பல்லவர்களுடன் அத்திமலைத் தேவன்!

எனக்கு முதல் முதல் அத்தி வரதர் பற்றிய தகவல் நான் கல்யாணம் ஆகி வேலைக்குப் போனப்போக் கூட வேலை பார்த்த ஶ்ரீபெரும்புதூரைச் சேர்ந்த கனகவல்லி என்னும் சிநேகிதி மூலம் தெரிய வந்தது. ஆனாலும் அப்போ எல்லாம் இத்தனைத் தகவல்கள் தெரியாது/யாரும் சொல்லவில்லை. 40 வருடங்களுக்கு ஒரு முறை அத்தி வரதர் வெளியே வருவார் என்பது மட்டுமே தெரிய வந்தது. ஏன் உள்ளே வைச்சிருக்காங்க என்பதற்குச் சரியான பதில் கிடைக்கவில்லை. சிலர் அவரை வெளியே வைக்கக் கூடாது எனவும், அதோடு இல்லாமல் அந்நியப் படையெடுப்பின்போது அத்திவரதர் மறைத்து வைக்கப்பட்டதாகவும் சொன்னார்கள். ஆனால் யாருமே அக்கினியிலிருந்து தோன்றியவர் எனச் சொல்லவில்லை. அதை முதலில் நரசிம்மா மூலமே தெரிந்து கொண்டேன். என் வாழ்நாளில் 79 ஆம் வருடம் ஒரு முறை அத்தி வரதர் வெளி வந்திருக்கிறார். அப்போ நாங்க சிகந்திராபாதில் இருந்தோம். ஆனால் இம்முறை அத்தி வரதர் வந்தப்போ நடந்தாப்போல் கோலாகலக் கொண்டாட்டங்கள், கூட்டங்கள், விமரிசனங்கள் ஏதும் அப்போ இருந்ததாய்த் தெரியலை.  அல்லது முழுக்க முழுக்கக் குடும்பச் சூழ்நிலையில் முழுகி இருந்த எனக்குத் தெரியலை. 

காஞ்சிக் கோயிலில் அத்திவரதர் மூழ்கி இருக்கும் அனந்த சரஸ் குளமும், அதன் மண்டபத்தில் ஆடிய நடிகை (கோழி கூவுது விஜி) க்கு நேர்ந்த துயரச் சம்பவங்கள் பற்றியும் அறிய நேர்ந்தபோது உண்மையிலேயே அதிர்ச்சி! இப்படியும் நடக்குமா என்பது! ஆனால் நடந்திருக்கே! நரசிம்மாவுக்கும் அத்தி வரதர் அந்நியப் படையெடுப்பில் பின்னமாக்கப்பட்டதாகச் சொல்லி இருக்காங்க. அவர் முழுத்தகவல்களுக்குகாகவும் தேடி அலைந்திருக்கார். காஞ்சியின் தல வரலாற்றிலும் அத்தி வரதர் தோன்றிய விதம் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது என்னும் செய்தி எனக்குப் புதிது. அத்தி மரத்தை மஹாவிஷ்ணு என்பார்கள். வீட்டில் அத்திமரம் இருப்பதையும் விசேஷம் எனச் சிலரும், இருக்கக் கூடாது எனச் சிலரும் சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அகத்தி வேறே அத்தி வேறே!  அந்த அத்திமரம் பற்றி நாம் அறியாத பல தகவல்களைச் சொல்கிறார் நரசிம்மா! அத்திமரம்/பூவரசு எனவும் தேவ உடும்பரம் எனவும் பெயர் பெற்றிருப்பதாய்ச் சொல்கிறார். அதோடு அல்லாமல் இது உக்கிரத்தைத் தணிக்கும் என்பதாலேயே கோபத்துடன் பாய்ந்த வேகவதியான சரஸ்வதியின் உக்கிரம் அத்திமரத்துண்டுகளைப் போட்டதும் நிதானம் கொண்டதாயும் தெரிவிக்கிறார். 

