ஆடி ஆடிக்கொண்டு பண்டிகைகள் வரும் மாதம்!

படத்துக்கு நன்றி சஹானா இணைய இதழ்

ஆடி மாதம் தக்ஷிணாயனம் ஆரம்பிக்கும். தை மாதம் ஆரம்பிக்கும் உத்தராயன புண்ய காலம் ஆடி ஒன்று வரை நீடிக்கும். ஆடி ஒன்றாம் தேதி அன்று தான் சூரியன் தன் தேரைத் தெற்கு நோக்கி (சரியாச் சொன்னால் தென்கிழக்கு)த் திருப்புகிறான். ஆடி மாதத்தில் இருந்து மார்கழி வரை தக்ஷிணாயனம் ஆகும். தேவர்களின் மாலை நேரம். மார்கழி மாதம் தேவர்களின் உதய காலம் என்பார்கள். ஆகவே இப்போது தொடங்குவது அவர்கள் மாலை நேரம். பொதுவாகவே புண்ய காலங்களில் நதிகளில் ஸ்நானம் செய்வது உகந்ததாய்ச் சொல்லப்பட்டாலும் ஆடி மாதம் விசேஷமானது. ஆனால் ஆடி மாதம் முதல் நாலைந்து நாட்களுக்கு எந்த நதியிலும் நீராட மாட்டார்கள். ஏனெனில்  முதல் 3 நாட்களுக்குப் பெண்களுக்கு ஏற்படும் மாத விடாய் போல "ரஜஸ்வலா" என்னும்  தீட்டு ஏற்படுவதால் அந்த நாட்களில் புண்ணிய நதிகளில் நீராடுவது இல்லை.  அதன் பின்னரே நீராடலாம்.

ஆடி மாதத்தில் செவ்வாய்க்கிழமைகள் சிறப்பாகச் சொல்லப்படும். அந்தக் கால கட்டங்களில் சுமங்கலிப் பெண்கள் மஞ்சள் தேய்த்துக் குளித்துவிட்டு ஔவையார் விரதம் இருப்பார்கள். இந்த விரதத்தில் ஆண்கள் பங்கேற்க முடியாது. பெண்களுக்கு மட்டும் எனத் தனித்துச் சொல்லப்படும் விரதம். ஆனாலும் மகிழ்ச்சியான குடும்ப வாழ்க்கைக்காகவும், குழந்தைகள் பிறக்கவும், கன்னிப் பெண்களுக்குத் திருமணம் ஆகவும் சிறப்பாகப் பிரார்த்தித்துக் கொள்வார்கள். இதைத் தவிரவும் மங்கல கௌரி விரதமும் கடைப்பிடிப்பார்கள். பொதுவாகப் பெண்கள் திருமணம் ஆகிக் கருவுற்றால் ஐந்தாம் மாதம் வளைகாப்புச் செய்வது உண்டு. அந்த வழக்கப்படி பங்குனி உத்திரத்தில் திருக்கல்யாண உற்சவம் காணும் அம்பிகையருக்கு ஆடி மாதம் வளையல் அலங்காரம் செய்து இன்புறுவதும் வழக்கம். அன்றைய தினம் அனைத்துக் கோயில்களிலும் உள்ள அம்பிகையருக்குச் சிறப்பு வளையல் அலங்காரம் வெகு விமரிசையாக நடைபெறும். ஆண்டாள் திரு நக்ஷத்திரம் ஆன ஆடிப்பூரத்தன்றும் பெரும்பான்மையான கோயில்களில் வளையல் அலங்காரம் நடைபெறும்.

ஆடி மாதத்தைக் கணக்கிட்டே பண்டிகைகள் தொடங்குகின்றன. ஆடி அழைத்து வரும், யுகாதி ஓட்டும்" என்பார்கள். ஏனெனில் பெரும்பாலான பண்டிகைகள் தக்ஷிணாயனத்திலேயே கொண்டாடப்படுகின்றன. ஆடி மாதம் முழுவதும் கிராமப்புறக் காவல் தெய்வங்களான கருப்பண சாமி, ஐயனார், மதுரை வீரன், மாடசாமி,, மாரியம்மன், திரௌபதி அம்மன், காளி அம்மன் போன்றோருக்கான சிறப்பு விழாக்கள் எடுக்கப்படும். கும்பகோணம் மடத்துத் தெரு காளி அம்மன் கோயிலில் பச்சைக்காளி, சிவப்புக்காளி வேஷமிட்டுக்கொண்டு காளி ஆட்டம் ஆடுவார்கள். அப்போது பெண்கள் இதற்கெனச் சிறப்பாகத் தனியாக விரதம் இருந்து வேஷம் கட்டுவார்கள். உக்கிரமாகவும் இருப்பார்கள்.  நெல்லை மாவட்டம் சங்கரன் கோயிலில் கோமதி அம்மன் ஆடி மாதம் தபஸ் இருந்து ஈசனை மணந்தாள் எனச் சொல்வதால் அங்கே ஆடித் தபஸு உற்சவம் விமரிசையாகக் கொண்டாடுவார்கள்.

எல்லாவற்ரையும் விடச் சிறப்பானது என்னவெனில் நம் நாட்டைப் போன்ற பருவ மழையை எதிர்பார்த்திருக்கும் விவசாய நாட்டில் இந்தச் சமயங்களில் பெய்யும் தென்மேற்குப் பருவமழையால் எல்லா நதிகளிலும் வெள்ளம் பெருக்கெடுத்து ஓடும். தமிழ்நாட்டுக்கெனச் சிறப்பாக இருக்கும் காவிரி ஆற்றில் காவிரி நீர்ப்பிடிப்புப் பகுதிகளில் பெய்யும் மழையால் வெள்ளம் நிறைவாக இருக்கும். இந்தப் புது வெள்ளம் வருவதை வைத்து ஆடி மாதம் பதினெட்டாம் தேதி அன்று "ஆடிப் பெருக்கு" எனப் பண்டிகையாகக் கொண்டாடிக் கலந்த சாதங்கள் செய்து நதிக்கரையில் அமர்ந்து மக்கள் கூட்டம் கூட்டமாக உண்பார்கள். அப்போது நதிகளுக்குக் காணிக்கையாகப் புடைவை,, மலர் மாலைகள், கருகமணி பிச்சோலை போன்றவை போட்டு தீப ஆராதானை காட்டி நதித் தாய்க்குப் பூஜை செய்வார்கள். பெண்கள் தங்கள் தாலிச் சரடைப் பிரித்துக் கட்டிக்கொள்வார்கள். ஆடி மாதத்தின் பதினெட்டாம் நாளில் இருந்து நீர் பெருகும் என்பது நம்பிக்கை. ஆகையால் தங்கள் மணவாழ்விலும் பெருகி மகிழ்ச்சியுடன் இருக்க வேண்டிக் கொண்டு மங்கல நாணை மாற்றிக் கொள்வார்கள்.

புதிதாகத் திருமணம் ஆன புதுமணத் தம்பதிகள் தலை ஆடிக்கு மாப்பிள்ளை தன் மனைவியுடன்  மாமியார் வீட்டிற்குச் சிறப்பான விருந்துக்குச் செல்வார்கள். மாப்பிள்ளைகளுக்குச் சிறப்பான பரிசுகள், புதுத்துணிகளாகவும், நகைகளாகவும் வெள்ளிப் பாத்திரங்களாகவும் வழங்கப்படும். இதைத் தவிர அன்று தேங்காய்ப்பாலில் வெல்லம் போட்டுக் காய்ச்சி வெள்ளி டம்பளரில் மாப்பிள்ளைக்குக் கொடுப்பார்கள். "ஆடிக்கு அழைக்காத மாமியாரைத் தேடிப் பிடித்துச் செருப்பால் அடி!" என்பது சில வட்டார வழக்கில் விளையாட்டாகச் சொல்லுவார்கள். இன்னும் சிலருக்கு ஆடி மாதம் புதிதாய்க் கல்யாணம் ஆன கணவன், மனைவி சேர்ந்து இருந்தால் அடுத்த சித்திரையில் கடுங்கோடையில் குழந்தை பிறக்கும் என்பதால் கணவன், மனைவியைப் பிரித்து வைப்பது உண்டு. மாமியார் தன் மருமகளை (பெண்ணை)ப் பிறந்த வீட்டிற்கு அனுப்பி விடுவார்கள்.  பெண் திரும்பிப் புக்ககம் வரும்போது சிறப்பான சீர் வரிசைகளும் கூட வரும்.

