வெற்றியைக் குறிக்கும் நாள் இது!

விஜயதசமி பற்றிப் பல்வேறு கருத்துக்கள் இருந்து வந்தாலும், பொதுவாக மஹாபாரத்ததில் அர்ஜுனனும், பாண்டவர்களும் அஞ்ஞாத வாசத்தில் இருந்த பின்னர், நவராத்திரி விரதம் இருந்து, தேவியைப் பூஜித்து, அது முடிவடைந்த நாளில், தங்கள் ஆயுதங்களை ஒளித்து வைத்திருந்த "வன்னி" மரத்தடியில் இருந்து எடுத்துப் பூஜை செய்து, போருக்குத் தயார் ஆன நாளாகக் குறிப்பிடப் படுகிறது. அதன் காரணமாகவே முதல்நாளான நவமி அன்று இன்றளவும், ஆயுதங்களை வைத்துப் பூஜை செய்தபின்னரே எடுக்கும் வழக்கமாக உள்ளது. அது புதியதாய் வாங்கிய ஆயுதமானாலும் சரி, ஏற்கெனவே பயன்பாட்டில் உள்ளதானாலும் சரி, பூஜை போட்டுவிட்டே உபயோகிப்பார்கள்.

இது தவிர மற்றொரு கருத்தும் உண்டு. பர்வத ராஜன் குமாரியான "பார்வதி" தேவியைப் பெண்ணாகப் பெற அதிர்ஷ்டம் அடைந்த பர்வத ராஜன் தன்னுடைய குமாரி, மற்ற உலகத்துப் பெண்களைப் போல் சில நாட்கள் பிறந்தகம் வந்து ஓய்வெடுக்க வேண்டும் என இறைவனை வேண்ட, இறைவனும் அவ்வாறே தேவியை அனுப்பி வைத்ததாகவும், தேவி பத்து நாட்கள் பிறந்தகத்தில் தங்கியதாயும், பத்தாம் நாட்கள் தேவியைச் சகலவிதமான ஆடை, ஆபரணங்கள், பூஜைகள் செய்தும், பல்வேறு விதமான ஆயுதங்கள், வாகனங்கள் கொடுத்தும், பட்சண, பலகார வகைகளுடனும், பெண்ணைப் புகுந்த வீட்டுக்கு இமவான் அனுப்பி வைத்ததாய்ச் செவிவழிக் கதை ஒன்று கூறுகிறது. சில வடமாநிலங்களில், குறிப்பாக வங்காளத்தில் இன்றளவும் அன்னையைத் தங்கள் பெண்ணாகக் கருதி வீட்டுக்கு அழைக்கும் வழக்கத்தையே கொண்டிருக்கிறார்கள். மேலும் மது, கைடபர்களையும், மஹிஷனையும், சும்ப நிசும்பர்களையும் வதம் செய்து முடித்த தேவியானவள் ஓய்வு வேண்டித் தன் ஆயுதங்களை எல்லாம் அன்றொரு நாள் வைத்துவிட்டு, ஆனந்தத்தில் திளைத்ததாகவும், அன்னை ஆயுதங்களுக்கு ஓய்வு கொடுத்த நாளே "ஆயுத பூஜை" எனவும் கொண்டாடப் படுவதாயும், மற்ற நாளான "விஜயதசமி" வெற்றியைக் குறிக்கும் ஆனந்த நாளாகக் கொண்டாடப் படுவதாயும் ஒரு கதை கூறுகிறது. இப்போதும் தமிழ்நாட்டில் தென் மாவட்டங்களில் நவராத்திரி பத்து நாட்களில் ஒரு நாள் பெண்ணைப் பிறந்த வீட்டுக்கு அழைத்து விருந்து படைத்துத் துணிவகைகள், பொம்மைகள், வெற்றிலை, பாக்கு, பழங்கள், மஞ்சள், குங்குமம், பலகாரங்களுடன் புகுந்த வீட்டுக்கு அனுப்பும் வழக்கம் உண்டு. குறிப்பாக மதுரை மாவட்டக் காரர்கள் இதை ஒரு கட்டாயமாகப் பின்பற்றுகின்றனர்.

