அநன்யா அக்கா மாட்டி விட்டுட்டாங்களே!

இது என் கணவரோட அப்பாவின் அப்பா. 1940கள் வரையிலும் பிரபலமானவராக இருந்த புல்லாங்குழல் இசைக்கலைஞர். இவரின் பெரிய மகனும், என் பெரிய மாமனாரும் ஆன பாபு என்ற வெங்கட்ராம ஐயரும் புல்லாங்குழல் இசைக்கலைஞரே. ஆனால் குடும்பத்தில் ஏற்பட்ட சில சோகங்களால் அப்புறம் வாசிக்கிறதையே விட்டுட்டார்னு சொல்வாங்க. எனக்குத் தெரிஞ்சு நான் கல்யாணம் ஆகி வந்ததும், அவங்க வீட்டுக்கு முதல் முறை போனப்போ வாசிச்சார். புதுசா குடும்பத்துக்கு முதல் முதலாய் மறுமகள் வந்திருப்பதால் வாசிச்சார்னு சொல்வாங்க. அதன் பின்னர் அவரும் புல்லாங்குழலைத் தொட்டதில்லை. நானோ அப்படி ஒண்ணும் சங்கீதம்னால் உயிரைக் கொடுக்கும் குடும்பத்தில் பிறக்கலைதான். வாழ்க்கைப்பட்டதோ சங்கீதக் குடும்பத்திலே. என் கணவரின் தாத்தா அந்தக் காலங்களிலே பிரபலமான சங்கீத மேதை. அந்தக் காலத்தில் பரவாக்கரை வேணுகானம் ஸ்ரீநிவாசையர் என்றால் தெரியாதவங்க இல்லைனு இப்போ எண்பது வயசுக்காரங்க எல்லாரும் சொல்லுவாங்க. இவரிடம் சங்கீதம் படித்த பிரபலங்களில் ஃப்ளுட் நவநீதம் அம்மாள், செம்மங்குடி ஸ்ரீநிவாசையர்(குருகுலவாசம்போல்), மஹாராஜபுரம் சந்தானம் (சில காலம் மட்டும்) என்று என் கணவரோட அத்தை மகன்கள் இப்போவும் கூறுகின்றனர். அதில் ஒருஅத்தை மகன் சங்கீதத்திற்கெனத் தளம் அமைத்து, மேலே கண்ட தாத்தாவின் படத்தை அதில் போட்டிருப்பதாய்க் கூறுகின்றார். ஆனால் எங்க கண்ணில் அந்தத் தளம் இன்று வரை படவில்லை. ஃப்ளூட் நவநீதம்மாள் மட்டுமே ஒரு முறை தினமணி கதிரில் சங்கீத மலரில் இவர் பெயரைக் குறிப்பிட்டு நன்றாகப்பிரபலம் ஆகிக்கொண்டிருந்த சமயம் திடீரென இறந்து போனதைக் குறிப்பிட்டிருக்கிறார். அம்மா வீட்டில்(அம்மாவின் பிறந்த வீடு) படிக்கவோ, பாடவோ, ஆடவோ எதற்கும் தடை இல்லை. ஆனால் அப்பாவைக் கல்யாணம் செய்துண்டு வந்ததும் அம்மா பாடினாள் என்றால் எனக்கு விபரம் தெரிஞ்சு என் தம்பியைத் தூங்க வைக்க மட்டுமே. அதுவும் அப்பா இல்லாத நேரம் மட்டும். அப்பாவோ வீட்டில் எங்களைப் பாடவேண்டாம்னு சொல்வாரே தவிர, கச்சேரிகளுக்கு அவர் மட்டும் போவார். சங்கீதத்தோடு எனக்குத் தொடர்பு இது தான். அம்மா பாடும் தாலாட்டுப் பாடல், "ஜகதீஸ்வரி நம்பினேன், ஜகதாம்பிகே!" என்று தொடங்கும் பாடல் தான். அம்மாவின் கெஞ்சும் குரல் இன்னும் காதில் ஒலிக்கிறது.