ஆண்டாளின் அவதாரத் திருநாளான "ஆடிப்பூரம்" இந்த மாதமே வரும். ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரில் சிறப்பாகக் கொண்டாடப்படும். ஆடி மாதத்தில் அனைத்து அம்மன் கோயில்களிலும் அம்மனின் சக்தி பரிபூரணமாக இருக்கும் என்பது ஐதிகம் என்பதோடு கண்கூடாகவும் காணலாம். தக்ஷிணாயன புண்ணிய காலமான ஆடி மாதத்தில் தான் பொறுமையின் சிகரமான பூமாதேவியின் அவதாரம் என்பது ஆண்டாளின் அவதாரத்தோடு பொருந்தியும் போகிறது அல்லவா?  மேலும் சொல்லவேண்டுமெனில் விவசாயிகளுக்கும் மகிழ்ச்சியைத் தரும் ஆடி மாதத்தில் "ஆடிப்பட்டம் தேடி விதை" என்பதற்கொப்ப விவசாய வேலைகள் ஆரம்பிப்பார்கள்.  ஆடியில் விதை விதைத்தால் தை மாதம் அறுவடை செய்துவிடலாம். நல்ல மகசூல் வரும் என்பது நம்பிக்கை.

ஆடீ மாதத்தில் காவல் தெய்வங்கள் குடி இருக்கும் கோயில்களில் "ஆடிக் கூழ்" காய்ச்சி அனைவருக்கும் கொடுப்பார்கள். பல்வேறு தானியங்களும் போட்டுத் தேங்காய்கள், காய்கள் மற்றும்  மூலிகைகள் சேர்த்துக் காய்ச்சப்படும் இந்தக் கஞ்சிப் பிரசாதம் உடலுக்கு நல்லது எனச் சொல்லப்படுகிறது.  ஆடி மாதம் சுவாதி நக்ஷத்திரத்தில் கருடன் பிறந்ததாகவும் ஆடிப் பௌர்ணமிக்கு ஹயக்ரீவர் அவதாரம் நிகழ்ந்ததாகவும் சொல்வார்கள். ஆடி மாதம் முழுவதுமே அம்பிகைக்கு உகந்த  மாதம் என்றாலும் ஆடிக் கிருத்திகையில் முருகனும், ஆடிப் பௌர்ணமியில் ஹயக்ரீவரும், ஆடி சுவாதியில் கருடாழ்வாரையும் தரிசித்தல் சிறப்பாகச் சொல்லப் படுகிறது. அதோடு இல்லாமல் ஆடி மாதத்தின் அனைத்துச் செவ்வாய்க்கிழமைகள், வெள்ளிக்கிழமைகளில் அம்பிகைக்குச் சிறப்பு வழிபாடுகள் செய்யலாம். ஆடி மாதம் முழுவதும் பக்திபூர்வமாக இருந்து அம்பிகையின் அருளைப் பெற்று உய்வோம்.

சஹானா இணைய இதழ்

நம்ம ஏடிஎம் (புவனா கோவிந்தன் என்ற அப்பாவி தங்கமணி) பதினெட்டாம் பெருக்கன்னிக்கு இந்த இணைய இதழை ஆரம்பிச்சிருக்காங்க. அதில் ஆன்மிகப் பக்கம் போடுவதற்காக என்னை ஆடி மாதச் சிறப்புப் பத்தி எழுதித் தரச் சொன்னாங்க. அவங்க கேட்டுப் பல நாட்கள் கழிச்சு ஒரு வழியா எழுதி அனுப்பினேன். நல்லவேளையா இணைய இதழ் ஆரம்பிக்கலை! அந்தச் சுட்டியை மேலே கொடுத்திருக்கேன். அங்கேயும் போய்ப் படிக்கலாம். அதோடு அங்கே உள்ள மற்ற கதை, கட்டுரைகள், சமையல் குறிப்பு (ஆதி வெங்கட்) ஆகியவற்றையும் படிக்கலாம்.  இங்கேயும் அந்தத் தொகுப்பையே மறுபடி எல்லோரும் படிக்க வேண்டும் என்பதற்காகப் பகிர்ந்திருக்கேன்.  

இன்னிக்கு இதுக்கு மேலே இணையத்திலே உட்கார மனம் இல்லை. இனிமேல் நாளைக்குத்தான். வேறே பதிவுகள் எழுத உட்கார்ந்தேன். ஆனால் முடியலை.  முடிஞ்சால் மொபைல் மூலமாக மொபைல் பார்க்கலாம். 

நானு புதுசா எடுத்த படங்கள் தானுங்க!

கொஞ்சம் ரொம்பவே கொஞ்சம் வித்தியாசமான கோணத்தில் எடுத்த படங்கள்.  மேற்கே இருந்து காவிரி வருகிறாள்.

தூரத்தில் ஓர் மலை தெரிகிறது. உங்களுக்கும் தெரிகிறதா?

மெல்லமெல்லக் கிழக்கே திரும்புகிறாள் காவிரி. இப்போக் கொஞ்சம் வேகம் வந்திருக்கு. சில வருஷங்களாகக் காணாமல் இருந்த கடலரசனைப் பார்க்கச் செல்லும் வேகம் போல.

இங்கே கொஞ்சம் சாய்வான கோணத்தில் தெரிவாள். நடுவில் சில மரங்கள், திட்டுக்கள். முன்னால் அவை தெரிந்தன. இப்போது அவற்றை மூடிக் கொண்டு பாய்கிறாள் காவிரி. 

இங்கே ஒரு பெரிய திட்டு. அது வரைக்கும் நடந்தே போவார்கள். இப்போத் தண்ணீர் வேகமாகப் போவதால் அங்கெல்லாம் போகத் தடை!

இங்கே இருக்கும் சில படித்துறைகளைத் தாண்டிக் கொண்டு காவிரி ஓடுகிறாள்.

இது என்னமோ படம் சரியா வரலை. ஏன்னு தெரியலை. ஆடிக் கொண்டும் அசைந்து கொண்டும் எடுத்தேனோ? செக் டாம் அங்கே தெரிகிறது பாருங்கள்.

செக் டாமின் மேல் பகுதி இங்கே படமாக்கினேன்.

இது கொஞ்சம் தள்ளி. அக்கரையில் சிந்தாமணிப் படித்துறைனு நினைக்கிறேன்.

சர்ச்செல்லாம் கொஞ்சம் மங்கலாகத் தெரியும். சிந்தாமணிப் படித்துறையைத் தாண்டி

நம்மாளு அங்கே மலை மேல் இருக்காரே! போகத் தான் முடியாது! ஒருதரம் போயிட்டுப் போதும், போதும்னு ஆகி விட்டது. :(

தெற்கு கோபுரம், ராஜ கோபுரம். முன்னால் தெரியும் அந்தப் புதுக்கட்டிடம் தான் கல்யாண மண்டபம். அங்கே நடப்பது எல்லாம் எங்க குடியிருப்பின் ஜன்னல் வழியாகப் பார்க்கலாம். கல்யாணம் நடக்கும் சமயங்களில் ஒரே சத்தமாக இருக்கும். 

சிகரம்! விமரிசனம்! (நெ.தவுக்காக) தமிழ் படும் பாடு!

சிகரம் படம் இப்போத் தான் பார்த்து முடித்தேன். கில்லர்ஜி அனுப்பி நாலு நாட்கள் கழித்துத் தான் பார்க்க ஆரம்பிச்சேன். ஆனால் தொடர்ந்து பார்க்க முடியலை. மத்தியானங்களில் தான் உட்கார முடியும். சில நாட்களாகக் காலை எழுந்துக்கும்போதே ஐந்தரை மணி ஆகிவிடுவதால் காலை வேளை கணினியில் உட்காருவதை நிறுத்தும்படி ஆகிறது. பின்னர் மத்தியானம் உட்காரும்போது பதிவுகள் பார்க்க, கருத்துச் சொல்லனு நேரம் போயிடும். மாலைவேளைகளில் சில நாட்கள் கணினியில் உட்கார்ந்தாலும் படம் பார்க்க முடிவதில்லை. நடு நடுவில் எழுந்திருக்கும்படி இருக்கும். எப்படியோ இந்தப் படத்தைப் பார்த்து முடிச்சேன். "சிகரம்" படம் பற்றி ஸ்ரீராமின் ஒரு வெள்ளிக்கிழமைப் பதிவில் பேச்சு வந்ததோ?  நினைவில் இல்லை. எதுவானால் என்ன? சுட்டி அனுப்பிக் கொடுத்தார். ஒருவழியாகப் படத்தைப் பார்த்து முடித்துவிட்டேன். பாலசந்தரின் கொனஷ்டையான வக்கிரமான கதை இல்லை என்பதே சந்தோஷத்தைக் கொடுத்தது. எனக்குத் தெரிந்து எதிர் நீச்சல், நவகிரஹத்துக்கு அப்புறமா பாலசந்தர் எடுத்த எல்லாப் படங்களுமே விபரீதக் கோட்பாடுகளைக் கொண்டே இருந்தன என்று நினைக்கிறேன். இதில் புன்னகையும், கண்ணா நலமாவும் பார்த்ததுக்கு அப்புறமா பாலசந்தர் படமே வேண்டாம் என்று முடிவெடுத்திருந்தோம்.

