குஞ்சுலு ஊருக்குப் போயாச்சு!

நீண்ட தூக்கத்திலிருந்து முழிச்சாப்போல் இருக்கு! பதினைந்து நாட்களாக ஒரே ஓட்டம் தான். கிடைச்சதைச் சாப்பிட்டுக் கொண்டு, நேரம் இருக்கும்போது சமைத்துக் கொண்டு! என் வாழ்க்கையில் இப்படி ஒரு ஓட்டம், பாட்டம் இல்லை.  அன்றாட வேலைகளை எப்படியோ முடிச்சுடுவேன். ஆனால் இந்த முறை அது முடியலை! எல்லாம் குஞ்சுலுவால் தான்!

 குட்டிக் குஞ்சுலு வரப்போகும் செய்தி தெரிந்ததில் இருந்தே பரபரப்புத் தான்! ஓட்டம் தான். இதிலே பிப்ரவரி மாதம் திருப்பதி வேறே போக வேண்டி இருந்தது. மார்ச் மாதம் மாத்ருகயா செல்ல வேண்டி குஜராத் பயணம். அங்கே இருந்து வந்ததும் ஶ்ரீராமநவமி முடிச்சுட்டுக் குட்டிக் குஞ்சுலுவை வரவேற்கச் சென்னை பயணம்.  சென்னையில் குட்டிக் குஞ்சுலுவின் காதுகுத்து விழா கோலாகலமாக நடந்து முடிந்தது. குஞ்சுலு தான் அழுதது! என்றாலும் விடாமல் குத்தியாச்சு! அப்புறமா ஶ்ரீரங்கம் வந்தது குட்டிக் குஞ்சுலு! வந்ததிலே இருந்து கொட்டம் தான். எங்களை எல்லாம் நல்லா நினைவும் வைச்சுக் கொண்டிருந்தது. மறக்கலை! ஆனால் தூக்கக் கூடாது! தூக்கிக் கொஞ்சக் கூடாது!

வந்ததுமே கீழே இறங்கி வீட்டை எல்லாம் அதுவாவே தனியாப் போய் ஒவ்வொரு அறையாப் பார்த்துக் கொண்டது. அது பாட்டுக்கு ஏதோ பழகிய இடம் மாதிரி விளையாட ஆரம்பித்து விட்டது. ஒவ்வொரு நிமிஷமும் போனது தெரியலை. அதோடு இல்லாமல் குட்டிக் குஞ்சுலுவுடன் ஊர் சுற்றல் வேறே. குலதெய்வம் கோயில் மட்டுமில்லாமல் மற்றப் பிரார்த்தனைக் கோயில்களும் செல்ல வேண்டி இருந்தது. வீட்டில் இரவு படுக்கத் தான் வருகிற மாதிரி ஆயிடுத்து! எப்படியேனும் தினசரி மின்மடல்கள் இருக்கானு கணினியில் பார்ப்பேன். அது கூடப் பார்க்க முடியலை. யாருங்க, அது செல்ஃபோன் இல்லையானு கேட்கிறது? செல்ஃபோன் இருக்கு! அதில் ஒரு ஐடிதான் சேர்த்திருக்கேன். மற்ற ஐடிகள் முக்கியமாய் பிரைம் ஐடி எனப்படும் முக்கிய ஐடி சேர்க்கலை! வேண்டாம்னு தான்! :)))) ஆகவே கணினி கிட்டேயே போக முடியலை. மொபைல் டாட்டா மூலம் வாட்சப்கள், முகநூல் மட்டும் அவ்வப்போது கொஞ்சம் கொஞ்சம் பார்த்தேன்.

வெள்ளிக்கிழமை வரை நேரம் சரியாகப் போய்விட்டது. நேரம் போனது தெரியாமல் குஞ்சுலுவே எங்களை முழுதும் ஆக்கிரமித்துக் கொண்டு விட்டது.  குஞ்சுலு வந்து எங்களைத் தொடும், விளையாடும், ஆனால் நாங்க அதைத் தொடக் கூடாதாம். வீட்டில் இப்போ சாமான்கள் எல்லாம் வைச்ச இடத்தில் இருக்கின்றன. சேப்பங்கிழங்குக் கூடை குஞ்சுலு இல்லாமல் சோகத்தில் இருக்கு. உ.கி.யும். வெங்காயமும் விளையாடப் பட்டுக் குஞ்சுலு எங்கே என்று கேட்கின்றன. குஞ்சுலு தொலைபேசியை எடுத்து எண்களை அழுத்தி விட்டுத் தானே ஏதோ பேசும். தொலைபேசி இப்போ வைச்ச இடத்திலே இருக்கு. என் அலைபேசியில் குஞ்சுலுவுக்காக "வந்தே குருபரம்பராம்" யூ ட்யூப் தரவிறக்கிக் குஞ்சுலுவுக்குப் போட்டுக் கொண்டிருப்பேன். பிபரே ராமரசம் பாட்டும், ஹனுமான் சாலீஸாவும் குஞ்சுலுவின் மிக விருப்பமான பாடல்கள். இப்போ அதை எல்லாம் போடவே தோணலை. எங்கே பார்த்தாலும் குஞ்சுலு நின்று கொண்டு கைகளால் முகத்தை மூடிக் கொண்டு விரல் இடுக்கு வழியே எங்களைப் பார்த்துச் சிரிப்பது போலவே இருக்கு!

இல்லைனா சுவரில் மறைந்து கொண்டு எட்டிப் பார்த்துச் சிரிக்கும். கொஞ்சம் ஏமாந்தால் வாசல் கதவு வழியாக வெளித்தாழ்வாரத்துக்குப் போய் மாடிப்படிகள் கிட்டே போக ஆரம்பிக்கும். அதைக் கண்காணிப்பதே வேலையாக இருக்கும். இப்போ அதெல்லாம் இல்லை. நேரம் நிறையவே இருக்கு. மிக மிக மிக அதிகமாக நீண்ண்ண்ண்ண்ண்ண்ண்ண்ண்ண்ண்ண்ண்ட நேரம்! :(  இப்போதைக்கு சென்னையில் அவங்க பாட்டி வீட்டில் குஞ்சுலு இருக்கு. அப்புறமா நாலு நாட்கள் கழிச்சு அம்பேரிக்கா போயிடும். அங்கே போய் எங்களை எல்லாம் காணோமேனு நினைச்சு ஏங்குமோ? தெரியலை! இங்கே எல்லோரையும் கூப்பிட்டுக் கூப்பிட்டு விளையாட அழைக்கும். பட்டுப்பாவாடை கட்டிவிட்டால் தட்டாமாலை சுற்றும்! அதுக்குப் பட்டுப்பாவாடை ரொம்பவே பிடிச்சிருக்கு!  நாங்க அம்பேரிக்காவில் குஞ்சுலுவை விட்டுட்டு வரச்சே ஒன்பது மாசம் ஆகி இருந்தது. இப்போ ஒன்றரை வயசு! இனி எப்போப் பார்ப்போமோ தெரியலை. ஸ்கைபில் பார்ப்போம் தான்! என்றாலும் நேரில் குஞ்சுலுவைத் தொட்டு விளையாடிக் கொஞ்சுவது போல் வருமா? :(