அதுக்கப்புறமாய் நான் அதிகமாய்க் கேட்டது பெரியப்பாவின் பஜனைகளில் பாடும் பாட்டுகள். ஐயப்பன் சமாராதனைகளில் பாடும் பாடல்கள். வீரமணியெல்லாம் அப்போ பிரபலமே இல்லை. மதுரை மீனாக்ஷி கோயில் ந்வராத்திரி விழாக்களில் பாடப்படும் பாடகர்களின் பாடல்கள். அவற்றில் சீர்காழி கோவிந்த ராஜன் பாடும் "சின்னஞ்சிறு பெண்போலே" பாட்டு. அழ வைக்கும் பாட்டு அது. அதுவும் ஒரு முறை ஆடி வீதியில் பாடும்போது, "சிவகங்கைக் குளத்தருகே" என்பதைப் "பொற்றாமரைக் குளத்தருகே" என்றும் "அன்னை சிவகாமி"யை "அன்னை மீனாட்சி" என்றும் பாடினார். அப்போது கிடைத்த standing ovationஐ சமீபத்தில் அருணா சாயிராமிற்குக் கிடைத்ததோடு ஒப்பிடலாம். தினமும் விடிகாலையில் எங்க வீட்டிற்குப் பின்னர் மேலச் சித்திரை வீதி, வடக்குச் சித்திரை வீதி சேரும் இடத்தில் இருந்த மதுரை சோமு வீட்டில் இருந்து அவர் பாடுவது கேட்கலாம். நாங்க இருந்த தெருவிலே முதல் வீட்டிலே தான் சமீபத்தில் பிரபலமாகிக் கொண்டிருக்கும் பாடகர் ஜி.எஸ். மணி இருந்தார். அவரும் காலை,மாலை இரு வேளையும் சங்கீதப் பயிற்சி செய்வார். ஹரிதாஸ்கிரி மதுரை வரும்போதெல்லாம் இவங்க வீட்டிலே தான் தங்குவார். ஹரிதாஸ்கிரியின் பஜனைப்பாடல்கள் பற்றி தக்குடு எழுதி விட்டார். கொஞ்சம் தள்ளி வித்துவான் பொன்னுசாமிப் பிள்ளைத் தெருவில் சேதுராமன், பொன்னுச்சாமியின் நாதஸ்வர ஆலாபனையைக் கேட்டுண்டே பள்ளிக்குச் சென்ற நாட்கள் உண்டு. இத்தனையையும் மீறிக்கொண்டு தான் சங்கீதம் கேட்கும் ஆர்வம் வளர்ந்தது, அதுவும் அப்பாவுக்குத் தெரியாமல் தான். வீட்டிலே ரேடியோ எல்லாம் கிடையாது. பக்கத்து போர்ஷனில் வைப்பாங்க, அங்கே போய்ச் சத்தமா வைக்கச் சொல்லுவோம். பல சினிமாப் பாடல்களும் அப்படிக் கேட்டவையே.