ராஜஸ்தானில் இருந்தப்போத் தமிழ்ப்படமே எப்போவானும் அதிசயமாப் போடுவாங்க! அநேகமா தினம் தினம் ஹிந்திப்படம் பார்ப்போம். சாவகாசமாப் போய்ப் பார்க்க முடியும். எல்லாவேலைகளையும் முடிச்சுட்டு! இப்போ மாதிரி அப்போவெல்லாம் இரவு எட்டரை-ஒன்பதுக்குள் படுக்க மாட்டேன். பத்தரை, பதினொன்று ஆகும். காலையும் நாலு மணிக்கே எழுந்திருப்பேன். சரி, சரி, சரி, உன் கதை எதுக்குனு கேட்பது காதில் விழுது! ஜாம்நகரில் இருக்கும்போது ஒரு பாலச்சந்தர் படம் பார்க்கப் போயிட்டுக் கடைசியிலிருந்து முதல் வரை காட்டினாங்க. ஜிவாஜியும், ரஜினியும் சேர்ந்து நடிச்ச படம் அது.  நல்லவேளையாப் பார்க்கலை முழுசா! தப்பிச்சோம்னு நினைச்சேன். அதுக்கப்புறமாக் குறிப்பிட்டுச் சொல்லும்படியான பாலசந்தர் படங்களே பார்க்கலை. அவ்வப்போது தொலைக்காட்சியில் பார்த்தவைகளே! இந்தப் படம் கவிதாலயா தயாரிப்பில் அனந்துவின் இயக்கத்தில் வந்திருக்கு. கதை, வசனம், இயக்கம் எல்லாமும் அனந்துவே!

எஸ்பிபி நல்ல தேர்வு. யாரோ ஓர் இயக்குநரின் உண்மை வாழ்க்கையோ? எஸ்பிபி உணர்ந்து நடிச்சிருக்கார். ஏற்கெனவே அவர் நடிச்ச "கேளடி கண்மணி" படம் தொலைக்காட்சி தயவில் பார்த்திருக்கேன். அதோடு பாலசந்தர் இயக்கத்தில் வந்த "ஜன்னல்" தொடரில் லக்ஷ்மியோடு அட்டகாசமா நடிச்சிருப்பார். பிடித்த தொடர் அது! ஆகவே எஸ்பிபி நடிப்பும் பிடிக்கும். படமும் பிடித்தது. கதைனு ஒண்ணும் பெரிசா இல்லைனாலும் அதிலே நிழல்கள் ரவியை வில்லனாக் கொண்டு வந்து எஸ்பிபியின் மெட்டுக்களைத் திருட வைத்துக் கடைசியில் ஒப்புக்கொள்ள வைச்சு! எதுக்குத் திருடினார்? ஏன் ஒப்புக்கொண்டார்? திருடும்போதே மனசாட்சி உறுத்தலியா? மனித மனத்தின் பலவீனத்தைச் சுட்டிக் காட்டுவதற்கா? ரம்யா கிருஷ்ணன் பாத்திரப் படைப்பைப் புரட்சியாக எடுத்துக்கணும்னு வைச்சிருந்தாங்களோ? ஆனால் டெல்லி கணேஷ் தரக்குறைவாக நடித்திருப்பது ஆன்மிகவாதிகளையே கெட்டவர்களாகச் சித்திரிக்க ஆரம்பித்ததுக்கு  "சுக்லாம்பரதரம்" கொட்டியதும் பாலசந்தர் தானோனு நினைக்க வைத்தது.

காமிரா, ஒளிப்பதிவு, அந்த மாடர்ன் ஆர்ட் எனப்படும் சித்திரங்கள் எல்லாம் இது பாலசந்தர் படம், பாலசந்தர் படம்னு அழுத்தமாகக் கூவிக் கொண்டே இருந்தன. மொத்தத்தில் முடிவு சுபம். எஸ்பிபி பக்கவாதம் வந்து கஷ்டப்பட்டப்போ இயல்பாக நடிச்சிருந்தார். ஒரே பாட்டில் அவர் உடலைக் குணமாக்காமல் மெல்ல மெல்லத் தேறி வருவதாய்க் காட்டி இருந்ததும் யதார்த்தம். அதே போல் ஆனந்த்பாபுவையும் ஒரே முறை பேசி மனசை மாற்றவில்லை. மெதுவாகவே மாற்றுகிறார். கடைசியில் ஆனந்த்பாபுவே அப்பா எஸ்பிபியுடன் அவருடைய முன்னாள் காதலி மருத்துவர் ப்ரியாவைச் சேர்த்து வைக்கிறார். எஸ்பிபியின் காதலும், அவர் வேறொருபெண்ணுடன் கல்யாணம் செய்து கொண்ட விதமும் படக்கதையில் ஓர் எதிர்பாராத்திருப்பமாக இருந்தாலும் நல்ல வேளையாக் காதல் காட்சிகளில் டூயட் எல்லாம் வைக்கலையோ பிழைச்சோம். ராதாவின் இளமைக்குப் பொருந்தாத நடுத்தர வயது மேக்கப். ஆனாலும் அவர் கதாபாத்திரத்தை உணர்ந்து நடிச்சிருக்கார். ராதா தான் இதுக்குப் பொருத்தம் என இயக்குநர் நினைச்சிருக்கலாம். நல்லதொரு படம். இயக்கம். சுபமான முடிவு. இதை சிபாரிசு செய்த கில்லர்ஜிக்கு என் நன்றி.
*********************************************************************************

நாளை ஆடிப்பெருக்குக் கொண்டாடும் அனைவருக்கும் ஆடிப்பெருக்கு வாழ்த்துகள். அனைவருக்கும் வாழ்க்கையில் அனைத்து நன்மைகளும் பெருகி வரட்டும். முடிஞ்சால் நாளைக்குக் காலம்பரக் காவிரியைப் படம் எடுக்கணும். பார்ப்போம்.
*********************************************************************************
ஊரடங்கு நீட்டிக்கப்பட்டிருக்கிறது. ஆனாலும் மக்கள் இன்னமும் முகக்கவசம் இல்லாமல், ஒருவருக்கொருவர் அதிக தூரம் இல்லாமல் நெருக்கமாகவே இருக்கின்றனர். நேற்று ஒரு வீடியோ பார்த்தேன். இரு இளைஞர்கள் இந்த ஊரடங்கு நேரத்தில் ஊர் சுற்றும்போது காவலர்கள் பார்த்துப் பிடித்து அவர்களைத் தமிழில் சில கேள்விகள்/எளிமையான கேள்விகள் தான். கேட்கின்றனர். இருவருக்கும் பதிலே தெரியவில்லை. அவங்க கேட்டது "ஆயுத எழுத்து" என்றால் என்ன? என்பது தான். நல்லவேளையா அது ஒரு படம்னு சொல்லாமல் இருந்தாங்க. அல்லது அந்தப் படம் வந்ததே அவங்களுக்குத் தெரியாமல் இருந்திருக்கலாம். ஆயுத எழுத்து எத்தனை எனக் கேட்டதற்கு ஓர் சிறுவன்/இளைஞன் 468 என்கிறார். இன்னொருத்தரோ தமிழ் எழுத்துக்கள் 468 என்றார். கடைசியில் ஒருத்தரை அ,ஆ, கடைசி வரை சொல்லுனு கேட்டதுக்கு நல்லவேளையா (எனக்கு என்னமோ திக் திக் தான்) ஒரு பையர் சரியாகச் சொல்லிவிட்டார். கடைசியா "அக்கன்னா" என்று சொல்லவும் அந்தக் காவலர் "இப்போச் சொன்னியே கடைசியா! அதான் ஆயுத எழுத்து! " என்றார். நல்லவேளையா அதை எங்கெல்லாம் பயன்படுத்தலாம்னு கேட்கலை. பிழைச்சாங்க அந்த இளைஞர்கள். இந்த அழகில் தமிழ்நாட்டில் தமிழ் பேசி, எழுதி, தேர்வு எழுதி "எல்லோரும் பாஸ்" வாங்கறாங்க. இத்தனைக்கும் அந்தச் சிறுவர்கள் இருவரும் +2 ஆர்ட்ஸ் க்ரூப்பில் படிக்கிறாங்களாம். பார்த்தால் பெரிய வசதியான குடும்பம்னு ஒண்ணும் தெரியலை. வெகு சாதாரணமான கீழ் மத்தியதரக்குடும்பமாய்த் தான் தெரிகிறது. பணக்காரச் சிறுவர்கள் எனில் ஆங்கில மீடியத்தில் படிச்சிருப்பாங்க. தமிழ் தெரிந்திருக்காதுனு சொல்லலாம். அப்படி எல்லாம் இல்லை.  இதுக்கே தமிழ்நாட்டில் கல்வியின் தரம் மற்ற மாநிலங்களைக் காட்டிலும் நல்லா இருக்குனு சொல்லிக்கிறாங்க. நல்லா இருக்கும்போதே இப்படின்னா! கேட்கவே வேண்டாம். இதிலே தேர்வே வைக்காமல் எல்லோரையும் பாஸ் போடச் சொல்வது தான் இன்னமும் வேடிக்கை.

