வெண்ணெய் திரண்டு வருது! :)

ஆதி வெங்கட் தான் ஹார்லிக்ஸ் பாட்டிலில் பால் ஏடுகளைச் சேகரித்துப் போட்டு வெண்ணெய் எடுத்ததைக் குறித்து முகநூலில் பகிர்ந்திருந்தார். அதைப்பார்த்ததும் நான் இன்னமும் கையால் மத்தை வைத்துக் கடைந்து வெண்ணெய் எடுப்பதைக் குறிப்பிட்டேன். அவரும் பகிரச் சொன்னார். இப்போதைய தலைமுறைக்கு மத்து என்றால் என்ன என்று தெரியுமா? சந்தேகமே! ஆனால் நாங்கல்லாம் சின்ன வயசில் பாட்டி வீட்டில், சித்தி வீட்டில் லீவுக்குச் செல்கையில் அங்கே தூணில் சங்கிலிகள் அல்லது கயிறு கட்டி வைத்திருப்பதில் பெரிய அடுக்கு நிறைய உள்ள பாத்திரத்தில் பாலேடுகளைச் சேகரம் செய்து போட்டுத் தருவார்கள். சங்கிலியையோ அல்லது கயிறையோ முன்னும், பின்னும் இழுப்போம்.

அப்போதைய பாலின் தரத்துக்கு அநேகமாக தினமும் வெண்ணெய் எடுக்கும்படி இருந்தது என்பதையும் சொல்ல வேண்டும். அப்போப் பழகினது பின்னால் கல்யாணம் ஆனதும் மாமியார் வீட்டிலும் பயன்பட்டது. ஆனாலும் அவங்களுக்கு அப்போவே சந்தேகம்! எனக்குக் கடையத் தெரியுமா என்பதிலும் இம்மாதிரி முறையைப் பார்த்திருப்பேனா என்பதிலும்! ஆனாலும் முதல் முயற்சியிலேயே தேர்வில் முழு வெற்றி! :) அப்புறமாத் தான் அவங்க தஞ்சை ஜில்லாவைத் தவிர்த்த மற்ற ஊர்களில் உள்ள மாடுகளின் பாலிலும் வெண்ணெய் எடுக்க முடியும் என்பதை ஒத்துக் கொண்டார்கள்! ஹிஹிஹி, விலைக்கு வாங்கற பாலில் வெண்ணெய் எடுக்க முடியுமானு அவங்க சந்தேகம். ஆனால் அப்போதெல்லாம் அவ்வளவா யாரும் ஏமாற்றினதில்லை. கொஞ்சம் தண்ணீர் கலப்பாங்க தான்! ஆனால் அதுவும் குறிப்பிட்ட அளவுக்கு மட்டும்! அப்படியே பாலைக் குடிக்கக் கூடாது என்பதால் கலப்பாங்க! அதையும் நமக்கு நேரேயே கலந்து தருவார்கள்.

வைக்கோலில் கன்றை முதல் முதல் சென்னை வந்து தான் பார்த்தேன். (நாகேஷ் மாதிரி அப்போப் பாடத் தெரியலை) அதே போல் எருமைப்பாலும் கல்யாணம் ஆகி வந்த பின்னர் மாமியார் வீட்டிலும் குடித்தனம் வைத்த பின்னர் சென்னை வாழ்க்கையிலும் பழக்கம் ஆனது. வடமாநிலங்களில் வாழ்ந்ததில் ராஜஸ்தானில் மட்டும் எருமைப்பால், பசும்பால் இரண்டும் கிடைக்கும். பசும்பாலே ஒரு பெரிய வாளியை வைத்துக் கறப்பார்கள். குஜராத்தில் பசுக்கள் தான்! பசும்பால் தான் முழுக்க முழுக்க! அங்கே சாப்பிட்ட வெண்ணெய் போல் இனி எங்கும் சாப்பிட முடியாது! குல்ஃபி செய்த வண்ணம் இருப்பேன்! பால் பதார்த்தங்கள் அதிகம் செய்வேன்.

