மீண்டும் பத்மநாபபுரம் மாளிகையில்!

இங்கே

மேற்கண்ட சுட்டியில் கடைசியாய் எழுதினது. இப்போது மாளிகையின் சில தோற்றங்கள்.

தர்பார் ஹாலுக்குச் செல்ல ஏற வேண்டிய படிகள். இது  மந்திரசாலை என்றும் சொல்கின்றனர். ஒவ்வொருத்தராகவே ஏற முடியும். அதிலும் ஒரு படிக்கும் இன்னொரு படிக்கும் நடுவே குறைந்தது இரண்டு அடிகள்!!!!!!!!!!!! என்னால் ஏற முடியவில்லை. கீழேயே தங்கி விட்டேன். ஆனால் அப்படி மேலே ஏறி அந்தப் பக்கம் கீழே இறங்கணுமாம். அது எனக்கும் தெரியாது. கஷ்டப்பட்டு மேலே ஏறிய நம்ம ரங்க்ஸுக்கும் தெரியாது. அவர் நான் இருக்கும் பக்கமே வந்துட்டார். அப்புறமா அங்கிருந்த இன்னொரு வாயிலைத் (இது பாதாளம்) திறக்கச் சொல்லிக் கீழிறங்கினோம். எங்களுக்காகக் கீழிறங்கும் வழியைத் திறந்து விட்டார்கள். வேறு யாரையும் விடவில்லை.  கீழிறங்குவதும் கஷ்டமே! அந்தக் காலத்தில் எல்லோரும் ரொம்பவே உயரமா இருந்திருப்பாங்க போல! :)

நான் மட்டும்தான் மேலே ஏறலைனு நினைச்சால் எனக்குத் துணையாக இன்னும் சிலர் இருந்தனர். ஆனால் அவங்களை எல்லாம் எங்களை விட்டப் பாதாள வழியில் விடலை! :)

மந்திரசாலையைக் கடந்து கீழிறங்கும் இடம் மணி மாளிகை என்கிறார்கள். இங்கே ஒரு பிரச்னை என்னவெனில் தகுந்த வழிகாட்டி இல்லை. உள்ளூர் மக்களே தெரிந்தவர்களை அழைத்து வந்து அவர்களுக்குத் தெரிந்ததைச் சொல்லுகின்றனர். அப்படித் தெரிந்து கொண்டது தான் சிலவற்றின் பெயர்.  இதற்கடுத்து அன்னதான மண்டபம் என்னும் பெரிய மண்டபம். அடுத்துத் தாய்க் கொட்டாரம் எனப்படும் பழைய மாளிகை


இந்த மாளிகையில் மின் விளக்குகளோ மின் விசிறிகளோ கிடையாது. மின் இணைப்பே இல்லைனு நினைக்கிறேன். பழமையைப் பாதுகாக்கவேண்டியும் இருக்கலாம்.

ஜன்னல் வழியே இயற்கையாகத் தெரியும் வெளிச்சம் தான் உள்ளேயும். ஜன்னலின் அமைப்பு மாதிரிக்கு.

பால்கனி போன்ற அமைப்பு. மர வேலைப்பாடுகளில் அசத்தி இருக்கின்றனர்.