முத்துக்குழம்பும், சவரன் துவையலும்!

பொதுவாவே நம்மவருக்கு ஒரு (standard) திட்டமிட்ட சமையல்னா பிடிக்கிறதில்லை. மாத்திட்டே இருப்பார். நானுமே தினம் ஒன்று எனப் பண்ணும் ரகம் தான். இப்போப் புதுசா ஒரு "பழக்கம்" வந்திருக்கு நம்ம ரங்க்ஸுக்கு. அதான் சமையல் யூ ட்யூப் எல்லாம் பார்க்கிறது. அதைப் பார்த்துத் தவலை அடை செய்யச் சொன்னார் ஒரு முறை. அது செய்து படம் எல்லாம் எடுத்து வைச்சிருக்கேன். இன்னும் போடலை. அப்புறமா ஒரு நாள் சட்னி வகைகள் பார்த்துட்டு இருந்தப்போ, "மதுரைத் தண்ணிச் சட்னி" பண்ணச் சொன்னார். அன்னிக்கு ராத்திரிக்கு இட்லி பண்ணறதா இருந்தேன். மதுரைத் தண்ணிச் சட்னி ஒண்ணும் இல்லை. கிட்டத்தட்டக் கடப்பா மாதிரி. ஆனால் இதில் கடலைமாவு கரைச்சு விடாமல் உ.கி வேகவைத்துச் சேர்க்காமல் பண்ணணும். அதை அப்புறமாப் பார்ப்போம். இப்போ இரண்டு நாட்களாக ஒரு மாமியின் யூ ட்யூபைப் பார்த்துட்டு அதிலே பண்ணி இருக்கும் குழம்பைப் பண்ணச் சொன்னார். குழம்பின் பெயர் "முத்துக்குழம்பு!" அதற்குத்தொட்டுக்கச் "சவரன் துவையல்!" இஃகி,இஃகி,இஃகி.

சின்ன வயசில் மதுரை மேலாவணி மூலவீதியில் இருக்கும்போது அங்கே கடையநல்லூரைச் சேர்ந்த ஒரு மாமி சீதாமாமினு இருந்தாங்க. அவங்க சொந்தக்காரங்க ஒரு மாமி சேமா மாமினு அடிக்கடி இங்கே வருவாங்க. ஒரு முறை அவங்க சமைச்சப்போ எங்க அப்பாவோ, அம்மாவோ என்ன சமையல்னு கேட்கவும் அவங்க "முத்துக்குழம்பு, சவரன் துவையல்" என்றார்கள். கொஞ்சம் ஆச்சரியமா இருந்தது. ஆனால் பார்த்ததும் தான் புரிந்தது. மணத்தக்காளிக் குழம்பும், பருப்புத் துவையலும் என. அன்னிக்கப்புறமா அதை மறந்தே விட்டேன். சுத்தமா அந்த நினைப்பெல்லாம் இல்லவே இல்லை. இப்போ இந்த மாமியின் சமையல் குறிப்பைப் பார்த்ததும் அது நினைவில் வந்தது. இரண்டு நாட்களாக எங்கேயோ கேட்டிருக்கோமே என்றே தோன்றிக் கொண்டிருந்தது. ஆனால் சவரன் துவையல்னு நம்மவர் சொன்னதுமே துவரம்பருப்புத் துவையல்னு உடனே டக்குனு சொல்லிட்டேன். இன்னிக்குத் தான் பண்ணும்போது நினைவு வந்தது இது சேமா மாமி பல வருடங்கள் முன்னர் பண்ணியது என்பது. இனி செய்முறையைப் பார்ப்போமா? ரொம்பவே எளிது. கிட்டத்தட்ட மிளகு குழம்பு மாதிரித்தான். ஆனால் அது இல்லை.

முத்துக்குழம்பு செய்யத் தேவையான பொருட்கள். ஒரு நெல்லிக்காய் அளவுக்குப் புளி ஊற வைத்துக் கரைத்து எடுத்துக் கொள்ளவும்.
உப்பு தேவையான அளவுக்கு. மஞ்சள் பொடி ஒரு டீஸ்பூன், பெருங்காயம் ஒரு சின்னத் துண்டு, மணத்தக்காளி வற்றல் ஒரு குழிக்கரண்டி. வறுக்க நல்லெண்ணெய் அல்லது நெய் தாராளமாக.

வறுத்து அரைக்க: மிளகாய் வற்றல் 4 அல்லது 5 காரத்துக்கு ஏற்றபடி, ஒரு தேக்கரண்டி மிளகு, இரண்டு தேக்கரண்டி உளுத்தம்பருப்பு, பெருங்காயம் ஒரு துண்டு, கருகப்பிலை ஒரு கைப்பிடி. இவை எல்லாவற்றையும் நல்லெண்ணெயில் வறுத்து ஆற வைத்து மிக்சி ஜாரில் போட்டு நன்கு நைசாக அரைத்து எடுத்துக் கொள்ளவும். அடுப்பில் கல்சட்டி வைத்து நல்லெண்ணெய் ஊற்றிக் கொண்டு/நெய் ஊற்றிக் கொண்டு மணத்தக்காளி வற்றலைப் போட்டு நன்கு வறுக்கவும். அது நன்கு வறுபட்டதும் அதிலேயே அரைத்த விழுதைப் போட்டுக் கிளறவும். அரைத்த விழுது நன்கு வறுபட்டதும் புளி ஜலத்தை ஊற்றி விட்டு நன்கு கிளறவும் கட்டிகள் இருக்கக் கூடாது. புளிஜலம் அரைத்த விழுது, மணத்தக்காளி வற்றல் எல்லாம் சேர்ந்து கொதிக்கையில் மஞ்சள் பொடி, உப்புச் சேர்க்கவும். எல்லாம் சேர்ந்து கொதித்துச் சேர்ந்து வரும்போது பக்கத்தில் ஒரு இரும்புக்கரண்டி அல்லது வாணலியைப் போட்டு நல்லெண்ணெய் ஊற்றிக் காய்ந்ததும் கடுகு, வெந்தயம் போட்டுப் பெருங்காய்த் தூள் சேர்த்து ஒரே ஒரு மிளகாய் வற்றல் போட்டுக் கருகப்பிலையும் போட்டுப் பொரிந்ததும் தாளிதத்தைக் குழம்பில் கொட்டவும். அடுப்பை அணைத்து விடலாம். மணத்தக்காளி வற்றல் கறுப்பு முத்தைப் போல் தெரியும் என்பதால் முத்துக்குழம்பு.

சவரன் துவையல். ஒரு குழிக்கரண்டி துவரம்பருப்பை வெறும் வாணலி அல்லது நல்லெண்ணெய் ஊற்றிக் கொண்டு நன்கு சிவக்க வறுக்கவும். சிவப்பாக வறுத்தால் தான் துவையல் ருசியே நன்றாக இருக்கும். இதைக் குழம்புக்கு வறுக்கும்போதே வறுத்து வைக்கலாம். ஏனெனில் துவரம்பருப்பு ஊற வேண்டும். வறுத்த துவரம்பருப்பில் வெந்நீர் விட்டு ஊற வைக்கவும். அதோடு ஒரு சின்னச் சுண்டைக்காய் அளவுக்குப் புளியையும் ஊற வைக்கவும். சமையல் முடியும் தருவாயில் 2 மிளகாய் வற்றல்,பெருங்காயம் வறுத்துக் கொண்டு ஊற வைத்த துவரம்பருப்போடு சேர்த்து உப்பும் போட்டுக் கொண்டு அரைக்கவும். ரொம்பவும் நைசாகவும் இல்லாமல் ரொம்பவும் கொரகொரப்பாகவும் இல்லாமல் அரைக்க வேண்டும். பின்னர் ஒரு கிண்ணத்தில் மாற்றி நல்லெண்ணெயில் கடுகு தாளிக்கவும். சாப்பிடும்போது தாளிதத்தைக் கலந்தால் தான் நன்றாக இருக்கும். இந்தக் குழம்பு சாதத்துக்குச் சவரன் துவையல் நன்றாக இருந்தது. மோர் சாதத்துக்கும் தொட்டுக்கொள்ளலாம். வறுத்த துவரம்பருப்பு அந்தக் காலச் சவரன்கள் போல (காசுமாலையில் சின்னச் சின்னதாகச் சேர்ப்பார்கள்) இருப்பதால் சவரன் துவையல்.

ஹிஹிஹி, என்ன படமா? காலை வேளையில் இன்னிக்கு வேலை செய்யும் பெண்ணும் வராமல் இருந்ததில் அடுத்தடுத்து வேலை செய்ததில் படம் எல்லாம் எடுக்கவே இல்லை.படம் எடுக்கும் மனோநிலை இல்லை. :)))))) இன்னொரு நாள் படம் எடுத்துப் போடறேன். 

ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு மாதிரி!

இன்று காலை எழுந்ததே தாமதம். அப்புறமா வீடு சுத்தம் செய்யும் வேலைகளை எல்லாம் முடித்துவிட்டுக் காஃபிக்குப் பால் காய்ச்சினால் பால் திரிந்துவிட்டது. சரி, பாத்திரம் சரியில்லைனு நினைச்சு வேறே பாத்திரமும் வேறே பாலும் வைத்துக் காய்ச்சினால் அதுவும் பெப்பே தான்! சரிதான்! வேறே பாக்கெட் எடுத்துக் கொண்டு பாலைக் காய்ச்சலாம்னு வேறே இன்னொரு பாக்கெட்டை எடுத்துப் பாலைக் காய்ச்சினால் பாத்திரமே துள்ளிக் குதிக்கிறது.  அந்தப் பாலும் ஓஹோ தான். அதில் மிச்சப் பாலையும் காய்ச்சிப் பாத்திரத்தைத் தேய்ப்பதில் சேர்க்கவேண்டாம்னு எல்லாப் பாலையும் ஒரே பாத்திரமாய்க் கொட்டி வைத்தேன். வேறே புதுப் பால் பாக்கெட் வாங்கறேன்னு ரங்க்ஸ் கிளம்பினார். ஏற்கெனவே பூத்திற்கு வரும் வாடிக்கையாளர்களில் சிலர் பால் திரிந்து விடுவதாகப் புகார் சொல்லிக் கொண்டே இருந்திருக்கின்றனர். நமக்கு இன்று வரை எந்தப் பிரச்னையும் இல்லை. தேதியை வேறே பார்த்துவிட்டே வாங்குவோம். எல்லாம் சரியாய் இருக்க ஏன் இப்படினு புரியலை. மொத்தமாகப் பால் கொள்முதல் செய்யும் தொட்டியில் சுத்தம் இல்லாமல் இருந்திருக்கும், அல்லது சரியாகச் சுத்தம் செய்திருக்க மாட்டார்கள் என ஒரு தரப்பார் சொல்கின்றனர். எப்படியோ தெரியலை. அப்புறமா வேறே பால் வாங்கி வந்தார். அதில் ஓர் சிவப்புப் பாக்கெட் பாலை எடுத்துக் காய்ச்சிக் காஃபி கலந்து குடிக்கையில் ஆறே முக்கால் மணி ஆகி விட்டது. அதன் பின்னர் கணினியில் உட்கார்ந்தால் வீட்டு வேலைகள் தாறுமாறாகச் செய்யும்படி ஆகிடும் என்பதால் கணினியில் உட்காராமல் நேரே வேலைகளைச் செய்ய ஆரம்பித்து விட்டேன். எல்லாம் முடிந்து கணினியில் உட்காரும்போது மணி பனிரண்டரை ஆகி விட்டது.

ஏற்கெனவே இரண்டு கணினியிலும் வேர்ட் சரியாகத் திறக்க முடியாமல், அதில் காப்பி, பேஸ்ட் பண்ண  முடியாமல் திண்டாடிக் கொண்டிருந்தேன். இரண்டு கணினியிலும் வேர்ட் டாகுமென்ட் திறப்பதிலும் உள்ளே வேலை செய்வதிலும் பிரச்னை. தினம் அரை மணி நேரம் இரண்டிலும் மாற்றி மாற்றிப் பார்த்தும் ஒண்ணும் புரியலை. இன்னிக்கு மனசில் ஏதோ க்ளிக் ஆகப் புது "டெல்" கணினியில் வேர்ட் 2007 ஐப் புதுசாக இன்ஸ்டால் செய்தேன்.அது வேலை செய்ய ஆரம்பித்ததோடு அல்லாமல் பழைய வேர்ட் டாகுமென்டையும் சரி செய்து விட்டது. அதில் ஏற்கெனவே சேமித்தவற்றை எடிட் செய்ய முடியாமலும், அதில் புதுசாகச் சேர்க்க முடியாமலும் அவதியாக இருந்தது. அது இப்போச் சரியாகி இருக்கிறது. இனி அதில் தொடர்ந்து சில வேலைகள் செய்யணும். அதோடு மின்னூல் வெளியிடவும் முயற்சிகள் செய்து கொண்டு இருக்கேன். கிண்டிலில் செய்வது பெரிய சிரமமாகத் தெரியலைன்னாலும் இன்னமும் பழகிக்கொள்ளவில்லை. இனிமேல் தான் புத்தகம் தயார் செய்ய முயற்சிக்கணும். வெங்கட்டையோ, கில்லர்ஜியையோ, கௌதமனையோ கூப்பிட்டுக் கேட்கலாம் என்றாலும் இந்த ஒரு விஷயத்தில் நாமே முயன்று பார்த்துட்டுச் சரியாய் வரலைனால் கேட்கலாம் என்னும் எண்ணம். எத்தனை நாளைக்குத் தான் க.கை.நா.வாகவே இருப்பது? நாமும் தொ.நு.நி. ஆகவேண்டாமா? பதினைந்து வருஷமாகக் கணினியில் உலவி வருவதற்கு அப்புறமா என்ன அர்த்தம்? எல்லாரையும் விட நான் சீஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈனியர் வேறே! ஹிஹிஹி, அதுக்காக வயசில் சீனியர்னு நினைச்சுடாதீங்க! நான் இன்னமும் குட்டிக் குழந்தை தான்! :)

விரைவில் என்னுடைய எழுத்துக்களைப் புத்தக வடிவில் கொண்டு வர முயற்சி செய்கிறேன். பெரிசாய் ஒண்ணும் எழுதலைனாலும் எழுதினவற்றில் முக்கியமானவை வரும். ஏற்கெனவே மின்னூல்களாக இருப்பனவற்றைத் திரும்பப் போடலாமானு தெரியலை. போடலாம்னா என்னோட கல்யாண நிகழ்வுகளை மின்னூலாகப் போட்டதைத் திரும்பப் போட எண்ணம், அதில் நிறையவே எழுத்துப் பிழைகள் இருப்பதாய் வெங்கட் சொன்னார். அவற்றைத் திருத்திப் புத்தகமாக மீண்டும் வெளியிட ஆசை.முடியுமா, பார்க்கணும்

நிகழ்கால உலகுக்கு வந்தால் ரஷ்யா கொரோனாத் தடுப்பு மருந்துக்கு வெளியீடு தேதி அறிவித்து விட்டது. யு..கேயும் ஓரளவுக்குத் தயார் என்றே கேள்விப் படுகிறோம். போகப் போகத் தான் தெரியும். அம்பேரிக்காவுக்கு அங்கிருந்து இந்தியா வரும் யுனைடெட் ஏர்லைன்ஸ் மூலமாக விமான சேவைகளை ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள் என்றாலும் அது "பெண்"களூர், தில்லி, மும்பை வழியாகத் தான். சென்னை இல்லை. அதோடு அங்கு போகும் ஊர்களும் வடகிழக்கு நகரங்களான நேவார்க், நியூயார்க், வாஷிங்டன், பாஸ்டன் போன்றவை. அவற்றில் சிகாகோ கூட இல்லை. எப்படி இருந்தாலும் நம்ம ஆட்கள் நல்லபடியாப் போய்ச் சேர்ந்தாச்சு! "வந்தே பாரத்" புண்ணியம் கட்டிக் கொண்டது. ஆனாலும் பணம் மிக மிக அதிகம். நேத்திக்குக்  குட்டிக் குஞ்சுலு என்னைப் பார்த்துட்டு "நீ ஏன் பாட்டி மாஸ்க் போட்டுக்கலை?" என்று கேட்டது. ஆங்கிலத்தில் தான்! தாத்தா பால் வாங்கப் போனார். அதனால் மாஸ்க் போட்டுக் கொண்டார். நான் வீட்டிலே தான் இருக்கேன் என்று சொன்னேன். என்ன புரிந்து கொண்டதுனு தெரியலை.

