சீனாச் சட்டி பார்க்க வாங்க, மல்லிகைப் பூ இட்லி!

கல்யாணம் ஆனப்போ எனக்குக் கொடுத்த சீர் வரிசைகளில் திருட்டுப் பாத்திரம் என்ற பெயரில் நுழைந்தது இந்தச் சீனாச்சட்டி. இந்தத் திருட்டுப் பாத்திரம் தமிழ்நாட்டின் ஒரு சில மாவட்டங்களில் மட்டுமே பின்பற்றப் படுகிறதென நினைக்கிறேன். எனக்கு மாமியார் வீடு, அம்மா வீடு இரண்டு பக்கமும் இந்தப் பழக்கம் உண்டு. ஆகவே என்ன தான் சீர் கொடுத்தாலும் திருப்திப் படாத சம்பந்தி வீட்டுக்காரங்க ஒரு இரும்புப் பாத்திரத்தைத் திருடியும் எடுத்துப் போவாங்களாம். அதுக்காகக் கொடுத்தது இந்தச் சீனாச்சட்டி. வார்ப்பிரும்பில் தயாரிக்கப் பட்டது. இதை வாங்கறச்சேயே அம்மா இதிலே வைக்கும்படியான இட்லித் தட்டும், (ஐந்து குழி உள்ளது.) சேர்த்து வாங்கிக் கொடுத்தார். ஆகவே கல்யாணம் ஆகித் தனிக்குடித்தனம் வந்ததில் இருந்து உழைத்துக்கொண்டிருந்த இந்தச் சட்டி ஒரு முறை என் நாத்தனார் காப்பிக்கொட்டை வறுக்கும்போது கீழே விழுந்து அடியில் கொஞ்சம் விரிந்து போயும், கண்ணில் உசிரை வைத்துக்கொண்டு உழைத்துக் கொண்டிருந்தது.

2010-ம் வருஷம் பிள்ளையார் சதுர்த்திக்கு முன்னால் ஒரு நாள் இட்லிக்கு ஜலம் கொதிக்க விட்டுவிட்டு தட்டில் துணியைப் போட்டு, மாவை ஊற்றிவிட்டு சட்டியில் வைக்க வந்தால் கொதிச்சுட்டு இருந்த நீரைக் காணோம்! என்னடா இது சோதனை என்று நினைத்தவண்ணம் தண்ணீர் ஊத்தலை போலிருக்குனு மறுபடியும் நீரை ஊற்றினால் சொய்ங்க்க்க்க்க்க்! எல்லா நீரும் அடுப்பில் விழுந்துவிட்டது. அடடானு கையிலே எடுத்துப் பார்த்தால் விரிசல் பெரிசாயிடுத்து. தண்ணீர் நிற்கவில்லை. அப்புறமா அன்னிக்கு எப்படியோ சமாளிச்சேன் இட்லி பண்ணாமல். சாயந்திரமே கடைக்குப் போய் சீனாச்சட்டி, சீனாச்சட்டினு ஏலம் போடாத குறையாக் கேட்டால் எந்தப்பாத்திரக் கடைக்காரங்களுக்கும் புரியவே இல்லை. கல்கத்தா அலுமினியம் சட்டியை ஒருத்தர் கொடுக்க, "உங்களுக்கு வேணும்னா நான் தரேன்"னு சொல்லிட்டு அதை வைச்சுட்டு அலைஞ்சோம் இரண்டு பேரும். ஒரு வட இந்தியப் பாத்திரக் காரர் மட்டும் இங்கே கிடைக்காது. சென்னையில் கந்தகோட்டம் அருகே கிடைக்கும் அங்கே போங்கனு சொன்னார். மறுநாள் பிள்ளையாருக்குக் கொழுக்கட்டை, இட்லிக்கு என்ன பண்ணறது? அவசரம் அவசரமா அங்கிருந்து இன்னொரு கடையிலே போய் இட்லிக் கொப்பரை வாங்கி வ்ந்தேன். எல்லாம் நல்லாத் தான் இருக்கு பார்க்க. மூன்று தட்டு இட்லிக்கு. ஒரே நேரம் பனிரண்டு இட்லி. அதைத் தவிர கொழுக்கட்டை, பருப்பு உசிலிக்குனு ஒற்றைத் தட்டும் இருந்தது. ஆனாலும் மனசு என்னமோ சீனாச்சட்டிக்கு அடிச்சுண்டது. அப்புறமா ஒரு நாள் சாவகாசமா வேறே எதுக்கோ சென்னை போகவேண்டிய சந்தர்ப்பம் நேர அப்போச் சீனாச்சட்டியும் வாங்கி வந்தேன். என்ன இருந்தாலும் பழசு மாதிரி இல்லைதான். என்னோட இட்லித் தட்டு உள்ள்ள்ள்ள்ள்ள்ள்ள்ள்ள்ள்ளே போகிறது. கொஞ்சம் அகலம் கம்மியாய் இருந்திருக்கணும். ஆனால் இரண்டே அளவுகள் தான். இன்னொன்று ரொம்பச் சின்னது. அதிலே தட்டே வைக்க முடியலை. சரினு வாங்கி வந்தாச்சு!! இதிலே கொஞ்சம் நீர் ஜாஸ்தியானாலும் கொதிச்சு மேலே வந்து இட்லியில் பட்டு இட்லி வீணாகும். ஆகவே கவனமாய் நீரைச் சரியான அளவிலே ஊற்றணும். பழசிலே அப்படி இல்லை. வைச்சுட்டு நான் பாட்டுக்கு தொல்லைக்காட்சி பார்க்கலாம், கணினியிலே உட்காரலாம், கொல்லையிலே பூனை வந்திருக்கானு பார்க்கலாம், புதுசா வந்திருக்கிற குருவி என்ன கலர்னு பார்க்கப்போகலாம். நாரத்தையிலே பூ விட்டிருக்கானு ஆராயலாம். ஆனாலும் இதிலே தான் இட்லி செய்யறேன். பக்கத்திலேயே இருந்து காவல் காத்துக்கொண்டு. கொஞ்ச நாள் ஆனால் இதுவும் பழகிடும்! :))))))))




  இட்லி மாவுக்குக் காத்திருக்கும் சீனாச்சட்டி.
  ஜலம் உள்ளே கொதிக்கிறது.

  உள்ளே இட்லி வேகிறது.

 

இன்னும் வெந்து கொண்டிருக்கிறது. இட்லியைத் தொடுத்துத் தலையில் வைச்சுக்கலாம் ஏடிஎம்.