தண்ணீர், தண்ணீர்!

சென்னையில் கடும் தண்ணீர்ப் பஞ்சம்! அம்பத்தூரில் இருந்து வந்திருந்த உறவினர்கள் அங்கே தண்ணீரே இல்லை.  ஆழ்துளைக்குழாயில் கூடத் தண்ணீர் வராமல் மோட்டார் போட்டால் சேறும் சகதியுமாக வருகிறது என்றார்கள். தமிழகம் எங்கும் வறட்சி நிலவினாலும் காவிரிக்கரையில் இருப்பவர்களுக்கு அவ்வளவு கஷ்டம் இல்லை என்றே சொல்லலாம். ஆனால் நாமும் கடைசிச் சொட்டு வரை விடாமல் மாட்டைக் கறந்து கன்றைப் பட்டினி போடுவது போல் நடந்து கொள்வோம். அல்லது கன்றைப் போல வைக்கோல் அடைத்த பொம்மையைக் காட்டி மாட்டை ஏமாற்றுவது போல் காவிரித் தாயையும் ஏமாற்றிக் கொண்டிருக்கிறோம். எங்கெல்லாம் தண்ணீர் வருமோ அங்கெல்லாம் சுரண்டிக் கொண்டிருக்கிறோம். அறுபதுகளில் இம்மாதிரி ஒரு தண்ணீர்க் கஷ்டம் சென்னைக்கு ஏற்பட்டிருக்கிறது. அப்போதும் இதே போல் மக்கள் ஊரை விட்டு வெளியேறியதோடு யாரேனும் உறவினர் வந்தால் வீட்டில் தங்கக் கூட அனுமதிக்க யோசிப்பார்கள். இதைக் குறித்துச் சித்தப்பா ஓர் நாவலே எழுதினார்.

கிட்டத்தட்ட அதே நிலை இப்போதும் ஏற்பட்டிருக்கிறது. வீட்டில் குறைந்த நபர்கள் இருந்தால் பிரச்னை இல்லை. ஓரளவு ஓட்டி விடலாம். ஆனால் இரண்டு பேருக்கு மேல் இருந்தால் பிரச்னை தான்! மாம்பலத்தில் தம்பி வீட்டில் ஒரு நாளைக்கு ஒருத்தர் என்னும் கணக்கில் குளிக்கும்படி இருக்கிறது என்றார் தம்பி!  சின்ன ஸ்பூன் கிடைத்தால் கூடத் தண்ணீர் நிரப்பி வைக்கும்படியாக இருக்கிறது என்கின்றனர். லாரியில் தண்ணீர் வாங்கி நிரப்பினாலும் அதற்கும் நிறையப் போட்டிகள். இந்தச் சாக்கில் லாரிக்காரர்கள் கன்னாபின்னாவென்று எங்கெங்கிருந்தோவெல்லாம் தண்ணீர் எடுத்து வந்து கொடுத்துவிடுவதோடு அதிகப் பணமும் கேட்கின்றனர்! அந்தத் தண்ணீர் ஒத்துக்காமல் உடல்நிலை பாதிப்பு வேறே வந்து விடும். அதோடு மட்டும் இல்லாமல் பள்ளிகள், கல்லூரிகள்,  ஓட்டல்கள், ஐடி கம்பெனிகள், சின்னச் சின்னத் தொழிற்சாலைகள் ஆகியவை தண்ணீர் இல்லாத காரணத்தால் விடுமுறை விடுகின்றனர். அல்லது ஒரே ஷிஃப்ட் வேலை கொடுக்கின்றனர். அல்லது ஓட்டல்களில் மதியச் சாப்பாடே இல்லை என்கின்றனர்.  பள்ளிகள், கல்லூரிகள் மதியமே குழந்தைகளை வீட்டுக்கு அனுப்பி விடுவதாகச் சொல்கின்றனர். புதிதாகச் சென்னையில் தங்கவென்று வந்த சில சின்னச் சின்னக் குடும்பங்கள் அவரவர் ஊர்களுக்கே திரும்புவதாகச் சொல்கின்றனர். திரும்பட்டும். அது தான் நல்லதும் கூட! எல்லோரும் வேலை வாய்ப்பு, பிழைக்க வழி எனச் சென்னைக்கே வந்தால் அத்தனை பேரையும் சமாளிக்க முடியாமல் திணறுகிறது சென்னை!