தொலைக்காட்சிப் பெட்டியைத் திறந்தால் தினமும் ஒரு குழந்தை ஐந்திலிருந்து பத்து வயதுக்குள்! பலாத்காரம் செய்யப்பட்டுப் படுகொலை. இவங்க என்ன மனிதர்களா? மிருகங்களானு தெரியவில்லை. அதோடு வரதக்ஷிணைக் கொடுமையால் ஓர் இளம்பெண் கொலை/தற்கொலை! என்னனு தெரியலை. யாரோ ஒருத்தர் போலீஸிடமிருந்து தப்பிக்கக் கை நரம்பை அறுத்துக் கொண்டு தற்கொலை முயற்சி! ஒண்ணும் சொல்லும்படி இல்லை. இதெல்லாத்தையும் விடப் பெரிய விஷயம் சென்னை கொரோனா தாக்கியவர்கள் பட்டியலைக் குறைச்சுச் சொல்றாங்க என்பது தான். எதையுமே நம்ப முடியவில்லை. திருச்சியில் 100ஐக் கடந்து விட்டது. உத்திர வீதியில், இங்கே பக்கத்தில் கீதாபுரம் காலனி னு கொரோனா கிட்டேக்கிட்டே வருது. வெளியில் தலை காட்டவே பயம்மா இருக்கு. யாராவது தும்மின சப்தம் கேட்டால் மரக்கதவையே சார்த்திடறோம். எங்கானும் காற்றில் வந்ததுன்னால் என்ன செய்ய முடியும்! விரைவில் கடவுள் தான் கண்ணைத் திறந்து பார்த்து எல்லோரையும் காப்பாற்ற வேண்டும். ஸ்ரீராம் பார்த்துட்டுத் தலைப்பு சரியா வைக்கலைனு சொல்லப் போறார்! ஒண்ணும் புதுசா யோசிக்க வரலை!

கொஞ்சம் தீவிரம்! கொஞ்சம் ஜாலி! கொஞ்சம் திப்பிசம்!

குஞ்சுலு ஊருக்குப் போய்ப் பழைய ஆளாக மாறிக் கொண்டிருக்கிறது. இப்போதைக்கு ஜெட்லாக்! மத்தியானம் 2 மணிக்குத் தூங்கிட்டு ராத்திரி பனிரண்டு மணிக்கு முழிச்சுக்கறது. மறுபடி காலம்பர நாலு மணிக்குத் தூங்கிட்டுக் காலை எட்டு மணிக்கு எழுந்துக்கறது. இன்னமும் கொஞ்ச நாட்கள் ஆகும். ஆனால் எங்களைப் பார்க்கையில் இப்போதெல்லாம் கோபம் இல்லை. சிரிப்பு வருகிறது என்பதோடு "பை" சொல்லிக் கையாட்டிவிட்டு ஃப்ளையிங் கிஸ் கொடுத்து விட்டுச் சிரிக்கிறது. சாப்பாடு தான் இன்னமும் சரியாகவில்லை. பாலில் தான் உயிர் வாழ்கிறது! :( எப்போ சாப்பிட ஆரம்பிப்பாளோ  என்பதும் புரியலை.  பிரார்த்திப்போம்/

*********************************************************************************

தொலைக்காட்சியில் கொரோனா செய்திகளை விடாமல் அதிகம் பார்த்த ஒரு பெண் பயத்தினால் தற்கொலை செய்து கொண்டு விட்டாள்! என்னத்தைச் சொல்வது? ஏற்கெனவே சின்னத்திரை ஆட்களும், திரைப்படத்துறை ஆட்களும் ஆணும், பெண்ணுமாக இளவயதிலேயே தற்கொலை செய்து கொண்டு இறந்து போகின்றனர். இவர்களுக்கெல்லாம் மன அழுத்தம் காரணம் எனப்படுகிறது. இம்மாதிரி விஷயங்களைக் கூட எதிர்கொள்ள முடியாமல் கோழைகளாக வளர்க்கப் பட்டிருக்கின்றனர். தேர்வுகளில் தோற்றால் தற்கொலை, காதல் தோல்வியால் தற்கொலை, கணவன் துன்புறுத்தலால் தற்கொலை, மனைவி படுத்தல் தாங்காமல் தற்கொலை என எதுக்கெடுத்தாலும் தற்கொலை செய்து கொள்வது சமீப காலங்களில் அதிகம் ஆகி இருக்கின்றது. இது நல்லதற்கல்ல. பெற்றோர் குழந்தைகளைச் சரியாக வளர்க்காதது தான் முக்கியக் காரணம். மேலும் சின்ன வயதில் இருந்தே ஆன்மிக பலமும் கொடுக்கப்பட வேண்டும். அதுவும் இப்போதெல்லாம் இல்லை. எந்தவிதமான நீதி போதனைகளும் இல்லாமல் தொலைக்காட்சி, ஊடகங்கள், திரைப்படங்கள் எல்லாவற்றிலும் வெட்டு, குத்து, சண்டை என்றே பார்த்தால் மனசு பாதிக்கத் தான் செய்யும். அதோடு இப்போதெல்லாம் ஒரே குழந்தை வேறே! இன்னொன்று பெற்றுக்கொள்வதில்லை. இதை விடப் பெரிய தப்பு வேறே எதுவும் இல்லை. இன்னொரு குழந்தை இருந்தால் தான் விட்டுக்கொடுத்துப் போகும் மனப்பான்மை, பங்கிட்டு உண்பது என்றெல்லாம் தெரியவரும். அக்கம்பக்கக் குழந்தைகளோடப் பழகவாவது விட வேண்டும். அதுவும் அதிகம் இல்லை. அடுக்கு மாடிக்குடியிருப்புக்களில் குழந்தைகள் விளையாடினால் பெரும்பாலும் பெரியவர்கள் கண்டித்து இழுத்து வருகிறார்கள். பின்னர் அந்தக் குழந்தை என்னதான் செய்யும்?

*********************************************************************************

கந்த சஷ்டி கவசம் பற்றி இப்போது சில நாட்களாக ஓடிக் கொண்டிருக்கிறது. ஏற்கெனவே இதைக் கேலி செய்து திரைப்படப் பாடல்கள் எல்லாம் வந்து விட்டன. இனி இன்னும் என்ன மிச்சம் இருக்கப் போகிறது? ஆனால் கேலி செய்தவர்களுக்குக் கந்த சஷ்டி கவசம் இருப்பது தமிழ் மொழியில் என்பதே தெரியவில்லையாம்! அவ்வளவு அழகாய்த் தமிழ் படித்திருக்கிறார்கள் போலும். ஒரு பிள்ளையாரை உடைத்து ஊரெங்கும் பிள்ளையாராக ஆனதைப் போல, ராமரைக் கேலி செய்து உலகெங்கும் ராமர் கொண்டாடப்பட்டதைப் போல் இப்போது சஷ்டி கவசமும் அனைவராலும் பாடப் பெறும். மொத்தம் ஆறு கவசங்கள். ஆறுபடை வீட்டிற்கும். அதில் திருச்செந்தூருக்கான கவசமான "சஷ்டியை நோக்கச் சரஹண பவனார்" தான் அனைவராலும் பெரும்பாலும் பாடப்படுகிறது. பாராயணமாகவும் செய்யப் படுகிறது. நான் நினைவு தெரிந்ததில் இருந்தே தமிழ் படிக்க ஆரம்பித்ததில் இருந்தே தினமும் சொல்லி வருகிறேன். கல்யாணம் ஆகிக் கொஞ்ச காலம் வரை மாமியார் இதற்குக் கடும் எதிர்ப்புத் தெரிவித்தார்கள். கந்த சஷ்டி கவசமும் சொல்ல முடியாது; துளசி பூஜையும் பண்ண முடியாது! பின்னர் மாமியாரே இரண்டும் செய்ய/சொல்ல ஆரம்பித்தார். நான் அப்போதெல்லாம் மனசுக்குள்ளே "காக்க, காக்க, கனகவேல் காக்க!" என்று சொல்லிக் கொள்வேன்.

முதல் முதல் மும்பை சென்று வீடு தெரியாமல், வழி தெரியாமல் தவித்திருந்தபோது பால்கரில் இருந்து போரிவிலிக்குக் கூட்டி வந்த ஆட்டோ ஓட்டுநர் எங்கள் கண்களுக்கு முருகனாகவே தெரிந்தான். வழியெல்லாம் சஷ்டி கவசத்தை உரக்கச் சொல்லிக் கொண்டே வந்தேன். காட்டு வழி! மழை நாள்! அந்தக் கவசம் தான் காப்பாற்றியது. இன்னமும் காத்து வருகிறது. சத்ரு சங்கார வேலவன் நம் அனைவரையும் இதே போல் காத்து ரக்ஷிப்பான். நாளைக் கார்த்திகை விரதம்/ஆடிப்பண்டிகை எல்லாம் சேர்ந்து வருகிறது. வெற்றி வேல் முருகனுக்கு அரோஹரா சொல்லிக் கந்த சஷ்டி கவசம் படிப்போம்.

********************************************************************************

இப்போ கொஞ்சம் ஜாலிக்கு: ஒரு திப்பிச வேலை. டோக்ளா என்னும் குஜராத்தி சிற்றுண்டி பற்றிப் பலரும் அறிந்திருக்கலாம். கடலை மாவில் அதைப் பண்ணுவார்கள். மிருதுவாக ஸ்பாஞ்ச் போல் வரும். 

