கலாசாரம் மாறுகிறதா? மாறி விட்ட கலாசாரமா?

இரண்டு நாட்களுக்கு முன்னர் தொலைக்காட்சி சானல் ஒன்றிரண்டில் மும்பையில் ஓர் ஓட்டலில் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்த இளைஞர் ஒருவர் சாப்பாடு நன்றாக இல்லை என்று சொன்னாராம். இதற்காக அங்கே வேலை பார்ப்பவர் அந்த இளைஞர் மேல் கொதிக்கும் எண்ணெயை ஊற்றுகிறார். அதுவும் துரத்தித் துரத்தி! இதை எல்லாம் பார்த்தால் தப்பைத் தப்புனு சொல்லவே பயமா இருக்கு! நானும் இம்மாதிரிச் சில சம்பவங்களில் மாட்டிக் கொண்டு முழிச்சிருக்கேன்.  முகநூலிலும் தான்!  கண்டமேனிக்குத் திட்டு வாங்கிண்டேன். :) அப்புறமா அவங்களோட தொடர்பையே துண்டிச்சாச்சு! இத்தனைக்கும் உறவினர் தான்! இப்போல்லாம் யார் தப்புப் பண்ணினாலும் ரொம்பவே யோசிச்சு அவங்க கிட்டே முதல்லே பேசிப் பார்த்துட்டு அப்புறமாத் தான் தப்பு, சரினு சொல்லணும் போல! அது போகட்டும். இப்போ சமீப காலமாக இணையங்களிலும் முகநூல் போன்ற பொதுவெளிகளிலும் மும்முரமாகப் பேசப்படும் விஷயம் "லக்ஷ்மி" என்னும் குறும்படம் பற்றி.

முகநூலில் ஒரு குழுமத்தில் இந்தப் படத்தைப் பார்க்கச் சொல்லி ரொம்பவே சிபாரிசு செய்திருந்ததோடு, ஒப்புமை செய்ய முடியாத அளவுக்கு அருமையான காதல் என்றெல்லாம் சொன்னார்கள். இப்படியான காதல் குறிஞ்சி மலர் போலத் தான் என்றோ வரும் என்றும் சொன்னார்கள். ஆனால் நான் படம் பார்க்கவில்லை. கதையை மட்டும் புரிந்து கொண்டேன். திருமணம் ஆகி எட்டு, பத்து வயசுக்கு ஒரு பையன் இருக்கும் ஓர் தம்பதிகள்.  கணவன் சேகர், மனைவி லக்ஷ்மி! இருவருக்கும் வழக்கமான இயந்திரத்தனமான வாழ்க்கை ஓடுகிறது. இதில் தமிழ்ப் படம் என்பதால் வழக்கத்தை மீறாமல் கணவனுக்கு ஓர் ஆசை நாயகி அல்லது சிநேகிதி! உறவு எல்லை மீறிப் பழகும் அளவுக்கு! இதனால் வெறுத்துப் போன லக்ஷ்மிக்கு வேலைக்குச் செல்லும்போது (?) ரயிலில் பழக்கம் ஆகும் கதிர் ஈர்க்கிறான். கதிரும் லக்ஷ்மியை அவள் அழகை, அவள் திறமையைப் பாராட்டுவதோடு அவளுக்குப்புதிய அலங்காரம் அறிமுகம் செய்து அவளுக்குச் சமைத்துப் போட்டு அவளைத் தன் பால் மேலும் ஈர்க்கிறான். 

கதிர் வீட்டுக்கு முதல்முறை செல்லும்போதே லக்ஷ்மியைப் படுக்கைக்கு அழைத்துச் சென்று விடுகிறான். கணவனைப் பழிவாங்குவதாக (?) நினைத்தோ என்னமோ லக்ஷ்மியும் உடன்படுகிறாள். பின்னர் அவள் வீட்டுக்குத் திரும்பும் போது ரயில் போக்குவரத்து நிறுத்தப்படுவதால் பேருந்தில் பயணிக்க நேருகிறது. அப்போது லக்ஷ்மி அவனிடம், "தான் இன்னும் சில நாட்களுக்காவது பேருந்தில் பயணிக்கும்படி இருக்கும்!" என்று சொல்வாளாம்! இந்தப் படம் முதலில் லக்ஷ்மியின் வாழ்க்கையைக் குறிக்கும்போது கறுப்பு, வெள்ளையில் ஆரம்பித்துப் பின்னர் கதிரின் அறிமுகம் ஏற்பட்டு இருவருக்கும் தொடர்பு ஏற்படும் வரை வண்ணத்தில் வருகிறதாம். இது லக்ஷ்மியின் வாழ்க்கையின் வண்ணமயமான பகுதியாம். பின்னர் முடியும்போது மீண்டும் கறுப்பு, வெள்ளையில் வருவதால் இனி உன்னுடன் தொடர்பு இருக்காது என்பதைக் குறிப்பாக லக்ஷ்மி சொல்வதாக எடுத்துக் கொள்ள வேண்டுமாம். அதற்காகத் தான் தான் இனி ரயிலில் வரமாட்டேன் என்று சொல்கிறாளாம். எந்தவிதக் குற்ற உணர்ச்சியும் இல்லாமல் லக்ஷ்மி தன் வீட்டுக்கே திரும்பிப் போகிறாளாம். 

