பிள்ளையாரே காப்பாத்துப்பா!

இந்த வருஷம் பிள்ளையார் சதுர்த்தி எப்படி நடக்கப் போகிறதோ என்ற கவலை;  ஏனெனில் பதினைந்து நாட்களாகக் கடுமையான மின்வெட்டு.  முதலமைச்சர் வந்துட்டுப் போன அன்னிக்கும் கூட மின்வெட்டு தாராளமாகவே இருந்தது.  ஆகவே கவலைதான்.  பிள்ளையார் சதுர்த்திக் கொண்டாட்டங்களுக்கு எப்போவும் ஒரு வாரம் முன்னாடியே இருந்து அறிவிப்புச் செய்வேன்.  இம்முறை முடியவில்லை. எல்லாத்துக்கும் மேலே டெல்லியிலே என்னோட கடைசி மைத்துனர் உடல்நலம் ரொம்ப மோசமாகப் போய் மைல்ட் அட்டாக் வந்து ஆஸ்பத்திரியில் இருக்கிறதாகத் திங்களன்று செய்தி வந்தது.  உடனே கிளம்பவேண்டி ரெயில், விமானம் எல்லாம் அலசினோம்.  எதிலேயும் இன்னும் ஒரு வாரத்துக்கு இல்லை.  விமானம் ரொம்ப காஸ்ட்லி என்பதோடு இரண்டு இடங்களில் மாறணும். :( பணத்தைப் பார்க்காமல் கிளம்பலாம் என்றால் இது வேறு தொல்லை.  பிள்ளையார் சதுர்த்தியை எப்படிக் கொண்டாடப்போகிறோம்னு புரியாமல் குழப்பம்.  நேற்று எந்தவிதமான ஏற்பாடுகளும் செய்யமுடியலை.  இன்னிக்கோ காலம்பர மூன்றரை மணிக்குப் போன மின்சாரம், நாலரைக்கு வந்து திரும்ப ஐந்தரைக்குப் போய், மறுபடி ஆறரைக்குப் போய், ஒன்பதரைக்கு வந்து பத்தரைக்குப் போய் ஒருவழியா இப்போத் தான் மின்சாரம் வந்து பத்து நிமிடங்கள் ஆகிறது.  இன்வெர்டர் சார்ஜ் ஆகவோ, யுபிஎஸ் சார்ஜ் ஆகவோ, லாப்டாப் பாட்டரி சார்ஜ் ஆகவோ மின்சாரம் கிடைக்கிறதே கஷ்டமா இருக்கு.

ஒரு மாதிரியா இன்னிக்குக் காலம்பரக் கிடைத்த தேங்காய், வெற்றிலை, பாக்கு, வாழைப்பழங்களோடு கொஞ்சமாய்க் கொழுக்கட்டையும், வடை, அப்பமும் செய்து பிள்ளையாரைக் கொண்டாடியாச்சு.  பிள்ளையாரோடு ஏகத்துக்குச் சண்டை போடணும்னு நினைச்சேன்.  ஆனால் இந்தமட்டில் நல்லபடியாகக் கொண்டாடும்படி வைச்சதும் அவரால் தானேனு தோணித்து.  அதனால் சண்டையை கான்சல் பண்ணிட்டேன்.  என்னிக்கு எதிலே டிக்கெட் கிடைக்கிறதோ அன்னிக்குக் கிளம்பறோம்.  இப்போக் கொஞ்சம் தேவலைனு கொஞ்சம் நேரம் முன்னாடி தொலைபேசிச் செய்தி வந்தது.  என்றாலும் நாங்க இப்போ இருக்கவேண்டிய இடம் அங்கே தான்.