பெண்பார்க்க மாப்பிள்ளை வந்தபோது என் மாமனார் பாடத் தெரியுமானு கேட்க, குறைந்த பக்ஷம் மறுமகளுக்காவது சங்கீத ஞானம் இருக்கணுமேனு அவர் நினைச்சார் போல. அதுக்குள்ளே நம்ம ரங்க்ஸ் குடும்பம் நடத்தப் பாட்டு தெரியாட்டி என்ன?னு கொஞ்சம் பயத்தோடயே பச்சைக்கொடி காட்ட, நான் விடாமல், "ஆடுகின்றானடி தில்லையிலே" பாட்டை என் பெரியம்மா பெண்ணோடு பாடிக் காட்டிட்டுத் தான் விட்டேன். அப்புறமாய் அவர் பாட்டுனு எழுதிக் கூடக் காட்டக்கூடாதுனு என்கிட்டே வேண்டிக் கேட்டுட்டதெல்லாம் தனிக்கதை. தனியா வச்சுப்போம் அதை. அதுக்கப்புறம் இங்கே வந்ததும் சங்கீதம் கேட்கும் ஆர்வம் மட்டும் வளர்ந்ததே தவிர, குடும்பச் சூழ்நிலைகளால் சங்கீதம் கற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை. அப்போவே ஐம்பது ரூபாய் ஃபீஸ் வாங்குவாங்க. எங்களுக்கு அது பெரிய தொகை. அதனால் கேட்பதோடு சரி. ஆனால் இங்கே சங்கீதம் கேட்கத் தடை இல்லை என்பது எனக்கு ஒரு வரமாக அமைந்தது. இந்தச் சூழலில் எனக்குத் தெரிந்த சில சங்கீத அற்புதங்கள் எத்தனையோ இருக்கு.

எம்.எஸ்.அம்மாவின் கச்சேரிகளைப் பற்றி எல்லாம் நான் சொல்வது சரியாக இருக்காது. அதே போல் எம்.எல்.வி. டி.கே.பட்டம்மாள் அம்மாள் போன்றவர்களின் கச்சேரிகளும் அருமையாக இருக்கும். ஒவ்வொருத்தரும் ஒவ்வொரு விதத்தில் தங்கள் தனித்தன்மையைக் காட்டி இருக்கிறார்கள். இவர்களை எல்லாம் விட அப்போது எனக்கு ரொம்பப் பிடிச்சது என்றால் என்.சி.வசந்தகோகிலம் அவர்களின் பாடல்களே. முன்னெல்லாம் அகில இந்திய வானொலியில் வாரம் ஒருநாள் இவங்களோட பாடல்களைப் போடுவாங்க. இன்றைய தலைமுறையினருக்கு இவங்க பேரு தெரியுமானே சந்தேகம். அப்புறமாய்த் தென்னிந்தியக் கல்யாணப் பாடல்களைத் தொகுத்து அகில இந்திய வானொலி வெளியிட்டதொரு தொகுப்பும் மிகப் பிடிக்கும். எம்.எஸ். அம்மா பாடிய ஸ்ரீநாமநவமணிமாலாவும் அற்புதமானதொரு தொகுப்பு. பின்னர் வந்த பாடகர்களில் பாம்பே சகோதரிகள், அருணா சாயிராம் போன்றவர்கள் பிடித்தமானவர்கள்.

அருணா சாயிராமின் "அபங்க்" கேட்டவர்களுக்குத் தான் அதன் அருமை தெரியும். அந்த husky voiceல் அவர் தன்னை மறந்து இரண்டு கைகளையும் தூக்கிக்கொண்டு கண்ணை மூடிக் கொண்டு பாடும்போது, அதுவும் மராட்டி நன்கு தெரியுமாதலால், நன்கு பாவத்தோடு பாடுவார். அப்போது வரும் உணர்ச்சிப் பிரவாகத்தை வடிக்க வார்த்தைகள் கிடையாது. விஷமக்காரக் கண்ணன் பாடலையும் அருணா சாயிராம் போல் யாராலும் பாட முடியாது. கண்ணனின் விஷமங்களைக் கண்ணெதிரே காட்டுவார். அதே போல் மஹாராஜபுரம் சந்தானம் அவர்களின் "ஆடாது அசங்காது வா!" பாடலின் அழகை அவர் பாடுவது போல வேறு யாராலும் பரிபூரணமான உணர்வு பொங்க, கண்ணன் எதிரேயே வருவது போல் பாட முடியாது. கண்ணை மூடிக்கொண்டு அந்தப் பாடலைக் கேளுங்கள். மயில் பீலி அசைய, கால் சலங்கை சப்திக்க, தலையில் பின்னிய சடை அவிழ்ந்து தொங்க, நெற்றித் திலகம் கலைந்திருக்க, தூக்கக் கலக்கத்தில் கண்ணைக் கசக்கிக்கொண்டு, கண்ணன் தளர் நடை நடந்து வருவான்.

