மதுரை, மதுரை, மதுரை, மதுரை, மதுரை! பகுதி 2

 ஆனைமலைப் படம், பேருந்தின் வேகத்தில் கிட்டே வரச்சே எடுக்க நினைச்சாலும்  நான் க்ளிக்கறதுக்குள்ளே தள்ளிப் போயிடுச்சு! :(

கல்யாணச் சத்திரத்துக்குச் சீக்கிரமாப் போகணும்னு வேறே இருந்தது. ஆகையால் தெற்கு கோபுரவாசலோடு கோயிலின் உள்ளே சென்றோம்.  செல்கையிலேயே சீட்டு எடுத்தாச்சு.  தர்ம தரிசனத்திற்கு மக்கள் நின்று கொண்டிருக்க, நாங்க கொலு மண்டபம் வழியாப் போய் அங்கே இருந்த வாசல் வழியா உள்ளே போனோம். உள்ளே போக வரிசை இருந்தது என்றாலும் சீக்கிரமா விட்டுட்டாங்க.  அர்த்த மண்டபம் போவோம்னு ஆசையா இருந்தா ம்ஹும், வெளியேவே நிறுத்திட்டாங்க. என்ன ஒரு சமாதானம்னா சீட்டு வாங்கிப் பார்க்கிறவங்களையும், தர்ம தரிசனத்திற்கு வரவங்களையும் இம்முறை பிரிச்சுத் தடுப்புப் போட்டிருந்தாங்க.  ஆகையால் மீனாக்ஷியை நன்றாக யாரும் ஜரிகண்டி சொல்லாமல், போ, போ, நகருனு விரட்டாமல் நின்று, நிதானமாய்ப்  பிறந்தகத்துக்கே வராமல் வெகுநாட்கள் புக்ககத்திலேயே இருந்த பெண்ணைப் பார்க்கும் அம்மாவைப் போல் பார்த்துக் கொண்டேன்.  அலங்காரம் ரொம்ப சிம்பிள் அன்னிக்கு. :)) பின்னர் வெளியே வந்து பிராகாரம் சுற்றிக் கொண்டு போகலாம்னு போனால் சுத்த முடியாது, அப்படியே போங்கனு சொல்லிட்டாங்க.  சரினு திரும்பி வந்தால் மறுபடியும் சந்நிதிக்கு நேரே வந்தோம்.  மீண்டும் சில நிமிடங்கள் தரிசனம். அப்புறமா வெளியே வந்து குறுக்கே போய், ஆஞ்சநேயரைப் பார்த்து நலம் விசாரித்துவிட்டு, உள்ளே போனோம்.

இங்கேயும் தர்ம தரிசனத்துக்கு நிறையக் கூட்டமாக இருந்தனர்.  நாங்க அர்த்தமண்டபம் போய் சுந்தரேசரைப் பார்த்து மனோன்மணியைக் காட்டாமலேயே வைச்சிருக்கீங்களே?  கும்பாபிஷேஹத்து சமயத்திலே மட்டுமே வெளியே வராளேனு கேட்டுட்டு, வெளியே வந்தோம்.  அப்படியே நடந்து நியூ சினிமாப் பக்கம் போகலாம்னு போனா அதிர்ச்சிக்கு மேல் அதிர்ச்சி.  நியூ சினிமா அங்கே இருக்கா, இல்லையானே தெரியலை.  எனக்குப்பிரசவம் நடந்த வளையல்காரத் தெரு அந்தப் பக்கம் தானே இருந்தது?  இப்போ எங்கே போச்சு?  நியூ சினிமாவுக்குப் போகும் முன்னே தெற்குச் சித்திரை வீதியில் இருந்த பழைய பேப்பர் புஸ்தகக் கடைகளை எல்லாம் வேறே பக்கம் திருப்பி இருக்காங்க போல.  அப்படியே நடந்து வந்தால், அட கிஷ்கிந்தா!

கிஷ்கிந்தா கடைசியில் ஒரு பெரிய மால் போலிருக்கு.  இது புதுசு எனக்கு.  2007-இல் கூடப் பார்க்கலை.  2011-இல் இது குறித்து யாரும் பேசலை.  இப்போத் தான் வந்திருக்கோ?  இதைத் தான் ஆட்டோக்காரர் கேட்டிருக்கார்.  அதுக்குள்ளே நம்ம ரங்க்ஸ் இந்த மூலையிலே கோபு ஐயங்கார் கடையைக் காணோமேனு தேட ஆரம்பிக்க, இங்கே இல்லை, மேலச்சித்திரையும், வடக்குச் சித்திரையும் சேரும் இடத்தில் அந்த மூலையில் அது இருக்குனு இங்கே இருந்தே காட்டிட்டு இரண்டு பேருமா காணாமல் போன இடங்களைப் பத்திப் பேசிக் கொண்டே வந்து ஆட்டோ பிடிக்கப் பார்த்தால், அம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்மாடி, போயிட்டே இருக்க வேண்டி இருக்கு.  கிட்டத்தட்டத் தெற்காவணி மூலவீதியில் போய் முடியற இடத்தில் தான் ஆட்டோ பிடிக்க முடிஞ்சது.  ஆட்டோ பிடிச்சுக் கல்யாணச் சத்திரம் போற வழியிலே ராஜாபார்லியைத் தேடினேன்; கிடைக்கலை.  இப்போ இருக்கா இல்லையானு தெரியலை.  ராஜாபார்லியின் வெண்ணெய் பிஸ்கட் அப்போல்லாம் ரொம்பப் பிரபலம்,  எங்களுக்கெல்லாம் உடம்பு சரியில்லைன்னா அப்பா அங்கே இருந்து தான் பிரெட், பன் வாங்கிட்டு வருவார்.   மேலகோபுர வாசல் ஃபன்ட் ஆஃபீஸ் வாசல்லே இருந்தே வாசனை மூக்கைத் துளைக்கும்.  ஃபண்ட் ஆஃபீஸ் எதிரே இருந்த ஒரு சின்னச் சந்தில் (ஹிந்தி பிரசார சபா அங்கே தான் இருந்தது) ராஜாபார்லியின் பேக்கரி இருந்தது.   ஃபன்ட் ஆஃபீஸ் வாசல்லே முன்னெல்லாம் வெள்ளரிக்காய்க் கூறு கட்டி விப்பாங்க.  செக்காநூரணி வெள்ளரிக்காய். சின்னச் சின்னப் பிஞ்சுகள்.  ருசி நல்லா இருக்கும்.