இந்த நாள் இனிய நாள்!

அடுத்து அடுத்துச் சோதனைகள், இப்படி யாருக்காவது வந்திருக்குமானு தெரியலை, இந்த அழகிலே சிஷ்யகேடிகள் எல்லாம் நான் மூன்று மாசமா சரியா வரதில்லைங்கறதைப் பட்டாசு வெடிச்சுக் கொண்டாடறதா வேறே தகவல் கசிஞ்சுட்டு இருக்கு! ம்ம்ம்ம்ம்., எல்லாம் நேரம்! அஜித் லெட்டர்! வேறே என்ன? நான் தான் உடம்பு சரியில்லாமல் போனேன்னு சொன்னா அதே வைரஸ் அட்டாக் என்னோட கணினிக்கும் வந்துடுச்சு. ஹிஹிஹி, எவ்வளவு ஒத்துமை பாருங்க, ஒவ்வொரு வருஷமும் அக்டோபரில் இருந்து டிசம்பர் வரை நான் "லொக், லொக்", யாராவது மூச்சுக் கடனாத் தருவாங்களானு பார்த்துட்டு இருப்பேன். நடு, நடுவிலே இந்த ப்ராங்கிட்டிஸ், வேறே நானும் இருக்கேன்னு சொல்லும், இப்போ போறாததுக்கு டான்சிலிட்டிஸ் வேறே அடிஷனலா ஒரு மூன்று வருஷமா! அதெல்லாம் என்னை மாதிரிக் குழந்தைங்களுக்குத் தானே வரும்! :P அது இந்த வருஷம் ரொம்பவே படுத்திட்டு இருக்கு.

அதே மாதிரி என்னோட கணினியும் ஒவ்வொரு வருஷமும் நவம்பர் வந்தாலே ஸ்ட்ரைக் பண்ண ஆரம்பிக்குது இரண்டு வருஷமா! சும்மா வைரஸ் செக் பண்ணனு ஆரம்பிச்சா ஒரேயடியா வைரஸ் அட்டாக்குனு சொல்லிட்டுப் படுத்திடுச்சு! அதை ஒரு வழிக்குக் கொண்டு வரதுக்குள்ளே போதும், போதும்னு ஆயிடுச்சு. இன்னும் சரியா வழிக்கு வரலை. ஜிமெயில் ஹாங்கிங், ப்ளாக் ஹாங்கிங் அப்படின்னு ஒரு மாசமாவே பாடாய்ப் படுத்தி வச்சுட்டு இருந்தது. ஏதோ சரி பண்ணி இருக்கேனு மெக்கானிக் சொல்லிட்டு இன்னிக்குக் கொண்டு வந்து வச்சுட்டுப் போயிருக்கார்.நல்லாப் பார்த்துட்டு ஒரு 2 நாளாவது கழிச்சுத் தான் சரியா இருக்குனு சர்டிபிகேட் தர முடியும்னு சொல்லிட்டேன். இதுக்கு நடுவிலே ஊர் சுத்தல் வேறே. எப்போவோ பதிஞ்சு வச்சது. கான்சல் பண்ணமுடியலை. போகணும்னு ஆசையும் தான். உயிரைக் கையிலே வச்சுட்டுப் போக வேண்டியதாப் போச்சு. நிஜமாவே உயிர் போக இருந்தது. அதெல்லாம் விவரமா எழுதறேன். இன்னிக்குக் காலையிலே ஒரு ஜோக் நடந்துச்சு. அதை முக்கியமாச் சொல்லத் தான் வந்தேன்.

காலம்பரத் தான் ஊரிலே இருந்து வந்ததாலே குளிக்க நேரம் ஆயிடுச்சு. அப்போ பார்த்து ஒரு தொலைபேசி அழைப்பு. யாரு அழைச்சதுனு கேட்டால் ஸ்ரீதர்னு பேர் வந்தது. எடுத்தது என்னோட ம.பா. அவர் கிட்டே நானே தினமும், "நான் தான் உங்க மனைவி, என் பேர் கீதா!"னு சொல்லி நினைவு படுத்தணும். அவ்வளவு மறதி. இதிலே தூக்கக்கலக்கம்னா கேட்கவே வேண்டாம். சுத்தமா எங்கே இருக்கோம்னே புரியாது. அவர் கிட்டே போய் "நான் ஸ்ரீதர் பேசறேன்!"ன்னு சொன்னா? ஹிஹிஹி, அவரோட தம்பி பேரும் ஸ்ரீதர் தான். நல்லவேளை, குரல் புதுசுங்கறதாலே தம்பினு கூப்பிட்டுப் பேசலை. யாருனே தெரியலை அவருக்கு. நான் ஒவ்வொருத்தருக்கும் ஒவ்வொரு அடையாளம் வச்சிருக்கேன். இப்போ "அம்பி" ஸ்ரீராம் னு சொல்லிக் கொண்டால் புரியாது. அதே மாதிரி "வேதா" உஷானு சொல்லிக் கொண்டால் புரியாது. புலினு சொன்னால் புலியையும் தெரியாது. கைப்புள்ளனு சொன்னால் அவரையும் புரியாது. மோகன்ராஜ்னு சொன்னாலும் புரியாது. இப்படித் தான் ஒருநாள் திராச சார் கூப்பிட்டப்போ சந்திரசேகர்னு சொல்லி இருக்கார். ப்ளாஸ்டிக் சந்திராவோ, அல்லது சந்திரமெளலியோனு நினைச்சுப் பேசிட்டு இருக்கார். என்னடானு சொல்லலை, மத்தது எல்லாம் பேசியாச்சு. அதே மாதிரி "ரசிகனு"க்கும் ஒரு அடையாளம் இருக்கு. ரசிகர் மன்றம் வைக்கப் போறேன்னு சொன்னேனே, அவர் பேசறேன்னு சொல்லி இருந்தா புரிஞ்சுட்டு இருப்பார். ரசிகன் அசடு வழிஞ்சுட்டு இருந்தது எப்படி இருந்திருக்கும்னு நினைச்சுப் பார்த்துச் சிரிச்சுட்டு இருக்கேன், இன்னிக்குப் பூரா. கடைசியிலே ரசிகனுக்கு ஆப்பு வைக்கவும் ஒரு விஷயம் கிடைச்சதே அந்த சந்தோஷமும் தான். அசடு வழிஞ்சது ரசிகன் மட்டும் இல்லை, என்னோட ம.பா.வும் தான். இன்னிக்கு அவரும் மாட்டினார். இந்த நாள் இனிய நாள்!