93.கிழக்கும் மேற்கும்

எங்க வீட்டிலே நானும் என் கணவரும் எல்லாத்திலேயும் நேர் எதிர்னு ஏற்கெனவே சொல்லி இருக்கேன். நாங்கள் செய்யும் வேலைகளும் அப்படித்தான், நேர் எதிராக இருக்கும். இப்போ நான் முன் தூங்கி, முன் எழும் பத்தினி என்றால் அவர் பின் தூங்கிப் பின் எழும் பத்தினன். என்னிக்காவது காலையில் சீக்கிரம் எழுந்துட்டார்னு வைங்க, எனக்கு வயித்தைக் கலக்கும்.அன்னிக்குப் பால்காரன் வரமாட்டான்.
அது என்னமோ தெரியலை, எங்க பால்காரப்பையன் என் கணவர் சீக்கிரம் எழுந்துட்டா எப்படியோ தெரிஞ்சுக்கறான். அன்னிக்கு ஒண்ணு வர மாட்டான். அல்லது நேரம் கழித்து வருவான். அதிலே ஆரம்பிக்கும் பாருங்க ஒரு விவாதம், சாலமன் பாப்பையா நடத்தும் பட்டி மன்றம் எல்லாம் ஒண்ணும் இல்லை. அப்படி நடக்கும். சரி, அப்படியே பால் வந்துடுச்சு வைங்க, (லேட்டாத்தான்), நான் காஃபி கலக்க உள்ளே போனதும், இங்கே ஆள் obscond. எங்கே போவார் தெரியாது. கண்டு பிடிக்கணும். இத்தனைக்கும் நான் காஃபி குடிச்சுட்டு எங்கே வேணாலும் போங்கனு சொல்லி இருப்பேன். அதெல்லாம் மனைவி சொல் தட்டும் புருஷனிடம் எங்கே எடுபடும்? நான் காஃபியைக் கலந்து கொண்டு வந்து கொல்லைப் பக்கம் தோட்டம், ஸைடில் தென்னை மரத்தடி,(அவருக்குப் பிடித்த இடங்கள்), வாசலில் மல்லிச் செடி என்று தேடினால் மொட்டை மாடியில் தலை தெரியும். அங்கே இருந்து கூப்பிட்டுக் காஃபியைக் கொடுப்பதற்குள் அப்போது தான் ஃபோனுக்கு அவசரம் வரும். அடிக்க ஆரம்பிக்கும். அத்தனை அவசரத்திலும் கணவரைக் கூப்பிட்டுக் (கடமை தவறாத மனைவி) காஃபியைக் கொடுத்து விட்டு ஃபோனை எடுத்தால் வாசலில் தென்னை மரம் சுத்தம் செய்பவரோ, அல்லது வேறு யாராவதோ அல்லது கீரைக்காரியோ தலை போகிற அவசரத்துடன் கூப்பிடுவார்கள். கையில் ஃபோனுடன் (அது தான் லேட்டஸ்ட் ஸ்டைல்) பேசிக் கொண்டே அவர்களைச் சமாளிப்பதற்குள் ஃபோனில் இருப்பவர் என் கணவருடன் தான் பேச வேண்டும் என்று பிடிவாதம் பிடிப்பார். சரி என்று அவரைக் கூப்பிடலாம் என்று பார்த்தால் மறுபடி ஆள் இருக்க மாட்டார். இந்த வீட்டில் எனக்கு மட்டும் சமையல் அறை, கூடம் என்று பகல் நேரத்தில் மாறி மாறி இடம் இருக்க இவர் மட்டும் எங்கேயோ போய் விடுகிறாரே என்ற எரிச்சலுடன் போய்ப் பார்த்தால் செடிகளுக்குத் தண்ணீர் காட்டுவார்.(எனக்கும் சேர்த்துத் தான்) ஃபோனை அவர் கையில் கொடுத்து விட்டு உள்ளே வந்து செடிக்குத் தண்ணீர் விடுகிறாரே என்று மேலே தொட்டியில் தண்ணீர் எவ்வளவு இருக்கிறதோ என்று நினைத்துக் கொண்டே மோட்டார் ஸ்விட்சைப் போடுவேன். ர்ர்ர்ர்ரூரூரூரூம்ம்ம்ம்ம்ம் என்று ஆரம்பிக்கும் மோட்டார் திடீரென நிற்கும். என்னடா இது மின்சாரம் கூடப் போகவில்லையே என மறுபடி போட்டால் மறுபடி போயிட்டுப் போயிட்டு வரும். அப்போதான் உரைக்கும் வெளியிலும் ஒரு ஸ்விட்ச் இருப்பது. இங்கே இருந்து நான் போட நான் போடுவது தெரியாமல் அவர் போட அது அணைய இப்படி இரண்டு பேரும் ஒருத்தருக்கு ஒருத்தர் எதிராக வேலை செய்வோம். தொட்டி நிரம்பி வழியும் போதும் இதே கதை தான். இப்படித் தாங்க எல்லாத்திலேயும், நான் குளித்து விட்டு வந்து ஹாலில் மின் விசிறியைப் போட்டு விட்டு ஒரு நிமிஷம் சமையல் அறைக்குள் போய் விட்டு வருவேன். இங்கே மின் விசிறி அணைக்கப்பட்டிருக்கும். ஆனால் ஒருத்தரும் இருக்க மாட்டார்கள். இது என்ன இக்ஷிணி வேலையா என வியப்புடன் மறுபடி உட்கார்ந்து கொண்டு மின்விசிறியைப் போடுவேன். அப்புறம் பார்த்தால் அவர் அணைத்திருப்பார். ரேடியோவில் சங்கீதம் கேட்க ரேடியோவைப் போட்டாலும் சரி போட்டுவிட்டுக் கிட்டேயே உட்காரச் சொல்லுவார். நம்ம உடம்பு ஒரு இடத்தில் உட்காரும் உடம்பா? பள்ளி நாட்களிலேயே ஆசிரியைகளிடம் தண்ணி காட்டி இருக்கேன். இப்போது எப்படி ஒரே இடத்தில் உட்காருவது?

தொலைக்காட்சியில் சீரியல் பார்ப்பதும் அவர்தான். நான் போய் எப்போவாவது உட்காருவேன். அது அநேகமாக நான் சாப்பிடும் சமயமாக இருக்கும். "ஆனந்தம்' சீரியல் பார்க்கிறார் என்றால் எனக்கு ஏகப்பட்ட சந்தேகங்கள் வரும், அவர் வயித்தைக் கலக்கும். என் சந்தேகங்களுக்கு பதில் சொல்ல முடியாமல். இப்படித்தான் அன்னிக்கு ஒரு நாள் பாருங்க. அபிராமி என்ற பாத்திரத்தின் தம்பி மாமனார் இறந்து போகிறார். அவர் சாவை இந்த சீரியல் எடுத்தவங்க வழக்கமான முறையில் காட்டவே இல்லையா? எனக்கு ஒரே சந்தேகம் இது தமிழ் சீரியல் தானா வேறே ஏதாவதா என்று? என் கணவரைப் போட்டுத் துளைத்து எடுத்ததில் அவர் சொன்ன பதில், "எனக்கு வெளியே எதிரியே இல்லை. வீட்டுக்கு உள்ளேயே நீ ஒருத்தி போதும். என்னை ஆளை விடு இல்லாட்டா நீயே உனக்குப் பிடித்தமாதிரி சீரியல் எடுத்துக்கோ." என்றார். நான் பல்லைக் கடித்தேன்.