கொஞ்சம் தீவிரம்! கொஞ்சம் ஜாலி! கொஞ்சம் திப்பிசம்!

குஞ்சுலு ஊருக்குப் போய்ப் பழைய ஆளாக மாறிக் கொண்டிருக்கிறது. இப்போதைக்கு ஜெட்லாக்! மத்தியானம் 2 மணிக்குத் தூங்கிட்டு ராத்திரி பனிரண்டு மணிக்கு முழிச்சுக்கறது. மறுபடி காலம்பர நாலு மணிக்குத் தூங்கிட்டுக் காலை எட்டு மணிக்கு எழுந்துக்கறது. இன்னமும் கொஞ்ச நாட்கள் ஆகும். ஆனால் எங்களைப் பார்க்கையில் இப்போதெல்லாம் கோபம் இல்லை. சிரிப்பு வருகிறது என்பதோடு "பை" சொல்லிக் கையாட்டிவிட்டு ஃப்ளையிங் கிஸ் கொடுத்து விட்டுச் சிரிக்கிறது. சாப்பாடு தான் இன்னமும் சரியாகவில்லை. பாலில் தான் உயிர் வாழ்கிறது! :( எப்போ சாப்பிட ஆரம்பிப்பாளோ  என்பதும் புரியலை.  பிரார்த்திப்போம்/

*********************************************************************************

தொலைக்காட்சியில் கொரோனா செய்திகளை விடாமல் அதிகம் பார்த்த ஒரு பெண் பயத்தினால் தற்கொலை செய்து கொண்டு விட்டாள்! என்னத்தைச் சொல்வது? ஏற்கெனவே சின்னத்திரை ஆட்களும், திரைப்படத்துறை ஆட்களும் ஆணும், பெண்ணுமாக இளவயதிலேயே தற்கொலை செய்து கொண்டு இறந்து போகின்றனர். இவர்களுக்கெல்லாம் மன அழுத்தம் காரணம் எனப்படுகிறது. இம்மாதிரி விஷயங்களைக் கூட எதிர்கொள்ள முடியாமல் கோழைகளாக வளர்க்கப் பட்டிருக்கின்றனர். தேர்வுகளில் தோற்றால் தற்கொலை, காதல் தோல்வியால் தற்கொலை, கணவன் துன்புறுத்தலால் தற்கொலை, மனைவி படுத்தல் தாங்காமல் தற்கொலை என எதுக்கெடுத்தாலும் தற்கொலை செய்து கொள்வது சமீப காலங்களில் அதிகம் ஆகி இருக்கின்றது. இது நல்லதற்கல்ல. பெற்றோர் குழந்தைகளைச் சரியாக வளர்க்காதது தான் முக்கியக் காரணம். மேலும் சின்ன வயதில் இருந்தே ஆன்மிக பலமும் கொடுக்கப்பட வேண்டும். அதுவும் இப்போதெல்லாம் இல்லை. எந்தவிதமான நீதி போதனைகளும் இல்லாமல் தொலைக்காட்சி, ஊடகங்கள், திரைப்படங்கள் எல்லாவற்றிலும் வெட்டு, குத்து, சண்டை என்றே பார்த்தால் மனசு பாதிக்கத் தான் செய்யும். அதோடு இப்போதெல்லாம் ஒரே குழந்தை வேறே! இன்னொன்று பெற்றுக்கொள்வதில்லை. இதை விடப் பெரிய தப்பு வேறே எதுவும் இல்லை. இன்னொரு குழந்தை இருந்தால் தான் விட்டுக்கொடுத்துப் போகும் மனப்பான்மை, பங்கிட்டு உண்பது என்றெல்லாம் தெரியவரும். அக்கம்பக்கக் குழந்தைகளோடப் பழகவாவது விட வேண்டும். அதுவும் அதிகம் இல்லை. அடுக்கு மாடிக்குடியிருப்புக்களில் குழந்தைகள் விளையாடினால் பெரும்பாலும் பெரியவர்கள் கண்டித்து இழுத்து வருகிறார்கள். பின்னர் அந்தக் குழந்தை என்னதான் செய்யும்?

