நம்பினால் நம்புங்க! உங்க இஷ்டம்!

முதலில் கொஞ்சம் மொக்கை போடலாமான்னு தான் இருந்தேன். ஆனால் ரொம்ப நாளாக வெயிட்டிங்கில் இருக்கும் "பம்பாய் புரட்சி"யை முடிச்சுடலாம்னு திடீர்னு ஒரு நல்ல எண்ணம் வந்துடுச்சு. அதான் கிறுக்குத் தனம் பண்ணாமல் ஆரம்பிக்கலாம்னு ஆரம்பிச்சுட்டேன்,. முதலில் நாகை சிவா சொன்ன புகார்களுக்கு மறுப்பில் ஆரம்பிக்கலாம். பம்பாயில் இருந்த "ராயல் நேவி"யில் வீரர்கள் புரட்சிக்கு ஆரம்பித்ததும் அது மெதுவாக மூன்று படைகளுக்கும் பரவ ஆரம்பித்துப் பெரிய புரட்சியாக மாறவேண்டியதைத் தடுத்தவர் காந்தி தான். அவருக்கு பிரிட்டிஷாரிடம் இருந்த செல்வாக்கை அவர் முடிந்தால் அப்போதே பிரயோகித்து நாட்டுக்குச் சுதந்திரம் வாங்கி இருக்க முடியும். பாகிஸ்தான் பிரிவினையை ஓரளவு தடுத்திருக்கலாமோ என்னமோ! அதற்குப் பின்னர் வருகிறேன். ஆனால் காந்தி பலமுறை சிறைவாசம் செய்திருந்தாலும் நாடு கடத்தப் படவில்லை.

மாறாக உண்மையாக உழைத்த பலர் நாடு கடத்தப் பட்டனர். காந்தி அவர்களுக்காகக் கூட வாதாடியது இல்லை. இதுவும் ஒரு கசப்பான உண்மைதான். சுபாஷ் பலமுறை நாடு கடத்தப் பட்டார். அவர் காங்கிரஸில் தானே இருந்தார்! பர்மாவில் மாண்டலே சிறையில் பலமுறையும், நாடு விட்டு நாடும் கடத்தப் பட்டார். அம்மாதிரியான ஒரு சமயம் தானே காங்கிரஸ் தலைவராகவும் தேர்ந்தெடுக்கப் பட்டார். அப்போதும் காந்தி அவரின் விடுதலைக்காக ஒரு வார்த்தை கூட பிரிட்டிஷாரிடம் பேசவே இல்லை. இதுவும் ஒரு கசப்பான உண்மைதான். அப்படிப் பட்டவர் இந்த வீரர்களுக்காக ஏன் பேசுவார்? இது எதிர்பார்க்கக கூடியது தான். இந்த வீரர்களுக்கு ஆதரவு திரட்ட முயன்ற காங்கிரஸ் தலைவியான "அருணா அசஃப் அலி" காந்தியால் விமரிசனம் செய்யப் பட்டார். "இந்த வெட்டி வேலையை விட்டு விட்டு "இந்து, முஸ்லீம்" ஒற்றுமைக்குப் பாடுபடலாம்" எனக் கடுமையாக அவரிடம் காந்தி சொன்னார்.

"நாகைசிவா சொல்கிறார்: இந்த சிப்பாய்கள், சிப்பாய்கள் என்று சொல்கிறீர்களே, இவர்கள் எல்லாம் ஆங்கிலேயருக்குச் சேவகம் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தவர்கள் தானே! ஏதோ ஒரு கால கட்டத்தில் தான் அவர்களுக்குச் சுய மரியாதை ஏற்பட்டு இந்தப் போராட்டம் நடந்திருக்கு!"

