மாதர் "தம்"மை இழிவு செய்யும் மடமையைக் கொளுத்துவோம்!

அகில உலகப் பெண்கள் தினமாம் இன்று. பெண்களுக்கு என ஒரே ஒரு தினம் மட்டுமா? அல்லது இன்றைய தினம் மட்டும் பெண்களுக்கு ஏதேனும் சிறப்புச் செய்யப் போகிறார்களா? ஊடகங்கள் மூலம் பிரபலமான பெண்களைத் தவிர மற்றவர்களுக்கு இந்த நாளும் எல்லா நாளையும் போல் ஓர் நாளாகவே போகப் போகிறது. ஆனாலும் எங்கே பார்த்தாலும் பெண்கள் தினத்துக்கான வாழ்த்துகள் குவிந்து கொண்டிருக்கின்றன.  இன்று ஒரு நாள் பெண்ணை மதித்தால் போதுமா?  பெண்களை நினைத்தால் போதுமா? பெண் என்பவள் ஒரு தாயாக, மனைவியாக, சகோதரியாக, தோழியாக, மகளாக எனப் பல அவதாரங்கள் எடுக்கிறாள். இதில் எந்தப் பெண்ணை நாம் போற்றுகிறோம்?  எந்தப் பெண்ணை இழிவு செய்கிறோம்? ஒட்டுமொத்தமாகப் பெண் குலத்தையே தானே.

அதிலும் பெண்கள் தம்மைத் தாமே இழிவு செய்து கொள்வதில் அவர்களுக்கு நிகர் அவர்களே தான்.   பெண்ணை சக்தி வடிவமாகக் கண்ட பாரதி, பொதுவாக,
"மாதர் தம்மை இழிவு செய்யும் மடமையைக் கொளுத்துவோம்." என்று கூறிப் போய்விட்டான்.  ஆனால் அவன் கண்டானா என்ன? இன்றைய நவநாகரிக மாதர்கள் தம்மைத் தாமே இழிவு செய்து கொள்ளும் கேவலங்களில் இறங்குவார்கள் என! அந்தக் காலப் பெண்களைக் கட்டுப்பெட்டியாக இருந்திருக்கிறார்கள் என்றும் தனித்து நிற்கவில்லை என்றும், அவர்களின் சுயம் அழிக்கப்பட்டது என்றும் சொல்லும் இக்காலப் பெண்கள் தாங்களும் அந்தத் தவறையே வேறு முறையில் செய்வதை நினைத்தாவது பார்ப்பார்களா?

உண்மையான பெண் சுதந்திரம் பெண் தன் மதிப்பை இழக்காமல் இருப்பதிலே தான் இருக்கிறது.  ஆனால் இப்போதைய பெண்கள் கொடுமைக்கு எல்லை இல்லை என்பதை நிரூபிப்பவர்களாக ஆகிவிட்டார்கள்.  பல தினசரிகளிலும் பெண்கள் செய்த கொடுமைகள் வெளி வருகின்றன.  ஆனால் இதற்கெல்லாம் அடிப்படை திரும்பத் திரும்பச் சொல்வது போல் தொலைக்காட்சித் தொடர்கள். எந்தத் தொடரை எடுத்துக் கொண்டாலும் ஒரு பெண் ஒற்றுமையாக இருக்கும் கணவன், மனைவியைப் பிரிப்பதில் தீவிரமாக இருக்கிறாள்.  கர்ப்பிணியான பெண்ணை மாடிப்படிகளில் இறங்குகையில் சோப்பு நீரை ஊற்றிக் கீழே விழ வைத்து அவள் கர்ப்பம் கலங்கும்படி செய்கிறாள். எல்லாவற்றுக்கும் மேல் சொத்துக்காகத் தன் கணவனின் கூடப் பிறந்தவர்களையே திட்டம் போட்டு அழிக்கவும் நினைக்கிறாள்.  அதில் வெற்றியும் காண்கிறாள்.  என்னதான் பின்னால் நல்ல முடிவே வந்தாலும் இப்படி எல்லாம் பெண்கள் கீழிறங்கிச் செல்வார்கள் என்று காட்டுவதும், அதில் நடிக்கப் பெண்கள் சம்மதிப்பதும் நினைக்கவே அருவருப்பாக இருக்கிறது.

எல்லாம் பணத்துக்காக.  பணம் வந்தால் போதும்; சுகமான வாழ்க்கை நடத்தினால் போதும்.  அதற்காக எவ்வளவு கீழிறங்கினாலும் பரவாயில்லை  என்று நடக்கும் இந்தப் பெண்கள் தம்மைத் தாமே இழிவு படுத்திக் கொள்வதோடு அல்லாமல் பெண் குலத்துக்கே இழிவு தேடித் தருகின்றனர்.

இது போதாது என்று டெல்லியில் குழுவாகக் கற்பழிக்கப்பட்டு இறந்து போன நிர்பயா என்னும் பெயர் வைக்கப்பட்ட பெண்ணை எவ்வளவு இழிவாகச் சொல்ல முடியுமோ அவ்வளவு இழிவாக பிபிசி சானலில் ஆவணப்படமாக எடுத்து வெளியிட்டிருக்கின்றனர். இதற்கு அவர்கள் சொல்லும் காரணம் குற்றவாளியின் தரப்பிலும் நியாயம் இருக்கிறதாம்.  என்ன நியாயம்? நாங்கள் என்ன வேண்டுமானாலும் செய்வோம்! பெண்கள் வாய் மூடி மௌனியாக இருக்க வேண்டும். பொறுத்துக் கொண்டிருக்க வேண்டும் சண்டை போட்டிருக்கக் கூடாது என்றெல்லாம் சொல்கிறான்.  இதுவா நியாயம்? இம்மாதிரி ஒரு கொடுமை இங்கிலாந்தில் நடந்து, அங்கே இந்தியப் படத் தயாரிப்பாளர்கள் சென்று சிறையில் அனுமதி பெற்று ஆவணப்படம் எடுத்திருக்க முடியுமா?

மத்திய அரசு வெளியிடக் கூடாது எனத் தடை உத்தரவு பிறப்பித்தும் வெளியிட்டதோடு அல்லாமல், இன்னமும் பல நாடுகளில் வெளியிடவும் ஆவன செய்கிறார்களாம்.  திட்டம் போட்டு நாட்டின் இறையாண்மையைக் கேவலப்படுத்தும் மனிதர்களா பெண்களை மதிக்கிறார்கள்?  அப்பாவியான ஒரு பெண்ணுக்கு இழைக்கப்பட்ட அநீதிக்கு நியாயம் கற்பிக்கும் உலகத்தோர் இருக்கையில் பெண்கள் தினம் ஒரு கேடா? வெட்கக்கேடு!  இதை விட மோசமானதொரு பரிசு பெண்கள் தினத்துக்கு எவராலும் கொடுத்திருக்க முடியாது! இதை, இந்த அவமானத்தை   இந்தியாவின் ஒவ்வொரு பெண்ணும் எதிர்த்து நிற்கவேண்டும்.  அதுவே உண்மையான பெண்கள் சுதந்திரம். பெண்கள் விடுதலை! பெண்ணுக்கு மதிப்பு.