டோக்ளா செய்முறை இங்கே  இஃகி,இஃகி, இப்படி எல்லாம் நாம செய்துடுவோமா என்ன? நம்ம வழி தனீஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈ வழியாச்சே. ரவாதோசை மாவு கொஞ்சம் மிச்சம். இரண்டு தோசை வார்க்கலாமோ என்னமோ! அதையே கொஞ்சம் ஈனோவோ பேகிங்க் பவுடரோ சேர்த்து ரவா டோக்ளாவாகப் பண்ணலாமானு யோசிச்சேன். ஆனால் நம்ம கை, வாய் ரெண்டும் சும்மா இருந்தாலும் மனசு/மூளை சும்மா இருக்காதே! அது யோசித்தது. கொஞ்சம் கடலை மாவில் உப்புக்காரம் சேர்த்து பஜ்ஜி மாவு மாதிரிக் கரைத்துக் கொண்டு இந்த ரவா தோசை மாவையும் சேர்த்துக் கலந்து வைத்தேன். பெருங்காய்ப் பொடி, சர்க்கரை ஒரு டீஸ்பூன், கொஞ்சம் எண்ணெய் விட்டுக் கலந்த மாவில் எலுமிச்சம்பழம் அரை மூடியை இரண்டாக நறுக்கிப் பிழிந்து வைத்துக் கொண்டேன்.  டோக்ளா செய்வதற்கு அரை மணி முன்னதாக அரை டீஸ்பூன் பேகிங் பவுடரைப் போட்டுக் கலந்து வைத்தேன். பின்னர் ஓர் அலுமினியம் சட்டியில் அடியில் தண்ணீர் விட்டு மேலே ஒரு பாத்திரத்தை வைத்து அதன் மேல் ஒரு தட்டில் எண்ணெய்/நெய் தடவிவிட்டுக் கலந்து வைத்த மாவை விட்டேன். அரை மணி நேரம் வெந்தது. கத்தியால் கீறிப் பார்த்ததில் ஒட்டவில்லை. பக்கத்தில் இன்னொரு அலுமினியம் சட்டியில் எண்ணெய் ஊற்றிக்கொண்டு கடுகு, ஜீரகம், பெருங்காயப்பொடி போட்டுத் தாளித்துக் கொண்டு ஒரு குழுக்கரண்டி ஜலத்தையும் விட்டு அதில் ஒரு டீஸ்பூன் சர்க்கரை சேர்த்துச் சர்க்கரை கரைந்ததும் எலுமிச்சம்பழம் இன்னொரு மூடி இருந்ததைப் பிழிந்து கொண்டேன். இந்தக் கலவையை அடுப்பில் இருந்து எடுத்த டோக்ளா மேல் ஊற்றிக் கொண்டு பச்சைக் கொத்துமல்லி தூவினேன். தேங்காய்த் துருவலும் சேர்க்கலாம். தேங்காய் துருவவில்லை. இதற்குத் தொட்டுக்கப் பச்சைச் சட்னியும், புளிச்சட்னியும் தான். அதுக்காகப்பேரிச்சம்பழங்களைத் தயாராக வைத்திருந்தேன். ஆனால் பண்ணும்படியான மனநிலை வரலை. சரினு அப்படியே அவருக்கும் கொடுத்துட்டு நானும் சாப்பிட்டேன்.

சாப்பிட ஆரம்பிக்கையில் தான் படம் எடுத்துப் போடலாமே, திப்பிசம் பண்ணி ரொம்ப நாளாச்சே எனத் தோன்றியது. டோக்ளா தட்டில் இருந்தவற்றைப் படம் எடுத்துக் கொண்டேன். வேறே என்ன செய்யறது? பாத்திரங்களை எல்லாம் ஒழித்துப் போட்டுவிட்டேன். அவர் சாப்பிட்டு விட்டார்! ஆகவே நான் சாப்பிட வைத்திருந்த்தைப் படம் எடுத்திருக்கேன். கிடைக்காதவங்க கொஞ்சம் பொறுத்துக்குங்க. இன்னொரு நாள் முறையாப் பண்ணி எல்லோருக்கும் கொடுக்கிறாப்போல் செய்து காட்டிட்டாப் போச்சு! பஜ்ஜி மாவு மிஞ்சினால் கூடப் பண்ணலாம். என்ன ஒண்ணு, அதோடு ஒரு டேபிள் ஸ்பூன் ரவை சேர்த்துக்கணும். இந்த மாதிரித் தான் டோக்ளாவே பண்ணிட்டு இருக்கேன். முறையாப் பண்ணும்போது பார்த்துக்கலாம். இதுவே நல்லாத் தானே இருக்கு!

தட்டில் இருப்பது தான் டோக்ளா. இது குஜராத்தில், மஹாராஷ்ட்ராவில் ரொம்பவே பிரபலம். இம்மாதிரித் திடீர்த் தயாரிப்பு டோக்ளா "கமன் டோக்ளா" என்பார்கள். பொதுவாக கடலைப்பருப்பு+அரிசி அரைத்துப் புளிக்க வைத்துத் தான் பண்ணுவார்கள். அந்த ருசியே வேறே! இது திடீர்த் தயாரிப்பு. 

இது என்னனு தெரியுதா? இதை இளங்கொட்டை என்போம். பிஞ்சுப் பறங்கிக்காய். பறங்கிக் கொட்டை என்றும் சொல்வார்கள். முன்னெல்லாம் மதுரையில் நிறையக் கிடைக்கும். இன்னமும் சின்னதாகவும் இருக்கும்.  இங்கே நாங்க வந்த புதுசில் நிறையக் கிடைத்தது. நடுவில் சில ஆண்டுகள் கிடைக்கலை. இப்போ மறுபடி ரொம்ப நாட்கள் கழிச்சு வாங்கிட்டு வந்தார். இதில் வெல்லம் போட்டுப் பால்க்கூட்டுப் பண்ணுவார்கள். சர்க்கரை போட்டும் பண்ணுவார்கள். ஆனால் வெல்லம் போட்டப் பால் கூட்டுத் தான் ருசி. எங்க மாமனார் வீட்டில் வயலில் வரப்போரம் போட்டிருப்பார்கள். அல்லது எதிர்க் கொல்லையில் போட்டிருக்கும். சில சமயங்களில் "தப்பு முதல்" ஆகவும் வரும். அப்போது தினம் தினம் வீட்டில் இதான் சமையல்! இதை அப்படியே பெரிய துண்டங்களாக நறுக்கிப் போட்டு சாம்பார் வைப்பார்கள். அறுவடை சமயம் ஆட்களுக்காக வீட்டில் தயார் ஆகும் சாப்பாட்டில் இந்தப்பறங்கிக்கொட்டையே முக்கிய ஆதிக்கம் வகிக்கும். கறியாகவும் பண்ணுவார்கள். துவையலும் அரைக்கலாம். சாதத்தில் போட்டுப் பிசைந்து சாப்பிட அருமையாக இருக்கும். தோசைக்குத் தொட்டுக்கலாம்.  இதில் உள்ள குடல் பகுதியை வெட்டி எறியக் கூடாது. அதோடு தான் சாப்பிடணும். இதைத் தவிரவும் எங்க மாமியார் வீட்டில் அடைக்கு இதைப்  பொடிப் பொடியாக நறுக்கி அடை மாவில் சேர்த்து அடையாக வார்ப்பார்கள். தேங்காய்ப் பல்லுப் பல்லாகக் கீறிப் போட்டது போல் ருசிக்கும். 

 இரண்டாக நறுக்கி உள்ளே  எப்படி இருக்கும் என்பதைக் காட்டி இருக்கேன்.

பறங்கிக்கொட்டை அடை

முன்னர் ஒரு தரம் பறங்கிக் கொட்டை அடை போட்டிருக்கேன். ஆனால் அது காய். பச்சை நிறம் வந்துவிட்ட காய். இது அப்படி இல்லை. குழந்தை! ஆனால் பார்த்துக்கொண்டே இருக்கையில் பெரிசாகிடும். நாங்க பரவாக்கரை மாரியம்மன் கோயிலுக்கு ஒரு முறை போயிருக்கையில் அங்கே பறங்கிக் கொட்டைக் கொடியில் இருந்ததைப் பார்த்துத் தேர்வு செய்து விட்டுக் கோயிலில் எல்லாவேலைகளும் முடிந்ததும் பறிக்கப் போனால் அந்த 2 மணி நேரத்தில் நாங்கள் பார்த்த கொட்டை வளர்ந்து விட்டது. இதே போல் பீர்க்கையும் நிமிஷமாக வளரும்.  பெண் குழந்தைகள் வளர்வதைப் பற்றிச் சொல்கையில், "பெண் வளர்த்தியோ, பீர்க்கை வளர்த்தியோ!" என்பார்கள். அம்மாதிரி இந்தப் பறங்கி, பீர்க்கை எல்லாம் கண்ணெதிரே வளர்ந்து முற்றி விடும்.

குட்டிக்குஞ்சுலு ஊருக்குக் கிளம்பி விட்டது!