அப்புறம் இருக்கவே இருக்கு நம்ம பங்கஜ் உதாஸின் "சிட்டி ஆயி ஹை, வதன் கி சிட்டி ஆயி ஹை" எப்போ கேளுங்க, எத்தனை முறை கேளுங்க, எங்கே கேளுங்க, பெருகி வரும் கண்ணீருக்கு அணை போட முடியாது. இதிலே வரும் "தேரே பின் ஜப் ஆயி திவாலி" என்ற வரிகளை நினைக்காத தீபாவளி இல்லை.

Chitthi Aayi Hai Aayi Hai
Chitthi Aayi Hai
Chitthi Aayi Hai Vatan Se
Chitthi Aayi Hai
Bade Dinon Ke Baad,
Hum Bevatnon Ko Yaad
Vatan Ki Mitti Aayi Hai,
Chitthi Aayi Hai ...

Upar Mera Naam Likha Hai,
Andar Ye Paigham Likha Hai
O Pardes Ko Jaane Vaale,
Laut Ke Phir Na Aane Vaale
Saat Samundar Paar Gaya Tu,
Humko Zinda Maar Gaya Tu
Khoon Ke Rishte Todh Gaya Tu,
Aankh Mein Aansoo Chhodh Gaya Tu
Kum Khaate Hain Kum Sote Hain,
Bahut Zyaada Hum Rote Hain
Chitthi Aayi Hai ...

Sooni Ho Gaeen Shehar Ki Galiyaan,
Kaante Ban Gaeen Baag Ki Kaliyaan
Kehte Hain Saawan Ke Jhule,
Bhool Gaya Tu Hum Nahin Bhoole
Tere Bin Jab Aayi Diwali,
Deep Nahin Dil Jale Hain Khaali
Tere Bin Jab Aayi Holi,
Pichkaari Se Chhooti Goli
Peepal Soona Panghat Soona
Ghar Shamshaan Ka Bana Namoona
Fasal Kati Aayi Baisakhi,
Tera Aana Reh Gaya Baaki
Chitthi Aai Hai ...

Pehle Jab Tu Khat Likhta Tha
Kaagaz Mein Chehra Dikhta Tha
Bund Hua Yeh Mel Bhi Ab To,
Khatam Hua Yeh Khel Bhi Ab To
Doli Mein Jab Baithi Behna,
Rasta Dekh Rahe The Naina
Maein To Baap Hoon Mera Kya Hai,
Teri Maan Ka Haal Bura Hai
Teri Biwi Karti Hai Seva,
Soorat Se Lagti Hai Bewa
Toone Paisa Bahut Kamaaya,
Is Paise Ne Desh Chhudaaya
Panchhi Pinjra Todh Ke Aaja, ஹிந்தியிலே போட்டால் எல்லாராலும் படிக்க முடியுமா தெரியலை, அதான் ஹிங்கிலீஷில் போட்டுட்டேன். கொஞ்சம் தப்பு இருக்கு சில வரிகளிலே, அதைச் சரி பண்ணறதுக்கு முடியலை. என்றாலும் கடைசி மூன்று வரிகள், "தூனே பைசா பஹுத் கமாயா, இஸ் பைசே நே தேஷ் சுடாயா, பஞ்சி பிஞ்சரா தோட் கே ஆஜா" கண்ணீர் கொட்ட வைக்கும் வரிகள். எப்போக் கேட்டாலும் அழுதுடுவேன், இப்போக் கூட அழுகையை அடக்க முடியாமல் தான் எழுதறேன்.அடுத்து ஆங்கிலப் பாடல்களில் எப்போவும்போல No New Years Day பாடலும் அதன் வரிகளும் இப்படியே கண்ணீரை வரவழைக்கும். இதே போல ஹிந்தித் திரைப்பட்ம் ஒன்றில் திருமணம் முடிந்து புகுந்த வீடு செல்லப் போகும் பெண்ணுக்கு அவள் சகோதரிகள் பாடின பிதாயி என்னும் விடை கொடுக்கும் பாடலும் பிடிக்கும் என்றாலும் இப்போல்லாம் அந்தப் பாடலை அதிகம் கேட்கமுடியாததால் அதன் வரிகள் நினைவில் இல்லை. யாரது அங்கே செக்ரடரி?? நம்ம அதியமானைக் கேளுங்க சொல்லுவார்!