ஆம், உண்மைதான், அந்த சிப்பாய்கள் ஆங்கிலேயரிடம் வேலை பார்த்தார்களே தவிர, ஆங்கிலேய நாட்டிற்காக அல்ல! நம் நாட்டிற்காகத் தான் உழைத்தார்கள். நம் நாட்டு வீரர்கள் அவர்கள். சுபாஷ் அவர்களைத் திரட்டிச் சேர்த்து நம் பக்கம் திருப்பிப் போரடலாம் என்ற போது தான் காந்தி நடுவிலே குறுக்கிட்டார். சிப்பாய்கள் நம் பக்கம் இருந்தால் நமக்கு வெற்றி நிச்சயம் என்று சொன்னார் அவர். அதற்காகவும் பாடுபட்டார். ஆனால் காந்தியோ "அஹிம்சை" என்ற பெயரிலே தான் சுதந்திரம் வர வேண்டும் என விரும்பிபார். ஆனால் சுதந்திரம் அப்படியா வந்தது? அதனால் இம்சைப்பட்டவர்கள் எத்தனை பேர்? பொதுமக்கள் மட்டுமில்லாமல் தலைவர்களும் உயிர்த்தியாகம் செய்ய வேண்டி இருந்திருக்கிறது. தன்னுடைய "உண்ணாவிரதம்" என்னும் "எமோஷனல் ப்ளாக் மெயில்"னால் காந்தி அனைவரையும் கட்டிப் போட்டார். அது அவரின் சாமர்த்தியம் தானே தவிர அஹிம்சை வழி என்று சொல்ல முடியவில்லை. அவர்கள் தங்களை வழிநடத்த வேண்டிய ஒரு தலைமைக்குக் காத்திருந்தனர். அந்தத் தலைமை போஸ்தான் என்ற கசப்பான உண்மையைக் காந்தி புரிந்து வைத்திருந்து அதைத் தடுத்தார் என்றே சொல்ல வேண்டும்.

"சிவா சொல்கிறார்: அவர்கள் மனதில் நேதாஜி இருந்திருந்தால் (கண்டிப்பாக இருந்திருப்பார், ஆனால் காந்திக்கு அடுத்தபடி தான்) வேலையை விட்டு விலகி அவர் பின் சேர்ந்திருக்கலாம்."

வீரர்கள் தயாராக இல்லைனு சொல்லவே முடியாது. நேதாஜி எதிர்பார்த்ததும் அதுதான். ஆனால் அதற்குள் தான் அவரின் முடிவு என்று சொல்லப்படும் நிகழ்ச்சி நேர்ந்து விட்டது. அவரின் அடுத்த முயற்சி அதுவாகவே இருந்திருக்கலாம், ரஷ்யாவின் உதவியுடன் செய்ய நினைத்திருக்கலாம். ஜப்பான் உதவும் என நினைத்திருக்கலாம். ஆனால் பிரிட்டிஷாரின் ராஜ தந்திரம், அதுவும் காந்தியை அவர்கள் உபயோகித்த விதம் அலாதியானது. அவருக்கு மிகப் பெரிய மரியாதை கொடுத்து வந்ததின் மூலம் அவர் சொல்லுவதை மற்றத் தலைவர்கள் கட்டாயம் கேட்டே ஆக வேண்டும் என்ற நிலையை மிகச் சாமர்த்தியமாக உருவாக்கினார்கள். அவர்கள் நியாயமானவர்கள் என்றால் ஏன் ஒவ்வொரு முறையும் தலை மறைவாக இருந்த போஸைக் கொல்ல முயல வேண்டும்? போஸ் நாடு கடத்தப் பட்டு ஐரோப்பாவில் சுற்றிக் கொண்டிருந்த சமயம் கூட ப்ரிட்டிஷாரின் உளவாளிகள் அவரைக் கொல்ல முயன்றதும் ஹிட்லரின் உதவியுடன் அவர் தப்பியதும் சரித்திரம் மறைத்த உண்மை! இப்போது சமீபத்தில் நடந்த முகர்ஜி கமிஷனிடம் கூட அதற்கான ஆதாரங்கள் இருக்கின்றனவே! போஸின் அரசியல் வாழ்வை அவர்கள் விரும்பவில்லை. அவர்களின் கட்டுப்பாட்டுக்குள் இந்தியா இருக்கவேண்டும் என்றே நினைத்தார்கள். போஸ் இருந்தால், இந்தியா காமன்வெல்த்தில் கூடச் சேர்ந்திருக்காது என்று என் கருத்து!