ஆகையினால் திட்டுங்கள்!

அம்பிகையைப் பத்தி எழுதிட்டு என்னடா இதுனு நினைக்கிறீங்க இல்லையா? சமீபத்தில் நிறையக் குழந்தைகள், இளைஞர்கள் தற்கொலை செய்து கொண்டோ அல்லது தற்கொலைக்கு முயன்று பின் பிழைத்தவர்களாகவோ இருக்கின்றனர்.  முன்னெல்லாம் குழந்தைகளைத் திட்டியும், அதட்டியும் வளர்த்தனர். பள்ளி ஆசிரியர்களிடம் கூடப் பெற்றோர் வந்து நன்கு கண்டித்துச் சொல்லுங்கள் எனச் சொல்வது உண்டு. இது என் பள்ளிக்காலத்தில் எனக்குப் பலமுறை நடந்திருக்கிறது. ஆனால் இப்போதெல்லாம் மாணவனையோ, மாணவியையோ ஆசிரியரோ, தலைமை ஆசிரியரோ தட்டிக் கேட்க முடியாத சூழ்நிலை உருவாகி இருக்கிறது. அதனால் அவர்கள் சின்ன விஷயங்களுக்கெல்லாம் தற்கொலை என்னும் ஆயுதத்தைக் கையில் எடுக்கின்றனர். சமீபத்திய ஆங்கில நாளிதழ் ஒன்றில் ஒரு பள்ளி மாணவி தன் தாய் தொலைக்காட்சி பார்க்காமல் படி என்று சொன்னதால் ஆரஞ்சு ஜூஸில் விஷம் கலந்து குடிக்க முயன்றிருக்கிறாள். இப்போதைய பெற்றோருக்குத் தங்கள் குழந்தைங்களைத் திட்டாமல் வளர்ப்பதில் பெருமையும் இருக்கிறது.

ஆனால் மனநல ஆய்வு சொல்லுவது இத்தகைய மனப்பான்மை குழந்தைகளுக்குத் தோல்விகளை எதிர்க்கும் மனப்பான்மையைத் தூண்டி விடாமல் தோல்விகளைக் கண்டு துவளும் போக்கையேஏற்படுத்துகிறது. குழந்தைகள் செய்யும் தவறுகளைச் சுட்டிக்காட்டிக் கண்டித்தால் தான் அவர்கள் எதையும் தாங்கும் மனம் பெறுவார்கள். ஒரே குழந்தையாக வேறே பிறந்து வளர்வதால் அடுத்தவர்களுக்கு விட்டுக் கொடுப்பது என்றால் என்னவென்றே தெரிவதில்லை. தவறுகளுக்கு மன்னிப்புக் கேட்கும் குணமும் இருப்பதில்லை. ஒருவரை ஒருவர் அனுசரித்துக் கொண்டு வாழும் மனப்பாங்கையே காணமுடிவதில்லை. மேலும் தான் கேட்பது அனைத்தும் கிடைத்துவிடும் என்பதும் அவர்களுக்குத் தெரிவதால் அவர்களால் சின்ன ஒரு ஆசை நிறைவேறாவிட்டாலும் அதைத் தாங்கும் மனோபலம் இருப்பதில்லை.

இதற்கு மூலகாரணம் பெற்றோர் வளர்ப்பே தான். பெற்றோர் பலரும் தாங்கள் அடி வாங்கி வளர்ந்ததால் தங்கள் குழந்தைகளுக்குக் கேட்டதை எல்லாம் வாங்கிக் கொடுத்து அவர்களை சந்தோஷமாக வாழ வைக்கிறோம் என நினைக்கின்றனர். அது முழுத் தவறு. கேட்டது உடனே கிடைக்காது என்பதை ஏற்றுக்கொள்வதோடு அது நமக்குத் தேவையா என்றும் குழந்தை யோசிக்க வேண்டும். குழந்தைகளின் தவறுகளைப் பெற்றோர் கண்டிக்க வேண்டும். இந்தத் தவறைச் செய்யாமல் இருந்தால் குழந்தைக்கு அந்த வார இறுதியில் மதிப்பெண்கள் மாதிரி கொடுத்து மாதம் முடிவில் ஊக்கத் தொகை கொடுக்கலாம். அந்த ஊக்கத் தொகையையும் குழந்தை உடனே செலவழிக்காமல் சேமித்து வைத்துப் பின்னர் தான் விரும்பும் பொருளை வாங்கினால் அதன் அருமை குழந்தைக்குப் புரியும். இப்போதைய மனநல மருத்துவர்கள், "குழந்தையைத் திட்டிக் கண்டித்து வளருங்கள்!" என்றே சொல்கின்றனர்.

எல்லாக் குழந்தைகளுக்கும் உறுதியான மனோபலம் இருக்காது. ஆகவே எப்படி வளர்த்தாலும் ஒழுங்காக வளரும் குழந்தைகள் சிலர் இருக்கலாம். அவங்க அடிப்படையிலேயே எதையும் தாங்கும் மனோபலம் கொண்டிருப்பார்கள். ஆனால் பெரும்பான்மைக் குழந்தைகள் அப்படி இல்லை. ஆகவே உங்களால் முடிந்தவரை குழந்தைகளை அதன் தவறுக்காகக் கண்டியுங்கள். சிறு தண்டனை கொடுங்கள்.உதாரணமாக இதை முடித்தால் தான் விளையாடப் போகலாம். இதைச் செய்தால் தான் வார இறுதியில் கார்ட்டூன் பார்க்கலாம் என்பது போன்ற சிறு பரிசுகளைக் கொடுத்து ஊக்கப்படுத்துங்கள். குழந்தை நாம் சொன்னபடி செய்யவில்லை எனில் கேட்டது கிடைக்காது என்பதை அதை உணரச் செய்யுங்கள்.  ஆகவே திட்டுங்கள்! கண்டியுங்கள்.  அம்மா திட்டுவாங்க, அப்பா திட்டுவாங்க என்பதைக் குழந்தை உணர வேண்டும். சின்னஞ்சிறு செடிகளான குழந்தைகளுக்கு வேலி போட்டு வளர்த்தால் தான் நாளை ஊரையே காக்கும் விருட்சமாக மாறும்.  அடியும் திட்டும் வாங்கிக் கண்டித்து வளர்க்கப்பட்ட நாம் நம் குழந்தைகளுக்கு ஓர் முன்மாதிரியாகத் திகழவேண்டும். அப்பாவோ, அம்மாவோ அடிப்பதோ, திட்டுவதோ குழந்தைகளின் நலனுக்காகவே என்பதை அவர்களுக்கு மட்டுமில்லாமல் சுற்றி இருப்போர்க்கும் புரிய வைக்க வேண்டும்.