214. தமிழைக் காப்பாற்றிய தாத்தா

நேற்றுத் "தமிழ்த் தாத்தா" உ.வே.சாமிநாத ஐயரவர்களின் பிறந்த நாள். தமிழுக்கு அவர் செய்த தொண்டு மிகச் சிறந்தது. இன்றைக்கு நாம் படித்து விவாதிக்கும் சிலப்பதிகாரமும், மணிமேகலையும், சீவக சிந்தாமணியும் இன்னும் எண்ணற்ற தமிழ் நூல்களையும் தேடிக் கண்டு பிடித்துத் தன்
சொந்த செலவிலே தமிழிலே புத்தகங்களாக அச்சிட்டுப் பதிப்பித்தவர்.
இதற்காக அவர் ஊர், ஊராக அலைந்து, திரிந்து சுவடிகளையும், ஏடுகளையும்
சேகரம் செய்தார். சிலர் கொடுப்பார்கள். சிலர் கொடுக்க மாட்டார்கள், ஏளனம்
செய்வர். எல்லாவற்றையும் பொறுத்துக் கொண்டு தன் வாழ்நாள் பூராவும் தமிழைப் பற்றியும், தமிழ்மொழிக் காப்பியங்களைப் புதுப்பிப்பது தவிர வேறு சிந்தனை ஏதும் இன்றி இருந்தவர் இவர். இவருடைய ஆசிரியர் மஹா வித்வான் மீனாட்சி சுந்தரம் பிள்ளை அவர்கள். தரும புரம் ஆதீனத்தின் மஹாவித்வான் ஆன மீனாட்சி சுந்தரம் பிள்ளையிடம் அந்த ஆதினத்திலேயே உ.வே.சாமிநாத ஐயரும், திருப்பனந்தாள் காசி மடத்தின் தலைவராய் இருந்த "குமாரசாமித் தம்பிரானும்" படித்தார்கள். ஐயரவர்களே எழுதிய "நினைவு மஞ்சரி"யில் இருந்து சில பகுதிகள் இப்போது எழுதுகிறேன்.

படிப்புக்குப் பின் கும்பகோணம் கல்லூரியில் தமிழ் ஆசிரியர் வேலையில் சேர்ந்த தமிழ்த்தாத்தா அவர்கள் தன் வருமானம் எல்லாவற்றையும் தமிழ் நூல்களைத் தேடிக் கண்டுபிடிப்பதில் செலவிட்டார். இவ்வாறு இவர் சிலப்பதிகாரப் பதிப்புக்கு அப்புறம் "சீவக சிந்தாமணி"யை முதன் முதல் 1891
-ம் ஆண்டு பதிப்பித்தார். அப்போது பிரான்ஸில் இருந்து இவருக்கு 1891-ம்
ஆண்டு ஒரு கடிதம் வருகிறது. விலாசம் தமிழிலும்,ஆங்கிலத்திலும் எழுதப்
பட்டிருக்கிறது. வியப்புடன் கடிதத்தைப் பிரிக்கிறார் ஐயரவர்கள். அதிலே
"வின்ஸோன்" என்னும் பேராசிரியர் ஒருவர் ஐயரவர்களின் ஆராய்ச்சியைப் பாராட்டி ஒரு கவிதை எழுதி இருக்கிறார். அது என்ன என்றால்:

"சிந்தாமணியாம் சிறப்புடைய காப்பியமே
பொன்றாதின் மாலை பொருந்தி வரக்- கண்டேன்
சிலப்பதிகாரமுதற் சீர் நூல்கள் நான்கும்
அளித்தலாம் என்மர் அறைந்து."

(கூடியவரை அந்தப் பழைய தமிழைப் பிரித்துப் பொருள் புரியுமாறு எழுதி
உள்ளேன்.)அந்த வின்சோன் எழுதி இருக்கிற தமிழ் எப்படினு புரியுதா பாருங்கள்! :D

"நீர் 1887-ம் ஆண்டில் அச்சிற் பதிப்பித்த சிந்தாமணியைக் கண்டு மிகவு மதிசயமா யிருந்தோமென்றும் நீர் செய்த வுலகோர்க்குப் பெரியவுபகார
மறிந்தோமென்றும், இன்னும் பழைய புத்தகங்க ளச்சிற் பதிப்பித்தற்
குரியவாயுண்டென்றும் உமக்கு நாமெழுதெவேண்டுமென் றெண்ணிக்கொண்டு வருகிறோமாதலால் மிகவும் களிகூர்ந்து வாழ்வோ மெப்போதென்றால் சிலப்பதிகாரம் மணிமேகலை குண்டலகேசி வளையாபதி யென்னும் வேறு நாற்பெருங்காப்பியங்கள் பரிசோதித்துக் கொடுத்த வப்போதே சொல்லுவோம்!"

"சிலப்பதிகாரமோ வென்றால் சென்னப்பட்டணத்தில் முன் 1885-ம்
வருஷத்தில் அதின் முதற் காண்டம் உரையின்றிக் கொடுத்தார்களென்
றறிகின்றோ மானா லிரண்டாமும் மூன்றாமும் தருகவென்று பல விசேடமா யறவிய மனத்த ரெல்லோருங் கேட்போர்."

ஐயரவர்கள் ஆராய்ச்சி செய்யக் கல்லூரியில் பணியாற்றிய நேரம் தவிரத் தன் வீட்டிலேயே மேற்கொண்டார். அதுவும் ஒரு முறை மேற்குறிப்பிட்ட வின்சனின் மாணவர் ஒருவர் ஐயரவர்களைக் காண வந்தபோது வீட்டின் மொட்டை மாடியில் கீற்றினால் ஆன கொட்டகையில் வேலை செய்யும் ஐயரைக் கண்டு வியந்து அவர், "இப்படி மேலே வெயில் அடிக்கும்
இடத்தில் உட்கார்ந்து வேலை செய்கிறீர்களே? வேறு நல்ல இடத்தில்
இருந்து கொண்டு செய்யக் கூடாதா? " எனக் கேட்கிறார். அதற்கு ஐயரவர்கள்
கூறுகிறார்:"என் நிலைக்கு இது தான் முடியும். இந்தத் தேசத்தில் இந்த நிழல் கூட இல்லாமல் கஷ்டப் படும் வித்வான்கள் எத்தனையோ பேர் இருக்கிறார்கள். என் இளமையில் வீட்டுத் திண்ணையிலும், மரத்தடியிலும் இருந்து கொண்டு படித்து வந்த மகாவித்வான்களைக் கண்டிருக்கிறேன்." எனக் கூறுகிறார். இது அவரின் எளிமைக்கு ஒரு சான்றாகும்.

ஹிஹிஹி, மேலே எழுதி இருக்கும் வின்சோனின் கடிதத்தில் உள்ள விஷயங்களைப் படிச்சுப்புரிந்து கொள்ள முயற்சிப்போருக்குப் பின்னூட்டங்கள் நம் தொண்டர் படையால் அளிக்கப் படும். மீதி நாளை கட்டாயம் தொடரும். எதைத் தொடரப் போறேனோ தெரியலை,
கடவுளே, காப்பாத்து!