என்னத்தை எழுதினேன் போங்க!

நான் எழுதி முடிக்கிறதுக்குள்ளே கொலுவே முடிஞ்சுடும் போலிருக்கு. இரண்டு நாளா ரொம்ப பிசி. ஞாயிறு அன்று கொஞ்சம் வெளியே போயிட்டேன்.சாயந்திரம் சுண்டல் போட முடியலை. அன்னிக்குன்னு 4 பேர் வந்து மானத்தை வாங்கினாங்க. திங்கள் அன்று சுண்டல் போட்டுட்டு உட்கார்ந்திருந்தால் "போணி"யே ஆகலை. சரினு மறுநாள் வேர்க்கடலை கொஞ்சம் போலப் போட்டுட்டு உட்கார்ந்தேன். அன்னிக்குனு பார்த்து சுண்டல் விநியோகம் ஏக பிசி. நான் விநியோகம் செய்ததிலே பழம், பாக்கு, வெற்றிலை, சுண்டல்னு எல்லாம் காலியாகி, நான் வசூல் செய்த சுண்டல் வகைகளும் விநியோகம் செய்யப் பட்டது. இதிலே யாருக்கு அவங்க வீட்டுச் சுண்டலே திரும்பிக் கொடுத்திருக்கேனோ தெரியாது! :D நேத்திக்கும் அப்படித்தான் ஆயிடுச்சு.

எங்க வீட்டுச் சுண்டல் என்னன்னு அந்தப் பருப்பு வகைகளை நனைக்கும்போது நான் பார்த்தது தான் அப்புறம் ஒரு பருப்பு கிடைக்கலை. :P நேத்திக்கு நம்ம வேதா(ள்), வீட்டுக்கு ஜி3 வரதா இருந்திருக்காங்க. அவங்களை எங்க வீட்டுக்கும் வரச் சொன்னேன். அவங்க என்னைத் தெரியாதுன்னு சொல்லிட்டாங்களாம். :P புதன் கிழமை நான் வரப்போறேன்னு செவ்வாயன்றே வேதா(ள்) வீட்டுக்குப் போய் விருந்து எல்லாம் சாப்பிட்டுவிட்டு, (வேதா(ள்) எனக்கு ஒண்ணுமே கொடுக்கலை, தனியாக் கவனிச்சுக்கறேன். அப்புறம் ஜி3யை எஸ்கேஎம் கூப்பிட்டு இருக்கிறதாலே அவங்க எஸ்கேஎம். வீட்டுக்குப் போகப் போவதாய் உளவுத்துறைத் தகவல் தெரிவிச்சது. சரி, அவங்க வரலைனா பரவாயில்லை, அவங்க மிதிச்ச புண்ணிய பூமியையாவது நாமளும் மிதிப்போம்னு நேத்திலே இருந்து வேதா(ள்) கிட்டே இதோ வந்துட்டேன், வந்துட்டே இருக்கேன், வரப் போறேன், வந்தே விடுவேன்னு பூச்சாண்டி காண்பிச்சுட்டே இருந்தேன். அவங்களும் வேறே வேலை இல்லாமல் நான் வரப் போவதை எதிர்பார்த்து, தோரணவாயில், அலங்கார வளைவுகள், குழந்தைகள் கூட்டம் எல்லாம் ஏற்பாடு பண்ணி வச்சுட்டு, என்னோட எடைக்கு எடை தங்கமும் கொடுக்க முடிவு செய்து அதுக்கும் ஏற்பாடு செய்தாங்க. இந்த இடத்திலே என்னோட எடை 100 கிலோனு ரொம்ப அடக்கமாத் தெரிவிச்சுக்கறேன்.

அடுத்து என்னைக் கூப்பிடறவங்களுக்குத் தங்கமோ, வெள்ளியோ வாங்கறதுக்குத் தெரியணுமே? அதுக்குள்ளே எடை அதிகரிக்கவும் சான்ஸ் இருக்கு. அது அப்படியே இருக்கட்டும். மெதுவாய் ஒரு வழியாய் இன்னிக்கு வேதா(ள்) வீட்டுக்குப் போனேன். ரயிலடிக்கே மலர்மாலை, பூச்செண்டு, பொன்னாடை வகைகளுடன் என்னை எதிர்பார்த்து வேதா(ள்) வந்ததைப் பார்த்த என்னோட மறுபாதி அசந்து போயிட்டார். அப்புறம் அவர் போகவேண்டிய சிட்கோ நகருக்கு அவர் கிளம்பிப் போகவும் கூட்டம் தாங்க முடியாமல் மெதுவாக நாங்கள் போகவேண்டி வந்தது. மெதுவாய்ப் போய் வீட்டில் இறங்கினேனோ இல்லையோ வருணபகவான் சந்தோஷமடைந்து மழையாகப் பொழிய ஆரம்பிக்கவே மக்கள் கூட்டம் ரிஷ்யசிருங்கர் வரவால் மகிழ்வடைந்த அங்க தேச மக்களைப் போல் மகிழ்ந்தனர். (கொஞ்சம் ஓவரா இருக்கோ?)

மெதுவாய் மாடிக்குக் கூட்டத்தை மீறிக்கொண்டு என்னைக் கொண்டுபோய்ச் சேர்த்தார் வேதா. அங்கே அவர் பாட்டி என்னோட வரவை எதிர்பார்த்துக் காத்திருந்தார். அவரிடம் வணக்கம் தெரிவிச்சபின்னர், வேதாவிற்கும், எனக்கும் தனிப்பட்ட முறையிலான பேச்சு, வார்த்தை நடந்து ஒரு முடிவுக்கு வந்தோம், இருவரும். (என்ன, காபியா, டீயானு கேட்டதுக்கு, டீயே மதுரம்னு சொன்னேன், அதான்! :D) வேறே ஒண்ணையும் கண்ணிலே காட்டலை, பொம்மையைத் தவிர, க்ர்ர்ர்ர்ர், ஜி3க்கு மட்டும் பிஸ்கட், ஸ்வீட், இத்யாதி, இத்யாதியா? அதுக்குப் பின்னர் நல்ல கொட்டுகிற மழையில் மக்கள் கூட்டம் என்னைக் காண அலைமோதுவதைத் தெரிந்து கொண்டு வெளியில் வந்து தரிசனம் தந்துவிட்டுப் பின்னர் அம்பத்தூருக்குத் திரும்பினேன். வேதா, நீங்க சொன்ன மாதிரியே பதிவு போட்டாச்சு, சரியா? :P