எல்லாவற்றையும் விட ஆச்சரியத்தில் ஆழ்த்துகிற தகவல் என்னன்னா புத்தர் ஞானம் பெற்றது இந்த தேவ உடும்பர அத்திமரத்தினடியில் தான் என்கிறார். புத்தருக்கு ஞானம் கிடைத்ததாலே போதி மரம் என்னும் பெயரைப் பெற்றதாகவும். இந்த தேவ உடும்பர அத்திமரம் தென்னாட்டில் காஞ்சியிலும் வடக்கே புத்த கயாவில் புத்தர் ஞானம் பெற்ற இடத்திலும் இருந்ததாயும், வடக்கே இருந்த தேவ உடும்பர அத்தி மரத்தைத் தான் அசோகன் வலிந்து மணந்து கொண்ட கலிங்கத்து இளவரசி திஸ்ஸரக்கா நாசமாக்கினதாயும் சொல்கிறார். ஆனால் இந்த மரத்தின் தன்மை இதன் வேர்/பூ/விதையை இன்னொரு மரத்தில் நட்டால் உடனே அந்த மரத்தோடு இணைந்து மீண்டும் ஜனிக்கும் என்பதும் ஆச்சரியமான செய்தி. அப்படி வந்தது தான் இப்போது நாம் அனைவரும் பார்க்கும் போதி மரம் என்றும் சொல்கிறார்.  அதோடு இல்லை, சிவன் கையிலிருக்கும் உடுக்கை இந்த தேவ உடும்பர அத்திமரத்தால் செய்யப்பட்டது எனவும் சொல்கிறார். அதனாலேயே இதை"உடம்ரூ" என அழைத்த வட இந்தியர்கள் இப்போது கொச்சையாய் "டம்ரூ" எனச் சொல்வதாயும் சொல்கிறார்.

அத்திமரம் அஷ்டமாசித்திகளையும் அளிக்க வல்லதாம்.தத்தாத்ரேயர் நின்று கொண்டிருப்பது தேவ உடும்பர அத்திமரத்தின் கீழ்தான் என்கிறார்கள். வடமொழியில் இந்த மரம் "காஞ்சி" என அழைக்கப்பட்டதால் இந்த மரங்கள் நிறைந்திருந்த காஞ்சியைக் காஞ்சி என்னும் பெயராலும் "அத்திவனம்" என்னும் பெயராலும் அழைக்கப்பட்டதாய்ச் சொல்கிறார். புத்தகயாவில் இருந்தது இந்த மரம் தான் என்றும் இப்போதுள்ள அரசமரம் அல்ல என்றும் திட்டவட்டமாய்ச் சொல்லுகிறார். இதன் விதையை வேறொரு மரத்தில் விதைத்தால் அது வளர்ந்து மூல மரத்தைப் பிளந்து கொண்டு வந்துவிடும் தன்மை உள்ளது என்கிறார். 

இத்தகைய சக்தி வாய்ந்த அத்திமரம் வடக்கே பாழ்பட்டுவிட்டதை அறிந்து கொண்டு தெற்கே இருக்கும் அத்திமரத்தையும், அத்தி வரதனையும் தேடிக்கொண்டு பல மன்னர்கள் படை எடுத்து வருகின்றனர். அவர்களில் சமுத்ரகுப்தனும் ஒருவன். ஆனால் இங்கே வந்ததும் மனம் மாறிப் பல்லவர்களோடு சமரசம் செய்து கொண்டு தான் வந்ததற்கு அடையாளமாகச் சித்ரகுப்தன் கோயிலைக் கட்டிவிட்டுச் செல்வதாய்க் கூறுகிறார் நரசிம்மா. அந்தச் சித்ரகுப்தன் கோயில் நாம் இப்போது பார்க்கும் இடத்தில் யமனுடைய கணக்குப் பிள்ளையாகக் காட்சி தந்தாலும் சமுத்ரகுப்தன் கட்டும்போது அவனை நினைத்துக் கட்டவில்லை என்கிறார்.  