மற்றொரு கதையானது, ஸ்ரீராமர், ராவணனை வதம் செய்வதற்கு முன்னர், அகஸ்தியரின் ஆலோசனைப் படி, தேவி மஹாத்மியம் படிக்கச் சொல்லிக் கேட்டுத் தேவியின் புகழை அறிந்து அவளை வணங்கித் துதித்தித் தன் ஆயுதங்களைத் தேவியின் காலடியில் வைத்துப் பூஜித்து அவள் அருளுடன், மறுநாளான "விஜயதசமி" அன்று ராவணனை வதம் செய்ததாகக் கூறுகிறது. இந்நிகழ்வு தான் "ராம்லீலா" என்ற பெயரில் பெரும்பாலான வடமாநிலங்களில் கொண்டாடப் படுகிறது. "தஷ் ஹரா" தசகண்ட ராவணனை ஸ்ரீராமர் வதம் செய்ததைக் குறிக்கும் இச்சொல் பின்னாளில் திரிந்து "தஷரா" எனப் பெயர் பெற்றதாயும் கூறுவர். ஆனால் பெரும்பாலாகக் குழந்தைகளைப் படிக்க வைக்கும் வழக்கம் எப்படி ஏற்பட்டது என்பதைப் பார்ப்போமா?

ஆதிசங்கரர், தன்னுடைய சுற்றுப் பயணத்தின் போது "மண்டனமிஸ்ரர்" என்னும் மீமாம்சையைப் பின்பற்றும் ஞானியுடன் விவாதம் செய்ய நேர்ந்தது. அப்போது அவர்கள் இருவரில் யார் ஜெயிப்பார்களோ அவர்களைக் கண்டுபிடிக்கவும், தோற்றவர் வெற்றி பெற்றவரின் சீடராக ஆவது எனவும் முடிவு செய்யப் பட்டது. மண்டனமிஸ்ரர் தோற்றால், ஆதிசங்கரரின் சீடராக ஆவது எனவும், சங்கரர் தோற்றால் துறவறத்தைக் கைவிடுவது எனவும் முடிவு செய்யப் பட்டது. இதற்கு நீதிபதியாக இருந்தவள் மண்டனமிஸ்ரரின் பத்தினியான சரஸவாணி எனவும் உபயபாரதி எனவும் அழைக்கப் பட்ட மண்டனமிஸ்ரரின் மனைவியானவளே. இவள் வாக்தேவியான சரஸ்வதியின் அம்சம் எனவும், மண்டனமிஸ்ரர் பிரம்மாவின் அம்சம் எனவும் ஐதீகம். சரஸவாணி தன் பதி தோற்றுப் போவதைக் கண்டபின்னர் சங்கரரிடம் அவர் இல்வாழ்க்கையில் அனுபவம் இல்லாதவர் என்பதால், அதைப் பற்றிய கேள்விகளைக் கேட்குமாறு மண்டனமிஸ்ரரைக் கேட்க அவரும் அவ்வாறே சங்கரரிடம் இல்வாழ்வின் அனுபவங்களைச் சொல்லுமாறு கேட்டார். ஒரு மாதம் அவகாசம் கேட்ட சங்கரர், அப்போதே தன்னுடைய பயணத்தைத் தொடரும்போது பக்கத்து நாட்டு அரசன் இறந்ததைக் கேள்விப் பட்டு, தன்னுடைய உடலை நீத்து, உயிரை அவன் உடலில் செலுத்தினார். ஒரு மாதம் அந்த மன்னன் உடலில் வாழ்ந்த சங்கரர், பின்னர் தன் உடலில் மறுபடியும் புகுந்து இல்வாழ்வின் நுணுக்கங்களைப் பற்றியும் கூறவே, மண்டனமிஸ்ரர் தோல்வியை ஒப்புக் கொண்டு, சங்கரரின் சீடர் ஆகிறார்.

