அம்பத்தூர் நரகம்!!

 எங்க வீட்டிலே மிச்சம் இருக்கும் சாமான்களைக் கொஞ்சம் எடுத்து வரலாம்னுபோனால் வீட்டுக்குள் நுழையவே முடியவில்லை. வழியில் வரிசையாக மணல், செங்கல், ஜல்லி கொட்டப்பட்டு, வழியென்றால் சத்தியமாக தெரு நட்ட நடுவில் கொட்டப்பட்டுள்ளது. மனிதர் நடமாடவே கஷ்டம். இந்த அழகில் தினம் தினம் பெய்யும் மழை வேறு. லாரிகள், டிராக்டர்கள், ஜேசிபி, மினி வான்கள் என எல்லாம் வந்து மாட்டிக்கொள்கின்றன. இந்த லாரி மாட்டிக்கொண்டு நகரமுடியாமல்! :((((((
 
 தண்ணீர் தேங்கி நடமாட முடியாமல் சேறாக இருக்கும் சாலையில் ஆங்காங்கே ஏற்பட்டிருக்கும் பள்ளங்கள் தேங்கி நிற்கும் தண்ணீர். இவ்வளவு மோசமான சாலையிலும் அதைக் குறித்துச் சிறிதும் கவலைப்படாமல் குடி இருக்கும் மக்கள். இதைக் குறைந்த பக்ஷம் தெருக்காரர்கள் எல்லாரும் ஆளுக்கு ஒரு ஐந்நூறு ரூபாய் போட்டு ரப்பிஷ், கிராவல் போட்டு அடித்தால் சாலை கொஞ்சம் நடக்க லாயக்காக இருக்கும். நாங்க இருக்கையில் எல்லாரையும் கேட்டு அலுத்துப் போய்க் கொஞ்ச தூரம் வரையாவது நாம் செய்யலாம் என எங்க எதிர்வீட்டுக்காரரும், நாங்களும் முடிவு செய்தபோது கிளம்பும்படி ஆயிற்று. அப்படியும் ரப்பிஷாவது போடலாம் எனில் ஒரு சிலர் அதற்கு ஆக்ஷேபம் தெரிவிக்கின்றனராம். எங்களிடமே சிலர் ரப்பிஷைப் போட்டு நடக்க முடியாமல் பண்ணிட்டீங்க என முன்பு போட்டபோது வந்து சண்டை போட்டார்கள். :((((
 
 
 

மேலுள்ள படத்திலும் இந்தக் கடைசிப்படத்திலும் காணப்படும் வண்டிகள் எல்லாம் எங்க வீட்டு வாசலை மறித்து நிறுத்தப்பட்டிருக்கின்றன. நாங்க இருக்கையிலேயே சற்றும் கவலைப்படாமல் நிறுத்துவாங்க. கேட்டால், "அதுக்கென்ன இப்போ!" என அலக்ஷியமாகப் பதில் வரும். இப்போக் கேட்கவே வேண்டாம். இதுக்கெல்லாம் ஒரு முடிவு எப்போது?? முனிசிபாலிட்டியில் தினம் தொலைபேசி ஜல்லி கிரஷரை ஒரு லோடு கொட்டிச் சாலையை நடக்கத் தகுதியானதாகப் பண்ணும்படிக் கேட்டோம். நாங்க இருக்கும்வரையில் தினமும் இதோ இன்று, இதோ இன்று எனச் சொல்லிக் கொண்டிருந்துவிட்டு இப்போ வரதே இல்லை!