நாகராஜா வந்த கதை!

நாக வழிபாட்டுக்காகக் கோயில்கள் பல இருந்தாலும் நாகர்கோயிலின் நாகராஜா கோயிலே பழமையானதும், முக்கியமானதுமாய்க் கருதப்படுகிறது. இந்தக் கோயிலை வைத்தே இந்த ஊரின் பெயர் அமைந்துள்ளது.  மக்கள் இவ்வுலகப் பற்றின்றி எதிலும் ஒட்டாமல் வாழ வேண்டும் என்பதை நாகங்கள் உணர்த்துவதாக ஆன்மிகப் பெரியோர் சொல்லுவார்கள். எங்கே இருந்தாலும் அந்த இடத்தின் தன்மை நாகத்திடம் ஒட்டாது.  அதே போல் நாம் இவ்வுலக வாழ்க்கையை வாழ்ந்தாலும் அதில் ஒட்டாமல் பற்றற்ற தன்மையுடன் வாழ வேண்டும் என்பதே முக்கியக் கருத்து.

இந்த ஊரில் இந்தக் கோயில் தோன்றியதைக் குறித்துச் சொல்லப்படும் பரம்பரைக் கதையானது என்னவெனில்!  ஒரு வயலில் நெற்கதிர்களை அறுவடை செய்து கொண்டிருந்தாள் ஒரு பெண்! அப்போது ஒரு கதிரில் இருந்து மட்டும் ரத்தம் பீறிடவே பயந்த அந்தப் பெண் ஊருக்குள் சென்று அனைவரிடமும் இந்தச் செய்தியைக் கூறவே அனைவரும் ஓடோடி வந்து பார்த்தனர். நெற்கதிருக்குக் கீழே நாகராஜா வடிவம் தெரிந்தது. ஆகவே அந்த வயலிலேயே நாகராஜா வடிவத்தைச் சுற்றியும் குடிசை வேய்ந்தனர். ஓலையாலேயே கூரையும் போட்டனர். சிறிய சந்நிதியை அமைத்தனர். ஊர் மக்கள் ஒன்று கூடி வழிபட்டு வந்தனர்.

அப்போது தோல் வியாதியால் பாதிக்கப்பட்ட அரசர் மார்த்தாண்ட வர்மா இங்கு வந்து வழிபட்டு நோய் நீங்கப் பெற்றார். ஆகவே கோயிலை விரிவு படுத்திக் கட்டிச் சந்நிதியையும் பெரிதாக்கிக் கட்டிக் கொடுத்தார். ஆனால் கூரையை மட்டும் மாற்ற முடியவில்லை. ஓலைக்கூரையே இருக்கட்டும் என்று உத்தரவு வந்தது. ஆகவே கூரை மட்டும் ஓலையில் தான். இதை இந்தக் கோயிலின் அர்ச்சகர்களே ஆடி மாதத்தில் பிரித்து மீண்டும் கட்டுகின்றனர். மூலஸ்தானத்தில் நாகராஜர் ஸ்வயம்பு மூர்த்தி! ஐந்து தலைகளுடன் காணப்படுகிறார். இங்கு துவாரபாலகர்களாக தர்நேந்திரன் என்ற ஆண் நாகமும், பத்மாவதி என்ற பெண் நாகமும் காணப்படுகின்றனர். சந்நிதிக்கு நேர் எதிரிலுள்ள தூணில் நாக கன்னி காணப்படுகிறாள். இங்கே இப்போதும் நாகங்கள் வசிப்பதாகவும், அவையே இந்தக் கோயிலைப் பாதுகாத்து வருவதாகவும் ஐதீகம்.

ராகு, கேது தோஷம் உள்ளவர்கள் இங்கு நாகராஜாவுக்குப் பால் அபிஷேஹம் செய்வித்து வழிபடுகின்றனர். தினம் காலை பத்து மணி அளவில் பாலபிஷேஹம் நடைபெறும். பிரார்த்தனை நிறைவேறியவர்கள் பால் பாயசம் செய்து நிவேதனம் செய்தும், நாகப் பிரதிஷ்டை செய்தும் தங்கள் பிரார்த்தனைகளை நிறைவேற்றுகின்றனர். ஶ்ரீராமனின் தம்பியான லக்ஷ்மணன் ஆதிசேஷனின் அவதாரம் என்பதால் லக்ஷ்மணனின் நக்ஷத்திரம் ஆன ஆயில்யத்தன்று விசேஷ வழிபாடுகள் நடைபெறுகின்றன.  மூலஸ்தானம் மணல் திட்டாக இருப்பதாகச் சொல்கின்றனர்.  வயல் இருந்த இடம் என்பதால் எந்நேரமும் நீர் ஊறிக் கொண்டிருக்கும். இங்குள்ள இந்த ஈர மணலையே பிரசாதமாகவும் தருகின்றனர். இந்த மணல் உத்தராயணத்தில் வெண்ணிறமாகவும், தக்ஷிணாயனத்தில் கருப்பு நிறமாகவும் காணப்படுகிறது. இதன் காரணம் எவருக்கும் தெரியவில்லை. இது ஓர் அதிசயமாகவும் கூறப்படுகிறது.

ராகு வழிபாட்டிற்கு உகந்த கிழமை ஞாயிறு என்பதால் அன்று சிறப்பு வழிபாடுகள் நடைபெறும். மேலும் பல்லாண்டுகள் இந்தப் பிரதேசம் கேரளாவுடன் சேர்ந்திருந்ததால் கேரளாவின் ஆண்டுத் தொடக்கமான ஆவணி மாதமும் இங்கே மிக முக்கியம். ஆவணி மாத ஞாயிற்றுக்கிழமைகளும் சிறப்பாக வழிபாடுகள் நடைபெறும். இக்கோயில் கட்டுமான அமைப்பும் கேரளப் பாணியிலேயே காணப்படுகிறது என்பதோடு வழிபாடுகளும் கேரள முறைப்படியே நடக்கிறது. இங்கே மூலவர் சந்நிதிக்கு எதிரில் கொடிமரம் கிடையாது. மாறாகப் பக்கத்தில் உள்ள அனந்த கிருஷ்ணர் சந்நிதியிலேயே கொடிமரம் காணப்படுகிறது

நாகராஜா கோயிலின் வெளியே