கல்யாணமாம், கல்யாணம், மீனாக்ஷிக்குக் கல்யாணம், மலர்ந்த நினைவுகள்!

அக்ஷய த்ரிதியைப் பதிவில் ஶ்ரீராம் சொன்னது:

மதுரையில் தண்ணீர்ப் பந்தல் பார்த்ததில்லை. தயிர்சாத தானமும் நான் இருந்த காலத்தில் இல்லை! (80 களில்). சித்திரைத் திருவிழா கோலாகலம்தான் அசந்து போய்ப் பார்த்திருக்கிறேன்!

என்னோட பதில்:

இந்த தானங்கள் எல்லாம் ஶ்ரீராமநவமிக்கே ஆரம்பிக்கும். அன்னிலேருந்து ஆரம்பிச்சு வீட்டுக்கு வீடு விசிறி, குடை, செருப்பு என தானம் கொடுப்பார்கள்.  மல்லிகைப் பூக்காலம் வேறே ஆரம்பிச்சுடுமா, ஒவ்வொரு வீடுகளிலும் லக்ஷம் மல்லிகை தானம் கொடுப்பாங்க. லக்ஷம் மஞ்சள் தானம் கொடுப்பாங்க.  சும்மா தெருவில் போகும் இளம்பெண்களையும், சுமங்கலிகளையும் வீட்டுக்கு அழைத்துக் கொடுப்பதையும் பார்த்திருக்கேன்.  தெரிந்தவர், தெரியாதவர்னு வித்தியாசமே இல்லாமல் கூப்பிட்டுக் கூப்பிட்டுக் கொடுப்பாங்க.

முன்னால் எல்லாம் மேல கோபுர வாசல்லே ஆரம்பிச்சு டவுன் ஹால் ரோடு முழுசும் பந்தல் போட்டிருப்பாங்க.  அதே போல் மேலமாசி வீதி சின்னக்கடைப் பக்கமும் தெரு முழுசும் பந்தல் இருக்கும்.  முனிசிபல் லாரி தினம் தினம் சாயந்திரம் தெருக்களில் தண்ணீர் தெளிச்சுட்டுப் போகும். பந்தல்களில் கடைக்காரர்கள் ஒரு பெஞ்சில் பானைகள் வைத்து நீர் மோர், பானகம், சுண்டல்னு கொடுப்பாங்க.  நாலு மாசி வீதிகளிலும் கூட இப்படி விநியோகம் நடக்கும்.  மேலாவணி மூலவீதியில் இருந்து மேல கோபுர வாசலிலே சென்ட்ரல் தியேட்டர் செல்லும் வழியில் திரும்பும் இடத்தில் வலப்பக்கம் முன்னாடி இசையகம்னு ஒரு கடை இருந்தது.  அதுக்கு எதிரே ஃபன்ட் ஆஃபீஸ் இருந்தது.  ஃபன்ட் ஆஃபீஸ் வாசலிலே பானைகள் வைச்சு நீர் மோர், பானகம் நிரப்பி இருப்பாங்க. தானப்ப முதலி அக்ரஹாரத்தில் ஆடு, மாடு, குதிரைகள், நாய்கள் போன்றவற்றுக்காக ஒரு தண்ணீர்த் தொட்டி ரங்காச்சாரி துணிக்கடைக்குக் கொஞ்சம் முன்னால் கருகப்பிலைக்காரச் சந்து முனையில் இருந்தது.  இப்படி எல்லாம் வாயில்லா ஜீவன்களுக்காகக் கூடத் தண்ணீர் நிரப்பி வைத்துப் பார்த்த காலம் ஒன்று உண்டு.    

சென்னையிலே அந்தக் கால கட்டங்களிலேயே வெற்றிலை, பாக்குக் கடைகளிலேயோ, டீக்கடைகளிலேயோ தண்ணீர் குடிக்கத் தரமாட்டாங்க.  முதல் முதல் 64 ஆம் வருடம் சென்னை வந்தப்போ மெரினா பீச் பார்த்துட்டு வரும் வழியில் ஒரு கடையில் குடிக்கத் தண்ணீர் கேட்டதுக்குக் கன்னாபின்னாவெனச் சென்னை மொழியில் திட்டினாங்க. அப்புறமாக் காசு கொடுத்து எலுமிச்சை ஜூஸ் வாங்கிக் குடிச்சோம். அப்போவே எனக்குச் சென்னை பிடிக்காமல் போய் விட்டது! :)))))))) ஆனால் மதுரையிலே அப்படி இருந்ததில்லை.  இப்போத் தெரியலை. :(




மீனாக்ஷி கல்யாணத்தன்னிக்கு ஆடி வீதியில் சிலர் சர்க்கரைப் பொங்கல், புளியோதரை, தயிர்சாதம் தொன்னையில் கொடுப்பாங்க. எதிர்சேவையில் ஒவ்வொரு மண்டகப்படியிலும் ஓலைப் பெட்டிகளில் சாப்பாடை நிறைத்துக் கொடுப்பாங்க.  அல்லது அங்கேயே சாப்பிட்டுட்டு வரலாம்.  இப்போல்லாம் எப்படினு தெரியலை. மீனாக்ஷி கல்யாணமும், அன்னிக்கு ராத்திரி மீனாக்ஷி வீதி வலம் வரும் பூப்பல்லக்கும்,  மறுநாள் தேரும் சில சமயங்களில் அன்று மாலையே தல்லாகுளத்தில் எதிர்சேவையும் அசராமல் ஒவ்வொரு வருடமும் பார்த்திருக்கோம்.

