சினிமா! சினிமா! சினிமாவின் தாக்கம் தொடர்கின்றது!

திரைப்படங்களைப் பொறுத்தவரையில் பெரிய அளவில் பாதிப்பு எதுவும் இல்லை என்றாலும், தில்லானா மோகனாம்பாளில் மனோரமா தன்னுடைய நாடகக் கொட்டகையில் சிவாஜியைப் பார்த்து உபசரிக்கும் இடம் மிகப் பிடித்த இடம். "நாயனக்காரரே? ஜோடா, வெத்திலவாக்கு?" என்று கேட்கும் அந்த இடம் வரும்போது மட்டும் பார்ப்பேன். அடுத்து கரிஷ்மா நடிச்ச ஜுபைதா படமும் அந்த அளவுக்கு மனதைக் கவர்ந்த ஒன்று. இதுவும் "உம்ராவ் ஜான்" மாதிரி அந்தக் கால கட்டத்தில் வாழ்ந்த ஒரு பெண்ணின் கதை என்றே சொல்கின்றார்கள். கரிஷ்மாவின் ரத்தத்திலேயே நடிப்புக் கலந்து இருக்கின்றதால் அருமையாக வாழ்ந்திருப்பார் இந்தப் படத்தில். முடிவு அனைவருக்கும் பிடிக்குமா என்பது சந்தேகமே! கதாநாயகனாய் வருவது மனோஜ் வாஜ்பாய்?? விக்ரம் கோகலே?? யாருனு தெரியலை, மறந்துட்டேனே! :)))))
சினிமாவின் பாதிப்பு என்னும்போது இந்தப் படத்தை எவ்வாறு மறந்தேன் என்பது போல நேற்று 9x சானலில் மீண்டும் இந்தப் படத்தைப் போட்டிருந்தார்கள். இணையம் இல்லை, மின் தடையினால். மழை பெய்து கொண்டிருந்ததால் நடைப்பயிற்சிக்கும் செல்லமுடியாது என்பதால் மீண்டும் இந்தப் படத்தைப் பார்த்தேன். "உம்ராவ் ஜான்" என்றொரு பெண்ணைப் பற்றிய இந்தக் கதை மனதைத் தாக்கியது முதல்முறை ரேகா நடிச்சப்போ பார்த்தப்போவே. ஏமாற்றி அழைத்துச் செல்லப் பட்ட பெண்ணின் மனநிலையும், அவள் பிறந்த இடத்தைப் பார்க்கவும், உறவுகளைப் பார்க்கவும் ஏங்குவதையும் ரேகா சித்தரித்தாற்போல் ஐஸ்வர்யாவால் முடியுமா என்றால், சாதித்தே காட்டி இருக்கின்றார் ஐஸ்வர்யா. அல்கா யக்னிக்கின் குரலில் அமைந்த அனைத்து கஜல்களும் பொருள் பொதிந்தவையாகவும் இருக்கின்றன. நேற்றே மீண்டும் பாடலை நன்கு பொருள் புரிந்து கேட்கவும் முடிந்தது. அபிஷேக் பச்சனும், ஐஸ்வர்யா ராயும் பிரியும் இடத்தில் இருவருமே அசத்தலான நடிப்பால் மனதைக் கலங்க அடித்திருக்கின்றார்கள்.

தாயைப் பார்த்ததும் உணர்ச்சி வசத்தால் இருவரும் அணைத்துக் கொண்டு அழுவதும், பின்னர் உம்ராவ் ஜானின் தற்போதைய நிலைமை புரிந்த தாய் அவளை மறுப்பதும், தன் மகள் ஆன ஆமீரா இறந்துவிட்டாள் என்று சொல்லுவதும் மனதை மிகவும் கஷ்டப் படுத்தியது. தன்னுடைய மிகப் பெரும் பொறுப்பை உணர்ந்தே ஐஸ்வர்யா ராய் இந்தப் படத்தில் நடித்திருக்க வேண்டும். கடைசியில் சொல்லுவது போல் உம்ராவ் ஜானுக்காகப் பரிதாபப் படுவதா? அல்லது தன் குழந்தைமையைத் தொலைக்க நேர்ந்த ஆமீராவிற்காகவும், அவள் தவறு செய்துவிட்டதாய்க் கருதி வெறுத்து ஒதுக்கிய வீட்டினரையும் பார்த்து வருந்துவதா எனப் புரியவில்லை. தாய் அவளை மனம் மாறி ஏற்றுக் கொண்டிருக்கலாமோ எனவும் எண்ணத் தோன்றுகின்றது.

இன்றளவும் இம்மாதிரியான ஒரு நிகழ்ச்சி தொடர்கதையாக ஆகிப் பல பெண்களின் வாழ்க்கையைச் சீரழித்துக் கொண்டும் இருக்கின்றதே? தெரிந்தோ, தெரியாமலோ பல பெண்கள் துன்புறுகின்றார்களே? :(((((((((( அதில் வரும் ஒருபாட்டில் வரும் இந்த வரிகள் மனதைக் கலங்க அடிக்கும். "அக்லே ஜனம் மோஹே பிட்டியா நா கீஜியே!" இந்தப் படம் முதல்முறை பார்த்தப்போ எழுதின விமரிசனம்இங்கே