விட்டாச்சு இனி தேவை இல்லை! :(

வெள்ளிக்கிழமை அன்று கூப்பிட்டதில் அந்தத் தொழில் நுட்ப நிபுணர் தான் முக்கியமான மீட்டிங்கில் இருப்பதாகவும், அவரே என்னைக் கூப்பிடுவதாகவும்  சொல்லி எஸ் எம் எஸ் அனுப்பி இருந்தார்.  ம்ஹூம்! நானும் எத்தனை எத்தனை எஸ் எம் எஸ் அனுப்பி இருக்கேன். திடீர்னு இப்படி ஒரு செய்தி வரவும் அப்பாவியான நம்ம ரங்க்ஸ் மனம் குளிர்ந்து போய், "நான் தான் சொன்னேனே! அவர் கொடுத்துடுவார் பார்!" என்று மகிழ்ந்து போனார்! :( நிச்சயம் வராது என நான் எப்போவோ முடிவு கட்டி விட்டேன். இத்தனைக்கும் பணத்தைக் கொடுத்துவிட்டு சாமானை எடுத்துச் செல்லுங்க என்றே சொல்லி இருந்தேன். நம்ம தாராளப் பிரபு தான் 2,3 நாட்களில் கொடுத்துடறதாச் சொல்லி இருக்காரே, நம்ம எத்தனை தரம் சாமான்கள் வாங்க அவரிடம் பணம் கொடுத்திருக்கோம். இப்போக் கூட எக்ஸ்டெர்னல் ஹார்ட் டிஸ்க் வாங்க 5000 ரூ வரை கொடுத்தோமே! அதுக்கெல்லாம் கவலைப்படாமல் இப்போக் கவலைப்படலாமா என்றெல்லாம் எனக்கு எடுத்துச் சொன்னார்.

ஆனால் எல்லாத்துக்கும் மேல் ஓர் உள்ளுணர்வு அதாவது intuition அது என்னை ரொம்பத் தொந்திரவு செய்தது. அது எப்போதுமே சரியாக இருந்தும் தொலைக்கும்! ஆனால் நம்மவருக்கு அதிலே நம்பிக்கை கிடையாது! உனக்கு எல்லாத்திலேயும் சந்தேகம்! எதுக்கும் சந்தேகம் என்பார்! ஆனால் அந்த சந்தேகம் பலித்தால் சொல்லுவது என்னன்னா! நீ ஆரம்பத்திலே இருந்தே சந்தேகப்பட்டதால் தான் இப்படி ஆச்சு என்று சொல்லுவார்! என்னமோ போங்க! என் உள்ளுணர்வு பணம் வராது/ கொடுக்க மாட்டார்/ சால்ஜாப்புச் சொல்லுவார் என்றே சொன்னது/சொல்கிறது/இனிமேலும் சொல்லுமோ? ரொம்பக் கோபத்துடன் நேத்திக்கு,"இன்னிக்கு வரை காத்திருந்தாச்சு. கிட்டத்தட்ட ஒரு மாசமா நீங்க இன்னிக்கு, இதோ, வந்தாச்சு, கொடுத்துடறேன் இன்னும் 2 நாள், ஊரிலே இல்லைனு ஒவ்வொரு நாளைக்கு ஒவ்வொரு சால்ஜாப்புக் கொடுக்கிறீங்க. ஆகவே இனிமேல் நான் கேட்கப் போவதில்லை. உங்க மனசாட்சி(அப்படி ஒண்ணு இருந்தால்) உறுத்தினால் கொண்டு வந்து கொடுங்கனு சொல்லிட்டு விட்டுட்டேன். இன்னிக்கு நம்ம ரங்க்ஸ் அவருக்குத் தொலைபேசிப் பார்னு சொன்னார். மாட்டேன்னு சொல்லிட்டேன். 

எல்லாம் கிருஷ்ணார்ப்பணம்! நல்லவர்கள் என நாம் நினைக்கிறவங்க கூடப் பண விஷயம்னு வரும்போது மாறுகிறார்கள் என்பதை இதோடு லக்ஷத்துப் பத்தாம் முறையாகப் புரிஞ்சுக்கறேன். ஆனாலும் இன்னமும் ஏமாறுவேன். ஏமாற்றுவாங்க! அதுக்காகத் தானே நாங்க இருக்கோம்! :(