத கிருஷ்ணன்காணப்படுகின்றான்.  தவழ்ந்து வந்து கொண்டு, "என்னைத் தூக்கிக்கோ, தூக்காமல் என்ன பண்ணறே!" என்று கேட்காமல் கேட்கிறான்.  கையிலே தூக்கிக் கொஞ்சத் தான் ஆசை.  நன்கு சீவி, வாரி முடித்த தலையோடு கழுத்தில் புலிநகமாலையோடு, முத்துமாலை, மாங்காய்த் தோடு, வங்கி, வளை, மோதிரம், அரைஞாண் கயிறு ஆகியவற்றோடும் தவழ்கையில் சப்தம் கேட்கும் வண்ணம் கால்களில் கொலுசோடும் பாதங்களில் சங்கு, சக்கரரேகைகள் இருப்பதாகவும்(பட்டாசாரியார் சொன்னது) கையில் பெரிய உருண்டை வெண்ணெயோடும் காட்சி கொடுக்கிறான்.  இந்தக் கோலத்தில் கிருஷ்ணனை இந்தியாவிலே எங்குமே பார்க்கமுடியாது எனச் சொல்கின்றனர்.  ஆனால் மத்ரா, பிருந்தாவன், கோகுலம் ஆகிய இடங்களில் பார்க்கலாம்.  அங்கே எல்லாம் கிருஷ்ணனை நாமும் தவழ்ந்து சென்றே பார்த்தாகவேண்டும்.  தொட்டிலை ஆட்டிக் கிருஷ்ணனைத் தூங்கவும் வைக்கலாம்.  கருட பீடத்தில் இருப்பதாகவும் சொல்கின்றனர்.  இதைத் தவிரவும் இந்தக் கோயிலில்  ஶ்ரீராமர் குடும்ப சமேதராகக் காட்சி அளிக்கிறார்.  மற்றும் சுதர்சன நரசிம்மர், வேணுகோபாலர் ஆகியோருக்கும் சந்நிதிகள் காணப்படுகின்றன.   இந்த ஊரின் கதையையும், மற்ற விபரங்களையும் நாளை பார்ப்போம்.