உப்பிட்டவரை உள்ளளவும் நினை! கிருஷ்ண ஜெயந்தி சிறப்புப் பதிவு! :)

கிருஷ்ண ஜெயந்திக்கு மாமியார், மாமனார் உடன் இருந்தவரைக்கும் அதன் பின்னர் 2005 ஆம் ஆண்டு மாமியார் மட்டும் இருந்தப்போக் கூட இரண்டு நாட்கள் முன்னாடியே பக்ஷணங்கள் செய்ய ஆரம்பிப்போம். எங்க பையர் சொல்றாப்போல் பக்ஷணத் தொழிற்சாலை தான்!  ஆனாலும் பக்ஷணங்கள் நன்றாகவே அமைந்தன.  ஆனால் இந்த வருஷம்!!!!!!!!!!! மாமியார் கிருஷ்ண ஜெயந்தி அன்று பாயசம், வடை செய்ய மாட்டார். ஆனால் குழந்தை பிறப்பு என்று நான் செய்வேன்.  போன வருஷம் வெல்லச் சீடை உதிர்ந்து போய்ப் பின்னர் அப்பமாக்கினேன். அது போலெல்லாம் இந்த வருஷம் ஆகக் கூடாது என்றிருந்தேன். ஆனால் பாருங்க விதி விளையாடி விட்டது. எல்லாத்திலேயும் உப்பு அதிகம். சென்னையில் இருந்தாலாவது தண்ணீர் உப்புத் தண்ணீர்னு சொல்லலாம். இங்கே அதுவும் இல்லை. உப்பை அதிகம் போட்டிருக்கேன். :( நேற்றிலிருந்து மனசே சரியாக இல்லை. இத்தனைக்கும் ஒரு வேலை என்று ஆரம்பித்தால் அது முடியும் வரை பிற விஷயங்களில் மனதைச் செலுத்தாமல் ஒரே மூச்சாக அந்த வேலையை முடித்துவிட்டுத் தான் மறுவேலை பார்ப்பேன். அப்படி இருந்தும் இந்த மாதிரி ஆகி விட்டது. அதுக்காக என்ன பண்ணினோம்னு சொல்லாமல் இருக்கப் போவதில்லை. கீழே படங்களோடு பார்க்கவும்.

என்ன, ராமர் படம் போட்டிருக்கேனு பார்க்கறீங்க தானே! ராமருக்கு அப்புறமாத் தானே கிருஷ்ணர்! வருவார் மெல்ல, குழந்தை தானே!

கீழ்த்தட்டில் இருக்கும் ஶ்ரீதேவி, பூதேவி சமேதப் பெருமாளுடன் அன்னபூரணி, ராகவேந்திரர், பாண்டுரங்கர் இத்யாதி!

இது நம்ம ரங்க்ஸ் எடுக்கச் சொல்லி எடுத்தேன். பக்கவாட்டில் கதவில் ஒட்டப்பட்ட சாமி படங்கள்.

பூக்களோட பாரத்தில் கிருஷ்ணர் முகமே மறைஞ்சிருக்கு!

நிவேதனங்கள், பால், வெண்ணெய் தயிர், வெற்றிலை பாக்கு, தேங்காய், பழங்கள் பாயசம், வடை முறுக்கு, தட்டை, உப்பு, வெல்லச் சீடைகள், அவல், வெல்லம்

நல்லவேளையாக வெல்லச் சீடைக்கு  உப்புச் சேர்க்க வேண்டாம். இல்லைனா அதுவும் உப்பாகி இருக்கும்.  :P :P :P :P மறக்க முடியாத கிருஷ்ண ஜெயந்தி!