சில ஓட்டல்களில் சாப்பாடு தயாரிப்பது கஷ்டம், தயாரித்துக் கொடுக்க வேண்டும் எனில் அதற்குத் தேவையான தண்ணீர் கிடைப்பதில்லை என்கின்றனர். சிலர் சாப்பாடு உண்டு ஆனால் தண்ணீரை நீங்களே கொண்டு வாருங்கள் என்கின்றனர். இதற்கெல்லாம்  யார் காரணம்? அரசியல் கட்சிகள் ஒன்றை ஒன்று குற்றம் சுமத்திக் கொண்டு இருப்பதை நாம் கவனிக்க வேண்டாம். நாமே யோசிப்போம். தவறு நம்மீது தானே!  இப்போது சென்னையை மட்டும் எடுத்துக் கொண்டால் அங்கே நீர் ஆதாரங்களே இல்லையா? அல்லது இருந்ததே இல்லையா?  முந்தைய அரசுகள் தெலுங்கு கங்கை நீர்த்திட்டம், வீராணம் குடிநீர்த்திட்டம் என்றெல்லாம் திட்டங்கள் போட்டுச் சென்னைக்குக் குடிநீர் வழங்கி வந்தனவே அதெல்லாம் என்ன ஆனது? எனக்கு நினைவு தெரிந்து அறுபதுகளின் மத்தியில் இருந்து எண்பதுகள் வரை சென்னையைச் சுற்றிப் பல ஏரிகளைப் பார்த்திருக்கிறேன். அவற்றில் தண்ணீரையும் பார்த்திருக்கேன். அதான் முக்கியம். அவை எல்லாம் என்ன ஆனது? இதற்கு பதில் சொல்ல வேண்டியவர்கள் யார்? மக்களாகிய நாம் தான்!

ஏரிகள் இருந்த இடங்களைத் தூர்த்துக் குடி இருப்புக்கள் கட்டினால் நாம் தான் போட்டி போட்டுக்கொண்டு வாங்கினோம். வயல்களை அழித்துக் குடியிருப்புக்கள் வருவதை ஆதரித்தோம். குடி இருப்புக்களோடு நிற்காமல் தொழிற்சாலைகள், மருத்துவமனைகள் என ஏரிகள் தூர்க்கப்பட்டு வந்து விட்டன.  தொழில்கள் சென்னையில் மட்டும் தான் துவங்க வேண்டுமா? உள் நகரங்களில் துவங்கக் கூடாதா? ஆனால் நாம் யாருமே அதற்கு இடம் கொடுக்காமல் சென்னையை மையமாகக் கொண்டே அனைத்துத் தொழில்களையும் தொடங்கி இருக்கிறோம். அதே போல் மருத்துவமும்! சென்னையை விட்டால் மற்ற ஊர்களில் மக்கள் இல்லையா? அங்கெல்லாம் மருத்துவமனைகளைத் துவங்கலாமே! எல்லோருமே சென்னைக்கு வந்து வைத்தியம் செய்து கொள்ள முடியுமா? முக்கியமான சிகிச்சைகளுக்கு எல்லோரும் தண்ணீருக்கு எங்கே போவார்கள்? அங்கே வேலை செய்ய வரும் மக்கள் கூட்டம் தண்ணீருக்கு என்ன செய்யும்? இது எதையுமே யோசிக்காமல் சென்னையிலேயே அனைத்து மக்கள் தொகையும் கூடி இருக்கிறது!  பத்துப் பேருக்குக் கொடுக்க வேண்டிய தண்ணீரை ஆயிரம் பேருக்குக் கொடுக்க வேண்டி இருக்கிறது.  சர்வதேச அளவில் சென்னையின் தண்ணீர்க் கஷ்டம் பேசப் படுகிறது. வெளிநாட்டுப் பயணிகள் சுற்றுலாவுக்காக அதிகம் வருவது சென்னைக்கும், சென்னையைச் சுற்றி உள்ள தமிழகக் கோயில்களைப் பார்க்கவும் தான். அதெல்லாம் இப்போது பாதிப்படையும். சுற்றுலா பாதித்தால் அதைச் சார்ந்துள்ள மற்றத் தொழில்களும் பாதிக்கும்.

சென்னையில் தொழில், வர்த்தகம் பாதித்தால் தமிழக வருமானம் பாதிப்பதோடு அல்லாமல் தமிழகம் முன்னணி மாநிலங்களில் இருந்து பின்னுக்குத் தள்ளப்படலாம். இவை அனைத்தும் எதனால்? தண்ணீரால்! அந்தத் தண்ணீரைச் சேமிக்க நாம் என்ன செய்தோம்! என்ன செய்கிறோம்! இனி என்ன செய்யப் போகிறோம்! உலகிலேயே தமிழர்கள் தாம் கெட்டிக்காரர்கள் என நம்மை நாமே சொல்லிக் கொள்கிறோம். ஆனால் தண்ணீர் விஷயத்தில் இப்படி ஏமாந்து நிற்கிறோமே! இதற்கு என்ன செய்வோம்? தண்ணீருக்கு எங்கே போவோம்?ஆக்கபூர்வமாக ஏதேனும் செய்தோமா? அல்லது இனியாவது செய்வோமா? ம்ஹூம்!  வழக்கம் போல் இதுவும் பேசி, எழுதி, விவாதங்கள் செய்து பின்னர் அடுத்த மழை அடித்துப் பெய்தபின்னர் மறந்தும் போகும். அடுத்த கோடையில் தான் தண்ணீரைப் பற்றியே நினைப்போம்.

இது தான் நாம்!