*********************************************************************************

கந்த சஷ்டி கவசம் பற்றி இப்போது சில நாட்களாக ஓடிக் கொண்டிருக்கிறது. ஏற்கெனவே இதைக் கேலி செய்து திரைப்படப் பாடல்கள் எல்லாம் வந்து விட்டன. இனி இன்னும் என்ன மிச்சம் இருக்கப் போகிறது? ஆனால் கேலி செய்தவர்களுக்குக் கந்த சஷ்டி கவசம் இருப்பது தமிழ் மொழியில் என்பதே தெரியவில்லையாம்! அவ்வளவு அழகாய்த் தமிழ் படித்திருக்கிறார்கள் போலும். ஒரு பிள்ளையாரை உடைத்து ஊரெங்கும் பிள்ளையாராக ஆனதைப் போல, ராமரைக் கேலி செய்து உலகெங்கும் ராமர் கொண்டாடப்பட்டதைப் போல் இப்போது சஷ்டி கவசமும் அனைவராலும் பாடப் பெறும். மொத்தம் ஆறு கவசங்கள். ஆறுபடை வீட்டிற்கும். அதில் திருச்செந்தூருக்கான கவசமான "சஷ்டியை நோக்கச் சரஹண பவனார்" தான் அனைவராலும் பெரும்பாலும் பாடப்படுகிறது. பாராயணமாகவும் செய்யப் படுகிறது. நான் நினைவு தெரிந்ததில் இருந்தே தமிழ் படிக்க ஆரம்பித்ததில் இருந்தே தினமும் சொல்லி வருகிறேன். கல்யாணம் ஆகிக் கொஞ்ச காலம் வரை மாமியார் இதற்குக் கடும் எதிர்ப்புத் தெரிவித்தார்கள். கந்த சஷ்டி கவசமும் சொல்ல முடியாது; துளசி பூஜையும் பண்ண முடியாது! பின்னர் மாமியாரே இரண்டும் செய்ய/சொல்ல ஆரம்பித்தார். நான் அப்போதெல்லாம் மனசுக்குள்ளே "காக்க, காக்க, கனகவேல் காக்க!" என்று சொல்லிக் கொள்வேன்.

முதல் முதல் மும்பை சென்று வீடு தெரியாமல், வழி தெரியாமல் தவித்திருந்தபோது பால்கரில் இருந்து போரிவிலிக்குக் கூட்டி வந்த ஆட்டோ ஓட்டுநர் எங்கள் கண்களுக்கு முருகனாகவே தெரிந்தான். வழியெல்லாம் சஷ்டி கவசத்தை உரக்கச் சொல்லிக் கொண்டே வந்தேன். காட்டு வழி! மழை நாள்! அந்தக் கவசம் தான் காப்பாற்றியது. இன்னமும் காத்து வருகிறது. சத்ரு சங்கார வேலவன் நம் அனைவரையும் இதே போல் காத்து ரக்ஷிப்பான். நாளைக் கார்த்திகை விரதம்/ஆடிப்பண்டிகை எல்லாம் சேர்ந்து வருகிறது. வெற்றி வேல் முருகனுக்கு அரோஹரா சொல்லிக் கந்த சஷ்டி கவசம் படிப்போம்.

********************************************************************************

இப்போ கொஞ்சம் ஜாலிக்கு: ஒரு திப்பிச வேலை. டோக்ளா என்னும் குஜராத்தி சிற்றுண்டி பற்றிப் பலரும் அறிந்திருக்கலாம். கடலை மாவில் அதைப் பண்ணுவார்கள். மிருதுவாக ஸ்பாஞ்ச் போல் வரும். 