உபபாண்டவர்களைக் கொன்ற அஸ்வத்தாமாவுக்குக் கண்ணன் கொடுத்த சாபத்திலிருந்து நீங்க முடியாமல் பரசுராமரின் ஆலோசனையின்படி அவன் தெற்கே வந்து அத்தி வனம் எனப்படும் அத்திவரதர் இருப்பிடத்திற்கு வந்து தவம் செய்ய வருகிறான். அங்கே அவன் உடல்நிலையைக் கூடக் கருதாமல் ஓர் பெண் மணந்து கொள்ள அவள் மூலம் இரு பிள்ளைகளைப் பெறுகிறான் அஸ்வத்தாமா. அவர்களில் தொண்டைச்செடி மாலையுடன் இருக்கும் புலிசோமா என்னும் பெயருள்ள  பிள்ளையின் வம்சாவழியினரே பல்லவர்கள் என்னும் பெயருடன் நாட்டை ஆளத் தொடங்குகின்றனர். இன்னொரு பிள்ளையான அஸ்வதன் என்பவன் தன் தாயுடன் செல்கிறான். அவன் தான்  சாவகத் தீவு என அப்போது அழைக்கப்பட்ட காம்போஜத்தின் அரசனாகிறான். அவர்கள் கடைப்பிடிப்பது தேவராஜ மார்க்கம் எனப்படும் தெய்விக நெறி. இங்கேயோ புலிசோமா அத்திவரதரையே குலதெய்வமாய்க் கொண்டு தேவராஜனாக வணங்கி வருகிறான்.  அத்தி வரதரை ஸ்தாபிதம் செய்யும்போது குபேரன் யக்ஷ நேத்திரக் கற்களால் ஆன மாலை ஒன்றைச் செய்து அத்திவரதருக்கு அளிக்கிறான். அந்த மாலையை சித்திரை மாதம் ஹஸ்த நக்ஷத்திரத்தன்று அத்தி வரதருக்கு அணிவித்தால் அன்றைய தினம் விண்ணில் ஏற்படும் ஒளி மிகப் பிரகாசமாகக் காம்போஜம் வரையும் தெரியுமாம். மேலும் அப்போது அத்திவரதர் கிழக்கே பார்த்துப் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டிருந்ததால் ஒவ்வொரு சித்திரை ஹஸ்தத்தன்றும் காம்போஜத்தில் பூகம்பமும் ஏற்படுமாம். காஞ்சிக்கு நேர் கோட்டில் காம்போஜத்தின் தலைநகரான தரும நகரம் இருக்கிறதாயும் சொல்கிறார். காஞ்சியிலும் ஒரு தரும நகரம் இருந்திருக்கிறது.

அதே போல் அக்காலத்தில் தக்ஷசீலா/நாளந்தாவைப் போல் காஞ்சியின் முக்கூடல் கடிகை எனப்படும் பல்கலைக்கழகமும் மிகவும் பிரபலமாக இருந்து வந்திருக்கிறது. மாணவர்கள் நானா திசைகளிலிருந்தும் வந்து கல்வி கற்றுக்கொண்டு செல்வதும் போவதுமாக இருந்திருக்கின்றனர். கிட்டத்தட்டக் கதையையே சொல்கிறேனோ? தெரியலை. ஆனால் பல்லவர்கள் காலம் அஸ்வத்தாமாவின் மகனில் இருந்து ஆரம்பிக்கிறது. சிம்ம விஷ்ணு காலத்தில் பிரபலம் அடைகிறது. அத்திவரதருக்காகவும், அவருடைய ஶ்ரீதள மணிமாலைக்காகவும் பலரும் வருகின்றனர். அதனால் ஏற்படும் சிக்கல்கள்! அத்திவரதரை வைத்துக் கொண்டு அஸ்வமேத யாகம் செய்தால் நினைத்தது நடக்கும் எனவும் மொத்த பாரதத்தையும் ஒரு குடைக்குக் கீழ் கொண்டு வந்துவிடலாம் எனவும் பல மன்னர்கள் அத்தி வரதரை அடையவும் தேவ உடும்பர மரத்தின் பட்டைகளுக்காகவும் போர் தொடுக்கின்றனர். அவர்கள் முயற்சி பலித்ததா? 

தொடரும்!