குடிசையில் சிவனார்

கடலூருக்கு நான் இதுவரை போனது இல்லை. அந்த வழியாக நிறைய முறை கடந்து சென்றிருக்கிறேன். ஆனால் ஊருக்குள் போனது இல்லை. ஒருவேளை சொந்தம் யாரும் இல்லாததாலோ என்னமோ தெரியலை. ஒரு ஆறு மாசமாக திரு நடேசன் எங்க வீட்டுக்கு வரேன், வரேன்னே சொல்லிட்டிருக்கார். ஆனால் அவரால் வர முடியலை. நாங்க

பார்த்தோம். இம்முறை சிதம்பரத்தில் இருந்து வரும்போதோ அல்லது போகும்போதோ அவரைப் பயமுறுத்திடலாம்னு நினைச்சோம். அவருக்குத் தகவலும் சொல்லியாச்சு.

நாங்க கடலூர் வந்து சேர்ந்த தகவலும் சொல்லி அவர் வீட்டுக்கும் போயாச்சு.

உண்மையில் ஊர் இத்தனை அழகாய் இருக்கும்னு நான் நினைக்கவே இல்லை.

வெண்ணாறும், வெட்டாறும் எங்கேயோ பக்கத்தில் ஓடுகிறதுன்னு தெரியும். கெடில

நதியும் இங்கே தான் ஓடுகிறது. ஆனால் இவ்வளவு அழகான குன்றுகள் சூழ்ந்த

ஊர்ன்னும், சீதோஷ்ணம் இத்தனை அருமையாக இருக்கும்னும், அமைதியான ஊர்னும் தெரியாமல் போச்சு. சற்றே பெரிய கிராமம்னு சொல்லலாம். பச்சையைப் பார்க்க முடியாதுன்னு நினைச்ச எனக்கு மரங்கள் அழியாமல் பாதுகாக்கப் படுவது சந்தோஷத்தைத் தந்தது. வயல்களில் அறுவடை நேரம் என்பதால் அங்கங்கே இயந்திரம் வந்து அறுவடை செய்து கொண்டிருந்தது. நடேசன் வீட்டுக்குப் போய்க் காலை ஆகாரம் முடித்ததும்,

நாங்கள் முதலில் திருவஹிந்திபுரம் கோவில் பார்க்கப் போனோம். நடேசன் மனைவியின்

விருந்தோம்பல் பற்றி ஏற்கெனவே சொல்லிட்டேன். அவங்க ரொம்ப அருமையான காலை ஆகாரமும், நல்ல காஃபியும் கொடுத்தாங்க. (அம்பி, குறிச்சுக்கோங்க, காஃபி பத்தி
எழுதிட்டேன்.)

திருவஹிந்திபுரம் கோவிலைப் பத்தி எழுதும் முன்னால் நடேசன் கூட்டிப் போன 2 சிவன்

கோவில்கள் பற்றி எழுதிடறேன். முதலில் நாங்கள் போனது வயல்வெளிகளிடையே போன ஒரு சாலையில் சற்றுக் குன்றுகளால் (கிழக்குத் தொடர்ச்சி மலைக்குன்றுகள்?) சூழப்பட்ட

ஒரு இடத்திற்குச் சற்று ஏறிப் போனோம். அங்கே போவதற்கு முன்னால் நடேசன்

"பூனையாருக்கு" பிஸ்கட் வாங்கிக் கொண்டார். எங்களைப் பார்க்க வருவாரா

மாட்டாரா என்ற விவாதத்திற்கு இடமே வைக்காமல் வரவேற்புக்கே வந்து விட்டார்.

