இந்திய நாடு என் நாடு!

இந்தியாவில் கருத்துச் சுதந்திரம், எழுத்துச் சுதந்திரம், பேச்சுச் சுதந்திரமே இல்லை. ஹிட்லர் ஆட்சி. இது அனைவரும் சொல்லுவது/சொல்லிக்கொண்டு இருப்பதும் கூட.  ஆனால் பிரதமரை எப்படி வேண்டுமானாலும் கேவலமாகப் பேசலாம். டிவிட்டர், முகநூல் போன்ற பொதுவெளியில் அவமானம் செய்யலாம். கொரோனாவைக் கொண்டு வந்ததே பிரதமர் தான் என்றும் இன்னமும் அதற்கு ஒரு முடிவைக் கொண்டுவர முடியாமல் திணறுகிறார் என்றும் குற்றம் சொல்லிக் கொண்டிருப்பார்கள்/சொல்லிக் கொண்டு இருக்கிறார்கள். என்றாலும் இதைச் செய்பவர்கள் தங்களுக்குச் சுதந்திரமே இல்லை என்றே சொல்லுவார்கள். சுதந்திரம் இல்லாதபோதே இப்படி எல்லாம் செய்யறவங்களுக்குச் சுதந்திரமும் கொடுத்துட்டால்? அதிலும் எதிர்க்கட்சிகள்! பிரதமரை அவமானம் செய்வதே தங்கள் கொள்கை என வைத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.  இந்தக் கடினமான நேரத்தில் அரசுக்குத் துணையாக நிற்க வேண்டும் என்னும் எண்ணம் கூட யாரிடமும் இல்லை. ஊடகங்கள் உள்பட!

சிங்கப்பூர்-இந்தியா விமானப் போக்குவரத்தே ஒரு வருஷமாக நிறுத்தி வைக்கப்பட்டிருக்கிறது. அவசரத் தேவைக்கான "வந்தே பாரத்" திட்டத்தின் விமானங்கள் மட்டும் தேவைக்கேற்பப் பறக்கின்றன. ஆனால் ஒரு மாநிலத்தின் முதல்வருக்கு இது கூடத் தெரிந்திருக்கவில்லை. இல்லாத விமானங்களுக்கான போக்குவரத்தை நிறுத்தச் சொல்லி ஊடகங்களில் கைகளைக் குவித்துக் கொண்டு கெஞ்சி வேண்டுகோள் விடுக்கிறார். ஏனெனில் பாமர ஜனங்களுக்கு இப்போதிருக்கும் அவசர கால நிலைமையில் இதெல்லாம் மறந்திருக்கும். விமான சேவை இருப்பதால் தானே சொல்லுகிறார் என்றே நினைப்பார்கள். அந்த முதல் அமைச்சர் மக்களிடம் "நான் சொன்னதை மத்திய அரசு கேட்கவில்லை. எனக்குத் தேவையான ஏற்பாடுகளைச் செய்து தரவில்லை. சிங்கப்பூர் விமானங்களை அனுமதித்துவிட்டனர்.  அதனால் தான் கொரோனா பரவி விட்டது!" என்றும் சொல்லிக்கலாமே! தன் கையாலாகாத்தனத்தை மூடி மறைக்க மற்றவர் மேல் பழி போட்டுடலாமே!

ஒருத்தர் அம்பேரிக்கக் குடிமகன்/சிங்கப்பூர்க் குடிமகன் எனில் அவங்க இந்தியாவில் தேர்தலில் நிற்க முடியாது/ நிற்கவும் கூடாது. ஓட்டுப் போடும் உரிமையும் அவங்களுக்குக் கிடையாது. ஆனால் இந்தியாவின் தேர்தல் கமிஷன் அதை எல்லாம் கண்டு கொள்ளாது. சென்ற தேர்தலில்/இடைத்தேர்தல்களில் சிங்கப்பூர்க் குடிமகன் ஒருத்தர் தேர்தலில் நின்றார். இப்போ அமெரிக்கக் குடிமகன் ஒருவர் இந்தியாவில் தேர்தலில் நின்று ஓர் மாநிலத்தின் அமைச்சராக ஆகி விட்டார். அவரால் இந்தியாவின் இறையாண்மையைக் கேலி செய்தும்/பிரதமரைக் கண்டபடி பேசவும் முடியும். யாரும் எதுவும் கேட்டுக்க மாட்டாங்க. இதை எல்லாம் தேர்தல் கமிஷனோ மத்திய அரசோ கண்டுக்கறதே இல்லை. அப்படி இருந்தும் இந்த அரசை/மத்திய அரசை ஹிட்லரின் ஆட்சி என்றே சொல்லுவாங்க.  

