"அத்திமலைத் தேவன்" படித்து விட்டீர்களா?

 குட்டிக்குஞ்சுலு பள்ளிக்குப் போக ஆரம்பித்து விட்டது. முன்னெல்லாம் விளையாட்டுக்கு "நான் பிசி" என்று சொல்லிவிட்டுச் சிரித்துக்கொண்டே ஓடும். இப்போ நிஜம்மாவே பிசி. அதிலும் பள்ளியில் சுமார் ஒன்றரை மணி நேரம் விளையாட விடுகிறார்களாம். அதில் கொட்டம் அடிச்சுட்டு வீட்டுக்கு வந்தால் விளையாடியபோது ஏற்பட்ட அழுக்கை நீக்கக் குளிப்பாட்டும்போதே தூங்கி விடுகிறதாம். பாவம்! அதுக்குப் பாலும் அங்கே சரியாய்க் கிடைப்பதில்லை. இங்கே பள்ளிகளில் உணவு அம்பேரிக்கா மாதிரி அவங்க கொடுப்பதில்லை. நாம் தான் கொடுத்து அனுப்பணும். குஞ்சுலுவுக்கு அதைச் சாப்பிடத் தெரியவில்லை/அல்லது பிடிக்கலை. அது வேறே! நாமெல்லாம் பள்ளியில் படிக்கையில் பள்ளி அருகேயே வீடு இருந்ததால் மத்தியானம் சாப்பிட வீட்டுக்கு வந்திருப்போம். நாங்க வந்தோம். ஆனால் இங்கெல்லாம் அப்படி இல்லை.  குஞ்சுலுவுக்கு இங்கே பல்லி, கரப்பான், மரவட்டை, மற்றச் சில ஊர்வன போன்றவற்றைப்பார்க்க முடிகிறதாம். ஆகையால் வீட்டுக்குள் எப்போதும் செருப்பு அணிந்து கொண்டே இருக்கின்றனர். குஞ்சுலு தனியாக வீட்டுக்குள் சுற்றி விளையாடவும் யோசிக்கிறது. நாளடைவில் எல்லாம் பழகி விட்டால் இந்தியா வந்தால் அதற்குப் புதுசாகத் தோணாது. எங்க அப்பு என்னிடம் தொலைபேசியில் பேசும்போதெல்லாம் "பாட்டி, பல்லி இன்னமும் இருக்கா?" என்று கேட்பாள். நானும் பல்லியைப் படம் எடுத்து வாட்சப்பில் அனுப்பி இருக்கேன்.  அப்புவுக்கு இந்தியா பிடிக்கும். சொல்லப் போனால் இங்கே வந்து எங்களுடன் இருந்து எங்களைப் பார்த்துக்கவும் அவளுக்கு ஆசை! 

*********************************************************************************

ஒரு வழியாக "அத்திமலைத் தேவன்" ஐந்து பாகங்களையும் முடித்துவிட்டேன். கடந்த ஒரு மாதமாகச் சமைத்தேன், சாப்பிட்டேன், வேலைகள் செய்தேன், எல்லாம் அன்றாட நிலவரப்படி நடந்து வந்தாலும் ஏதோ வேறே காலத்தில் இருந்தாப்போல் ஒரு எண்ணம். இவ்வுலகில் இருப்பவை கண்களில் பட்டாலும் மனதில் பதியாமல் இருந்தது,குஞ்சுலுவைத் தவிர்த்து. இப்போ அத்திமலைத் தேவனை முடிச்சதும் நீண்ட தூக்கத்தில் இருந்து விழித்தாற்போல் இருக்கிறது. அத்திமலைத் தேவன் என்னும் ஒரு புத்தகம் வெளிவந்ததும் அதைப் படித்துவிட்டு ஆதி வெங்கட்,, அவர் மகள் ரோஷ்ணி ஆகியோர் போட்டி போட்டுக்கொண்டு படித்ததையும் ஆதி விவரித்திருந்தார். அப்போதெல்லாம் அவ்வளவு மனதைக் கவரவில்லை. அதன் முக்கியக் கரு அத்திவரதர் என்பது குறித்த விபரம் அப்போது தெரிந்து கொள்ளவில்லை. பின்னர் நாளாவட்டத்தில் தெரிய வந்தது. நரசிம்மா அதற்கு முன்னர் எழுதிய சில நாவல்களை ஆதியிடமிருந்து வாங்கிப் படித்திருந்தேன்.  இதை யாரிடமிருந்து வாங்கிப் படிப்பது? ரொம்ப யோசனை! அப்போத் தான் திடீரென எதிர்பாராவிதமாகப் புத்தகங்கள் கிடைத்தன. கொடுத்தவருக்கு நன்றி சொல்லி விட்டுச் சீக்கிரம் திருப்பணுமே என்னும் எண்ணத்தில் படிக்க ஆரம்பித்தாலும் நடு நடுவில் தொடர முடியாமல் பிரச்னைகள்.  அத்தி வரதர் காஞ்சிக்குச் சென்று அடையும் வரை எப்படி அக்ஞாதவாசம் இருந்தாரோ அம்மாதிரி நானும் புத்தகத்தைத் தொடாமலேயே சில/பல நாட்கள் இருக்க நேர்ந்தது. அப்புறமா ஒருவழியாகத் தொல்லைகள் கொஞ்சம் குறைந்து புத்தகத்தைத் தொடர முடிந்தது.

