எச்சரிக்கை

இந்த வலைப்பக்கங்களில் வரும் என்னுடைய பதிவுகளை என் அனுமதி இல்லாமல் யாரும் பயன்படுத்தக் கூடாது. மேற்கோள் காட்டத் தேவை எனில் என் பதிவின் சுட்டியைக் கொடுக்கவேண்டும்.


Not a penny is he going to take with him finally after his lifelong pursuit of money. The Lord's name, Bhagawan nama, is the only currency valid in the other world.

Have a great day.

பரமாசாரியாரின் அருள் வாக்கு

Wednesday, December 31, 2008

கண்ணன் வருவான், கதை சொல்லுவான், பகுதி 18! ஆய்ப்பாடியில் கொண்டாட்டம்!

ஆய்ப்பாடியில் என்ன நடந்தது என்பதைப் பார்க்கலாமா?? பல வருடங்கள் குழந்தைப் பேறு இல்லாதிருந்த யசோதைக்குக் குழந்தை பிறக்கப் போகும் செய்தி கேட்டு கோகுலமே மகிழ்ந்து போயிருந்தது. அனைத்து யாதவர்களும் பிறக்கப் போகும் குழந்தையைஆவலுடன் எதிர்பார்த்தார்கள். அந்த நாளும் வந்தது. சிராவண மாதக் கிருஷ்ண பட்சத்து எட்டாம் நாள் காலையில் யசோதைக்குக் குழந்தை பிறந்தது. அப்போது அவள் அருகில் வசுதேவரின் மற்றொரு மனைவியும், பலராமன் என்ற சங்கர்ஷணனன வளர்த்து வருபவளும் ஆன ரோகிணியைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை. வயது சென்று நடந்த பிரசவத்தால் மிகக் களைத்துப் போன யசோதையும் மயக்கத்தில் ஆழ்ந்தாள். அந்த இடைவெளியிலேயே குழந்தை மாற்றப் பட்டது. யசோதைக்கு இது ஒன்றும் தெரிவிக்கப் படவில்லை. ரோகிணியின் அன்பான பணிவிடையால் மெல்ல,மெல்ல நினைவு திரும்பியது யசோதைக்கு. கண் விழித்துக் குழந்தை எங்கே என்று கேட்டபோது நள்ளிரவு தாண்டி விட்டது. ரோகிணியும் குழந்தையைக் கொடுத்தாள் அவளிடம். ஆஹா, இது என்ன அற்புதம்? இப்படி ஒரு நிறமா? இது என்ன நிறம்? நீலமா? கருமையா? என்றாலும் இப்படி ஒளி வீசுகின்றானே குழந்தை? கையில் எடுக்கும்போதே இனம் புரியாத மகிழ்ச்சி யசோதைக்கு.

ஓடுவார்விழுவார் உகந்தாலிப்பார்
நாடுவார்நம்பிரான் எங்குத்தானென்பார்
பாடுவார்களும் பல்பறைகொட்டநின்று
ஆடுவார்களும் ஆயிற்றுஆய்ப்பாடியே. 2.

பெறற்கரிய பேறு பெற்றோம் என நினைத்துக் கொண்டாள். உண்மையும் அது தானே. பெற்றவள் எங்கோ குழந்தைக்காக ஏங்கி அழுது கொண்டிருக்க, யசோதை தானே பாக்கியம் பெற்றிருக்கின்றாள்? இது எதுவும் அறியாத அப்பாவியாய் யசோதை குழந்தையைக் கையில் எடுத்து ஆசையுடன் அணைத்துக் கொண்டாள். பாலூட்டித் தாலாட்டினாள். ஆயர்பாடி முழுதும் செய்தி சொல்லப் பட்டது. ஆயர்பாடியில் உள்ள ஆயர்கள் அனைவரும் ஆடிப்பாடிக் குதூகலித்தனர். தங்கள் இல்லங்களிலேயே குழந்தை பிறந்தாற்போல் மகிழ்வு அவர்களுக்கு. ஒருவர் மேல் ஒருவர் வண்ணப் பொடிகள் தூவிக் கொண்டனர். பாட்டுப் பாடித் தங்கள் மன மகிழ்ச்சியை வெளிப்படுத்திக் கொண்டனர்.

உறியைமுற்றத்து உருட்டிநின்றாடுவார்
நறுநெய்பால்தயிர் நன்றாகத்தூவுவார்
செறிமென்கூந்தல் அவிழத்திளைத்து எங்கும்
அறிவழிந்தனர் ஆய்ப்பாடியரே. 4.

தங்கள் வீட்டில் இருந்த பால், தயிர் வைக்கும் உறியை உருட்டி விட்டும், பாலையும், தயிரையும், வெண்ணெயையும் இஷ்டத்துக்குக் குடித்தும், கொடுத்தும், கொட்டியும் மகிழ்ந்தனர் ஆய்ப்பாடி மக்கள் அனைவரும். சங்கங்கள் ஆர்ப்பரித்தன. வாத்தியங்கள் முழக்கமிட்டன. எக்காளங்கள் ஊதப்பட்டன. மக்கள் அனைவரும் ஊர்வலமாய் வந்து குழந்தைக்கு ஜெயகோஷம் இட்டதோடு, குழந்தையைப் பார்த்து ஆசிகள் வழங்கியும், பரிசுகள் வழங்கியும் சென்றார்கள். அனைவரையும் கவர்ந்தது குழந்தையின் உடல்நிறம் தான். இத்தனை அழகான ஒரு குழந்தையை இதுவரையிலும் அவர்கள் யாரும் கண்டதே இல்லை.ஆயிற்று. குழந்தைக்குப் பெயர் சூட்டும் நாளும் நெருங்கிற்று. யசோதை, நந்தகோபன் இருவருக்கும் பரவசம். நந்தகோபன் வீட்டு முற்றம் ஆயர்களால் நிரம்பியது. ஆயர்பாடி கோபியர்கள் அனைவரும் தங்களை மிக அழகாய் அலங்கரித்துக் கொண்டு பெயர் சூட்டு விழாவுக்கு வந்தனர்.