அடுத்து தக்குடு புகழறாப்போல விசாகா ஹரியெல்லாம் முழு நேரக் கச்சேரியிலே ஒண்ணும் சோபிக்கலை. கதா காலட்சேபம் வரையிலும் ஓகே. சமீபத்திய வரவில் சேலம் காயத்திரி நன்றாய்ப் பாடுகிறார். காயத்ரி வெங்கடராகவன், காயத்ரி கிரீஷ் போன்றவர்களின் கச்சேரிகளும் நன்றாக அமைகின்றன. என்றாலும் இளைய தலைமுறைக் கலைஞர்களை எடுத்துக்கொண்டால் செளம்யா, பாம்பே ஜெயஸ்ரீ போன்றவர்களே நினைவில் நிற்கின்றனர். அதிலும் பாம்பே ஜெயஸ்ரீ இப்போதெல்லாம் பக்தியை உள்முகமாய் அநுபவித்துக்கொண்டு பாடுவதை நம்மால் உணர முடிகிறது. இங்கே செளம்யாவைப் பற்றி எழுதி இருக்கிறேன். பார்க்கவும். அடுத்து நித்யஸ்ரீ மஹாதேவன் அருமையாகத் தான் பாடுகிறார் என்றாலும் ஆரம்பகாலங்களில் ரொம்பவே மேல் ஸ்தாயியில் குரலை எடுத்துவிட்டுக் கொஞ்சம் சத்தம் அதிகமாவே இருந்து வந்தது. சமீப காலமாகக் குரல் நன்கு பண்பட்டு, அவரும் சிரமப் படாமல், நமக்கும் கேட்க சிரமமில்லாமல் பாடுகிறார். எனக்கு இவரோட குரலில் பாரதியார் பாடல்கள் அனைத்தும் கேட்கப்பிடிக்கும். உணர்ச்சி பொங்கப் பாடுவார்.

விஜய்சிவா பாடல்களை அநாயாசமாகப் பாடுவார். இவரின் கச்சேரி எப்போதுமே அருமை, இனிமை, எளிமை. எனக்கு இவர் குரலில் பிடிச்சது காவடிச் சிந்து தான். அதிலும், "கிளியேஏஏஏ' என்று ஏகாரம் கொடுத்துவிட்டுக் "குறுநகை போதுமடீஈஈஈஈ" என்று முடிக்கும்போது மறுபடி, மறுபடி கேட்க மாட்டோமா என்று இருக்கும். ஹிஹிஹி, டி.எம்.கிருஷ்ணா பாடினால், பக்கவாத்தியக் காரர்கள் எல்லாம் மேடை தனியே போடச் சொல்லுவாங்கனு நினைக்கிறேன். முதல்லே பார்க்கிறச்சே, அவர் மிருதங்கக்காரர்பக்கம் கையை நீட்டினாரா?? சரி, மிருதங்கத்தை வாங்கி வாசிக்கப் போறாரோனு நினைச்சேன். அடுத்துப் பார்த்தால் வயலினையும் கேட்டுட்டார். அதுக்கும் அடுத்து மைக் முன்னாடியே கையை நீட்டினார். ஒரு நிமிஷம் பயந்துட்டேன். நல்லவேளையா மைக் இடிக்கலை. மைக் அமைப்பாளர்கள் விஷயம் தெரிஞ்சவங்க போல. அவர் கையை நீட்டினால் இடிக்காத மாதிரி மைக் அமைச்சிருந்தாங்க. பக்க வாத்தியமும் அப்படிச் செய்யக் கூடாதோ? மற்றபடி அவர் குரலில் உள்ள கம்பீரமும், அநாயாசமாகப் பாடும் கீர்த்தனைகளையும் ஒரு பத்தடி தள்ளி நின்னு (டிவினால் கூட, பயம்மா இருக்கே? :P) ரசிப்பேன். தக்குடு அளவுக்கு ராகங்களை எல்லாம் நெட்டுருப் போட்டு வைச்சுண்டு எழுதாட்டியும் ஓரளவுக்காவது எழுதி இருக்கேன்னு நினைக்கிறேன்.

