ஒரு புளியோதரையின் கதை! :)

இன்னைக்கு ஆண்டாளின் திருநக்ஷத்திரம். மாதாந்திர நக்ஷத்திரம். பூரம். ஆகவே ஏற்கெனவே செய்திருந்த வேண்டுதலின் பேரில் ஆண்டாளுக்குத் திருமஞ்சனம்+தளிகைக்குக் கொடுத்திருந்தோம். பட்டாசாரியார் பூரத்தன்று புளியோதரை தான் எனச் சொல்லி விட்டார். சரினு ஒத்துக் கொண்டு விட்டோம். எட்டரைக்கு கோஷ்டி ஆரம்பம். முடிஞ்சால் அப்போ வாங்க. உட்கார முடியாதுன்னா ஒன்பது மணிக்கு மேல் வாங்கனு சொல்லி இருந்தார். என்னாலும் கீழே உட்கார முடியாது. அவருக்கும் முடியாது. கோஷ்டியிலும் சேர்ந்து சொல்வதற்கான பயிற்சி எல்லாம் இப்போ மறந்து போச்சு! அவங்க சொல்லும் ராகத்துக்கு ஏற்ப தொடர்ந்து சொல்ல   வரதில்லை! அதோட எல்லாப் பிரபந்தங்களும் தெரியவும் தெரியாது. ஆகவே வீட்டிலஇருந்து தாமதமாகவே கிளம்பினோம். சுமார் எட்டேமுக்காலுக்குக் கிளம்பி வழியில் மங்கம்மா நகரில் குடி இருக்கும் நம்ம நண்பரைப் பார்த்துவிட்டு அவருக்கு அருகம்புல் கொடுத்துவிட்டு ஸ்ரீரங்கம் காவல் நிலையம் அருகேயே வண்டியை வைத்து விட்டு நடந்தே சென்றோம். கடைகள் எல்லாம் ஒவ்வொன்றாகத் திறந்து கொண்டிருந்தனர். சில கடைகளில் திறந்து வைத்துச் சுத்தம் செய்து கொண்டிருந்தனர். வெகு சில கடைகளில் வியாபாரமும் நடந்து கொண்டிருந்தது. நல்லவேளையாத் தெருவில் கூட்டம் இல்லை.


ரங்கா கோபுரத்துக்கு முன்பேயே ஒரு தெரிந்த ஜவுளிக்கடையில் செருப்புக்களை விட்டு விட்டு அங்கிருந்து செருப்பு இல்லாமல் நடந்தோம். கஷ்டமாய்த் தான் இருந்தது. இதிலே ரங்கா கோபுர வாயிலில் சுத்திக் கொண்டு உள்ளே வா எனக் காவல் ஊழியர் சொல்லத் திகைத்துப் போனோம். அப்புறமா என்ன நினைத்தாரோ தடுப்பைத் திறந்து எங்களை மட்டும் உள்ளே விட்டார். உள்ளே போய் ஸ்கான் மிஷினைக்கடந்து பின் கோயில் உள்ளே இருக்கும்  நிரந்தரக் கடைகளைக் கடந்து உள் ஆண்டாள் சந்நிதிக்குப் போகும் வழியில் சென்றோம். உள்ளே கோஷ்டி இன்னமும் நடந்து கொண்டிருப்பது அங்கிருந்து வந்த சத்தத்தின் மூலம் தெரிந்தது. நாங்கள் போன சிறிது நேரத்திலேயே கோஷ்டி முடிவடையப் போகிறது என்பது புரிந்தது. எங்களைப் பார்த்து விட்ட பட்டாசாரியாரும் இப்போ ஆயிடும் என்று சொல்லிச் சென்றார். பின்னர் பல்லாண்டு பாடி முடித்து கோஷ்டியும் நிறைவுற்றது. பின்னர் பட்டாசாரியார்கள் அவர்களுக்குத் தீர்த்தம் சாதித்து, சடாரி சாதித்து மரியாதை செய்த பின்னர் எங்களுக்கும் செய்தார். அதன் பின்னர் அனைவருக்கும் உள்ளே இருந்த (உண்மையான) பிரசாதம் கொடுக்கப்பட்டது. இன்னைக்குக் கூட்டம் அதிகம். ஆண்டாள் திருநக்ஷத்திரம் என்பதால். ஆகவே எங்களிடம் வரச்சே சந்நிதியில் நிவேதனம் செய்த பிரசாதம்  தீர்ந்து விட்டது. பட்டாசாரியார் மடப்பள்ளிக்குப் போய் வேறே எடுத்து வந்தார். அதே தான். என்றாலும் உள்ளே இருந்து வரலையே என எனக்குக் குறை தான். :( ஆனால் ரங்க்ஸுக்குக் கிடைத்து விட்டது! க்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்!

