அம்பேரிக்காவில் கொண்டாடிய சரஸ்வதி பூஜை!

நாங்க எப்போ யு.எஸ். வந்தாலும் நவம்பருக்குள்ளே பயணச் சீட்டு விலை குறைவாக இருக்கும் நேரம் பார்த்து வருவதே வழக்கம். ஒரே ஒரு முறை ஏப்ரலில் கிளம்பி வரும்படி ஆனது. அப்போத் தான் அப்பு பிறந்தாள். அவளுக்காக வந்தோம். சென்ற முறை இங்கே கிளம்பி வரும்போது கூட டிசம்பரில் தான் வந்தோம். அதுவும் 15 தேதிக்குள். அதன் பின்னர் டிக்கெட் விலை கிடுகிடுவென ஏறிவிடும். பொங்கலுக்கு இங்கே இருக்கலாம்னு வந்தோம். ஆனால் மாமியாரின் இறப்பினால் அப்போப் பொங்கல் கொண்டாடவில்லை. சும்மா சாஸ்திரத்துக்குக் கொஞ்சம் பொங்கல் மட்டும் குழந்தை பிறந்த வருஷம், பண்டிகையைக் குறைக்கக் கூடாதுனு வைச்சேன். அதுக்கு முன்னால் எல்லாம் பிள்ளையார் சதுர்த்தி, கிருஷ்ணன் பிறப்புனு கொண்டாடி இருக்கோம். தீபாவளி, கார்த்திகை, பொங்கல் கொண்டாடி இருக்கோம். நவராத்திரி கொண்டாடியது இல்லை. நவராத்திரியை அங்கேயே முடிச்சுட்டு விஜயதசமி அன்றோ மறுநாளோ கிளம்புகிறாப்போல் வருவோம். ஆனால் இம்முறை குட்டிக் குஞ்சுலு இருப்பதால் நவராத்திரிக்கு இங்கே வரணும்னு ஆசை.

வந்தாச்சு! கொலுவும் வைச்சாச்சு. அது பாட்டுக்கு தினம் ஒரு பொம்மையைத் தூக்கிக் கொண்டு போய்விடும் என்பதால் உடையாத பொம்மைகளாக வைக்க வேண்டி இருந்தது. பொம்மைகளும் அதிகம் எல்லாம் வைக்கவில்லை. என்றாலும் தினம் அதுக்கு விளையாட இருக்கிற எல்லாப் பொம்மைகளையும் விட்டுட்டு இந்த் பொம்மைகளோடு தான் விளையாடுவேன் என அடம் பிடிக்கும். நம்ம ஊர் மாதிரி தினம் யாரும் வருவதும் இல்லை. அவரவர் வேலை அவரவருக்கு. வாட்சப்பிலே செய்தி கொடுத்துத் தேதியும் நேரமும் நிர்ணயம் செய்து கொண்டு சனி, ஞாயிறு இரண்டு நாட்களிலே அநேகமாக யார், யார் வீட்டுக்கெல்லாம் போகணுமோ அங்கெல்லாம் போய்விட்டு வந்துடறாங்க. நேத்திக்கு எங்க பொண்ணு கூப்பிட்டிருந்தானு போயிருந்தோம். சுமார் 50 பேர்களை அழைத்திருந்தாள். அவங்களுக்குச் சாப்பிட பாஸ்தா சாட், பொடி இட்லி, வெஜிடபிள் சாதம், (வெங்காயம், பூண்டு தவிர்த்து), தயிர் வடை, சேமியா பாயசம், ஜூஸ் வகைகள் எனச் சமைத்து வைத்திருந்தாள். படம் எடுக்கவில்லை. பெரும்பாலோருக்குப் பிடிக்காது என்பதால். சாப்பாடை மட்டும் எடுக்கலாம்னா குழந்தைங்க, பெரியவங்க என வந்து கொண்டே இருந்தாங்க. அதோடு பெண்ணுக்குமே பிடிக்காது! 

குட்டிக்கொலு

பூஜை நடக்கிறது!

சாதம், பருப்பு, பாயசம்

                                                           தீபாராதனை உம்மாச்சி பக்கத்திலே சிவப்புக்கலர் ரவிக்கைத் துணி பக்கமாத் தெரியுதா?
                                                     
பண்டிகையைக் குறைக்கக் கூடாதுனு சும்மா பேருக்குத் தான் கொலு! மருமகள் தயவிலே தினம் ஒரு சுண்டலும் சாப்பிட்டாச்சு. இன்னிக்கு சரஸ்வதி பூஜையையாவது நம்ம ஊரிலே பண்ணுகிறாப்போல் பண்ணலாம்னு நினைச்சோம். பழங்கள், வெற்றிலை எல்லாம் வாங்கிட்டு வந்துட்டாங்க! பூக்கள் கிடைப்பது தான் சந்தேகம். முன்னே வந்திருந்த சமயங்களிலே எல்லாம் வாக்கிங் போகையிலே வேலி ஓரங்களில் பூத்திருந்த அரளி, ரோஜாக்களைப் பறித்துக் கொண்டு வந்தோம். அந்தப் பூக்களைப்  பிள்ளையார் சதுர்த்தி, கிருஷ்ணன் பிறப்பு பூஜைகளுக்கு வைத்துக்கொண்டோம். ஹிஹி! ஆனால் பிள்ளை திட்டினார். அது மாதிரி இப்போச் செய்ய வேண்டாம்னு நினைச்சால் வால்மார்ட்டில் தான் பூக்கள் கிடைக்குமாம். அதுவும் பொக்கே மாதிரிப் போல! ரோஜாக்கள் தான் இருக்கும் என்றார்கள். அப்புறமா யோசிச்சுப் பொண்ணு வீட்டில் பூச்செடிகள் இருப்பதால் அங்கே பூக்களைப் பறித்துக் கொண்டு வரலாம்னு அங்கே இருந்து பூக்களைக் கொண்டு வந்தோம். ஆச்சு! இன்னிக்குக் காலம்பர சீக்கிரமே குளிச்சுச் சமைச்சுப் பாயசம், சாதம், பருப்பு நிவேதனத்துக்கு  வைத்து சரஸ்வதிக்குப் பூஜை செய்து புத்தகங்கள் வைத்துக் கும்பிட்டுக் குடைமிளகாய் சாம்பார், தக்காளி ரசம், பீன்ஸ், பட்டாணி, உருளைக்கிழங்குக்  கறியோடு மாங்காய் ஊறுகாயுடன் சாப்பிட்டாச்சு! இப்போத் தான் இதை உடனே சூடாகப் பதிவு போட்டுடலாம்னு வந்தேன்.

பையரும், மருமகளும் எண்ணெய்ப் பதார்த்தங்களைத் தவிர்ப்பதால் வடை, அதிரசம் என்றெல்லாம் பண்ணவில்லை.  ஊரிலே  அங்கேயே பண்ணிட்டு விநியோகம் தான் செய்வேன். ஆகையால் பண்டிகைக்குப் பாயசம் மட்டுமே செய்தேன். சரஸ்வதி பூஜையை முதல்முறையாக இந்த ஊரில் இப்படி எளிமையாகக் கொண்டாடியாச்சு! பூஜை தானே முக்கியம். வடையும் அதிரசமும் எப்போவும் இருக்கவே இருக்கு! நினைச்சால் பண்ணிச் சாப்பிட்டுக்கலாமே!