பாரதி கேட்ட மன்னிப்பு!

தியாகுவின் கேள்விக்கு பதில் சொல்லலாமா வேணாமான்னு நினைத்தேன். பாரதி சிறையில் இருந்தப்போ ஒரு கடிதம் தன்னை விடுதலை செய்யச் சொல்லி எழுதியதாயும், அதில் அவர் மன்னிப்பு வேண்டி இருப்பதாயும் இப்படிப் பட்டவர் எப்படி அரசியல் நேர்மை உடையவராய் இருக்க முடியும் எனவும் கேட்டிருக்கிறார். முதலில் பாரதி எந்தக் கட்சியையும் சார்ந்திருக்கவே இல்லை.அவர் மதித்த தலைவர்கள் எனக் குறிப்பிட்டால் வ.உ.சி. சுப்புரமணிய சிவா, அரவிந்தர், வ.வே.சு. ஐயர் போன்றவர்கள்.
காந்தியை அவர் மதித்தார். காந்தி சென்னை விஜயத்தின் போது சென்று சந்தித்தார்.
ஆனால் காங்கிரஸைச் சார்ந்த்ருக்கவில்லை. திருமணம் ஆகி இரண்டு பெண்குழந்தை பெற்ற அவர் தன் வயிற்றுப் பிழைப்புக்காக மதுரை சேதுபதி உயர்நிலைப் பள்ளியிலும், பின்னர் "சுதேசமித்திரன்" பத்திரிகையில் வேலை செய்தார். அவரின் கருத்துக்கள் மக்களைச் சுதந்திரப் போராட்டத்துக்குத் தூண்டி விடுகிறது என்ற கோபத்தின் விளைவாகவே அந்தப் பத்திரிகையும் சரி, பாரதியும் சரி தடை செய்யப் பட்டனர் பலமுறை. பிரிட்டிஷ் இந்தியாவில் அவர் நுழையவும், அங்கே வாழவும் தடுக்கப் பட்டார். உயிர் போகும் வரை வாழ்ந்து தானே ஆகவேண்டும். தற்கொலை கோழைகளின் செயல். ஆகவே வாழ்க்கைக்கு அவர் தேர்ந்தெடுத்தது புதுச்சேரி. அங்கே இருந்து வாழ்க்கை நடத்தினார். இல்வாழ்க்கையிலும் பெரும் இன்னல்கள் சூழ்ந்தன. அன்றாட வாழ்விற்கேப் பணம் இல்லாத சூழ்நிலை.

தன்னை நம்பி வந்த மனைவி, குழந்தையைக் காப்பாற்ற வேண்டிய பொறுப்பில் தான் எட்டையபுரம் ராஜாவிற்குச் "சீட்டுக்கவி" அனுப்ப நேர்ந்தது. காங்கிரஸ் மகாநாடுகள் சென்னை மெரினா திடலில் நடக்கும்போது பாரதியைச் சுதந்திரப் போராட்டப் பாடல்கள் பாட அழைப்பது உண்டு காங்கிரஸ் தலைவர்கள். பாரதியும் வந்து பாடுவார் மறுப்பேதும் சொல்லாமல். ஆனால் அவர் பாடி முடித்ததும் கூட்டம் கலையும். அதில் தலைவர்கள் அதிருப்தி அடைவர். இந்தக் காட்சி "பாரதி" திரைப்படத்தில் கூடக் காண நேரலாம். அப்படிப் பட்ட காங்கிரஸ் தலைவர்கள் அவர் அன்றாட வாழ்விற்கு உதவி ஏதும் செய்யவில்லை. ரவீந்திர நாத் தாகூர் "நோபல் பரிசு" வென்றதற்கு விழா எடுத்துக் கொண்டிருந்தனர். இதைத் தோழர் "ஜீவானந்தம்" குறிப்பிட்டு வருந்தி உள்ளார். மகாத்மாவாகவே இருந்தாலும் காந்தியும் பலகீனங்கள் நிறைந்த மனிதர் தான். அவரே குறிப்பிட்டுள்ளார். ஆகவே எதற்கும் மறுபக்கம் இருக்கும். அதன் காரணத்தையோ, காரியத்தையோ சரியாகப் புரிந்து கொள்ளாமல் நாம் பேச முடியாது. அன்றைய சூழலில் நாம் வாழவில்லை.

நேதாஜி சுபாஷ் சந்திரபோஸ் கூட நாடு கடத்தப் பட்டு ஐரோப்பாவில் வசிக்க நேர்ந்த காலத்தில் கல்கத்தாவில் இருந்த அவரின் தகப்பனார் மரணத்திற்குநாட்டுக்கு வர விரும்பினார். அன்றைய ஆங்கில அரசு அவரைப் பல விதமான நிபந்தனைகளுடன் வரவிட்டது. அதறுகுகட்டுப் பட்டுத் தான் அவர் வர நேர்ந்தது. அதற்காக நேதாஜியின் வீரத்தைக் குறைத்து மதிப்பிட முடியுமா? அதுபோல்தான் இதூம் காரணத்துடன் நிகழ்ந்த ஒரு நிகழ்வு. அதற்கான என்னுடைய பதில் பின்னால் வெளிவரும். நன்றி தியாகு இந்த பதில் கொடுக்கும்படி செய்ததுக்கு.கட்டபொம்மன் பற்றி அவர் பாட நேராததற்கும் தனியாகக் காரணங்கள் இருக்கலாம். கட்டபொம்மனும் பாளையக் காரன் தான். அவனுக்கும் மறுபக்கம் என்று இருக்கிறது. அது தெரிந்தும் பாடி இருக்கமாட்டார். நாம் அதற்காகக் கட்டபொம்மனை வீரன் இல்லை என்றோ தியாகம் செய்யவில்லை என்றோ சொல்லவில்லையே! கட்டபொம்மனின் வீரத்தையும் பாராட்டுகிறோம், அதற்குச் சற்றும் குறைந்தது இல்லை எட்டப்பனின் வீரமும். வரலாறு நமக்கு நன்கு தெரியாது. அவரவர் பார்வையில் எழுதி இருப்பதைப் படித்துவிட்டுச் சொல்லுகிறோம். மருது சகோதரர் வீரம் பற்றியும் பாரதி பாடி இருப்பதாய்த் தெரியவில்லை. அதனால் என்ன? இது தனி ஒரு மனிதனின் விருப்பம் என விட்டுவிடலாமே!