அனைவருக்கும் இனிய சுதந்திர தின, ரக்ஷாபந்தன் தின வாழ்த்துகள்!

அனைவருக்கும் இனிய சுதந்திரத் திருநாள் வாழ்த்துகள். சுதந்திர தினத்தன்று பிரதமர்  தில்லி செங்கோட்டையில் கொடி ஏற்றுவார். சுதந்திரம் வந்த பின்னரும் அரசியல் சாசனம் முறைப்படுத்தப் படாத காரணத்தினால் அப்போது பிரதமர் தான் நாட்டின் முதல் குடிமகனாக அறியப்பட்டார். என்ன தான் குடியரசுத் தலைவர் என்ற பெயரில் சில நாட்கள் மவுன்ட்பேட்டன் பிரபு இருந்தாலும் சுதந்திரக் கொடியைப் பிரதமர் தான் ஏற்றுவார். அதன் பின்னர் அரசியல் சாசனம் வடிவமைக்கப்பட்ட பின்னர் குடியரசாக இந்தியா அறிவிக்கப்பட்டதும் ஜனவரி 26 ஆம்  நாள் குடியரசு தினமாகவும் அறிவிக்கப்பட்டதும் குடியரசுத் தலைவர் தில்லி ராஜபாட்டையில் உள்ள மைதானத்தில் கொடி ஏற்ற ஆரம்பித்தார்.

சுதந்திர தினக்கொடியைக் கீழிருந்து மேலே ஏற்றிக் கொடியை அவிழ்த்துப் பறக்க விடுவார்கள். இது தான் அன்றைய தினத்துக்கான கொடி ஏற்றும் முறை. குடியரசு தினத்தன்று கம்பத்தின் உச்சியில் கட்டப்பட்டிருக்கும் கொடியை அவிழ்த்துப் பறக்கவிடுவார் குடியரசுத் தலைவர். அன்றைய தினம் அப்படி தான் கொடியைப் பறக்கவிடவேண்டும். இது தான் சுதந்திர தினத்துக்கும், குடியரசு தினத்துக்கும் உள்ள வேற்றுமை.

நேற்று வங்கிக்குச் சென்றிருந்த போது அங்கேயும் இன்றைய நாளுக்கான அலங்காரம் செய்யப்பட்டுக் கொண்டிருந்தது. இன்னமும் 2,3 கடைகளுக்குச் சென்றபோதும் சுதந்திர தின அலங்காரங்கள் நடைபெற்றுக் கொண்டிருந்தது மனதில் மகிழ்ச்சியை ஊட்டியது..

இன்றைய தினம் வடமாநிலங்களில் ரக்ஷாபந்தன் என்னும் சகோதரன், சகோதரிகள் கொண்டாடும் பண்டிகை. சகோதரனுக்கு சகோதரி ரக்ஷாபந்தன் கயிறு வலக்கையில் கட்டி விடுவாள். சகோதரி சிறியவளானால் ஆசிகளோடு வெகுமதியும், பெரியவளானால் நமஸ்காரங்களோடு வெகுமதியும் சகோதரர்களால் கொடுக்கப்படும். இன்றைய நாள் மிக முக்கியமான நாள் அவர்களுக்கு.  இந்த ரக்ஷாபந்தன் குறித்த புராண/இதிகாசக் கதை என்னவெனில் ஒருமுறை யாதவர்களின் எதிரிகளுடன்  நடந்த போரில் கிருஷ்ணரின் ஆள்காட்டி விரலில் காயம்பட்டு ரத்தம் வழிந்தது. அந்தக் காயத்தோடு வந்த அவருக்கு திரௌபதி தன் சேலை முந்தானையில் ஒரு பக்கத்தைக் கிழித்து மருந்திட்டுக் கட்டினாள். அதைக் கிருஷ்ணர் மறக்கவே இல்லை. அதன் காரணமாகவே திரௌபதி கௌரவர் சபையில் மானபங்கப்படுத்தப்பட்டபோது அவளுக்குத் துணியை மேன்மேலும் அனுப்பிக் கிருஷ்ணர் காப்பாற்றினார் என்பது ஐதிகம். இந்த நிகழ்வே வடக்கே ரக்ஷாபந்தனாகக் கொண்டாடப்படுகிறது. திரௌபதியைத் தன் சகோதரியாகக் கிருஷ்ணர் ஏற்றுக் கொண்டிருந்தார். அந்த சகோதர பாசத்தை வெளிப்படுத்தவே அதன் பின்னர் ஒவ்வொரு ஆவணி மாதப் பௌர்ணமி தினமும் ரக்ஷாபந்தனாகக் கொண்டாடப்பட்டு வருவதாகச் செவி வழிக்கதைகள் சொல்கின்றன.

