புத்தக, திரைப்பட விமரிசனங்கள்! எங்கேப்பா எல்லாரும்?

வழக்கமா வந்து பின்னூட்டம் போடறவங்களைக் கூட நாலைந்து நாளாக் காணோம். எல்லாரும் ஒரே சமயம் பிசி போல! பொதுவாப் பின்னூட்டங்களை எதிர்பார்க்காமலேயே எழுதப் பழகினாலும் பார்த்த மனிதர்களைக் காணோம்னா கொஞ்சம் கவலை வருது உண்மை தான்..அதோட நானும் நாலைந்து நாட்களாக் கொஞ்சம் பிசி, நண்பர் வருகைனு இருந்துட்டேன்.  வேறே யாரும் இல்லை. எல்கே தான்.  சென்னையிலே பயமுறுத்திட்டிருந்தார்; இங்கே நிஜம்மாவே வந்து பயமுறுத்திட்டுப் போயிட்டார். :)))

ஶ்ரீராம் அனுப்பிய "தூறல்கள்" புத்தகம் படித்து முடித்து விட்டேன்.  அருமையான நினைவஞ்சலி என்பதோடு மனைவிக்காக உருகும் கணவர்களும் உண்டு என்பதையும் சொல்கிறது.  மனைவியின் பெயரைத் தன் பெயரோடு சேர்த்துக் கொண்டு பாஹே, ஹேபா என்றெல்லாம் பெயர் வைத்துக் கொண்டு எழுதிக் கொண்டிருக்கும் அவரைப் போல் எல்லாரும் இருந்தால் கணவன், மனைவி சண்டையே வராது.  "நான்" என்பது குறித்த விளக்கம் அருமை. மெளனம் பற்றிய விளக்கமும் பிடித்த ஒன்றாக அமைந்தது. உண்மையில் மெளனத்தை விடச் சிறந்த மொழி இல்லை என்பதே என் கருத்தும்.

நல்ல தரமான அட்டை, தரமான பேப்பர். முன்னட்டையில் பாஹே அவர்களின் பேரச் செல்வங்கள் ஆனந்தமயமான தூறல்களை வானவில் பின்னணியில் ரசிக்கின்றனர். முதல் மழை முகத்தில் விழுவதை ரசித்திருக்கிறீர்களா? அந்த முதல் மழை உடலுக்கும் குளுமை தரும் என்பார்கள்.  கோடையில் திடீர் மழை பெய்கையில் வெளியே நின்ற வண்ணம் முகத்தில் மழைத் தூறல்கள் விழும்போது ஆஹா! அட்டையைப் பார்த்ததுமே அந்த உணர்வு வந்தது. பின்னட்டையில் வாழ்க்கைப் பயணத்தில் முதுமை அடைந்து தற்போது தனிமையும் வந்து தன்னந்தனியாகப் பயணிக்கும் முதியவர். அவருடைய தனிமை அவரை எவ்வளவு வாட்டுகிறது என்பதைப் புரிந்து கொள்ள முடிகிறது.

"போய்விட்ட வாழ்க்கை திரும்பக் கிடைத்தால்
எல்லோருமே வேறுவிதமாகத் தான் செயல்படுவார்கள்." இது எவ்வளவு சத்தியமான ஒன்று. நானும் பலமுறை நினைத்திருக்கிறேன், கடந்த காலம் திரும்பக் கிடைத்தால் நம் தவறுகளைத் திருத்திக்கொள்ளலாமே என.  அருமையானதொரு புத்தகத்தைப் பரிசாக அளித்த ஶ்ரீராமுக்கும், அவர் குடும்பத்தினர் அனைவருக்கும் என் உளமார்ந்த நன்றி.

இன்று லார்ட் மவுன்ட்பேட்டன் திரைப்படம் பார்த்தேன்.படேல் ஆகஸ்ட் 15 நாள் நன்றாக இல்லை எனவும், அன்றைய தினம் சுதந்திரம் கிடைத்தால் இந்தியாவுக்கு மோசமான எதிர்காலம் எனவும் ஜோசியர்களால் கணிக்கப் பட்டிருப்பதைக் கூறவும், நேரு அதை ஆகஸ்ட் பதினான்கு நள்ளிரவு 12 மணி என மாற்றுகிறார். படேல் ஏன் மறுக்கவில்லை? இந்தியா கையை விட்டுப் போனால் போதும்னு பிரிட்டிஷ் காரங்க அவசரம் அவசரமாக் கொடுத்துட்டாங்க போல! பாகப்பிரிவினைக் காட்சியைக் காட்டுவாங்கனு நம்ம ரங்க்ஸ் சொன்னதால் உட்கார்ந்தேன்.அதைக் காட்டவில்லை; அது வேறே படம் போல! இதிலே இரவு பனிரண்டு மணி வரை தலைவர்கள் அனைவரும் காத்திருந்து பனிரண்டு அடித்ததும், (சரியாக) நிர்வாக மாற்றம் செய்து கொள்வதோடும், யூனியன் ஜாக் கொடி கீழிறங்கி தேசியக் கொடி ஏறுவதும் காட்டியதோடு படம் முடிகிறது. குறிப்பிட்டுச் சொல்லும்படியாகப் படத்தில் எதுவும் இல்லை. கொஞ்சம் ஏமாற்றத்தைக் கொடுத்தது.