216. தமிழைக் காப்பாற்றிய தாத்தா-2

திரு எம்கே அவர்கள் நான் தமிழ்த்தாத்தாவைப் பற்றி எழுதி இருந்ததில் அவர் வாழ்நாள் பூராவும் தமிழுக்காக உழைத்தார் என்பது தப்பு என்று சொன்னதோடு அல்லாமல், அவர் நன்கொடை பெற்றுப் புத்தகங்கள்
வெளியிட்டதாயும் கூறுகிறார். அவர் தன்னோட வாழ்நாள் பூராவும் தமிழுக்குத்
தான் உழைத்தார். நன்கொடை பெற்றுப் புத்தகம் வெளியிட்டார் என்பதில் இருந்தே அவர் புத்தகங்களைத் தனியாய் வெளியிடும் அளவுக்குப் பணவசதி
படைத்தவர் இல்லை என்பதை திரு எம்கே தன்னை அறியாமல் ஒத்துக்
கொண்டிருக்கிறார். மேலும் சென்னையில் அவருக்குச் சொந்த வீடு இருப்பதாயும் சொல்லி இருக்கிறார். இருக்கிறதா இன்னும்னு தெரியாது. இருந்தது. "தியாகராஜவிலாசம்' என்ற பேரில், திருவட்டீஸ்வரன் பேட்டையில் இருந்தது. அவருடைய பிள்ளையால் கட்டப் பட்டதாய்ச் சொல்லுவார்கள். அவருடைய சொந்தக் கிராமத்திலும் சொந்த வீடுதான் இருந்தது. சொந்த வீடு இருந்ததினாலேயே ஒருத்தர் பண வசதி படைத்தவர் என்று நினைப்பது தவறு என்று என்னோட தனிப்பட்ட அபிப்பிராயம்.

கும்பகோணம் காலேஜில் வேலை செய்த சமயம் மணிமேகலை வெளியிடவும் உழைத்து வந்தார். அதற்காக மூலப்பிரதிக்குப் பல இடங்களில் அலைந்து சேலம் ராமஸ்வாமி முதலியார் என்பவர் கொடுத்த மூலப்பிரதியை வைத்து மேலும் பிரதிகளுக்கு அலைந்து, அவற்றைக் காகிதத்தில் பிரதி எடுத்துக் கொள்கிறார். இதனுடன் கூடவே "சிந்தாமணி"க்காகவும் வேலை நடக்கிறது. சிந்தாமணியில் மணிமேகலையைப் பற்றிய குறிப்புக்களும்,
ஒரு இடத்தில் மணிமேகலையில் இருந்தே மேற்கோளும் காட்டப் பட்டிருக்கிறதைக் காண்கிறார். மணிமேகலையில் சில இடங்களில் உள்ள வார்த்தைகள் புரியாமல் என்ன மதம், என்ன கதை என்று தெரியாமல் குழம்பி இருக்கிறார். இந்தக் குழப்பத்தினூடேயே பத்துப்பாட்டு ஆராய்ச்சியும் தொடர்கிறது. கல்லூரியின் ஓய்வு நேரங்களில் கையெழுத்துப் பிரதியும்,
குறிப்புப் புத்தகமுமாய் இருக்கும் அவர் ஒரு நாள் மணிமேகலையைக் கையில் வைத்துக் கொண்டு குழப்பத்துடன் உட்கார்ந்து இருப்பதைச் சக ஆசிரியர் கணிதம் கற்பிக்கும் ஸ்ரீசக்கரவர்த்தி என்பவர் கவனிக்கிறார்.

விஷயம் என்னவென்று கேட்க மணிமேகலை என்னவென்றே புரியவில்லை எனச் சொல்கிறார் தமிழ்த் தாத்தா.

என்ன புரியவில்லை?" கணித ஆசிரியர் கேட்கிறார்.

தமிழ்த்தாத்தா: "எவ்வளவோ புதிய வார்த்தைகள், இவை மற்றப் புஸ்தகங்களிலே காணவில்லை. ஜைனம், சைவம், வைஷ்ணவம் இவற்றில் இல்லை. இதோ பாருங்கள், இந்த வார்த்தையை, அரூபப் பிடமராம், உரூபப் பிடமராம். பிடமரென்ற வார்த்தையை நான் இதுவரை கேட்டதில்லை."

அப்போது அசரீரி எழுகிறது. "அதைப் பிரமரென்று சொல்லலாமோ?"

திகைத்த தாத்தா திரும்பிப் பார்க்கிறார். கூட வேலை செய்யும் ஆசிரியர் ராவ்பகதூர் மளூர் ரங்காச்சாரியார் என்பவர் தான் பேசியது. உடனேயே அவரிடம் செல்கிறார் தாத்தா. இவ்விடத்தில் ரங்காச்சாரியாரைப் பற்றித்
தமிழ்த்தாத்தா கூறுவது: எப்போதும் படித்த வண்ணம் இருப்பார். நேரத்தை வீணாக்க மாட்டார்." என்று புகழ்கிறார். தமிழ்த்தாத்தாவின் சந்தேகத்தைக் கேட்ட ரங்காச்சாரியார் அந்தக் குறிப்பிட்ட செய்யுளைப் படிக்கச் சொல்கிறார்.
தாத்தாவும் படிக்கிறார்.