இவ்வளவும் சொல்லிட்டுத் தமிழ் சினிமாப் பாடல்கள் பத்திச் சொல்லலைனு நினைக்கிறவங்களுக்கு. பழைய பாடல்கள் எல்லாமே பிடிக்கும். சமீபகாலமாய் சினிமா சங்கீதம் கேட்கறதில்லை. அல்லது என்னால் கேட்கமுடியலை. என்றாலும் கடந்த பத்து வருஷங்களுக்குள்ளாக வந்த படங்களில் கஜினி படத்தின், "ஒரு மாலை இளவெயில் நேரம்" பாட்டும், சூர்யாவின் முதல் படம்??பூவெல்லாம் கேட்டுப் பார்?? தெரியலை எந்தப் படம்னு, ஆனால் பாட்டு மட்டும் நினைவில் இருக்கு."என் வீட்டுத் தோட்டத்தில் பூவெல்லாம் கேட்டுப் பார்," அதுக்கு மேலே சமீபகாலப் பாடல்கள் மனசில் எதுவும் நிற்கவே இல்லை. எனக்குத் தான் ரசனை இல்லையோ என்னமோ????????????


என்னிடம் மாட்டிக்கொண்டவர்கள்!

ஆஹா, அபி அப்பா ஒரு பின்னூட்டத்தைக் கொடுத்துட்டு மாட்டிக்கொண்டார்
அடுத்து நான் அழைக்க இருப்பது திரு சூரி சார் அவர்கள்,
அப்புறமாய் திராச அவர்களைக் கூப்பிட எண்ணம் ஆனால் அவர் வசதி என்னமோ தெரியலை. என்னது அம்பி அங்கிளா?? வேண்டாம், வேண்டாம், தக்குடுவுக்கு மேலே அலட்டல்! அம்பி அங்கிள் வேண்டாமே! வேறே யாரு இருக்காங்க??? ரா.ல.??? கேட்டுப் பார்க்கலாம், ம்ம்ம்ம்??? வல்லி சிம்ஹன்?? பதிவு போட நேரமிருக்குமா? குழலினிது, யாழினிது என்பர் தம் பேத்தி மழலைச் சொல் கேளாதவர்னு இருக்காங்களே? முடியுமா?? துளசி கோபால், அவங்க சென்னையிலே அநேகமா எல்லா சபாவுக்கும் போயிட்டு வந்துட்டாங்க. அவங்களைக்கூப்பிடலாம்/

அபி அப்பா நல்லா வசமா மாட்டிக்கிட்டார்
சூரி சார், தக்குடுவைப் புகழ்ந்ததுக்கு தண்டனை
திராச சார், சுப்புடுவோட சிஷ்யர்ங்கறதை நிரூபிங்க
ரா.ல. என்ன இஷ்டமோ எழுதுங்க.
வல்லி, முடிஞ்சதை ப்ளீஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்
துளசி வெளுத்துக்கட்டுங்க!

ஆஹா, நானும் கூப்பிட்டுட்டேனே!