அதுக்கப்புறமாச் சென்னை வந்தும் கறந்த பால் ஆனால் எருமைப்பால் கிடைத்து வந்தது. அம்பத்தூரிலிருந்து கிளம்பும் வரை இது தொடர்ந்தது. இங்கே வந்ததுமே ஒரு பால்காரர் கிடைத்தார். அவர் தான் தொடர்ந்து நாங்கள் அம்பேரிக்கா போகிற வரை பால் கொடுத்து வந்தார். திரும்பி வந்ததும் அவரால் இயலாமல் போக இரண்டு பால்காரர்களை வைத்து சோதித்தும் திருப்தி இல்லாமல் ஆவின் பால் வாங்கினேன். அப்புறமாத் தான் திடீர்னு பழைய பால்காரரின் தம்பியே பால் கொடுப்பது நினைவில் வந்தது. அவரிடம் வாங்கிப் பார்த்தோம். பால் உண்மையான சுத்தமான பசும்பால் என்பது சாப்பிட்டுப் பார்த்ததுமே புரிந்தது. இரண்டு நாட்கள் சோதித்துப் பார்த்து விட்டு இப்போது போன மாசத்திலிருந்து அவரிடம் தான் பால் வாங்குகிறோம். அதில் எடுத்த வெண்ணெய் தான் கீழே நீங்கள் பார்ப்பவை! ஏற்கெனவே ஒரு முறை எடுத்து அதை நெய்யும் காய்ச்சி விட்டேன்.

வெறும் ஏடுகளை மட்டும் எடுத்துச் சேகரித்துப் போட்டிருக்கேன். தயிரிலிருந்து அதுவே தானாகத் தோல் உரிகிறாப்போல் வந்து விடும். மோர் வேண்டுமெனில் ஏட்டோடு சேர்த்து அரைக்கரண்டி தயிரையும் போட்டு வைக்கலாம். ஆனால் மோர் கொஞ்சம் புளிப்பு வந்து விடும். ஏடுகளை மட்டும் போட்டுக் கடைகிற போது வரும் மோர் குடிக்கச் சுவையாக இருக்கும்.  பாத்திரத்தின் மேல் இருப்பது மத்து! மரத்திலும் உண்டு. மர மத்து தமிழ்நாட்டில் அவ்வளவு நன்றாய்க் கிடைப்பதில்லை. கொஞ்சம் தேடிப் பிடித்து வாங்கணும்! இல்லைனா தெரிஞ்ச ஆசாரி இருந்தால் பண்ணித் தரச் சொல்லலாம்.

முதலில் வழக்கம் போல் படம் எடுக்கும் நினைவில்லாமல் மத்தைப் பாத்திரத்தில் போட்டுக் கடைய உட்கார்ந்தேன். அப்புறமாத் தான் நினைவு வந்து மத்தை எடுத்து வெளியே வைத்து விட்டுப் படம் எடுத்தேன். ஆகவே இது முதலில் எடுத்த படம். மேலே உள்ளது அப்புறமா எடுத்தது.

வெண்ணெய் திரண்டு விட்டது கண்ணா! ஓடி வா! ஓடி வா! மஞ்சளாக இருப்பதால் பசுவின் வெண்ணெய் என்று அறிக! நெய்யும் கொஞ்சம் மஞ்சளாகத் தான் வரும். இருக்கிற வேலை போதாதா என்பவர்களுக்கு கையால் கடைவதால் கைகளுக்குப் பயிற்சி கிடைக்கும். ஸ்பான்டிலிடிஸ் வலி வந்தால் தோள்கள் அசைத்துப் பயிற்சி செய்யச் சொல்வார்கள். அதுக்கு இது சரியாக இருக்கும். கையில் ஒரு மத்து போன்ற கட்டை அல்லது ப்ளாஸ்டிக் கட்டையைக் கொடுத்து அதை இரு கைகளாலும் தேய்க்கச் சொல்வார்கள். அதற்கு நாம் தினசரி இல்லாட்டியும் வாரம் இரு முறை தயிர் கடைந்தால் போதும்.

மேலும் துணிகளைக் கசக்குகிறாப்போலும் பயிற்சி செய்யணும். அதுக்கு தினம் நம் துணியை நாமே துவைத்துக் கொண்டால் போதும். நான் பெரும்பாலும் என் துணிகளை நானே தோய்த்துக் கொண்டு அதை நீரில்லாமல் பிழிய மட்டும் வாஷிங் மெஷின் ட்ரையரில் போடுவேன். துவைக்கும்போது குனிந்து நிமிருவதும் பயிற்சி தானே! முடிஞ்ச வரை செய்யலாம்!

மத்து படங்களுக்கு நன்றி கூகிளார்



பொதுவாக மர மத்து இப்படித் தான் இருக்கிறது. இன்னும் கொஞ்சம் செதுக்கினால் கடைய சுலபம். கீழே உள்ளது போல் இருக்க வேண்டும்.