இம்புட்டுத்தான் இந்த வருஷம் தீபாவளிக்கு! :) :(

முள்ளுத்தேங்குழல்

தீபாவளி மருந்து சாமான்கள் வறுத்து வைச்சிருக்கேன்.

இதான் இந்த வருஷத்துக்கு ச்ச்ச்ச்ச்ச்ச்ச்ச்ச்ச்ச்ச்வீட்டு. குலோப்ஜாமூன், கிட்ஸ் பாக்கெட்டில். 20 வரும்னு சொன்னாங்க! கரெக்டா 20 தான் வந்தது. அம்புட்டுத் தான்!

நாளைக்கு ஸ்வாமிநாராயணன் கோயிலில் ஏதோ வாங்கி வருவதாகப் பையர் சொல்லி இருக்கார். சொல்லியாச்சு வேண்டாம் நான் பண்ணறேன்னு. பண்ணக்கூடாதுனு அடம். தீபாவளிக்கு வீட்டில் எண்ணெய் வைக்கணும் என்பதால் இன்னிக்குக் கொஞ்சம் போல் எண்ணெய் வைத்துத் தேங்குழல் மட்டும் பிழிஞ்சேன். அப்புறாம் மாட்டுப்பொண்ணு கிட்ஸ் பாக்கெட் வாங்கிக் கொடுத்தாள். அதிலே குலோப் ஜாமூன் பண்ணியாச்சு. மருந்து சாஅமான்களை வறுத்து வைச்சிருக்கேன். அதை அரைச்சு மருந்து கிளறனும் அல்லது வெல்லம் சேர்த்துப் பொடிச்சு வைக்கணும். தீர்ந்தது தீபாவளி பக்ஷணம் பண்ணும் வேலை! :(



நம்பினால் நம்புங்க, இல்லாட்டிப் போங்க, இந்த மாதிரி பீர் பாரல் பீப்பாய்களில் தான் நான் 88 ஆம் ஆண்டு வரை பக்ஷணங்கள் பண்ணி வைச்சிருக்கேன். அதுக்கே மாமியார், மாமனார் இருவருக்கும் துக்கம் தொண்டையை அடைக்கும். கருவிலியில் இருந்தப்போ ஒவ்வொரு பக்ஷணத்துக்கும் இம்மாதிரி ஒரு டின். டின், டின்னாக பக்ஷணம் பண்ணிச் சாப்பிட்டோம். இப்போ? பக்ஷணமே பண்ணறதில்லை. அந்தக்  காலம் எல்லாம் மலை ஏறிப் போச்சு. இப்போ இந்த மாதிரியான நிலைமைக்கு வந்துட்டோமேனு அழுவாங்க! அழுவாங்கன்னா லிடரலி (literally) அழுகை வந்துடும். :)))) எங்க வீட்டிலும் அப்பா நிறையப் பண்ணச் சொல்லுவார் என்றாலும் தீபாவளி கழிந்து சுமார் ஒரு வாரம் வரை பக்ஷணங்கள் வரும். அதிலே மிக்சர் மட்டும் கொஞ்சம் கூட நாட்கள் ஓடும். லாடு வகைகள் கொஞ்சம் கூட நாட்கள் வரும். ஆனால் இங்கேயோ எல்லாமே கல்யாணச் சீர் வைக்கறாப்போல் பண்ணியாகணும். அந்த மாதிரி வரும்போது தீபாவளிக்கு ஒரு வாரம் முன்னாடியே எண்ணெய் வைக்க ஆரம்பிக்கணும். சாமான்கள் ஒரு மாசம் முன்னாடியே சேகரிக்கணும். இதுக்கு நாங்க முந்திய ஞாயிறிலிருந்தே எண்ணெய் வைக்கணும். அக்கம்பக்கம் அனைவரிடம் இருந்தும் உள்ள ரேஷன் கார்ட்களில் சர்க்கரையைப் பீராய்ந்து வாங்குவேன். எங்களுக்கு வேண்டாமா என்பவர்கள் உண்டே. ஆகவே 2 மாசம் முன்னாலிருந்தே தலையைப் பிய்த்துக்கொண்டு சாமான் சேகரிப்பேன். எங்க வீட்டில் எனக்கு வைச்சுக்கொடுக்கும் ஒவ்வொரு பைசாவையும் பத்திரமாகச் சேமித்து வைத்து இம்மாதிரி அதீத செலவுகளுக்குப் பணம் தேவைப்படும்போது போட்டுச் சமாளிப்பேன். பல சமயங்களிலும் என் அப்பா தீபாவளிக்கு எங்க நாலு பேருக்கும் துணி வாங்கிக்கக் கொடுக்கும் ஐநூறு ரூபாயையும் கூடப் போடும்படி இருக்கும். சந்தோஷமாப் போட்டுச் சமாளிச்சிருக்கேன். அப்போல்லாம் தீபாவளி என்றால் மனதில் எதிர்பார்ப்பும், சந்தோஷமும் இருக்கும். இத்தனை கஷ்டத்திலும் மன நிறைவோடு கொண்டாடினோம்.

ஆனால் இப்போ! எல்லாம் இருக்கு! ஆனால் ஒண்ணும் இல்லை. எல்லா நாட்களையும் போல அன்றைய நாளும் ஒரு நாள்! அவ்வளவே! ஸ்ரீரங்கம், சென்னை போன்ற ஊர்களிலாவது அக்கம்பக்கம் பழகியவர்கள், சொந்தக்காரர்கள் என வருவாங்க, போவாங்க, பக்ஷணம் வரும், போகும். இங்கே! தீபாவளி மேளாவோடு சரி! :))))))) சென்னையில் இருந்தவரைக்கும் ஓரளவுக்கு பக்ஷணங்கள் ஆவலோடு பண்ணிக் கொண்டிருந்தேன். செலவும் ஆகிக் கொண்டிருந்தது. ஆனால் ஸ்ரீரங்கத்தில் அதுவும் குறைந்து விட்டது. இருந்தாலும்  ஸ்ரீரங்கத்திலாவது ஒரு தேன்குழலும், ஒரு மிக்சரும் பண்ணிடுவேன். ஒரு கேக் மற்றும் ஏதானும் ஒரு லாடு பண்ணுவேன். இங்கே பையர் பிடிவாதமாகப் பண்ணினே என்றால் நான் சாப்பிட மாட்டேன் என்று அழுத்தம் திருத்தமாகச் சொல்லி விட்டார். இன்னிக்கு அவரிடம் அனுமதி வாங்கிக்கொண்டு சாஸ்திரத்துக்கு! சாஸ்திரத்துக்கு எனில் நிஜம்மாவே சாஸ்திரத்துக்குப் பண்ணிய பக்ஷணங்கள் தான் இவை! நாளை ஸ்வாமிநாராயணன் கோயிலிலிருந்து பக்ஷணங்கள் வந்தால் படம் எடுத்துப் போடப் பார்க்கிறேன்.