இந்தப் படம் நான் பார்க்கவில்லை. பலரும் பகிர்ந்ததில் இருந்து போட்டிருக்கேன். உண்மையில் இது ஓர் ஆங்கிலப் படத்தின் தழுவல். Unfaithful என்னும் பெயரில் 2002 ஆம் ஆண்டிலும் அதற்கு முன்னர் The  Unfaithful Wife என்னும் பெயரில் ப்ரெஞ்ச் மொழியில் 1969 ஆம் ஆண்டிலும் வந்த இரு படங்களின் கதை! இதில் முதலில் சொல்லப்பட்ட ஆங்கிலப் படத்தில் இன்னொரு ஆணோடு தன் மனைவிக்கு இருக்கும் நீடித்த உறவைக் கண்டு பிடித்த கணவன் அந்த நபரைக் கொன்று விடுகிறான். அதன் பின்னர் இது த்ரில்லராகப் போகும். ஃப்ரெஞ்ச் படத்தில் எப்படினு தெரியலை! 

ஆனால் மேலே குறிப்பிட்ட லக்ஷ்மி என்னும் பெயரிலேயே வந்திருக்கும் இந்தத் தமிழ்க்குறும்படம் பல விருதுகளை வாங்கி இருக்காம். இத்தனைக்கும் கணவன் தவறான உறவு வைத்திருப்பது போல் எல்லாம் காட்டவே இல்லை என்கின்றார்கள். ஒரே ஒரு தொலைபேசி அழைப்பு அவர் சிநேகிதியிடமிருந்து வருவதை வைத்து இப்படி முடிவு கட்டுகிறார்கள். கணவனின் உறவு இயந்திரத்தனமாக இருப்பதாக நினைக்கும் லக்ஷ்மிக்கு அதே உறவு வேறொரு ஆணிடம் சந்தோஷத்தைத் தருவதாகத் தோன்றுகிறது! என்னத்தைச் சொல்வது! கணவன், மனைவிக்குள்ளே அலுப்பு, சலிப்பு என்பது வரத் தான் செய்யும். அதை இருவரும் பேசி மாற்ற முயற்சிக்க வேண்டும். இத்தகைய தவறு மன்னிக்கவே முடியாத தவறு செய்து விட்டால் சரியாயிடுமா? 

கணவனோடு வாழப் பிடிக்கலைனால் விவாகரத்துப் பெற்றுப் பின்னர் இன்னொரு வாழ்க்கையையோ இன்னொரு ஆணையோ பற்றி சிந்தித்திருக்கலாம். அப்படியானும் இந்தக் கதிர் என்பவனாவது லக்ஷ்மியின் எதிர்காலத்துக்கு உத்தரவாதம் தருபவனாக இருக்கிறானா? இல்லை! அவன் பழகியதே லக்ஷ்மியுடனான இந்தத் தகாத உறவுக்குத் தான் என்று புரிகிறது. கடைசியில் ஏமாந்தது லக்ஷ்மி தான்! ஆனால் இதைப் போய் தெய்விகக் காதல் என்றும் எங்கும் எப்போதும் கிடைக்காத ஒரு மனத் திருப்தி லக்ஷ்மிக்குக் கிடைத்ததாகவும் இது ஒன்றும் முறைகேடான நட்பு அல்ல என்றும் இது தான் பெண் சுதந்திரம் என்றும், இத்தகைய சுதந்திரமே பெண்களுக்கு இப்போது தேவை என்றும் சொல்கிறார்கள். முறைகேடான உறவாக இருந்தாலும் பெண்களுக்கு இத்தகைய உறவு வைத்துக் கொள்வதே பெண்ணுக்கு சுதந்திரம் என்றும் பேசுகிறார்கள். 

இது வெளியே தெரிந்தால் லக்ஷ்மிக்கு என்ன மதிப்பும் மரியாதையும் கிடைக்கும்? அவள்  கணவனோ அல்லது மகனோ இதை ஏற்றுக் கொள்வார்களா? வாழ்க்கை சண்டை, சச்சரவின்றி நகர்வதையே பெரிய விஷயமாக எடுத்துக் கொள்ள வேண்டி இருக்கையில் கணவனின் சின்னச் சின்னச் செயல்களுக்கும் அர்த்தம் தேடிக் கொண்டு தன்னைப் புகழவில்லை, தன் அழகை வர்ணிக்கவில்லை! தன் சமையலைப் பாராட்டவில்லை! தனக்குச் சமைத்துப் போடவில்லை என்றெல்லாம் குற்றம் கண்டுபிடித்துக் கொண்டு இன்னொரு ஆணின் உறவை ஏற்றுக் கொள்பவள் எத்தனை நாட்கள் அவனோடு தாக்குப் பிடிக்க முடியும்? நாளாவட்டத்தில் அவனுக்கும் அலுக்க ஆரம்பிக்கும்? அப்போது இந்த லக்ஷ்மி என்ன செய்வாள்? இப்போதெல்லாம் பெண்கள் இப்படி நடந்து கொள்வது சகஜம் என்றெல்லாம் சொல்கிறார்கள். மனசு கொதிக்கிறது! வேதனை தாங்கவில்லை! 

மொத்தத்தில் கலாசாரச் சீரழிவு என்பது எப்போதோ தொடங்கி விட்டது! நாம் தான் இதைப் புரிந்து கொள்ளவில்லை! 

இங்கே  English Picture

இங்கே  French Picture