***********************************************************************************

பல்லவர்கள் சரித்திரம் எனக்குக் கல்யாணம் ஆன புதுசில் முதல் முதல் காஞ்சி போனப்போத் தெரிய வந்து ஆச்சரியமா இருந்தது. ஆனால் அப்போவும் முழு விபரங்கள் தெரியாது. பின்னர் நாளாவட்டத்தில் "தெய்வத்தின் குரல்" புத்தகம் மூலம் காஞ்சிப் பெரியவர் பல்லவ குலத்தைப் பற்றிச் சொல்லி இருப்பது குறித்துத் தெரிய வந்தது. அஸ்வத்தாமாவின் வழித்தோன்றல்கள் என்பதும், பாரத்வாஜ கோத்திரம் என்பதும் தெரியவந்தது. ஆனால் அவர் அதில் காம்போஜத்தைப் பற்றியோ தேவராஜ மார்க்கம் பற்றியோ குறிப்பிட்டிருந்ததாய் நினைவில் இல்லை. நரசிம்மா தொண்டை நாட்டுக்காரர் தானே! அதனால் பல்லவர்கள் பற்றி ஆராய்ச்சி செய்திருக்கார் போல என நினைத்தால் அவர் எங்கேயோ போய்விட்டார். சாணக்கியன் காஞ்சிபுரத்துக்காரர் என்பதில் ஆரம்பித்து ஒவ்வொன்றாகச் சொல்லிக் கொண்டே போகிறார். ஆனால் இதில் ஒரு விஷயம் எனக்குப் புதிதல்ல. அது தான் அசோகனின் கொலை வெறி! இது ஹிந்தி படிச்சிருக்கும் பலருக்கும் தெரிந்திருக்க வாய்ப்பு உண்டு. அசோகனின் கொலைவெறியை வைத்து ஹிந்தியில் நாவல்கள், பாடல்கள், நாடகங்கள் என வந்திருக்கு. நான் விஷாரத் படிக்கையில் தெரிந்து கொண்டேன். தன் சொந்த அண்ணனையே காதல் போட்டியிலும்/அரியணைப் போட்டியிலும் கொன்றுவிட்டு அசோகன் பட்டத்துக்கு வந்தான் என்பதைத் தெரிந்து கொண்டிருந்தேன். கலிங்கத்துப் போர் அவன் மனதை மாற்றியது என்றாலும் அதற்கான வலுவான காரணங்களை "அத்திமலைத் தேவன்" மூலமே அறிந்து கொண்டேன்.

போதி மரம் குறித்த தகவல்கள் புதியவை. அது அசோகன் மனைவியால் சிதைக்கப்பட்ட தகவலும் புத்தம் புதிது. ஆம்ரபாலியை நாடகமாகப் படித்திருக்கேன் ஹிந்தியில்! இதில் நிறைய விபரங்கள். தாய் வயிற்றில் இருந்த பிம்பிசாரனைக் குழந்தையாகப் பாதுகாத்த முறையும், அதுவும் தாய் இறந்த பின்னரும், செலுகஸ் நிகேடார் மகளை சந்திரகுப்தன் மணந்து கொண்டான் என்பதை நாம் படிச்சிருக்கோம். ஆனால் பிம்பிசாரன் அவளுக்குப் பிறந்த பிள்ளை அல்ல என்பது புதிது! அவன் சந்திரகுப்தனின் இந்திய மனைவிக்குப் பிறந்தவன் என்னும் செய்தியை இப்போது அறிந்தேன்.  தேவ உடும்பர மரம் பற்றியும் ஸ்ரீதள மணி பற்றியும் புதிதாக அறிந்தேன். ஸ்ரீதள மணி மாலை உக்ரோதயமாக மாற்றப்பட்டு தன் உக்கிரத்தைக் காட்டி வந்து கடைசியில் ஒருத்தருக்கும் கிடைக்காமல் கடலடியில் மறைந்தது நானே சொந்தமாக எதையோ இழந்து விட்டாற்போல் ஒரு எண்ணம். 

என்ன தான் புத்திசாலியாகவும் ஓர் அரசையே உருவாக்கும் சாமர்த்தியம், திறமை நிறைந்திருந்தாலும் சாணக்கியர் செய்த தவறு தேவ உடும்பர மரம் பற்றியும் அத்திமலைத் தேவன் பற்றியும் வடக்கேயும் போய்ச் சொன்னது தான். அதன் விளைவுகள் அசோகனின் மகள், மகன், அவர்களுடன் வந்த ஆம்ரபாலி எனத் தொடர்ந்தாலும் ஒரு கட்டத்தில் வடக்கே இருந்து வந்த மன்னர்களுக்கு முற்றிலும் முற்றுப்புள்ளி வைத்துவிட்டுத் தெற்கே இருந்த சேர, சோழ, பாண்டிய வம்சங்களுக்கும் பல்லவர்களுக்கும் உள்ள சொந்த, பந்தங்கள், விருப்பு, வெறுப்புகள் என ஆரம்பிக்கின்றன. அதற்குள் விரிவாக நாளைப் பார்ப்போம். 

தொடரும்!