"நால்வகை மரபி னரூபப் பிடமரும்
நானால் வகையி னுரூபப் பிடமரும்
இருவகைச் சுடரு மிருமூ வகையிற்
பெருவப் பெய்திய தெய்வத கணங்களும்"என்று வாசிக்கிறார் தாத்தா. கேட்கும்
ரங்காச்சாரியார் முகத்தில் ஒளி உண்டாகிறது. மெதுவாய்ச் சொல்கிறார்
ரங்காச்சாரியார், "இது பெளத்த சமயத்தைச் சேர்ந்த வார்த்தை," என்று. எப்படி என்று தாத்தா கேட்டதற்கு அவர் பெளத்தர்களிலே தான் இவ்வார்த்தையை
அதிகம் கையாளுவதாய்ச் சொல்கிறார். இது அவர்கள் லோகக் கணக்கு, அது
சம்மந்தமான ஏற்பாடுகள் எல்லாம் தனி என்றும் சொல்கிறார். அன்றில் இருந்து காலையும், மாலையும் பாடம் கேட்கப் போவதைப் போல் ரங்காச்சாரியார் வீட்டிற்குப் போய் அவர் உதவியோடு பெளத்த சமய சம்மந்தமான விஷயங்களைத் தெளிவு படுத்திக் கொள்கிறார். அந்த அறிவோடு ஆய்ந்ததுதான் மணிமேகலை என்கிறார் தமிழ்த் தாத்தா.

தமிழ்நாட்டுப் பெளத்தர்களின் நிலையும், பெளத்தப் பரிபாஷையும் விளங்கியதாய்ச் சொல்லும் தமிழ்த்தாத்தா தம்மிடம் இருந்த நீலகேசித் திரட்டின் உரை, வீர சோழிய உரை, சிவஞான சித்தியார்-பரபக்கம்,
ஞானப் பிரகாசர் உரை என்பவற்றில் வந்துள்ள பெளத்த சமய சம்மந்தமான
செய்யுட்களையும், செய்திகளையும் தொகுத்து வைத்துக் கொண்டு மணிமேகலை ஆராய்ச்சியில் ஈடுபடுகிறார். ரங்காச்சாரியார் ஏற்கெனவே படித்த புத்தகங்கள் போதாது என ஐயரவர்களும் சில ஆங்கிலப் புத்தகங்களைத் தம் சொந்த செலவில் வரவழைத்து அவருக்குப் படிக்கக்
கொடுத்துச் சொல்லச் செய்கிறார். மானியர் வில்லியம்ஸ், மாக்ஸ்முல்லர், ஓல்டன்பர்க், ரைஸ் டேவிட்ஸ் போன்றவர்களின் புத்தகங்களில் இருந்து படித்து ரங்காச்சாரியார் சொல்லக் கேட்டுக் கொள்கிறார். ஒன்றரை வருடம் நடந்த இந்தப் பாடம் ரங்காச்சாரியார் சென்னைக்கு மாறிப் போனதில் சற்றுத்
தாமதம் ஆகி ஐயரவர்கள் தம் விடுமுறைக் காலத்தில் இரண்டு மாதம் சென்னையில் வந்து தங்கி அவரிடம் பாடம் கேட்கிறார். இம்மாதிரி 5, 6 வருடங்கள் பெளத்த சமயம் பற்றிப் பாடம் கேட்டு அறிந்த பின்னே மணிமேகலையை வெளியிடும் துணிவு உண்டானதாய்ச் சொல்கிறார்.

அதற்குப் பழைய உரை இல்லாததால் தாமே உரை எழுதியதாயும், அதனோடு
பெளத்த சமயத்தைச் சேர்ந்த மும்மணிகளாகிய புத்தன், பெளத்த தர்மம்,
பெளத்த சங்கம் போன்றவற்றைப் பற்றிய வரலாற்றையும் எழுதிச் சேர்க்கச்
சொல்கிறார் ரங்காச்சாரியார். அப்படியே செய்கிறார் ஐயரவர்கள். இடை இடையே பழைய தமிழ்ச் செய்யுட்களையும் சேர்த்து எழுதியதைப்பார்த்து மகிழும் ரங்காச்சாரியார், "அந்தக் காலத்திலே இவ்வளவு பிரசித்தமான விஷயங்கள் அழிந்து போனதே!" என்று வருந்தியதாயும் சொல்கிறார். ரங்காச்சாரியார் இல்லாவிட்டால் மணிமேகலை வெளியிட முடியாது என அறுதி இட்டுக் கூறும் ஐயரவர்கள் அவருக்கு நன்றி கூறி முகவுரையில் எழுதி இருக்கிறார்.

தமிழ்த்தாத்தாவுக்கு உதவியவர்களில் முக்கியமானவர் மதுரை சுப்பிரமணிய ஐயர் என்னும் நீதிபதி ஆவார். இவர் பேரில் திருவல்லிக்கேணியில் மணி ஐயர் ஹால் என்னும் மண்டபம் இருந்ததாய்ச் சொல்கிறார் தமிழ்த்தாத்தா. அடுத்து ராமநாதபுரம் சேதுபதி ராஜராஜேஸ்வர ராஜா, வி. கிருஷ்ணசாமி ஐயர், ஜட்ஜ் முத்துசாமி ஐயர் போன்றோர். இன்னும் சிலர் விட்டுப் போயிருக்கிறது. ஒவ்வொன்றாகத் திரட்டுகிறேன்.