அஞ்சலி என்னும் நடிகையின் படத்தைத் தற்செயலாக எங்கள் ப்ளாகில் திரு கௌதமன் போட்டிருந்தார். அதைப் பார்த்த துரை "அங்காடித் தெரு" என்னும் படத்தையும் அதில் கதாநாயகியாக நடித்த அஞ்சலியையும், அவள் பாத்திரத்துக்குக் கடைசியில் கிடைத்த தண்டனையையும் பற்றி வருந்தி எழுதி இருந்தார். அது என்ன படம் என அதைப் பற்றி விசாரித்துத் தெரிந்து கொண்டு அந்தப் படத்தைப் பார்க்க ஆரம்பித்தேன். அடுத்த 2,3 நாட்கள் வீட்டின் வேலைகளால் பார்க்க முடியாமல் கடைசியில் நேற்றுப் பார்த்து முடித்துவிட்டேன். தமிழில் இப்படி இயல்பாக ஒரு படம் வந்திருப்பதே தெரியாது எனில் அதில் நடித்திருக்கும் நடிகர்கள் அனைவருக்கும் பாத்திரப் பொருத்தம் அம்சமாக அமைந்திருப்பதோடு எல்லோருமே இயல்பாக வாழ்ந்தும் காட்டி இருக்கிறார்கள். அதிலும் அண்ணாச்சியாக நடிக்கும் பழ.கருப்பையா, கருங்காலியாக நடிக்கும் நடிகர்(அவர் யாரோ இயக்குநர் என்று கேள்வி) கதாநாயகன் ஜோதிலிங்கமாக நடித்திருக்கும் மகேஷ் என்னும் இளைஞர், (திண்டுக்கல்லைச் சேர்ந்த விளையாட்டு வீரராம்) அருமையான நடிப்பைக் காட்டி இருக்கிறார். அஞ்சலி கேட்கவே வேண்டாம். எல்லாப் படங்களிலுமே அவர் தன்னுடைய பாத்திரத்தை உணர்ந்து நடிப்பார். இதில் இன்னும் அதிகமாக உணர்ச்சிகளைக் கொட்டி நடித்துள்ளார். இல்லை/ கனியாகவே வாழ்ந்திருக்கிறார்.



ஆனால் துரை சொன்னாற்போல் முடிவு கடைசியில் இப்படி இருந்திருக்க வேண்டாம். கஷ்டப்படுகிறவர்கள் எப்போதும் கஷ்டமே படுவார்கள் என்பதை நிலை நிறுத்தும் வண்ணம் அமைக்கப்பட்ட முடிவா? என்றாலும் அதிலும் தன்னம்பிக்கையைக் கைவிடாமல் இருவருமே திருமணம் செய்து கொண்டு வாழ ஆரம்பிப்பதும், சந்தோஷமாக இருப்பதும் தன்னம்பிக்கையைக் கொடுக்கத்தான் செய்கிறது. ஆனாலும் அவர்கள் இருவரும் படுக்க இடம் தேடி அலைந்து ஓர் இடம் கிடைத்துப் படுப்பதோடு படம் முடிந்திருக்கலாமோ என்னும் எண்ணம் தோன்றுவதைத் தவிர்க்க முடியவில்லை. ரங்கநாதன் தெருவிலேயே எடுத்திருப்பதால் படம் பார்க்கிறோம் என்னும் எண்ணமே ஏற்படாமல் கண் முன் நடக்கும் நிகழ்வுகளைப் பார்க்கும் உணர்வு! பல வருடங்கள் கழித்து ரங்கநாதன் தெருவில் அலைந்த உணர்வு. மொத்தத்தில் வசந்த பாலன் படம் எனில் பார்க்கும்படியாக இருக்கும் என்னும் நம்பிக்கையைக் கெடுக்காமல் படத்தை எடுத்திருக்கார். சரியாகப் பத்தாண்டுகள் ஆகி இருக்கின்றன படம் வெளி வந்து. என்றாலும் அன்றும், இன்றும், என்றும் நடக்கும்/நடந்து கொண்டிருக்கும் ஓர் விஷயமே இது. இப்போதும் ஒன்றும் மாறிவிட்டதாகத் தெரியவில்லை.

*********************************************************************************

ஒரு வழியாக ரொம்ப ஆலோசித்துப் பல்வேறு நிலைகளையும் யோசித்துக் கொண்டு இன்று அதிகாலை கிளம்பிய தில்லி -- சிகாகோ விமானப் போக்குவரத்தில் (வந்தே பாரத்) மருமகளும், குட்டிக்குஞ்சுலுவும் சிகாகோவுக்குப் பயணித்துக் கொண்டிருக்கின்றனர். வழக்கமான போக்குவரத்து ஆரம்பிக்கும், ஆரம்பிக்கும் என எதிர்பார்த்துக் காத்திருந்ததில் நாட்கள் தாம் ஓடின. மாதங்கள் ஓடின. ஆகவே இப்போது இந்த அறிவிப்பு வந்ததும் உடனேயே நன்கு ஆலோசித்துக்கொண்டு பயணச்சீட்டு வாங்கி விட்டார் பையர். என்ன ஒரு பிரச்னைன்னா உள்ளூரில் இருக்கும் உறவினர்களோ, அல்லது நாங்களோ குட்டிக்குஞ்சுலுவைப் பார்க்கப் போக முடியவில்லை. உள்ளூரிலேயே இருக்கும் என் மைத்துனர் பார்க்க நினைத்துப் போகப் பல முயற்சிகள் எடுத்தும் போக முடியவில்லை. இப்போது பயணம் ஏற்பாடு ஆனதும் போகலாம் எனில் அது இன்னும் பயமாக இருந்தது. விமான சேவையிலும் பல்வேறு நிபந்தனைகள், ஆலோசனைகள். மருத்துவப் பரிசோதனை பயணிகளுக்கு உண்டு என்பதால் வீட்டுக்கு யாரையும் வரவேற்க யோசனை. கிளம்பும் நேரம் ஏதாவது ஆகிவிட்டால் இத்தனை பணம் செலவு செய்தது மட்டுமின்றி மன வருத்தம் இன்னமும் தாங்க முடியாது. ஆகவே யாரையும் வரவேற்கவில்லை. சூழ்நிலை அப்படி அமைந்து விட்டது. எங்களுக்கும் குழந்தையைத் தொட்டுக் கொஞ்ச முடியவில்லை, போக முடியவில்லை என வருத்தம் தான். இனி எப்போ நேரில் பார்ப்போமோ என்றும் யோசனைதான். ஆனாலும் வேறே வழி இல்லை. நல்லபடியாக அவங்க இடத்துக்குப் போனால் போதும் என்று ஆகி விட்டது.

நேற்று மத்தியானம் குஞ்சுலுவைப் பார்த்தோம். ஒளிந்து விளையாடியது. முகத்தை மூடிக்கொண்டு கை விரல்களின் இடுக்கு வழியாகவும், திரையில் முகத்தை மூடிக்கொண்டும் விளையாட்டுக் காட்டியது. பின்னர் "பை" சொன்னது. ஆனாலும் நேரிடையாகப் பார்க்கவே மாட்டேன் என்று பிடிவாதம். கோபம். இப்போ நாங்களும் வரப்போகிறோம்னு நினைச்சதோ என்னமோ! கொஞ்சம் யோசனையுடனேயே பை சொன்னது.

மேலும் இந்த வந்தே பாரத் விமானங்களில் குடிமக்கள் தான் பயணிக்க முடியும். அதாவது அம்பேரிக்கா போக அம்பேரிக்கக் குடிமக்களாய் இருக்கணும். அதே போல் அங்கிருந்து வருபவர்கள் இந்தியக் குடிமக்களாய் இருக்கணும். மற்றவர்களின் போக்குவரத்துக்கு வழக்கமான விமான சேவை தொடங்கினால் தான் போக முடியும். இதில் பணமும் அதிகம். போகவரப் பயணச் சீட்டுக்குச் செலவு செய்யும் தொகையை இதில் மொத்தமாகக் கொடுக்கும்படி ஆகிறது. ஆனாலும் இந்தச் சந்தர்ப்பத்தை விட்டால் பின்னர் எப்போவோ! இதுவே பதினாறு, பதினேழு தேதிகள் வரைதான். மொத்தம் ஆறு விமானங்களோ என்னமோ அம்பேரிக்காவின் வெவ்வேறு ஊர்களுக்குப்போகின்றன. அதன் பின்னர் வழக்கமான விமான சேவை மாதக் கடைசியில் தொடங்கலாம் என ஊகங்கள் வருகின்றன. வந்தாலும் அவற்றில் பயணச்சீட்டுக் கிடைக்கணும். தமிழக அரசு அந்த விமானங்களை அனுமதிக்கணும். எத்தனையோ பிரச்னைகள். இப்படி எல்லாம் நடக்கும்னு யார் நினைச்சுப் பார்த்தது? விரைவில் இந்தச் சங்கடமான சூழ்நிலை சரியாகப் பிரார்த்திப்பதை விட வேறு வழியே இல்லை.