மீனாக்ஷி கல்யாணத்தனிக்குக் காலம்பர நாங்க இருந்த மேலாவணி மூல வீதி வழியாத் தான் மீனாக்ஷிக்குச் சீர் வரிசை போகும்.  முதலில் ஆறு மணி, ஏழு மணி சுமாருக்கு ஒவ்வொரு நாற்சந்தியிலும் வேட்டுக் குழாயில் மருந்தை அடைத்து வேட்டுப் போடுவார்கள்.  வேட்டுச் சத்தம் கேட்டதுமே சீர் வரிசை ஊர்வலம் வருதுனு புரிஞ்சுக்கலாம். சீர் வரிசை வரும்போது யாருக்கெல்லாம் முடியுதோ அவங்க எல்லாம் மீனாக்ஷிக்கு முடிந்த பொருட்களைச் சீராகக் கொடுப்பாங்க.  ஒவ்வொரு வீட்டிலும் கற்பூர ஆரத்தி, தேங்காய் உடைத்தல், மஞ்சள் நீர் ஆரத்தி என எடுப்பாங்க.  இந்த ஆரத்தி முடிஞ்சு சீர்  ஊர்வலம் வடக்காவணி மூல வீதி திரும்பியதுமே எல்லாருமே கல்யாணம் பார்க்கக் கிளம்புவாங்க. 


 கல்யாண மண்டபத்தில் தான் முன்னாடி எல்லாம் திருக்கல்யாணம் நடைபெற்றது. இவ்வளவு கூட்டமும் இருந்ததில்லை.  என்றாலும் கூட்டம் இருக்கும்.  அன்று நாள் முழுதும், மாலை மூன்று மணி வரையிலும் கல்யாணம் செய்து கொண்ட அலுப்புக் கூடத் தீராமல் மீனாக்ஷி பக்தர்களுக்கு அருள் பாலிப்பாள். அதன் பின்னரே மாலை ஊர்வலத்துக்கு அலங்காரம் செய்துக்கக் கிளம்புவாள்.  எல்லாரும் தங்கள் வீட்டுக் கல்யாணம் மாதிரி புதுசு கட்டிக் கொண்டு பாயசம், வடையோடு விருந்துச் சாப்பாடு எல்லாருக்குமே போடுவாங்க. மேலாவணி மூலவீதியில் எதிரும் புதிருமான இரு வரிசைகளிலும் வீட்டுச் சொந்தக்காரங்களும், அவங்க வைத்த குடித்தனக்காரர்களுமாகக் குடும்பங்களாக இருந்த காலம் அது.

அது வரையிலும் போயிட்டுப் போயிட்டு வந்து பார்த்திருக்கோம். சின்னக்கடையில் வியாபாரிகள் சங்கம் பந்தல் அமைத்து நாலு பக்கமிருந்தும் பூக்கொட்ட பொம்மைகள் வைத்திருப்பார்கள்.  சீக்கிரமாச் சாப்பிட்டுட்டு ஏழு மணிக்கே அங்கே போய்த் தெரிஞ்சவங்க கடை வாசல்லே இடம் பிடிப்போம். பூக்கொட்டுதல் பார்த்ததும் மீனாக்ஷியோடயே வடக்கு மாசி வீதி வந்து நேரு பிள்ளையார் கோயில் வாசலில் ஒரு தரம் பார்த்துட்டுப் பின்னர் வீட்டுக்கு அரைமனசாப் போவோம். தேரன்னிக்கும் அதே போல் மேல மாசி வீதியில் பழங்கள் கொட்டும் கடைகள் அருகே இருந்து பார்க்க ஆரம்பிச்சாத் தேரோடயே வந்து வடக்கு மாசி வீதி வரை வந்ததும் வீடு திரும்புவோம்.  எதிர்சேவை பார்த்தது எல்லாம் தனிக்கதை! :))))

மீனாக்ஷி கல்யாணம் குறித்துப் பலரும் எழுதிட்டு இருக்காங்க.  என் அண்ணா, தம்பி குடும்பம் இதுக்காகச் சென்னையிலிருந்து மதுரை போறாங்க.  உடனே நமக்கு மலரும் நினைவுகள் மோத ஆரம்பிச்சுடுச்சு. அதன் விளைவு தான் இது.  என் அனுபவங்களை எல்லாருக்கும் அனுபவிக்கப் பகிர்ந்து கொடுத்திருக்கிறேன்.