நந்தன் சரித்திரம் பற்றிய சில உண்மைகள்! 1

கோபாலகிருஷ்ண பாரதியார் காலத்தில் வாழ்ந்தவர் தமிழ்ப் பண்டிதர் மகாவித்வான் மீனாட்சிசுந்தரம் பிள்ளை அவர்கள். கோபால கிருஷ்ண பாரதி அவர்களால் நந்தன் சரித்திரம் எழுதப் பட்டிருந்த வேளை. சேக்கிழாரால் எழுதப் பட்டிருந்த பெரிய புராணத்தில் வரும் "திருநாளைப் போவார்" என்னும் சரித்திரம் தான் பாரதியார் அவர்களால் நந்தன் சரித்திரமாய் எழுதப் பட்டது. அந்நாளில் பிரபலமாகக் கவி பாடும் திறன் பெற்றிருந்த கோபாலகிருஷ்ண பாரதி அவர்கள் சேக்கிழாரின் திருநாளைப் போவார் சரித்திரத்தில் உள்ள உண்மைக்கு மாற்றாகத் தாம் எழுதிய நந்தன் சரித்திரத்தில் பண்ணை மிராசுதார் நந்தனைத் தில்லைக்குப் போகாமல் தடுத்ததாய் எழுதி இருந்தார். உண்மையில் நந்தனார் என்று அழைக்கப் படும் திருநாளைப் போவார் என்னும் அடியார் சொந்த நிலத்திலே தான் பயிரிட்டுக் கொண்டு, சிவன் கோயில்களுக்கு வேண்டிய தோல், வார், தந்தி, மற்றும் கோரோசனை போன்றவற்றைத் தம் குலத்தைச் சேர்ந்த மற்றவரைப் போல் பணத்துக்காகக் கொடுக்காமல் இலவசமாய்க் கொடுத்து வந்தார். இப்படித் தான் சேக்கிழாரின் பெரிய புராணத்தில் சொல்லப் பட்டிருக்கிறது.

ஆனால் கோபாலகிருஷ்ண பாரதியார் வாழ்ந்த காலத்தில் தஞ்சை ஜில்லாவின் சில மிராசுதார்கள் தங்கள் வயல்களில் "பண்ணையம்" (விவசாயம்) செய்யும் உழவர்களை ரொம்பவே துன்புறுத்தி வந்ததைக் கண்டு மனம் வெதும்பிக் கொண்டிருந்தார். அந்த ஏழை மக்களும் பெரும்பாலும் துன்பத்தைச் சகித்துக் கொண்டே இருந்ததையும் கண்டார். ஏற்கெனவே நந்தனார் என்னும் கீழ்க்குலம் என்று சொல்லப் படும் குலத்தைச் சேர்ந்த ஒரு நாயன்மாரின் வாழ்க்கைச் சரிதத்தில் மிக்க ஈடுபாடு கொண்ட அவரின் இரக்க உள்ளமானது, இந்த வாழ்க்கைச் சரிதத்தைக் கவிதையாக எழுத வைத்தது. அந்தக் கவிதையில் கோபாலகிருஷ்ண பாரதியார் சிருஷ்டித்தார் ஒரு வேதியரை. அந்த வேதியரை மிக்கக் கொடூர மனம் படைத்தவராய்ச் சித்தரித்தார். உண்மையில் சொந்தமாய் விவசாயம் பண்ணிக் கொண்டு ஊர், ஊராகச் சிவன் கோயிலுக்குச் சென்று கொண்டிருந்த நந்தனாரை ஒரு வேதியரின் கூலி ஆளாக மாற்றி, அந்த வேதியரின் கொடுமையால் அவரின் பக்தி நிரம்பப் பெறாமல் அவர் இறைத் தொண்டு செய்ய முடியாமல் பாதிக்கப் பட்டதாய் எழுதி விட்டார். ஆயிற்று. கவிதையும் எழுதி முடித்தாயிற்று.

நந்தன் சரித்திரக் கீர்த்தனை தயார் நிலையில். அதைப் பாடப் பெரிய கதாகாலட்சேபக் காரர்கள், அந்தக் கால கட்டத்தில் தேச அபிமானிகள் பலரும் இம்மாதிரியான ஆன்மீகப் பாடல்களோடு தேசபக்தியையும் இணைத்துப் பாடத் தயாராய் இருந்தவர்கள் என அனைவரும் தயார் நிலையில். ஆனால் கோபாலகிருஷ்ண பாரதியாருக்கோ இந்தக் கவிதைத் தொகுப்புக்கு ஒரு சிறப்புப் பாயிரம் தயார் செய்து கொண்டே வெளியில் விட ஆசை. அதற்குத் தகுதியான ஆள் யாரென யோசித்தபோது அவர் நினைவில் வந்தவர் மகாவித்வான் மீனாட்சி சுந்தரம் பிள்ளை அவர்களே. அவரிடம் சென்று சிறப்புப் பாயிரம் வாங்கிச் சேர்த்து விடலாம் என்று நேரிலேயே அவரிடம் சென்றார் பாரதியார். சிறப்புப் பாயிரமும் கேட்டார். ஆனால் பிள்ளை அவர்கள் சொன்ன பதில்: இல்லை என்பதே! பின்னர் நடந்தது. நாளைக்குப் பார்க்கலாமா?

ஆதாரம்:உ.வே.சா. அவர்களின் நினைவு மஞ்சரி, மற்றும் தெய்வத்தின் குரல். பேராசிரியரும், மிகச் சிறந்த தமிழபிமானியும் ஆனவரும், பெரிய புராணத்தை ஆய்வு செய்து இந்த விஷயத்தை உறுதி செய்தவரும் ஆன அமரர் திரு அ.ச.ஞானசம்மந்தன் அவர்களும் ஒருமுறை இதைக் குறிப்பிட்டிருக்கின்றார்கள்.