பிச்சை எடுத்தானாம் பெருமாள்

சின்ன வயசிலே இருந்து புரட்டாசி சனிக்கிழமை ஒவ்வொன்றும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாகவே இருக்கும். இந்த மாசம் பெருமாளுக்கு உகந்தது என்பதாலும், ஒவ்வொரு சனிக்கிழமையும் எங்க உறவினர் ஒவ்வொருத்தர் வீட்டிலும் பெரிய அளவில் வெங்கடாசலபதி சமாராதனை நடைபெறும் என்பதாலும் தான். அதோடு இன்னும் சிறப்பாக என்னோட பெரியப்பாவின் வக்கீல் சங்கத்து நண்பர்கள் அனைவரும் நடத்தும் பஜனையும் கூட. பஜனை முடியும் போது கடைசியில் குத்துவிளக்கை நடுவில் ஏற்றி வைத்துவிட்டுப்பெரியப்பாவும் அவரின் வக்கீல் நண்பர்களுமாக அதைச் சுற்றிச் சுற்றி வந்து ஆடுவது கண்கொள்ளாக் காட்சியாகும். அந்த வயசில் அதன் தாத்பரியம் புரியாவிட்டாலும் குடுமி அவிழ்ந்து ஆட, கழுத்தில் போட்டிருக்கும் மாலைகளும் அவங்க ஆட்டத்திற்கு ஏற்ப ஆட ஒவ்வொருத்தரும் ஆடுவதைப் பார்க்கையில் நான், என் அண்ணா, தம்பி, பெரியப்பா பெண் ஒருத்தி நாலுபேருமே அப்போ குழந்தைகள்; நாங்க எல்லாரும் ஒருத்தருக்கொருத்தர் நமுட்டுச் சிரிப்புச் சிரிப்போம். அந்தப் பெரியப்பா பெண் இப்போ இல்லை.

கல்யாணமாகி வந்ததும் புகுந்த வீட்டிலும் வெங்கடாசலபதி சமாராதனைப் பழக்கம் உண்டுனு சொல்லவும் சந்தோஷமாய் இருந்தாலும் நாளாவட்டத்தில் அது வீட்டு மட்டும் செய்யற ஒண்ணா மாறிபோச்சு. அப்போவானும் வீட்டில் குறைந்தது பத்துப் பேர்கள் இருந்தோம். இப்போ நாங்க இருவர் மட்டுமே. அதிலும் இந்த வருஷம் தான் சிறப்பான வருஷம் ஆச்சே. பெருமாள் எங்க பரம்பரையில் பூஜித்து வந்தவர் வீட்டுக்கு வந்து பத்து மாசங்கள் ஆகின்றன. அவருக்கும் பிள்ளையாரைப் போலவே இங்கே இதுதான் முதல் பண்டிகை. கிருஷ்ணருக்கும் இதான் முதல் பிறந்தநாள். அதைத் தான் ஒருமாதிரியா சொந்த வீட்டிலேயே கொண்டாடினோம். கிருஷ்ணரைத் தான் அன்னிக்குப் படம் எடுக்க முடியலை. இன்னிக்குப்பெருமாளையும், கிருஷ்ணரையும் சேர்த்து வைச்சு எடுத்திருக்கேன்.  

கீழே பெருமாளுக்குச் செய்த பிரசாதங்கள் மஹா நிவேதனம், சர்க்கரைப் பொங்கல், எள் சாதம், வடை, வெற்றிலை, பாக்கு, பழம். எப்படியோ புரட்டாசி சனிக்கிழமை கொண்டாடியாச்சு.  

முன்னெல்லாம் காலை ஆறு மணிக்கு ஆரம்பிச்சா மதியம் பனிரண்டு மணி வரையிலும் கோவிந்தா கூப்பிட்டுக்கொண்டு அரிசிக்கு வருவார்கள். வாசலில் ஒரு சின்ன வாளியில் அரிசியை நிரப்பி ஒரு கிண்ணத்தையும் வைத்துக் கொண்டால் வரவங்களுக்குப் போட்டு முடிக்கவும் மணி பனிரண்டு ஆகவும் சரியா இருக்கும். பெரிய பெரிய மனிதர்கள் கூட வந்து பிக்ஷை வாங்கிப் போவாங்க. இப்படி பிக்ஷை எடுத்து வாங்கிய அரிசியில் அன்னதானம் பண்ணுவதைச் சிறப்பாகச் சொல்லி இருப்பதோடு நம் ஆணவமும் கலையும் என்பார்கள். ஆனால் பிக்ஷை எடுப்பதையும் கேலி செய்யறவங்க இருக்காங்க. என் அண்ணாவுக்கு பிக்ஷை எடுத்தே திருப்பதியில் பூணூல் போட்டாங்க. அப்படி ஒரு வேண்டுதல் அந்தக் காலத்திலே. ஒரு சிலர் கல்யாணத்திற்கும் திருமாங்கல்யம் செய்ய மட்டும் அம்மாதிரி வேண்டுதல் செய்வதுண்டு. இதெல்லாம் செய்வதன் காரணமே, நாமெல்லாருமே அவன் போட்ட பிச்சை என்ற நினைப்பு மாறாமல் இருக்க வேண்டும் என்பதற்காகவே.

பெருமாளும் பிச்சை எடுத்திருக்கிறார் வாமனன் ஆக. ஈசனும் பிக்ஷாண்டவராக வந்து பிச்சை எடுத்திருக்கிறார். நாமெல்லாம் எம்மாத்திரம்!