நடேசனை அடையாளம் கண்டு கொண்ட பூனையார், எங்களைப் பார்த்ததும் சற்று

மிரண்டார். நாங்கள் சமாதானம் செய்தோம். அப்படியும் அவர் நாங்கள் கொடுத்த பிஸ்கட்டைச் சாப்பிட வில்லை. பிடிக்கவில்லையோ என்னவோ? அங்கே குன்றுகளுக்கு இடையே வயல் சூழ்ந்த அற்புதமான இடத்தில் சற்று வெட்டவெளி இருந்திருக்கிறது. அங்கே ஒரு சிவலிங்கம், (நூறாண்டுகளுக்கு முன் கண்டுபிடிக்கப் பட்டதாம்.) காணப்பட்டது. சுற்றிலும் சிறிய கட்டிடங்களில் அம்மன்,. பிள்ளையார், சுப்பிரமணியர் காட்சி அளித்தனர். அவங்க எல்லாரும் கட்டிடத்தில் இருக்கும்போது சிவனார் மட்டும் கூரைக்குக் கீழ்

குடியிருக்கிறார். மனைவி, குழந்தைகளுக்குத் தீபாவளிக்குத் துணி எடுத்துக் கொடுத்துவிட்டு அவங்களைப் பார்த்து சந்தோஷப்படும் நடுத்தர வர்க்கத்துக் குடும்பத் தலைவர் மாதிரி

போல் இருக்கிறார் இந்தச் சிவனார் என்று நினைத்துக் கொண்டேன். இங்கே சிவலிங்கத்தில் ஒரு விசேஷம். எல்லாக் கோவில்களிலும் சிவலிங்கத்தின் இடதுபுறம் காணப்படும் ஆவுடையார், இங்கே வலதுபக்கமாய் உள்ளது. எனக்கு ஒரு சந்தேகம். ஒருவேளை சன்னதியை மாற்றிக் கட்டி இருப்பாங்களோன்னு. இல்லைன்னு சொல்றாங்க. ஒரு சிவனடியார் வந்து பூஜைகள் செய்வாராம். அவர் இல்லாத நேரம் ஒரு தாத்தாவும், பாட்டியும் அந்த வயலுக்கு நடுவே, கோவிலுக்கு அருகே குடிசை கட்டிக் கொண்டு இருக்கிறார்கள். அவங்க பார்த்துக் கொள்கிறார்கள். அந்தத் தாத்தா தனக்குத் தெரிந்த மந்திரங்களைத் தனக்குத் தெரிந்த உச்சரிப்புடன் மிகவும் ஆத்மார்த்தமாய்ப் பூஜை செய்து தீப

ஆராதனை காட்டி எங்களுக்குத் தரிசனம் செய்து வைத்தார். காற்று பிய்த்துக் கொண்டு போகிறது. சுற்றிலும் வயல்வெளி. அங்கங்கே அறுவடை நடக்கும் சப்தம் தவிர வேறு சப்தமே இல்லை. நிம்மதியாக ஒரு துண்டைப் போட்டுக் கொண்டு படுத்துவிடலாம் போல் இடம். ஒருபக்கமாய்ப் பார்த்தால் சிறிய குன்றுகளும் அதில் கோவிலுக்கு வரும் பாதையும் தெரிகிறது. பின்னால் பார்த்தால் வயல்வெளி எங்கும் பரந்து இருக்கிறது. அதற்கு அப்பால் சாலையும், போக்குவரத்தும் கொஞ்சமாய்த் தெரிகிறது. வயலில் வேலை செய்பவரையும், அந்தக் கோவிலில் இருக்கும் தாத்தா, பாட்டியையும் தவிர வேறு நடமாட்டமே இல்லை. சற்று நேரம் அங்கே உட்கார்ந்து விட்டுப் பின் மனமில்லாமல் அங்கே இருந்து கிளம்பினோம்.

பி.கு: லலிதாம்பாள் சரித்திரம் வந்துட்டே இருக்கு.கடலூருக்கும், சிதம்பரத்துக்கும் போய்ட்டு வந்து 4 நாள் ஆகியும் எழுதாமல் இருக்கக் கூடாதுன்னு இன்னிக்கு எழுதி இருக்கேன். தொடர் விட்டுப் போகாது. எழுதிடுவேன். அதிலும் சிதம்பரம் பத்தி நிறையத் தகவல்கள் ஆராய்ச்சி செய்து இருக்காங்க. அதைத் தெரிந்து கொண்டு வந்திருக்கேன். அந்தச் "சிதம்பர ரகசியம்" பத்தியும் எழுதவேண்டும். எல்லாம் அந்த ஆடலரசன் துணை வேண்டும்.