86.எல்லாம் சிவமயம்.

தலைப்பைப் பார்த்ததும் இதுவும் நான் பார்த்த கோவில்களில் ஒண்ணுனு நினைக்க வேண்டாம். இது வேறே. எனக்கு இயல்பாவே கொஞ்சம் கிறுக்குத்தனம் உண்டு. என்னோட நட்சத்திரம், ராசி தான் காரணமோ என்னமோ தெரியலை. எப்பவுமே உண்டுங்கறார் என் கணவர். அதை எல்லாம் பொருட்படுத்தாதீங்க. என்னோட இயல்புப்படி ஒரு சீரியஸ் பதிவு போட்டா ஒரு நகைச்சுவைப்பதிவு போடணும். (அது நகைச்சுவைனு நானா நினைச்சாலும் சரி.) கொஞ்சம் கமல் பாட்டர்ன் அப்படினு வச்சுக்குங்க. கமல் ரசிகர்கள் திருப்தியா? அந்தப்படி பார்த்தா இப்போ 2 பதிவு சீரியஸ் போட்டாச்சு. ஒரு நகைச்சுவை போடணும். என்ன எழுதலாம்னு யோசிச்சேன்.

இப்படி யோசிக்கிறப்போ திடீர்னு ஒரு குரல், "மேடம், நான் தான் நாகை சிவா, எங்க ஊர் பத்தியும் எழுதச் சொன்னேனே? இங்கே வாங்க, சிட்டுக்குருவி எல்லாம் இருக்கு." என்றார். "நீங்க சூடானிலே இல்லே இருக்கீங்க? நாகப்பட்டினம் எப்போ வந்தீங்க? எதைப் பத்தி எழுதணும்? சூடாமணி விஹாரம் பத்தியா? அது பத்திக் கல்கி ஏற்கெனவே பொன்னியின் செல்வனிலே எழுதிட்டாரே? சிட்டுக் குருவிக்கும் இதுக்கும் என்ன சம்மந்தம்? நீங்க "கன்னி" வெடி இல்ல வைப்பீங்க?" என்று கேட்கும்போதே இன்னொரு குரல் கேட்டது. இது என்ன இன்னிக்கு ஒரே குரலா வருது, நமக்கு என்ன ஆச்சுனு பார்த்தா யாருனு நினைக்கறீங்க? நம்ம கால்கரி சிவா தான்.

அவர் கேட்கறார், "என்னங்க கீதா சாம்பசிவம், என்னோட பதிவுப்பக்கம் ரொம்ப நாளா வரவே இல்லை? நீங்க வாங்க, நான் சால்னா, பரோட்டா செய்து தரச் சொல்றேன்." என்றார். "கடவுளே, நான் சுத்த சைவ உணவு சாப்பிடறவள்." அப்படின்னேன். "அதனால் என்ன பரவாயில்லை. நீங்களும் மதுரை தானே? அப்போ இந்த ஜிகிர்தண்டா பத்தித் தெரிஞ்சிருக்குமே? அது பத்தி நான் ஒரு பதிவு கூடப் போட்டேன்." என்க, நான் "தெரியும் சார், படிச்சிருக்கேன்." என்றேன். "இப்போ என்னங்கறீங்க", என்றபோது, "அது ஒண்ணும் இல்லங்க, நான் அரேபியாவில் இருந்தபோது," என்று அவர் ஆரம்பிக்க "வேண்டாம், சார், உங்க பதிவிலேயே படிச்சுக்கறேன்." என்று ஓட்டம் பிடித்தேன். அப்போ வந்து (சிவ) புராணம் சிவா வந்து, "மேடம், நீங்க எப்போவாவது தான் என் பதிவுக்கு வரீங்க. " என்று சொல்ல "புதுப்பதிவு ஒண்ணும் பார்க்கலியே" என்றேன் பரிதாபமாக. அப்போ சிவசங்கர் அஸ்ஸாமிலிருந்து chatting-ல் "கீதாம்மா, வணக்கம்" என்று கூப்பிட "இது என்ன
குழப்பம்? முத்தமிழ்க்குழுமத்தில் இருப்பவர் இங்கே எங்கே வந்தார்?" என்று என் தலை சுற்ற நெருப்பு சிவா வந்து "நான் தான் நெருப்பு சிவா. நீங்க ஏன் என் வலைப்பக்கம் வரதே இல்லை?" என்று நெருப்பு மாதிரி முழிக்க, நான் பயந்து "நெருப்பு, நெருப்பு, சிவா, சிவா" என்று கத்தினேன்.

அப்போது எங்கேயோ கிணற்றுக்குள்ளிருந்து ஒரு குரல் "கீதா, கீதா, என்ன ஆச்சு? ஏன் சிவா, சிவானு கத்தறே? என் பேர் சொல்லிக் கூப்பிட மாட்டியே?" என்று கேட்டது. "யாரு நீங்க? ஏன் உங்க பேர் சொல்லக்கூடாது?" என்று நான் கேட்டேன். "என்னடி இது? ஏதாவது சொப்பனம் கண்டியா? நான் தான் உன் புருஷன்." என்று குரல் சொல்ல "புருஷனா? யார் புருஷன்? யாருக்குப் புருஷன்?" என்று நான் கேட்க, "சரியாப்போச்சு, போ, நான் தான் உன்னோட புருஷன் சாம்பசிவம். எழுந்திரு." என்று குரல் சொல்ல, நான் திடுக்கிட்டுப் போய் "சாம்பசிவமா? யாரது?" என்று கண் விழித்தேன். நான் படுக்கையில் படுத்திருக்க இரவு மணி 2 ஆகி இருந்தது. அத்தனையும் சொப்பனம். வலைப்பூவிலும், முத்தமிழிலும் எத்தனை சிவா என்று கணக்குப் போட்டுக் கொண்டே தூங்கிப் போனதின் விளைவு. அசடு வழிந்தேன்.