இப்போது பரவிக்கொண்டிருக்கும் இரண்டாம் அலை மத்திய அரசின் அலட்சியப் போக்கால் பரவுகிறது என்கிறார்கள். சரி! அப்படியே இருக்கட்டும். மக்கள் எப்படி இருந்தார்கள்? இப்போது ஊரடங்கில் மட்டும் கட்டுப்பாட்டுடன் இருக்கிறார்களா எனில் இல்லையே! ஒரு மீன் வாங்கவும்/இறைச்சி வாங்கவும் தேர்த்திருவிழாவுக்குக் கூடும் கூட்டம் போல் இருந்தால்? அதுவும் எந்தவிதமான பாதுகாப்பு ஏற்பாடுகளும் இல்லாமல்! கொரோனா பரவாமல் என்ன செய்யும்? அரசு கண்டிப்பைக் காட்டினால் மட்டும் மக்கள் அடங்கவா செய்கிறார்கள்? அதான் உரிமை இல்லை, சுதந்திரம் இல்லை என்று அடங்க மறுக்கிறார்களே! ஹிட்லர் ஆட்சி என்கிறார்களே! பின்னே ஒரு அரசு என்னதான் செய்யமுடியும்?  யாருமே மாஸ்க் அணியாமல் பொதுவெளியில் நடமாடுவதைக் குறைத்துக் கொள்கிறார்களா? இல்லையே! 

130கோடி மக்கள் தொகை எனத் தெரிந்து/ ஆனால் தெரியாமல் 150 கோடிக்குக் குறையாத மக்கள் உள்ள ஒரு நாட்டில் இதை விட அதிகமாக/அல்லது இதைவிட நன்றாக எந்த அரசால் தேவைகளை நிறைவேற்ற முடியும்? ஒரே சமயத்தில் உத்திரப்பிரதேசம், மஹாராஷ்ட்ரா, கர்நாடகா, தில்லி என ஆக்சிஜன் பற்றாக்குறை ஏற்பட்டால் இருக்கும் ஆக்சிஜனைப் பகிர்ந்து தானே தரணும். எந்த நோயாளிக்கு முதலில் கொடுக்கணும் என்பதை மருத்துவர் முடிவு செய்துக்கலாம். ஆனால் அதனால் இழப்புகள் நேரிடத்தான் செய்கின்றன/நேரிட்டன. இதுக்கு மத்திய அரசு என்ன செய்ய முடியும்? நீதிமன்றங்கள் அதிகாரிகளையும் அரசையும் கன்னாபின்னாவெனத் திட்டுகிறது! ஒரே சமயத்தில் நாலைந்து மாநிலங்களின் பிரச்னைகளைத் தீர்க்க வேண்டுமெனில் அந்த அதிகாரிகளும் மனிதர்கள் தானே! அவங்களுக்கும் கொரோனா பயம் இருக்காதா?  எல்லாவற்றையும் மீறித் தானே அவங்களும் பணிகளில் ஈடுபட்டிருக்கின்றனர்? பேசாமல் இந்தக் கொரோனா காலத்து நிர்வாகத்தை நீதிமன்றங்களே ஏற்று நடத்தட்டும்னு விட்டுட்டால் நல்லதோ?  போன கொரோனா அலையில் அம்பேரிக்காவில் ஒரு நாளைக்கு நாலாயிரம் பேர் இறந்ததே இதுவரை அதிகபட்சமாக (உலகளவில்) இருந்தது போய் இப்போது இந்தியாவில் நாலாயிரத்துக்கும் அதிகமாக வரவே அனைவரும்  அதிலும்அதே அம்பேரிக்காவின் பத்திரிகை உட்பட இந்தியாவைக் கேவலமாய்ப் பேசுவது எந்த வகையில் நியாயம்? அம்பேரிக்காவின் மக்கள் தொகைக்கும்/இந்தியாவின் மக்கள் தொகைக்கும் மலைக்கும், மடுவுக்கும் உள்ள வித்தியாசம். அதோடு அப்போது இத்தாலி, ஜெர்மனி, ப்ரான்ஸ், இங்கிலாந்து ஆகிய நாடுகளும் தத்தளித்துக் கொண்டிருந்தன. ஆனால் அந்த நாடுகளின் எதிர்க்கட்சிகள் அரசோடு சேர்ந்து ஒத்துழைத்தார்கள். இந்தியாவின் எதிர்க்கட்சித் தலைவர்களைப் போல் அரசைக் கேலியோ/கிண்டலோ செய்யவில்லை. இவங்க ஆட்சியிலே இருந்திருந்தாலும் இப்படித் தானே நடந்திருக்கும்!  இந்தச் சமயம் அனைவரும் ஒன்று சேர்ந்து நம் நாட்டையும் மக்களையும் காப்பாற்ற வேண்டிய நேரம். அதை மறக்கக் கூடாது அல்லவா? 

இனி வரும் நாட்களில் கொரோனாவின் இழப்பு நாளுக்கு ஐம்பதாயிரம் ஆகும் என்று கணித்திருக்கின்றனர். நினைக்கவே கவலையும் பயமுமாக இருக்கிறது. அந்த அளவுக்கு இழப்பு நேரிடாமல் அனைவரும் ஒன்று சேர்ந்து ஒத்துழைத்தால் இதைப் பொய்யாக்கலாம். கொரோனாவின் தாக்கத்தைக் கட்டுப்பாட்டுடன் தகர்த்து எறிந்து விடலாம். அதற்கு ஆவன செய்வோம். அவரவர் அவரவர் மாநில/மத்திய அரசுடன் ஒத்துழைத்துப் பாதுகாப்பு ஏற்பாடுகளை முழுதாகக் கடைப்பிடிக்க முயல்வோம்.