நான் சாப்பிடும்போது நெல்லைத் தமிழரைத் தான் நினைத்துக் கொண்டேன். உண்மையான பிரசாதம் என்பதோடு மிளகாய் சேர்க்காத புளியோதரையும் கூட! அமிர்தமாக இருந்தது. கோயில் நிவேதனங்களில் மிளகாய் சேர்க்க மாட்டார்கள். பெருங்காயமும் சேர்க்க மாட்டார்கள். என்றாலும் அந்தப் புளியோதரையின் வாசமும், மணமும், ருசியும் அருமையோ அருமை! கூட்டம் கலைந்ததும் எங்களை  உள்ளே அழைத்து தரிசனம் செய்து வைத்துவிட்டு தாமதம் ஆனதுக்கு மன்னிப்பும் கேட்டுக் கொண்டார். உண்மையிலேயே ஆச்சரியமாக இருந்தது. பின்னர் எங்களுக்கும் இன்னும் சிலருக்கும் அர்ச்சனை செய்து பிரசாதம் கொடுத்தார். அதன் பின்னர் நாங்கள் முதள் நாளே கொடுத்த பாத்திரத்தில் அமுக்கி அமுக்கிப் புளியோதரை வைத்துக் கொடுத்தார். அந்தப் புளியோதரை டப்பாவைப் போட்டிருந்த பையை என்னால் தூக்க முடியலை! :)

இவ்வளவையும் என்ன செய்யறதுனு தெரியலை! நாங்க செருப்பை விட்டிருந்த கடைக்குப் போனால் அங்கே ஒருத்தர் பாவம் மேலே ஏற முடியாமல் வெளியே தெருவிலேயே நின்று கொண்டு துணிகள் வாங்கிக் கொண்டிருந்தார். துணைக்கு வாடிக்கையான ஆட்டோ டிரைவர் வந்திருந்தார். அவரிடம் கொஞ்சம் புளியோதரை கொடுத்தோம். நல்லவேளையாக் கையில் இலைகள் துண்டு செய்து எடுத்துப் போனோம். பின்னர் அந்த ஆட்டோ டிரைவருக்கும் கொடுத்தோம். அந்த மாமா வீட்டுக்கும் கொடுனு கேட்டு வாங்கினார். சரினு ஒரு இலையில் கட்டிக் கொடுத்தோம். பின்னர் கடைக்காரங்க மூணு பேருக்கும் கொடுத்தோம். அதுக்கு அப்புறமா தொன்னைகள் வாங்கிக் கொண்டு வீட்டுக்கு வந்தோம். குடியிருப்பு வளாகத்தில் இருந்த அனைவருக்கும் கண்ணில் பட்டவர்க்கெல்லாம் கொடுத்தோம். எங்களுக்கு மத்தியானச் சாப்பாட்டுக்கும் வந்தது.ஒரு வழியாப் புளியோதரையைத் தீர்த்தோம். நெல்லைத் தமிழருக்குக் கொடுத்து வைக்கலைனு நினைத்துக் கொண்டேன். இத்தனைக்கும் நாங்க அரைத் தளிகைனு தான் சொல்லி இருந்தோம். முழுசுன்னா இன்னும் புளியோதரை இரண்டு டப்பா வந்திருக்கும். அப்புறமா இதை என்ன செய்யறதுனு ஙே என முழிச்சுட்டு இருக்கணும்.

உள்ளே கோயிலில் கூட்டம் இல்லை போல் இருந்தது. நம்மவர்க்கு உள்ளே போகணும்னு ஆசை! ஆனால் எனக்கு வீட்டில் சமையல் வேலை இருக்கே! அதோட கீரை வேறே வாங்கி வைச்சிருந்தோம். அதை நறுக்கிச் சமைக்கணும்னு நான் வேண்டாம்னு சொல்லிட்டேன்.   இன்னிக்குக் காலம்பர ஆண்டாளைப் பார்க்கணும்னு கீழே போனால் ரெண்டு நாளாத் தூற்றல் போடுவதால் ஆண்டாள் வரவே இல்லையாம்! நம்ம அதிர்ஷ்டம்னு நினைச்சுண்டேன். இன்னிக்கு நல்ல வெயில்! இங்கெல்லாம் பெரிசா மழை எல்லாம் பெய்யறதில்லை. சிறு தூறல்! அதுக்கே இப்படி!   நம்பெருமாளுக்கு இந்தக் காவிரி நீரையும் சுட வைச்சுச் சூடு ரொம்ப இருக்கா, சரியா இருக்கானு ஒரு பட்டாசாரியார் கையில் விட்டுப் பார்த்துக் கொண்டு பின்னர் ஒப்புதல் தந்த பின்னர் தான் திருமஞ்சனமாம். சின்னத் தூறல்னாக் கூட அவருக்கு நோ குளியல்! :))))