பர்த்தாவைப் பிரிய மனமில்லாத சரசவாணி தானும் அவர்களுடன் வருவதாய்க் கூறுகிறாள். பெண்ணைத் தன் சிஷ்யையாக ஏற்றுக் கொள்ள முடியாது எனச் சங்கரர் கூறவே, தான் அவர்களுக்குப் பின்னால் தொடர்ந்து வருவதாயும், சங்கரரோ, சீடர்களோ திரும்பிப் பார்க்க வேண்டாம் எனவும், தன்னுடைய கால் கொலுசின் ஒலி கேட்பதை வைத்துத் தான் வருவதை அறியலாம் எனவும், திரும்பிப் பார்த்தால் அந்தக் கணமே பின் தொடருவது இல்லை எனவும் கூறவே அவ்வாறே பயணம் தொடருகிறது. சிருங்கேரி, (சிருங்க கிரி) மலைக்கு வந்து சேர்ந்த சங்கரர், தன் சிஷ்யர்களுடன் பயணத்தைத் தொடரும் முன்னர், அங்கே ஒரு கர்ப்பிணியான பிரசவித்துக் கொண்டிருந்த தவளைக்குப் பாம்பு வெயில் தாக்காமல் குடை பிடிப்பதைப் பார்த்துவிட்டு ரிஷ்யசிருங்கர் இருந்த அதே இடம் அது என அறிந்தார். இந்த இடமே தான் சிஷ்யர்களுடன் இருக்கத் தகுந்த இடம் எனத் தீர்மானித்துத் திரும்பி பார்க்கவே சரசவாணி அந்தக் கணமே அங்கேயே சிலை வடிவில் உறைந்தாள். சங்கரருக்கு அசரீரியாகத் தான் "சாரதை"யாக இங்கேயே இருப்பதாயும், தன்னைப் பூஜித்து வருமாறும் கூறினாள். தன்னைப் பூஜித்து வருபவர்களுக்குத் தன்னுடைய அருள் பரிபூரணமாகக் கிட்டும் எனவும் கூறினாள். சிருங்கேரியில் 'சாரதை" குடி கொண்டநாள் "விஜயதசமி" எனவும், அன்று அவளைப் பூஜித்துப் படிக்க வைக்க ஆரம்பித்தாலோ, அன்று கொஞ்சமாவது படித்தாலோ சாரதையின் அருள் பரிபூரணமாகக் கிட்டும் என்பதும் ஐதீகம். இன்றளவும் சிருங்கேரியில் நவராத்திரி பத்து நாட்களும் சாரதைக்குப் பூஜைகள் செய்து பத்தாம் நாளான இன்று "விஜயதசமி" கோலாகலமாய்க் கொண்டாடப் படுகிறது. பல மாநிலங்களில் இருந்து மக்கள் தங்கள் குழந்தைகளை அழைத்துக் கொண்டு வந்து அட்சராப்பியாசம் செய்து கொண்டும், மாணவர்கள் புத்தகங்களை எடுத்துக் கொண்டும் வந்து பூஜையில் வைத்துப்பின் திரும்பப் பெற்றுச் செல்வதும் நடந்து வருகிறது.

அனைவர் இல்லங்களிலும் "விஜயதசமி" நாளான இன்று அனைத்துச் செல்வங்களையும் அன்னை மஹாசக்தி வாரி வழங்குமாறு பிரார்த்தித்துக் கொள்கிறேன். அனைவருக்கும் நவராத்திரி நல்வாழ்த்துக்கள்.

சிருங்கேரி "சாரதா பீடம்" கோவில் படம் மேலே உள்ளது. அது மட்டும் தான் அப்லோட் ஆயிருக்கு. :D "சாரதை" படம் அப்லோட் ஆகலை. விஷயத்தைச் சொல்லிட்டேன். இல்லாட்டி டாக்டர் வந்து படம் இதோ இருக்கே ஏன் போடலைனு கேட்டு மானத்தை வாங்குவார். :P
மூணாவது (லட்சத்து?) முறையாகப் படம் போட முயன்றிருக்கிறேன். வருதா தெரியலை! :((((