டோக்ளா செய்முறை இங்கே  இஃகி,இஃகி, இப்படி எல்லாம் நாம செய்துடுவோமா என்ன? நம்ம வழி தனீஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈ வழியாச்சே. ரவாதோசை மாவு கொஞ்சம் மிச்சம். இரண்டு தோசை வார்க்கலாமோ என்னமோ! அதையே கொஞ்சம் ஈனோவோ பேகிங்க் பவுடரோ சேர்த்து ரவா டோக்ளாவாகப் பண்ணலாமானு யோசிச்சேன். ஆனால் நம்ம கை, வாய் ரெண்டும் சும்மா இருந்தாலும் மனசு/மூளை சும்மா இருக்காதே! அது யோசித்தது. கொஞ்சம் கடலை மாவில் உப்புக்காரம் சேர்த்து பஜ்ஜி மாவு மாதிரிக் கரைத்துக் கொண்டு இந்த ரவா தோசை மாவையும் சேர்த்துக் கலந்து வைத்தேன். பெருங்காய்ப் பொடி, சர்க்கரை ஒரு டீஸ்பூன், கொஞ்சம் எண்ணெய் விட்டுக் கலந்த மாவில் எலுமிச்சம்பழம் அரை மூடியை இரண்டாக நறுக்கிப் பிழிந்து வைத்துக் கொண்டேன்.  டோக்ளா செய்வதற்கு அரை மணி முன்னதாக அரை டீஸ்பூன் பேகிங் பவுடரைப் போட்டுக் கலந்து வைத்தேன். பின்னர் ஓர் அலுமினியம் சட்டியில் அடியில் தண்ணீர் விட்டு மேலே ஒரு பாத்திரத்தை வைத்து அதன் மேல் ஒரு தட்டில் எண்ணெய்/நெய் தடவிவிட்டுக் கலந்து வைத்த மாவை விட்டேன். அரை மணி நேரம் வெந்தது. கத்தியால் கீறிப் பார்த்ததில் ஒட்டவில்லை. பக்கத்தில் இன்னொரு அலுமினியம் சட்டியில் எண்ணெய் ஊற்றிக்கொண்டு கடுகு, ஜீரகம், பெருங்காயப்பொடி போட்டுத் தாளித்துக் கொண்டு ஒரு குழுக்கரண்டி ஜலத்தையும் விட்டு அதில் ஒரு டீஸ்பூன் சர்க்கரை சேர்த்துச் சர்க்கரை கரைந்ததும் எலுமிச்சம்பழம் இன்னொரு மூடி இருந்ததைப் பிழிந்து கொண்டேன். இந்தக் கலவையை அடுப்பில் இருந்து எடுத்த டோக்ளா மேல் ஊற்றிக் கொண்டு பச்சைக் கொத்துமல்லி தூவினேன். தேங்காய்த் துருவலும் சேர்க்கலாம். தேங்காய் துருவவில்லை. இதற்குத் தொட்டுக்கப் பச்சைச் சட்னியும், புளிச்சட்னியும் தான். அதுக்காகப்பேரிச்சம்பழங்களைத் தயாராக வைத்திருந்தேன். ஆனால் பண்ணும்படியான மனநிலை வரலை. சரினு அப்படியே அவருக்கும் கொடுத்துட்டு நானும் சாப்பிட்டேன்.

சாப்பிட ஆரம்பிக்கையில் தான் படம் எடுத்துப் போடலாமே, திப்பிசம் பண்ணி ரொம்ப நாளாச்சே எனத் தோன்றியது. டோக்ளா தட்டில் இருந்தவற்றைப் படம் எடுத்துக் கொண்டேன். வேறே என்ன செய்யறது? பாத்திரங்களை எல்லாம் ஒழித்துப் போட்டுவிட்டேன். அவர் சாப்பிட்டு விட்டார்! ஆகவே நான் சாப்பிட வைத்திருந்த்தைப் படம் எடுத்திருக்கேன். கிடைக்காதவங்க கொஞ்சம் பொறுத்துக்குங்க. இன்னொரு நாள் முறையாப் பண்ணி எல்லோருக்கும் கொடுக்கிறாப்போல் செய்து காட்டிட்டாப் போச்சு! பஜ்ஜி மாவு மிஞ்சினால் கூடப் பண்ணலாம். என்ன ஒண்ணு, அதோடு ஒரு டேபிள் ஸ்பூன் ரவை சேர்த்துக்கணும். இந்த மாதிரித் தான் டோக்ளாவே பண்ணிட்டு இருக்கேன். முறையாப் பண்ணும்போது பார்த்துக்கலாம். இதுவே நல்லாத் தானே இருக்கு!

