211. சிதம்பரமும், நானும்

போன மாதம் சிதம்பரம், கடலூர் செல்லும்போது நாங்கள் அரசுப் பேருந்தில்
தான் பயணம் செய்தோம். அப்போது என்னமோ எனக்குள்ளே ஒரு இனம்
தெரியாத கலக்கம் இருந்து கொண்டே இருந்தது. அதற்கு ஏற்ப நாங்கள் சென்ற பேருந்தானது சிதம்பரத்தை நெருங்கும் சமயம், புவனகிரிக்குச் சற்று முன்னால் விபத்துக்கு உள்ளானது. இறை அருளால் எவருக்கும் அடியோ, அல்லது உயிர்ச்சேதமோ ஏற்படவில்லை, எனினும் எனக்கு அரசுப் பேருந்தின்
வேகமும்,ஆட்டமும் கொஞ்சம் பயமாகவே இருந்தது. தரமற்ற சாலைகள் முதல் காரணம், பராமரிப்பு அற்ற வாகனங்கள் இரண்டாவது காரணம், இதை எல்லாம் பொறுத்துக் கொண்டு வேறு வழி இல்லாமல் பயணம் செய்யும் பயணிகள் அடுத்த காரணம் என்று இது ஒரு தொடர்கதை தானே தவிர நம் நாட்டில், அதுவும் தமிழ் நாட்டில் இதற்கு ஒரு முடிவு என்னமோ கிடையாது.

சிதம்பரம் பல முறை போய் வந்திருக்கிறேன். இது ஒன்றும் முதல் முறை
இல்லை. நடராஜர் தரிசனம் மிக அருகாமையில் கண்டு களித்திருக்கிறேன்.
இம்முறை என்னுடைய கணவரின் குருவும், அங்கே சேவை செய்யும் தீட்சிதர்களில் ஒருத்தருமான திரு ராமலிங்க தீட்சிதர் அவர்களிடம் மஹாபாரதத்தில் திரெளபதி ஐந்து பேரை மணந்து கொண்டதைப் பற்றிய
என்னுடைய சந்தேகத்தை நிவர்த்தி செய்யுமாறு கேட்டேன். வியாசர் என்ன
சொன்னார் என்று தக்க பதில் அனுப்புவதாய்க் கூறி இருக்கிறார்.
காத்திருக்கிறேன்.

அப்படியே தில்லைச் சிதம்பரம் பற்றியும், கோவிலின் வழிபாடு பற்றியும்,
தீட்சிதர்களின் வரலாறு பற்றியும் அவர் ஆய்வு செய்த புத்தகம் ஒன்றும்
அன்பளிப்பாய்க் கொடுத்திருக்கிறார். படிக்க வேண்டும். படித்ததும் நான் அறிந்து கொண்ட உண்மைகளை எழுத வேண்டும் என்ற ஆவலுடன் நானே காத்துக் கொண்டிருக்கிறேன்.

தில்லைச் சிதம்பரத்திலே "தேவாரப் பாடல்கள்" காலம் காலமாய் ஓதப் பட்டு வருகிறது. தினமும் காலையில் நடராஜருக்குத் தினசரிக் கணக்கு ஒப்பிக்கும் பழக்கம் ஒன்று உண்டு. அதற்குப் பின் பூஜைகள் நடந்து முடியும் வேளையில், முதலில் தேவாரம் ஓதும் "பரம்பரை ஓதுவார்கள்" அதற்கென உள்ள இடத்தில் இருந்து கொண்டு தேவாரம் ஓதியதும், பின் மறுபடி
வேதம் ஓதுவார்கள். அதற்குப் பின் பூஜை மறுபடி, பின் மறுபடி தேவாரம், பின்
வேதம், பின் பூஜை என்று தொடர்ந்து ஒரு மணி நேரம் செய்த பின் தீப ஆராதனை காட்டி ஓதுவார்களுக்கு அந்த ஆராதனையை முதலில் காட்டியதும் பின் வந்திருக்கும் பக்தர்களுக்குக் காட்டுவார்கள். தேவாரம் வைத்துப் பாதுகாத்த அறை "தேவார அறை" என்ற பெயரிலே இன்னும் இருக்கிறது. தினமும் இருமுறை அங்கே தேவாரம் ஓதப் படுகிறது. நான் பலமுறை போனபோது இந்தப்பூஜையில் கலந்து கொண்டு இதைத்
தரிசிக்கும் பேறு பெற்றிருக்கிறேன்.