அதன் பின்னர் முகலாய சாம்ராஜ்யத்தின்போது ராணி கர்ணாவதி ராஜஸ்தான் மாநிலத்தின் சித்தூரின் ராணியாக இருக்கையில் குஜராத்தின் சுல்தான் ராஜஸ்தானின் சித்தூரின் மேல் படை எடுத்ததாகவும், தன்னைக் காப்பாற்ற வேண்டி அப்போது தில்லி சுல்தானாக இருந்த ஹுமாயூனுக்கு ராணி கர்ணாவதி ரக்ஷாபந்தன் கயிறை அனுப்பி உதவி கேட்டதாகவும் ரக்ஷாபந்தன் கயிறைப் பார்த்த ஹுமாயுன் ராணியைக் காக்க வேண்டி வந்ததாகவும் அதற்குள்ளாக குஜராத்தை ஆண்ட பகதூர்ஷா ரத்னாவதியை வெற்றி கொண்டுவிட்டதாகவும் கர்ணபரம்பரைக் கதைகள் சொல்கின்றன.  இந்தப் பண்டிகை வடநாட்டுக்கு மட்டுமே உரியது அல்ல! எல்லோரும் கொண்டாடும் பண்டிகையே.

தமிழ்நாட்டுப் பெண்கள் எப்போவோ வட மாநிலத்து உடையான சல்வார், கமீஸ் மற்றும் சுரிதார், மேலே அணியும் உடையை ஏற்றுக் கொண்டு விட்டனர். எண்பதுகளில் ஆங்காங்கே இங்கே ஒன்றும் அங்கே ஒன்றுமாகப் பார்க்க முடிந்த இந்த உடை இப்போது சர்வ தேச உடையாக மாறிப் பல ஆண்டுகள் ஆகிவிட்டன. அதோடு நம் கல்யாணங்களில் நடக்கும் வரவேற்பு நிகழ்வில் மணப்பெண் குஜராத்தி முறையில் சேலை கட்டிக் கொண்டோ, ராஜஸ்தான், உத்திரப்பிரதேசம் முறையில் காக்ரா, சோளியுடனோ தான் வருகின்றனர். அதைத் தவிரவும் "சங்கீத்" என்னும் வட இந்திய நாட்டிய நடன நிகழ்ச்சியும் நடைபெறுகிறது. மாப்பிள்ளை அழைப்பில் வட இந்தியக் கல்யாணங்களில் நடைபெறும் "பராத்" நிகழ்வு போலவே இங்கேயும் நடத்துகின்றனர். உணவு வகைகளில் கேட்கவே வேண்டாம். முன்னெல்லாம் மாப்பிள்ளை அழைப்பில் கொடுக்கும் உணவுகளான வெங்காய சாம்பார், எலுமிச்சை ரசம், சேமியா பாயசம், ஆமவடை, போளி எல்லாம் போய் இப்போது ஆங்காங்கே ஸ்டால்கள் நிறுவி வட இந்திய உணவு வகைகளான சாட் மசாலாக்கள், பஞ்சு மிட்டாய் வகைகள், பெண்களுக்கு அங்காங்கே "மெஹந்தி இடுதல்" என்னும் வட இந்திய முறையில் மருதாணி வைத்தல், வளையல் ஸ்டால், ஜூஸ் வகைகள், காஃபி, டீ வகைகள் என ஒவ்வொன்றுக்கும் ஸ்டால்.

அதைத் தவிர்த்தும் உணவுகளில் கேட்கவே வேண்டாம். அநேகமாகக் கலந்த சாத வகைகள் இருந்தாலும் அவற்றில் சாம்பார் சாதம் மட்டுமே நம் தென்னிந்திய உணவு. மற்றவை புலவு, ஜீரா ரைஸ், வெஜிடபுள் பிரியாணி, சனா மசாலா, பூரி அல்லது பட்டுரா, பராத்தா அல்லது சப்பாத்தி, வெங்காயப் பச்சடி, சின்னப் பேப்பரில் சுற்றப்பட்ட பாதாம் அல்வா அல்லது பாசுந்தி அல்லது ரஸ்மலாய் போன்ற வட இந்திய உணவு வகைகளும் இனிப்பு வகைகளுமே! இப்போது இளைஞர்கள் ஹிந்தியைத் திணிக்கிறதாச் சொல்லிக் கொண்டிருந்தாலும் ஒருத்தருக்கொருத்தர் அழைத்துக் கொள்வது "ஜி" போட்டே! ஆகவே நாம் ரக்ஷாபந்தன் பண்டிகையைக் கொண்டாடாவிட்டாலும் கொண்டாடுபவர்களுக்கு நம் வாழ்த்துகளைச் சொல்லலாமே! தப்பில்லை அல்லவா?