தட்டில் இருப்பது தான் டோக்ளா. இது குஜராத்தில், மஹாராஷ்ட்ராவில் ரொம்பவே பிரபலம். இம்மாதிரித் திடீர்த் தயாரிப்பு டோக்ளா "கமன் டோக்ளா" என்பார்கள். பொதுவாக கடலைப்பருப்பு+அரிசி அரைத்துப் புளிக்க வைத்துத் தான் பண்ணுவார்கள். அந்த ருசியே வேறே! இது திடீர்த் தயாரிப்பு. 

இது என்னனு தெரியுதா? இதை இளங்கொட்டை என்போம். பிஞ்சுப் பறங்கிக்காய். பறங்கிக் கொட்டை என்றும் சொல்வார்கள். முன்னெல்லாம் மதுரையில் நிறையக் கிடைக்கும். இன்னமும் சின்னதாகவும் இருக்கும்.  இங்கே நாங்க வந்த புதுசில் நிறையக் கிடைத்தது. நடுவில் சில ஆண்டுகள் கிடைக்கலை. இப்போ மறுபடி ரொம்ப நாட்கள் கழிச்சு வாங்கிட்டு வந்தார். இதில் வெல்லம் போட்டுப் பால்க்கூட்டுப் பண்ணுவார்கள். சர்க்கரை போட்டும் பண்ணுவார்கள். ஆனால் வெல்லம் போட்டப் பால் கூட்டுத் தான் ருசி. எங்க மாமனார் வீட்டில் வயலில் வரப்போரம் போட்டிருப்பார்கள். அல்லது எதிர்க் கொல்லையில் போட்டிருக்கும். சில சமயங்களில் "தப்பு முதல்" ஆகவும் வரும். அப்போது தினம் தினம் வீட்டில் இதான் சமையல்! இதை அப்படியே பெரிய துண்டங்களாக நறுக்கிப் போட்டு சாம்பார் வைப்பார்கள். அறுவடை சமயம் ஆட்களுக்காக வீட்டில் தயார் ஆகும் சாப்பாட்டில் இந்தப்பறங்கிக்கொட்டையே முக்கிய ஆதிக்கம் வகிக்கும். கறியாகவும் பண்ணுவார்கள். துவையலும் அரைக்கலாம். சாதத்தில் போட்டுப் பிசைந்து சாப்பிட அருமையாக இருக்கும். தோசைக்குத் தொட்டுக்கலாம்.  இதில் உள்ள குடல் பகுதியை வெட்டி எறியக் கூடாது. அதோடு தான் சாப்பிடணும். இதைத் தவிரவும் எங்க மாமியார் வீட்டில் அடைக்கு இதைப்  பொடிப் பொடியாக நறுக்கி அடை மாவில் சேர்த்து அடையாக வார்ப்பார்கள். தேங்காய்ப் பல்லுப் பல்லாகக் கீறிப் போட்டது போல் ருசிக்கும். 

 இரண்டாக நறுக்கி உள்ளே  எப்படி இருக்கும் என்பதைக் காட்டி இருக்கேன்.

பறங்கிக்கொட்டை அடை

முன்னர் ஒரு தரம் பறங்கிக் கொட்டை அடை போட்டிருக்கேன். ஆனால் அது காய். பச்சை நிறம் வந்துவிட்ட காய். இது அப்படி இல்லை. குழந்தை! ஆனால் பார்த்துக்கொண்டே இருக்கையில் பெரிசாகிடும். நாங்க பரவாக்கரை மாரியம்மன் கோயிலுக்கு ஒரு முறை போயிருக்கையில் அங்கே பறங்கிக் கொட்டைக் கொடியில் இருந்ததைப் பார்த்துத் தேர்வு செய்து விட்டுக் கோயிலில் எல்லாவேலைகளும் முடிந்ததும் பறிக்கப் போனால் அந்த 2 மணி நேரத்தில் நாங்கள் பார்த்த கொட்டை வளர்ந்து விட்டது. இதே போல் பீர்க்கையும் நிமிஷமாக வளரும்.  பெண் குழந்தைகள் வளர்வதைப் பற்றிச் சொல்கையில், "பெண் வளர்த்தியோ, பீர்க்கை வளர்த்தியோ!" என்பார்கள். அம்மாதிரி இந்தப் பறங்கி, பீர்க்கை எல்லாம் கண்ணெதிரே வளர்ந்து முற்றி விடும்.