பெரிய புராணத்தில் நந்தனார் சரித்திரத்தில் ஒரு இடத்தில் கூட நந்தனாரை வேதியர் கோவிலுக்குச் செல்லக் கூடாது எனத் தடுத்ததாய் வரவில்லை என வாரியார் ஸ்வாமிகள் கூறுவார்கள். அது பின்னால் வந்த கதை எனவும் கூறுவார்கள். அதுபோல்தான் சிதம்பரத்தில் தேவாரப் பாடல் தடை செய்யப் படுகிறது என்பதும். இது போல் நிறையக் கதைகள் உலவுகின்றன. அகலிகை கல்லாய் மாறினாள் என்பதும் ஒரு கதை தான் இல்லையா? உண்மையில் கெளதமர் அகலிகையை "நீ யார் கண்ணிலும் படாமல் ஒரு தூசியைப் போல் இரு" என்றுதான் சொல்கிறார் என்பதாய் வால்மீகி ராமாயணத்தில் வருகிறது.

கம்பரும் இதை ஒட்டியே எழுதி இருக்கிறார் என நினைக்கிறேன். பார்க்க வேண்டும், என்ன எழுதி இருக்கார்னு. புராணங்களின் தமிழ் மூலமும், இதிகாசங்களின் தமிழ் மூலமும் சற்றுப் பொறுமையுடன் படித்து அறிந்து
கொண்டோமானால் இவ்விதத் தவறுகள் நேராது. போகட்டும். இப்படியாக நாங்கள் சிதம்பரம் போய்ப் பின் கடலூர் போய் நடேசனின் விருந்தோம்பலில் திளைத்து விட்டு வந்தோம். நடேசனிடம் நாம் கற்றுக் கொள்ள வேண்டியது நிறையவே இருக்கிறது. நண்பர்களையும் விடாமல், உறவையும் விடாமல் எல்லாரையும் அரவணைத்துப் போகும் பாங்கும், மறக்கவே முடியாதது. அவர் மனதுக்கு இசைந்த வண்ணம் நடக்கும் மனைவி கிடைத்ததும் அவர் செய்த அதிர்ஷ்டம் தான்.

கடலூரில் இருந்து திரும்பும்போது பஸ் கிடைக்காமல் வரிசையில் நின்று முன் பதிவு மாதிரி டோக்கன் போட்டுக் கொண்டு ஸ்பெஷல் பஸ்ஸில் வந்தோம். பேருந்தின் ஆட்டமும், வேகமும் மறுபடி கதிகலங்கச் செய்தது. ஆகவே திருநெல்வேலி போகும்போது பேருந்து வேண்டாம் என முடிவெடுத்தோம். ஆனால் முதலில் கும்பகோணம் போய்விட்டுப்
பின்தான் போக வேண்டும். கும்பகோணம் வரைப் பேருந்து தான். தனியார்ப்
பேருந்தில் போகலாம் என முடிவு எடுத்துப் போனால் அதுவும் இம்மாதிரித்தான் போனது. அப்புறம் தான் புரிந்தது, இது தரமற்ற சாலைகளின் குறைபாட்டால் நேர்கிறது என. என்ன செய்ய? நாம் இருப்பது இந்தியா, அதுவும் தமிழ்நாடு. என்ன செய்ய முடியும்? கும்பகோணம் ஒரு மாதிரியாகப் போய்ச் சேர்ந்தோம்.

கும்பகோணத்திலும் சுற்று வட்டாரக் கிராமங்களிலும் பார்த்த இடமெல்லாம்
திரெளபதி அம்மன் கோவில். எங்கே இருக்கிறதுன்னு யாரோ கேட்டாங்களே?
ரிஷி ரவீந்திரனோ ஒரு வேளை? வந்து பாருங்க, தெருவுக்கு ஒரு கோவில்
திரெளபதி அம்மன் கோவிலா இருக்கு.

ஹிஹிஹி, பிரயாணம் விவரம் ரொம்பவே வந்துடுச்சோ, பழக்க தோஷம். இனிமேல் குறைச்சுக்கிறேன். என்னோட அவதியை உங்க கிட்டே எல்லாம் சொல்லி ஆத்திக்காம வேறே யார் கிட்டே சொல்றது? அதான்!! :D

அப்புறம் இந்தத் தலைப்பு ஒரு கவர்ச்சிக்காகக் கொடுத்திருக்கேன். அப்படியாவது போணி ஆகட்டும்னு தான். பி.சி.யோட எனக்குச் சந்திப்பு ஏற்பட்டதுன்னு நினைச்சு வரவங்க இருப்பாங்க இல்லை அதான்!! ஹிஹிஹி!