ஆனந்தத்தைத் தவறவிட வேண்டாம்!

கடந்த இரு மாதங்களாகவே இணையத்துக்குச் சரியாக வரமுடியலை.  அதுக்காகச் சும்மாவா இருக்க முடியும். தேவன் புத்தகங்கள் ஜஸ்டிஸ் ஜகந்நாதன், ஶ்ரீமான் சுதர்சனம், மிஸ்டர் வேதாந்தம், துப்பறியும் சாம்பு எல்லாத்தையும் பத்து லக்ஷமாவது முறையாகப் படிச்சுக் கிழிச்சேன்.  ஹிஹிஹி, நிஜம்மாவே புத்தகங்கள் எல்லாமும் நாளாகிட்டதாலே பேப்பர், பேப்பரா வந்துட்டு இருக்கு. மங்கள நூலகம் இருக்கிறச்சே வாங்கின புத்தகங்கள். ஒரு மாதிரிப் பக்கங்களைச் சேர்த்து வைத்துக்கொண்டு படிக்கும் டெக்னிக் நமக்குக் கைவந்த கலை. அப்போத் தான் ரேவதி அனுப்பி வைச்ச (ஹிஹிஹி, எங்கள் ப்ளாக், நேரே வந்து தரலை இல்லை; அதனாலே நீங்க கொடுத்ததாய்ச் சொல்ல மாட்டேனே) ஆனந்தத்துக்கு ஒரு மிஸ்ட் கால் புத்தகம் கிடைச்சது.

புத்தகம் பெண்ணுரிமை குறித்தது. நாமோ பெண்ணுரிமைக்கு எதிரி.  நமக்கு இந்தப் புத்தகமானு கொஞ்சம் ஆச்சரியத்தோடேயே படிக்க ஆரம்பிச்சேன்.  என்ன ஆச்சரியம்! நான் நினைக்கிறதை, சொல்லிக் கொண்டு இருப்பதை அப்படியே சொல்லி இருக்காங்க. பெண்கள் அவங்களோட பிரச்னைகளைத் தாங்களே தீர்த்துக்கொள்ள வேண்டும் என்பதில் எனக்கும் மாற்றுக் கருத்து இல்லை. அதே சமயம் அந்தத் தீர்வு அறிவு சார்ந்ததாக, சமூகம் ஏற்கக் கூடிய ஒன்றாக இருத்தல் வேண்டும். அதிலும் எனக்கு மாற்றுக் கருத்து இல்லை.  அதையே தான் இவங்களும் சொல்லி இருக்காங்க ஒரு கதை மூலம்.


பெண்ணைக் குறித்து முதலில் செய்திருக்கும் வர்ணனை அபாரம்.  கடைசியில் குறிப்பிட்டிருக்கும் சிறப்பான முத்திரை வசனமும் பிரமாதம்.  அது தான் தன் உன்னதம், தன் மதிப்பு இவற்றை மறக்கும் தன்மை, பெண்ணின் படைப்பில் சேர்க்கப் பட்டிருப்பது. இதைக் கொடுத்து இறைவி தன் படைப்புகளுக்குள்ளேயான ஏற்றத் தாழ்வைச் சரிக்கட்டுவதாகச் சொல்லப் பட்டிருந்தாலும், பெண் உண்மையிலேயே உன்னதமானவள். தன் மதிப்புள்ளவள்.தன்னைக் குறித்த மதிப்பை அதே சமயம் அறியாதவள் தான்.  உணர்வுகளுக்கு ஆட்படுபவள். சமீபத்தில் கூட ஒரு சிநேகிதி எழுதிய ஒரு சிறுகதையின் முடிவில் கணவனால் கொடுமைக்கு உட்படுத்தப் பட்ட வீட்டு வேலை செய்யும் பெண், கடைசியில் அவனைக் கொன்றுவிடுவதாகச் சொல்லப் பட்டிருந்தது. எனக்கு அந்த முடிவு பிடிக்கவில்லை.

அப்படி உணர்வு பூர்வமான முடிவை எந்தப் பெண்ணும் எடுக்கக் கூடாது.  சிந்திக்க வேண்டும். சிந்தித்துச் செயலாற்ற வேண்டும். ஆரம்பத்தில் கடினமே போல் தோன்றினாலும், பின்னர் தானாகக் கை வந்துவிடும். பெண் விடுதலை என்பது ஆண்களோடு சரிசமமாகப் போட்டிபோடுவதில் இல்லை. நிச்சயமாய் இல்லை. பெண்ணின் தனித்தன்மையை இழக்காமல் பெண்ணாக இருந்து கொண்டே நாம் கட்டப்பட்டிருக்கிறோம் என்ற எண்ணங்களில் இருந்து விடுவித்துக்கொள்வதே. என்னைப் பொறுத்தவரையில் பெண்ணாய்ப் பிறந்திருப்பதில் பெருமையே!


தொடரலாம்! .