மெட்ராஸ், நல்ல மெட்ராஸ்!

நேத்துத் தி.நகர் போயிருந்தேன், தவிர்க்க முடியாமல், மழை காரணமாக எந்த ஆட்டோவும் உள்ளே வராததால் அம்பத்தூர் பஸ் நிலையம் வரை எங்க வண்டியிலேயே போனோம், வீட்டில் முன்னாடி 3 வண்டிகள் இருந்தன. ஸ்கூட்டர் , பையனோட காலிபர், இங்கே உள்நாட்டிலேயே செல்ல வசதியாக டிவிஎஸ் என்று. பையன் அமெரிக்காவும் போனப்புறம் காலிபர் அவருக்கு உபயோகமும் இல்லை, ஓட்டவும் முடியாது, கழுத்துப் பிரச்னையால். ஸ்கூட்டரும் ஓட்ட முடியவில்லை, எல்லாத்தையும் வித்தாச்சு, டிவிஎஸ்ஸை மட்டும் வச்சுட்டு. இந்த வண்டியிலேயே ஒரு காலத்தில் (ஒரு 4,5 வருஷம் முன்னால் வரைதான்) மடிப்பாக்கம் வரை போனோம் என்றாலும், இப்போ இருக்கும் சூழ்நிலைக்கு அதை நம்ப முடியாது. மாநரகப் பேருந்துகள் இப்போ சொகுசுப் பேருந்துகள் வந்திருக்குனு சொன்னதாலே அதிலேயே போக முடிவெடுத்தோம். அது எங்கே வந்தது? வந்தது எல்லாம் நரகப் பேருந்து தான். போயிட்டு, நாங்க மத்தியானமே திரும்பணும், இங்கே வேலை செய்யும் அம்மா, பால்காரர்னு எல்லார் கிட்டேயும் முன் கூட்டியே சொன்னால் தான் சாயந்திரம் சீக்கிரம் திரும்பலாம். பக்கத்து வீடுகள் எல்லாம் அடுத்த தீவில் இருப்பதால் நீந்திப் போய்ச் சொல்ல முடியாது, அவங்க யாரும் வெளியே வரவும் முடியாது. எல்லாரும் நீர் சூழ இருக்கோம்.

கிடைச்ச பேருந்து போதும்னு ஏறினால் அது சென்னை பூராச் சுற்றிக் காட்டும் டி41 ரூட் பஸ். 10 மணிக்குப் பஸ் ஏறினால் பஸ்ஸை விட்டு எப்போ இறங்குவோம்னு ஆயிடுச்சு, ஆனால் இயற்கைக் காட்சிகள் இருக்கே, கண்ணை விட்டு மறையலை, அதுவும் நுங்கம்பாக்கத்தில் ஜெமினிக்குத் திரும்பும் முனையில் "ஹோட்டல் ரஞ்சித்" வாசலில் பூராப் பூராத் தண்ணீர் மயம். அம்பத்தூர் எஸ்டேட் பூராவும், தொழிற்சாலைகள் பூராவும் மிதக்கின்றன. எஸ்டேட் பஸ்ஸ்டாண்டிற்குள் தண்ணீர் புகுந்து பெரிய குழாய் போட்டுத் தண்ணீர் நாங்க போகும்போது இறைக்க ஆரம்பிச்சது திரும்பி வர வரைக்கும் இறைச்சுட்டு இருந்தாங்க. இந்த லட்சணத்தில் சாலைகள் இருக்கும்போது, சுகமான பயணமாவது ஒண்ணாவது! தொழிற்சாலைக்குச் செல்லும் தொழிலாளர்கள் அந்தத் தண்ணீரில் சைக்கிளை அல்லது இரண்டு சக்கர வாகனத்தைச் சிரமப்பட்டு எடுத்துச் சென்று கொண்டிருந்தனர். மழைன்னா வேலைக்கு வராமல் இருக்க முடியுமா? அம்பத்தூர் க்ளோதிங் ஃபாக்டரி பக்கத்துத் தெரு சுகாதாரத்துக்கேக் கேடு விளைவிக்கும் அழகில் இருக்கிறது. டிசிஎஸ், ஹெச்சிஎல் போன்ற ஐடி நிறுவனங்களின் உள்ளே செல்லும் வழி பூராத் தண்ணீர் மயம். அவங்க எல்லாரிடமும் 2 சக்கர வண்டி இருப்பதால் நேரே சிரமப் படாமல் உள்ளே போகின்றனர். ஆனால் மற்றத் தொழிற்சாலைகளின் நிலையும், தொழிலாளர்களின் நிலையும் ரொம்பவே மோசம்! முகப் பேர் வரை இப்படி இருக்கிறது. கலெக்டர் நகரில் இருந்து கொஞ்சம் பரவாயில்லை. பெரும்பாலான தெருக்களின் நிலைமை அப்படித்தான் என்றாலும் அண்ணா நகரின் முக்கியச் சாலைகள் பரவாயில்லை.

ஷெனாய் நகரின் பிரசித்தி பெற்ற திருவிக பூங்காவின் நிலைமையைப் பார்த்தால் அழுகையே வந்துடும் போலிருக்கு! நல்லவேளையாத் திநகர் பஸ்ஸ்டாண்ட் பக்கமோ, கடைகள் பக்கமோ போகிற வேலை இல்லை. பஸ்ஸ்டாண்ட் போன வருஷ மழையில் மூழ்கிக் கிடந்தது. இப்போ எப்படி இருக்கோ? பிழைச்சோம். ஆனால் ஆட்டோக் காரர்கள் எல்லாம் ஆட்டோவின் விலையையே கேட்கிறார்கள், டிஎம் எஸ்ஸில் இருந்து ஜிஎன். செட்டி தெரு செல்வதற்கு. இன்னும் நுங்கம்பாக்கத்தில் சில தெருக்கள், முகப்பேர் செல்லும் வழியில் உள்ள வீட்டு வசதி வாரியக் குடியிருப்புக்கள், இதில் ஒரு வளாகத்துக்கு "மகிழ்ச்சி காலனி" என்றும், இன்னொரு வளாகத்துக்கு "இந்தியன் காலனி" என்றும் பெயர், கொடுமையான நகைச்சுவையாக இருந்தது. நிஜமான நரகத்தில் இருக்கும் மக்களுக்குச் சகிப்புத் தன்மை மிக அதிகம். இதெல்லாம் எப்போ சரியாகும்? நான் பார்த்தது நிறைய, ஆனால் சொல்லி இருப்பது கொஞ்சமே கொஞ்சம்! மனசு கிடந்து தவிக்கிறது, இதை எல்லாம் பார்த்து! எந்த தேவதூதன் வந்து இதற்கு ஒரு வழி காட்டப் போகிறான்? மெட்ராஸ், நல்ல மெட்ராஸ்!