வண்ண மாடங்கள் சூழ்திருக்கோட்டியூர்
கண்ணன் கேசவன் நம்பி பிறந்தினில்
எண்ணெய் சுண்ணம் எதிரெதிர் தூவிடக்
கண்ணன் முற்றம் கலந்து அளராயிற்றே!

என்னும்படிக்கு முற்றமெல்லாம் வந்தவர்கள் கொண்டு வந்த சந்தனமும், மஞ்சளும், கஸ்தூரியும், அகிலும் மணத்தது. பின்னர் வெகுசிரமப் பட்டு ஆசாரியார் ஆன கர்காசாரியார் வர வழி ஏற்படுத்திக் கொடுத்தனர்.

பத்துநாளும்கடந்த இரண்டாநாள்
எத்திசையும் சயமரம்கோடித்து
மத்தமாமலை தாங்கியமைந்தனை
உத்தானம்செய்து உகந்தனர்ஆயரே. 8.

தன்னுடைய முக்கியமான சீடர்களுடன் வந்திருந்த அவர், தேவகிக்கு ஏற்கெனவே கொடுத்திருந்த உறுதிமொழியை மறக்கவில்லை. குழந்தை பிறந்த நேரத்தைக் கணித்த சான்றோர்களும், மூத்தோர்களும் கூறியபடியும், அந்தக் குழந்தையின் பெயர் "கிருஷ்ணா" என்றே வைக்கப் பட்டது. சியாமள வண்ணனான அவனின் நிறத்தைக் குறிக்கும் வகையில் "கன ஷ்யாம்" என்றோர் பெயரும் வைக்கப் பட்டது. யசோதைக்கோ அவன் "கனையா" ஆனான்.

கிடக்கில் தொட்டில்கிழியஉதைத்திடும்
எடுத்துக்கொள்ளில் மருங்கையிறுத்திடும்
ஒடுக்கிப்புல்கில் உதரத்தேபாய்ந்திடும்
மிடுக்கிலாமையால் நான்மெலிந்தேன்நங்காய். 9.

யசோதை தொட்டிலில் இட்டாலோ குழந்தை உதைத்துக் கொண்டு அழுவானாம். கையில் எடுத்துக் கொண்டாலோ இடையை நெருக்கிவிடுவான். இறுக அணைத்து சமாதானம் செய்தாலோ வயிற்றில் உதைப்பானாம். இவை அனைத்தையும் செய்யும் இந்தக் குழந்தையை வைத்துக் கொண்டு நான் நாள் பூரா இவனோடு இருப்பதிலேயே உடல் நெகிழ்ந்து போய் மெலிந்தாளாம் யசோதை. இதற்கு உள்ளார்ந்த அர்த்தம் வேறே உண்டு என்று சொல்வார்கள். இது பற்றிக் குமரன் தன்னுடைய கூடல் பதிவிலே எழுதிய நினைவும் இருக்கு.

5 comments:

  1. //பால், தயிர் வைக்கும் உறியை உருட்டி விட்டும், பாலையும், தயிரையும், வெண்ணெயையும் இஷ்டத்துக்குக் குடித்தும், கொடுத்தும், கொட்டியும் மகிழ்ந்தனர்//

    :-))))))))))))))

    ReplyDelete
  2. குமரன் எழுதியிருந்தார், ஆனா இப்ப கண்டு பிடிக்க முடியல. என்ன தவம் செய்தனை, யசோதா...!

    ReplyDelete
  3. நேற்றைக்கு குலசேகராழ்வாரின் ஆலை நீள் கரும்பன்னவன் தாலேலோ (708?) ப்ரபந்தப் பத்து முழுவதும் படித்தேன். அதில் நீங்கள் எழுதியிருப்பதற்கு ஆப்போசிட்டா, தேவகி, இப்படிப்பட்ட குழந்தையை நான் கொஞ்சி மகிழ்ந்திடும் வாய்ப்பு பெற்றிலையே, கண்ணனைப் பெற்றபோதும் என்று சொல்லி வருந்துவதாக 10 பாடல்கள். எதேச்சையாக இதனைச் சேவித்தேன். ஒரு இடுகைக்கு அந்தப் பாடல்களை உபயோகப்படுத்துங்கள்.

    ReplyDelete
    Replies
    1. நெ.த. கிருஷ்ணாவதாரம் 2008 இல் ஆரம்பிச்சு 2017 வரை தொடர்ந்து ஏழு பாகங்களும் எழுதி முடிச்சாச்சு! இனிமேலே அடுத்த கிருஷ்ணன் பிறப்புக்கோ அல்லது வேறே எதுக்கானுமோ எழுதலாம்! :) இதுக்கு முந்திய பதிவைப் பார்த்தால் தேவகியின் வருத்தம் பதிவாகி இருக்கும். :)

      Delete
    2. அதிலே அந்தப் பாசுரங்கள் ஒன்றிரண்டு வரும். :))))

      Delete