எங்கேயும் எப்போதும்

"எங்கேயும் எப்போதும்"படம் பார்த்தேன். விஜய் தொலைக்காட்சியில் போட்டிருந்தாங்க. ஏற்கெனவே 2011 ஆம் வருஷம் ஹூஸ்டனில் இருக்கையில் பார்க்க நினைச்சு உட்கார்ந்துவிட்டுக் கொஞ்சம் போல் பார்த்ததுமே இரவு நேரமாயிடுச்சுனு போய்ப் படுத்துட்டேன்.  அதுக்கப்புறமும் நிறையத் தரம் தொலைக்காட்சிகளில் வந்தும் பார்க்க முடியலை.  இன்னிக்கு மறுபடி விஜயில் போட்டிருக்கிறதைப் பார்த்ததும் உட்கார்ந்தேன். அமுதாவாக நடிக்கும் பெண் சென்னைக்கு நேர்முகத் தேர்வுக்கு வந்துவிட்டு கெளதம் என்னும் நபரோடு நகரம் பூரா சுற்றும் காட்சி.  கொஞ்சம் காமெடியாகவே இருந்தது.  இதிலே அந்தப் பெண் நேர்முகத் தேர்வுக்குப் போறச்சே கைப்பையையும், தோள் பையையும் கெளதமிடம் கொடுத்துட்டுப்போறவரை ஏற்கெனவே பார்த்திருந்தேன்.  இவங்க இருவருக்கும் இடையே அவங்க அறியாமலேயே காதல்!

அதுக்கப்புறமா திருச்சியிலே நடக்கும் காட்சிகள். மணிமேகலையாக நடிக்கும் பெண் தான்   நடிகை அஞ்சலியாமே.  தினசரிகளில் அடிபடும் அஞ்சலியா இவர்??? நடிப்பு நல்லாவே இருக்கு. ஆனால் காதலனைப் படுத்தி எடுத்துடறார். அந்தக் காதலனாக நடிப்பவரும் கிராமத்து அப்பாவித் தனத்தை நல்லா வெளிக்காட்டுகிறார்.  இரண்டு பேரும் சென்னை செல்லும் பேருந்தில் விழுப்புரம் போறாங்க.  சென்னைக்குக் காதலனைத் தேடிச் சென்ற அமுதாவும் ஒரு தனியார் பேருந்தில் திருச்சிக்குத் திரும்பறாங்க. இங்கே திருச்சிக்கு அமுதாவைத் தேடி வந்த கெளதம் சென்னைக்கு காதலர்கள் செல்லும் அதே பேருந்தில் திரும்பறார். ஏகப்பட்ட வேகம் எடுத்து பேருந்துகள் வந்து கொண்டிருக்கின்றன.  அப்போ சென்னையிலிருந்து(?) செல்லும் ஒரு லாரியின் மேல் போட்டிருந்த மஞ்சள் நிற ப்ளாஸ்டிக் ஷீட் வேகத்திலும் காற்றிலும் பறந்து வந்து அரசு பஸ் முன்னால் மூடிக் கொள்கிறது.  ஓட்டுநருக்குப் பார்க்க முடியலை.  எதிரே வேகமாக வரும் தனியார் பேருந்து.

இரண்டும் நேருக்கு நேர் மோதிக்கொள்ள கடும் விபத்து.  தன் குழந்தையைப் பிறந்து ஐந்து வருடங்களுக்குப் பின் முதன் முதல் பார்க்கச் செல்லும் அப்பா, கல்லூரிக் காதலர்கள், பரிசுக் கோப்பையுடன் பயணிக்கும் மாணவியர்னு பல்வேறு கனவுகளோடு இருந்த அனைவருக்கும் விபத்தில் ஏற்பட்ட இழப்புத் தான் முக்கியக் கரு.  இயக்குநர் வேகம் விவேகம் இல்லை என்பதையும் அறிவுறுத்துகிறார்.  பல்வேறு கனவுகளோடு செல்லும் மக்களின் வாழ்க்கையில இந்த விபத்தினால் ஏற்படும் திடீர் மாற்றம், அதன் விளைவு எல்லாம் நன்கு புரியும்படி படம் எடுக்கப்பட்டிருக்கிறது.  பின்னணி இசை, காமிரா ஒளிப்பதிவுனு படம் முழுதும் ரசிக்கும்படி இருந்தாலும்,

மனதில் ஏகப்பட்ட பாரம்!  பொதுவாக திரைப்படத்தின் உருக்கமான காட்சிகள் சிரிப்பை வரவழைத்தாலும் இவை நிஜத்தில் தினம் தினம் நடைபெறுவதால் அவற்றை எண்ணி மனம் கனத்துப் போய் விட்டது. மொத்தத்தில் நல்லபடம்.  புதிய இயக்குநர்.  முதல் படம்னு சொல்றாங்க.  நல்லதொரு செய்தியோடு படத்தைச் சொல்லி இருப்பதற்குப் பாராட்டுகள்.  தியேட்டரில் நல்லா ஓடிச்சானு எல்லாம் தெரியலை.

வழக்கம்போல இதையும் ஆரம்பத்திலிருந்து பார்க்கலை.  பாதியிலிருந்து தான் பார்த்தேன்.  அமுதாவும், கெளதமும் பஸ்ஸில் கே எம்சியில் இறங்க வேண்டிய இடத்திலிருந்து பார்க்க ஆரம்பித்தேன். :))))  இளைய தலைமுறைக்குப் பிடிச்சிருந்திருக்கும்னு எண்ணுகிறேன்.